82
qüvvəyə girən Ankara müqaviləsinin təməlini meydana gətirdiyi ortaqlıq rejimi
çərçivəsində başlamışdır.
Ankara müqaviləsi, Türkiyə ilə AB-nin inteqrasiya üçün, hazırlıq dövrü, keçid
dövrü və son dövr olaraq üç dövrə nəzərdə tutmuşdur. Keçid dövrünün sonunda
gömrük birliyinin tamamlanması planlaşdırılır. Müqavilədə nəzərdə tutulan hazırlıq
dövrünün sona çatmasıyla birlikdə, 13 noyabr 1970 tarixində imzalanan və 1973-ci
ildə qüvvəyə girən əlavə protokolda keçid dövrünün müddəaları və tərəflərin
boynuna götürəcəyi öhdəliklər təyin olunmuşdur. Ankara müqaviləsi eyni zamanda
qurduğu ortaqlıq rejimini, ölkəmizin AB-yə iştirakını asanlaşdıracaq bir ünsür olaraq
qəbul etdiyini açıqca ifadə etmişdir. Avropa İttifaqı-Türkiyə münasibətləri 17 dekabr
2004 sonrası yeni bir zəmində irəliləməyə başlayır. Oktyabr 2005-də başlanmasına
qərar verilən tam üzvlük müzakirələri ilə inteqrasiya prosesi gündəlik həyata
dərindən yansımalarla davam edəcək. Digər tərəfdən "siyasi kriterler'in də
izlənilməyə davam ediləcək olması islahatların 'geri çevrilə' bir quruluşa
qovuşdurulmasını təmin edəcək. AB üzvlüyünə istiqamətli% 70-i aşan ictimai dəstək,
üzvlüyün Türkiyəni çevirmə perspektivinə də verilən bir dəstək olaraq xarakterizə
edilə bilər. Bu ölçüsüylə xüsusidə AB üzvlüyü və ümumiyyətlə qərbləşmə hədəfləri
bir 'dövlət siyasəti / layihəsi "olmaqdan çıxıb' cəmiyyət layihəsi 'halına gəlmişdir. AB
üzvlüyü hədəfinin Türkiyə baxımından daşıdığı əhəmiyyətin bir çox ölçüsü vardır.
Bunlar arasında heç şübhəsiz ən əhəmiyyətliləri biri demokratikləşmə müddətidir.
88
AB-nin genişləndirilməsi (yeni üzvlərin iştirakı) yönləri demokratik bir rejim
çərçivəsində sabit rəhbərliklərdən ibarət halqalar halında böyümə strategiyası
Yunanıstan, İspaniya və Portuqaliya nümunələrində müvəffəqiyyətli olmuşdu. 1 may
2004-cü ildə tamamlanan Şərqi Avropa genişlənməsində də AB bu strategiyanı tətbiq
etdi. Əsasən bir 'sülh layihəsi' olan AB, sülhü qurmanın və qorumanın yolları olaraq
iqtisadi inteqrasiya qədər, son illərdə, demokratik sülh nəzəriyyələrindən ilham alaraq
demokratiya, hüquq dövləti və insan hüquqları üzərinə heyəti rejimlərin yayılmasını
da funksional tapır. 'Demokratiyanın bir-birləriylə döyüşmədikləri' hipotezinə
88
ÇAYHAN, Esra; “Türkiye’de Siyasal Partiler ve AB”, Dünden Bugüne AB, Der. Beril Dedeoğlu, Boyut Yay.,
İstanbul, 2003.
83
hərəkətlə genişləndirilməsi prosesini, ətrafında demokratik, bu səbəbdən barışcıl və
sabit rəhbərliklər yaratmaq üçün də istifadə edir. Müzakirəsiz bir şəkildə, Türkiyədə
dövlət-cəmiyyət əlaqəsi AB müddətində değişiyor.Daha cəmiyyət mərkəzli, xidmətə
söykənən, cəmiyyətin haqq və azadlıqlarını önə çıxardan bir dövlət qurulması ortaya
çıxır. Çünki müasir dövlət, öz başına özlüyündə bir dəyər deyil; hökumətini
cəmiyyəti təşkil edən fərdlərə azadlıq, rifah və təhlükəsizlik sunABilmesinden
devşirir. Performansa söykənən xidmət çıxaran bir dövlətdir güclü və hökumət bazası
möhkəm olan; müqəddəs dövlət deyil. Xidmətə söykənən texniki dövlət, ideoloji
dövlətin tərsidir. Yəni yurttaşlara müəyyən bir dəyər sistemi, həyat forması və ya
ideoloji çatdırmağa, ayrıca 'dövlət aklı'na qarşı cəmiyyətin öncelendiği bir rəhbərlik
anlayışıdır. AB müddətində, artıq Türkiyədə ideoloji, ceberrut, dayatıcı bir dövlətin
yerinə, demokratik plüralist, azad və funksional bir dövlət meydana gəlir. Bu
müddətdə irəlilədikcə dövlətin dayatıcı gücü də, dayatıcı cihazları da funksiyasız hala
gələcək. Dövlətə çatmaq, dövləti ələ keçirmək üzərinə qurulan siyasi gərginliklər də
ortadan qalxacaq.
