Alatoran xancan kərimov varlıq və Yoxluq Arasında
Yüklə 2,83 Kb. Pdf görüntüsü
|
372 Laranın üzünə baxdı. Üzündə olduqca dinc bir ifadə var idi. Rahat ölmüşdü. Təbəssüm edir kimiydi. Qulaqlığı hələ də qula- ğındaydı. Musiqi hələ də oxuyurdu. Üzündəki ifadə sanki Ma- viyə bir işarə idi: “Qorxma, ölüm sandığımızdan da gözəl imiş” Lara qurtulmuş, heçliyə qovuşmuşdu və indi xilas olma sı- rası Mavidəydi. Yerə çökdü və dizlərini qucaqlayıb ağladı. İlk dəfə sevdiyi birinin ölümünü görürdü və ilk dəfə ölümü bu qədər yaxınında hiss etmişdi. Bir qədər hərəkətsiz oturduqdan sonra elə indicə ölməliydi deyə düşünərək başını qaldırıb soruşdu: -Mənim evtanaziyam saat 12-dədir, indi edə bilərsiniz? -Əgər istəsəniz bəli, sadəcə barmaq izinizi aparata göstər- məyiniz lazımdır ki, məlumatlarınızı görə bilək. Donuq baxışlarla fikirləşdi bir qədər. Üç saat gözləyə bil- məzdi deyə düşündü. Gözləyib nə edəcəkdi sanki. Ən yaxşı- sı indicə, burdaca işi bitirmək idi. Üstündə çox fikirləşmədən ölümə və heçliyə qovuşmalıydı. Ayağa durdu. Həkimin göstər- diyi aparata doğru yeridi. Baş barmağı tərəddüdlə aparata doğ- ru uzatdı. Şəklinin və bütün informasiyalarının olduğu səhifə gəldi kompyuterin ekranına. “Əgər hazır hiss edirsinizsə baş- laya bilərik” dedi həkim ekrandakı informasiyaları yoxlaya- raq. “Hazıram” deyə mızıldandı Mavi çarəsiz və taqətsizcə. Nə qədər hazır ola bilərdisə, o qədər hazır idi. “Məni izləyin zəhmət olmasa” deyib dörd nömrəli otağa yaxınlaşıb qapını açıb içəri girdi həkim yanındakı qızla bir- likdə. Tərəddüdlü addımlarla düşüncəli formada onları izlədi Mavi. Dörd divarı ağ rəngə boyanmış dar bir otaq idi eynilə Laranınkı kimi. Otağın cansıxıcı aurası Mavini narahat etdi. Belə bir yerdə ölmək istəməzdi deyə düşündü. Ancaq artıq çox gecdir və ölümü bir addım uzaqlığındadır deyə fikirləşdi. Həkim danışaraq ona bir şeylər deyir, proseduranı başa sa- lırdı. Lənətə gələsi prosedura deyə düşündü, ölmək üçün belə hansısa proseduranı izləməliydi. Ölməyə belə ərindirirdilər in- sanı. Bəlkə də qayıdıb bir-iki qədəh vodka içməliydi. Biraz ve- csizləşərdi. Yox əşi. Hər nə isə. Bir dəqiqə sonra bunların heç 373 bir mənası qalmayacaq. Bir dəqiqə? Bəlkə də daha az. “Oturun zəhmət olmasa”, “İndi arxaya doğru uzanıb rahat nəfəs alın”. Ölüm qabağı nə qədər rahat nəfəs ala bilərsən? Natrium pento- tal. Ölüm mələyim. Tez ol. Həkimin əlindəki iynəni gördü və beynindəki emosiya mərkəzi olan amiqdalasının bütün neyronları aktivləşdi. Qorxu sardı bütün bədəni. Ölüm cəngavərinə qarşı bədənin bütün or- dusu ayağa qalxdı. Qorxmuşdu. Lara kimi sakit qarşılamırdı ölümü. Lara sakitmi qarşılamışdı? Göründüyü qədər güclü qızmı idi? Üzündəki ölüm sonrası ifadə elə deyirdi zira. Tə- bəssüm edərək ayrılmışdı. Sanki həyata son istehzalı gülüşünü ataraq ondan qorxmadığını bildirirmiş kimiydi. -Qolunuzu uzadın zəhmət olmasa. Laranın natrium pentatol dozasını azaldaraq bihuş olma müddətini təxminən 30 saniyəyə qaldırtdığı doğruydu görəsən? Necə bir cəsarət idi ilahi. Lara. Sən tanıdığım ən güclü qadın idin. Bəlkə də yaşasam da tanımazdım daha