Alatoran xancan kərimov varlıq və Yoxluq Arasında
Yüklə 2,83 Kb. Pdf görüntüsü
|
366 Bütün bu intihar sancılarına baxmayaraq, Yaşamaq istəyirəm, həyat, Sənin bütün ağrılarına baxmayaraq, Yaşamaq istəyirəm. Geridə qalır planlaşdırılmış bütün intihar girişimlərim Yaşamaq istəyirəm, Həm də bütün gücsüzlüyümlə, Bütün bezmişliyimlə, Bütün qorxaqlığımla. İçimdə ağlayan biri var, Yaşamaq istəyir. İçimdə bir savaş var, İki tərəfli, Ölmək istəyən mənəm, Yaşamaq istəyən onlar. - timidus, ölümündən bir neçə il əvvəl gecəyarısı. Pəncərədən çölə baxıb hansı şəhər ya ölkədə olduğunu aydınlaşdırmağa çalışdısa da bir anlam verə bilmədi. Kiçik masanın üstündəki kompyuterin işığı otağı işıqlandırırdı. Ke- çib kompyuterin qarşısında oturdu. Romanın yazıldığı səhifə açıq idi. Ordan-burdan cümlələr oxuyub dəhşətə gəldi. Lara ilə sevişmə səhnəsi olduğu kimi yazılmışdı. Doğrumuydu? Həqiqətən həyatı sadəcə bir yazarın əsərindənmi ibarət idi? Dəhşətə qapıldı. Yazılara sürətlə göz atanda Mavini nəsə elə bir hiss bürüdü ki, bu yazıq yazar Mavini özündən belə daha çox sevir və ona dəyər verir. Ona təkrar acıdı. Kompyuterin ekranında başqa bir səhifənin açıq olduğunu gördü və səhifəni açdı. Bir-iki saat əvvəl bir qıza mesaj göndərilmişdi: “sənin üçün çox darıxıram”. Məktubun göndərildiyi qızın yanda kiçik bir şəkli var idi. Şəkili açdı. Şəkil böyüdü və Mavini vahimə- li bir hiss bürüdü. Bu qızın sanki kim olduğunu bilib amma 367 unutmuşdu. Üzündə dəhşətli bir tanışlıq hissi var idi ancaq nə qədər etdisə tanıya bilmədi. Qıza təkrar vuruldu. Qızı bəyən- məsinin səbəbi yazarın da onu sevir olmasıydı yoxsa o özü öz azad iradəsiylə vurulmuşdu? Cavabsız suallara qərq olub hiddətləndi. Ağlını itirəcək kimiydi. Onun yazarının yuxusu- na girməsi də mi yazılmışdı yoxsa bu bir nöqsanmı idi? Əsəb və qorxudan titrəyən əlləriylə ekranda açıq olan başqa bir sə- hifəni açdı, bu dəfə kimsə yazara məktub yazmışdı: “Dur gəl. Ya gəl, ya da mənə bir də yazma. Yazdıqların ağlıma olma- yacaq xəyalpərəst alternativlər gətirir. Sərhədlər. Aramızda neçə ölkə neçə sərhəd var. Ancaq günah məsafələrdə deyil. Məsafələr bizim addımlarımıza görə artıb azalır nəticədə. Bir neçə addım atsan, sənə bir faninin ayaqları və qolları ara- sında tapabiləcəyi maksimum dincliyi vəd edə bilərdim, amma çox açıq şəkildə qorxaq olduğunu deyirsən..” - yazını yarım- çıq saxlayıb ona yazılmış cavabı oxudu: “Gəlmək məni qorxu- dur. Buranı da tərk edərək sadəcə yaralarımdan birini daha artıracam. Əvvəllər düşünürdümki bəlkə ölməyi qərara alsam okeanı keçib son dəfə gəlib orda yaşayıb elə ölərdim amma sonra anladım ki ölüm plan tanımır. Gəlməyin mənə köməyi olacağına dair şübhələrim böyükdü. Axmaqlığımmı deyirsən ya qorxaqlığımmı, motivasiyasızlığımmı ya tənbəlliyimmi adı