89
Qısaca, AB müddətində Türkiyə, iqtisadiyyatı və siyasəti
sabitləşdirmək olur. Sabitlik, xüsusilə siyasi və iqtisadi sahələrdəki sabitlik, ictimai
sahədə sülh da çıxarır. AB üzvlüyünün Türkiyə baxımından daşıdığı əhəmiyyətin bir
başqa ölçüsü təhlükəsizlikdir. Ümumiyyətlə bu mövzu iki şəkildə müzakirə edildi.
Birincisi, Türkiyə kimi strateji baxımdan əhəmiyyətli bir bölgədə olan və hərbi güc
etibarilə həm NATO içində və həm də bölgədə ağırlığı olan bir ölkənin AB-nin
müdafiə və təhlükəsizlik siyasətinə ciddi qatqılar edə biləcəyi təzim, ki bu, doğrudur.
İkincisi isə AB-nin, Türkiyənin bütövlüyünü təhdid edən siyasəti və qrupları
dəstəklədiyi və bu səbəbdən uzaq dayanılması lazım olan bir macəra olduğu
istiqamətindədir. AB üzvü ölkələrin rəhbərlik anlayışlarının dəyişməsi, bir tərəfdən
AB-nin mərkəzi təşkilatlarının gücünün artması kənar yandan da milli səviyyədə yerli
orqanların qərar vermə prosesində güclənmələrinə ənənəvi xalq-dövlətin keyfiyyət
bir çevrilmə keçirməsi olaraq betimlenebilir. Amma bu, ölkənin bölünməsi olaraq
nitelenemez.
89
http://europarl.eu.int, Avropa Parlamenti
84
Türkiyə-AB inteqrasiya prosesinin milli təhlükəsizliyi və bütövlüyü qurucu,
sağlamlaştırıcı bir ölçü daşıdığı AB-nin kürd probleminə fərqliləşən yaklaşlarından
da çıkarsan bilir. AB ilə əlaqələrdə kürd problemi uzun müddət bir böhran mövzusu
oldu. Kürdlərin, fərqli bir etnik qrup olaraq mədəni hüquqlarının tanınması istəndi;
bir tərəfdən terror kınanırken kənar yandan da Türk hökumətlərinin problemə siyasi
müstəvidə bir həll çıxarması dilə gətirildi. Amma AB istəkləri Türkiyənin Ərazi
bütövlüyü pozacaq bir görünüş sərgiləmədi. Orta şərqə aktiv olaraq müdaxilə edə
biləcək bir güc olmayan AB-nin bölgədə tətbiq çalışdığı bir 'Kürd layihəsi' olmadı.
Orta şərqi yenidən şəkilləndirməyə çalışan və bu məqsədlə bölgədə güc istifadə ABŞ-
ın isə var bir 'Kürd layihəsi'. Şimali İraqdakı meydana gəlmə, doxsanıncı illərdən bəri
ABŞ-ın təşkil edib təməllərini atdığı bir inkişafın nəticəsində. Türkiyənin AB
müddətində irəliləməsinə paralel olaraq kürd mənşəli vətəndaşların həyatlarında
görülən istirahət və bu insanların AB müddətinə verdikləri dəstək terror
strategiyasına söykənən PKK liderlərini narahat edir. Bu narahatlıq səbəbsiz deyil;
Türkye'nin AB üzvlüyü yolunda şərtləri yerinə yetirərək irəliləməsiylə radikal kürd
millətçilərinin həm Brüssel / Avropalılar həm də kürd xalqı arasında fəaliyyətinin
azalacağını bilirlər. Demokratiya, insan hüquqları və hüquq dövləti sahələrində
arızalarını həll edərək hökumətini və fəaliyyətini artırmış bir Türkiyənin AB
nəzdində də gücü və fəaliyyəti artacaq. Müzakirə prosesi irəliləyərkən, yəni Türkiyə
AB içinə demirlerken Kürd problemə bağlı separatçı modellər inkişaf etdirənlərdən,
AB, "Türkiyənin bir bütün olaraq inteqrasiya prosesinin davamı radikal kürd
millətçilərinin tələblərindən daha əhəmiyyətlidir" deyəcək. Qısaca, inteqrasiya
dinamikası ayrılıqçılığı deyil inteqrasiya gücləndirəcək. AB-nin genişlənmə prosesi
bu öngörünün həqiqətini göstərir.
AB və Türkiyə əlaqələri, şərait söykənən, bu səbəbdən dəyişəndir; struktur bir
birlikdəlik forması sergilemez. Konjonktüre söykənən bu strateji perspektivin
demokratiya, 5 insan hüquqları və azadlıqlar, hətta rifah kimi Türkiyənin son illərdə
öncelediği təməl hədəflərin olmadığı xatırlanmalıdır. Buna qarşı, son 15 ildə Türkiyə-
AB əlaqələri həmişə demokratiya, insan hüquqları, azadlıqlar, iqtisadi sabitlik kimi
dəyərlər oxunda şəkillənmişdir. AB baxımından bunlar, ictimai və siyasi sabitliyin
Dostları ilə paylaş: |