cəsarətlisini. -Bir dəqiqə oturun, indi gəlirəm – deyib çölə çıxdı həkim. Beyninin qorxu mərkəzi amiqdala onun verdiyi intihar əm- rinə qarşı çıxaraq bütün bədənə savaş ya qaç siqnalları göndərir. Savaş ya da qaç. Savaşmaqmı? Ölümlə necə savaşa bilərsən? Həm, Lara- nın mahnısında dediyi kimi, mən artıq savaşmaq istəmirəm. “Qorxaq!” deyə içindən tanımadığı səslər yüksəlir və onu cürətsiz adlandırırdılar. Qorxaq! Axmaq! Bir qədər fikir ver- dikdən sonra gördü ki, onu ölümdən qorxduğu üçün yox, ya- şaya bilmədiyi üçün qorxaq adlandırırdılar. Bəli, yaşaya bil- mirəm. Bu qorxaqlıq deyil şikəstlikdir. Bacarıqsızlıqdır. Siz şikəst insanlara şikəst deyə xitab edirsiniz? Axı bu tərbiyyə- sizlikdir. Kimi aldadıram? Məgər mən şikəstəm? Yoxsa bu sadəcə bir təsəllidir? Deyil. Axı şikəstlik sırf fiziki olmur. Mənimki də psixi şikəstlikdir. Məgər depressiya xəstəlik deyilmi? Xəstə- likdir ki mənə ölüm icazəsi veriblər. Ölüm icazəsi. Necə də gülünc səslənir. Bədbəxtsən sən, bədbəxt. 374 Qorxurdu və ölmək istəmirdi. Atasını xatırladı. Yanında olsaydı da onu qucaqlayıb ağlasaydı deyə düşündü, amma ba- carmazdı. Beyni ilə ürəyi arasındakı müharibənin bu dəfəki nəticəsini sadəcə həmişə alkoqolun yıxdığı qaraciyəri deyil, bütün bədə- ni çəkəcəkdi. Elə ona görə də bədənində əli silah tutan bütün hüceyrələr ayağa qalxmışdı. Başlarında bu ölkədəki, bu bə- dəndəki indiyə qədərki bütün savaşlarını qazanmış bir sərkər- də gedirdi. Heç bir savaşda uduzmadığı üçün bədən sakinləri ona yenilməz həyat eşqi adını vermişdilər. Əlində nizəsi beyinə doğru yol almaqdaydı. Beynin ən güclü ölüm cəngavərinə qar- şı savaşacaqdı. Həm də ölümünə. Ürəyinin döyüntüsü o qədər güclüydü ki, heç öz fikirlərini belə eşitmirdi. Qorxu anında beyin bütün gücünü bədənə ver- diyi üçün keçici olaraq rasional şüur və düşüncələr basdırılaraq arxa plana keçirdi. Meşənin yırtıcı heyvanlarına qarşı müdafiə mexanizmi olaraq inkişaf etdirmiş olduğumuz qorxarkən bə- dəndəki tüklərin böyüyərək bizi böyük və vahiməli göstərməsi xüsusiyyətinin təkamüldən qalmış qırıntısı işə düşür və tüklə- ri biz-biz olurdu. Yenə eynilə, yırtıcı heyvan görüb qorxarkən diqqət çəkməməkçün tərpənmədən dayansaq heyvan bizi gör- məyəcəyi üçün bədənimizdə inkişaf etmiş olan qorxu zama- nı yerindəcə dayanma xüsusiyyəti işə düşür və bədəni olduğu yerdəcə donur, bir nöqtəyə zillənirdi gözləri. Bir tərəfdən kim- yəvi, bir tərəfdən psixoloji olaraq bütün bədəni ona baş qaldı- rırdı. Bədəni savaş ya qaç rejiminə girdiyi üçün gözlərinə daha çox işıq girsin və ətrafdakı hər şeyi görsün deyə göz bəbəkləri böyüyür, bu da zaman hissini yavaşladır və saniyələri uzadırdı. İçindəki savaşdan bir xəbər gəlir, bütün ordusunu yığıb yenə bədəni, dayanıb beynin qapısına. Beyninə savaş açıb ürəyi, təhdid edir onu, mümkün bir intihar girişiminə qarşı. Ölümü hər təsəvvür edişində ürəyində bir gurultu başlayır. Qulaqlarına qədər. Yorğun cəngavərlər ordusudunun uzaqdan gələn uğultusu. Damarlarda irəliləyən qan dənəcikləridir onlar. Savaşa hazırlaşırlar. Həm də Ölümünə! Həm də ölümünə! Ya- Yüklə 2,83 Kb. Dostları ilə paylaş:
|