hər nə olur olsun məni bariz istəklərimdən uzaqladşırır və istə- diyim heçnə üçün addım atmıram. Biri xaric, onda da nə qədər uğurlu olacağım naməlumdu..” Biri xaric? Nə idi son planı? İntihar? Yazarın səfil həyatına yazığı gəldisə də, Mavi başa düşmürdü yazar niyə özünü bu qədər səfil günə salıb? Niyə normal yaşaya bilmir? Onu xoş- bəxtlikdən ayıran şey nə idi ki belə əzab çəkirdi? O gedəcəyi yer hər hara idisə, niyə getmirdi? Niyə mübarizə aparmırdı? Sonra Mavi öz həyatını xatırladı və həyatları arasındakı bən- zərliyi gördü. Eynilə yazara irad tutduğu kimi, özünə də irad tutdu. Yazara o qədər yazığı gəldi ki, özünün də o qədər səfil və bacarıqsız olmadığını göstərmək üçün bir anlıq yaşamağı və mübarizə aparmağı qərar almaq istədi. Ancaq gücü çatmadı. 368 Birdən o hiss etdi ki çox vaxtı yoxdur tələm-tələsik roma- nın yazılı olduğu səhifəni açdı. Öz sabahkı ölüm səhnəsini görən kimi bədənini istilik basdı. Əvvəlcə öz, sonra Laranın ölüm səhnəsini dəyişdirmək üçün girişirdi ki, əli masanın üs- tündəki boş butulkaya dəydi və yerə düşən butulkanın səsi yazarı və onu, hər ikisini oyatdı. Bir an yazarla göz-gözə gəl- dilər və oyandılar. Oyandığı anda bir anlıq hər şeyin yuxu olduğunu görüb sakitləşdisə də, yenə də yatıb həmin yuxunu görmək üçün çabaladı. Gözlərini yumdu, gözlədi, gözlədi, alınmadı. Tam son anda butulka yerə düşüb səs çıxarmamış- dan əvvəl yuxuda ekranda açıq olan faylların adlarını oxuma- ğa çalışmışdı. Hansının kitabın adı olduğunu yadına salmağa çalışdı. Mavi, Evtanaziya kampları, Bəd bəxt və bir də, bir də T hərfiylə başlayan bir söz görmüşdü ancaq nə qədər etdisə xatırlaya bilmədi. Tərləmiş və təlaşlanmışdı. Son anda göz-gözə gəldiyi ya- zarının gözlərini xatlırladı. Üzünü xatırlamırdı. Narahatçılıq və qorxu hissiylə Laranın çılpaq kürəyini qucaqladı. Şüuraltı- sının ölümqabağı ona yaxşı oyun oynadığını düşündü. Təkrar yatsa eyni narahat edici yuxunu görəcəyindən çəkindi ancaq həm də görmək istəyirdi yenidən. Ancaq yatmasa bu gecəni oyaq keçirəcək qədər güclü olmadığı üçün təlaşlandı və bütün bu düşüncələrin qoynunda təkrar yuxuya getdi. Əvvəlki yuxudan qalan kiçik hisslərin köməyi ilə ala-ya- rımçıq bir yuxu gördü. Yazarının otağına girdikdən sonra Mavi əsərin son səhnəsini dəyişməyə müvəffəq olmuş və özünü sağ saxlamışdı əsərin sonunda. Səhər oyanan yazar təkrar içmiş, bitirdiyi əsəri oxumadan çapa göndərmiş və Mavi ölümdən xi- las olmuşdu. Sinəsini daha ağır vəsvəsənin bürüdüyü başqa bir yuxuya oyandı. Başının üstündə biri dayanmışdı, olduqca böyük idi. Mavi isə olduğundan olduqca kiçik idi. Üstündə dayananın kişi dayanmadan ona istehzayla gülürdü. Aşağıdan yuxarı baxdığı üçün kişinin üzünü görə bilmirdi, sadəcə böyük bığ- larını görürdü. Yüklə 2,83 Kb. Dostları ilə paylaş:
|