AMEA Nəsimi adına Dilçilik İnstitutu, Sosiolinqvistika və dil siyasəti şöbəsi
___
Mayıl B. Əsgərov
LİNQVO-PSİXOLOJİ VƏHDƏT NƏZƏRİYYƏSİ
Bakı, 2015, s
.
92
çəklik elementi) və hər iki gerçəklik elementinə ekvivalent
olan intellekt obrazı (O
1
, O
2
– birinci və ikinci intellekt
obrazı) eyni bir intellekt kodunda (K) birləşərək (G
1
+G
2
+
O
1
+ O
2
=K) baş beynimizdə mühafizə olunur.
Göründüyü kimi, linqvo-psixoloji proses və fəaliyyət-
lərin məcmusu tam şəkildə D= G
1
+ S
1
+ O
1
+ F
1
+ S
2
+ G
2
+ O
2
+ F
2
sxemi əsasında reallaşır.
İlk baxışdan elə görünə bilər ki, ilkin gerçəklik ele-
mentinin və dil struktur vahidinin yaranması və dərk olun-
ması prosesinin burada verilən şərhi bəzi cəhətləri ilə ilkin
sxemə sığmır. Burada (G
1
+G
2
)=G; (S
1
+S
2
)=S;(O
1
+O
2
)=O;
(F
1
+F
2
)=F olduğunu nəzərə alsaq, tərəfimizdən təklif
olunan ilkin sxemin dərketməni bütünlüklə əks etdirdiyi-
nin şahidi oluruq, yəni G+S+O+F=D (gerçəklik + stimul
+ obraz + fəaliyyət = dərketmə).
Onu da nəzərə alsaq ki, G
1
+G
2
+O
1
+O
2
= K o halda
görərik ki, təklif olunan sxem istənilən dərketmə
prosesinin şərhi baxımından özünü doğruldur və buradakı
yeganə fərq dərketmənin intellekt obrazları ilə deyil,
intellekt kodları ilə reallaşmasıdır:
S+K+F=D (stimul + kod + fəaliyyət = dərketmə).
Bu tədqiqatın linqvistik əsası ondan ibarətdir ki, okka-
zional şəkildə ünsiyyət ehtiyacından yaranan dil struktur
vahidləri və söyləmlər əks etdirdiyi gerçəklik elementinin
yaddaşdakı intellekt obrazları və ya kodları ilə birləşdikdə
dilə çevrilir. Yəni dil, bir tərəfdən öz struktur vahidləri
olan forma və nitq söyləmləri ilə birlikdə təfəkkür pro-
seslərinin son məhsulu kimi meydana çıxır, ikinci bir
tərəfdənsə, bir güzgü kimi məhz dərk olunmuş gerçəklik
elementlərini əks etdirir.
Dil həm yaranması, həm də funksiyası baxımından
AMEA Nəsimi adına Dilçilik İnstitutu, Sosiolinqvistika və dil siyasəti şöbəsi
___
Mayıl B. Əsgərov
LİNQVO-PSİXOLOJİ VƏHDƏT NƏZƏRİYYƏSİ
Bakı, 2015, s
.
93
sözün tam mənasında linqvo-psixoloji mahiyyət daşıyır.
Bu səbəbdən təsviri, funksional və struktur dilçilikdə apa-
rılan tədqiqatlarda obyekt olaraq seçilən nitq söyləmləri-
nin və ya bütövlükdə mətnin analizi prosesində dilin
linqvistik yönləri ilə yanaşı, psixoloji cəhətlərini də nəzərə
almaq lazımdır. Əks halda, əldə edilən nəticələrin ən azı
tamlığı və dolğunluğu, etimoloji və funksional-semantik
araşdırmalarla bağlı bəzi konkret hallarda isə, hətta nəticə-
lərin doğruluğu belə şübhə altına alına bilər.
Bir faktı da qeyd etmək lazımdır ki, hal-hazırda bu və
ya digər dildə mövcud olan formaların, nitqin, eləcə də
ümumilikdə dil sisteminin linqvo-psixoloji və ya psixo-
linqvistik analizi, əslində, gerçəklikdə baş vermiş dərk-
etmə aktlarının və ya təfəkkür proseslərinin əks ardıcıl-
lıqla izlənməsidir. Bunu nəzərə alaraq dilin, habelə onun
real həyatda yeganə tətbiqi şəkli olan nitqin, həm dilin,
həm də nitqin yeganə mövcudluq şəkli olan struktur
vahidlərinin, yəni forma, qəlib və normaların yaranması,
eləcə də ümumi təfəkkür prosesində onların rolu məsələ-
lərini linqvistik və psixoloji cəhətdən nəzərdən keçirə-
cəyik. Leksik, leksik-qrammatik və ya qrammatik forma,
nitq və söyləm şəklində çıxış edən dil vahidlərinin yaran-
ması və mənimsənilməsi mexanizmini, funksiyalarını
araşdıracaq, əldə edilən nəticələr əsasında dilin struktur
vahidlərini və nitqi modelləşdirməyə çalışacağıq.
Dilin ümumi və aktiv sistem kimi struktur tərkibi,
forma və məna vəhdəti, inkişaf tendensiyaları əsasında
onun linqvo-psixoloji mahiyyətini müəyyənləşdirməyə
cəhd göstərəcəyik.
Elm tarixində dilin, nitqin, yoxsa formanın daha əvvəl
yaranması məsələsinə münasibətlər müxtəlifdir. Formanı
AMEA Nəsimi adına Dilçilik İnstitutu, Sosiolinqvistika və dil siyasəti şöbəsi
___
Mayıl B. Əsgərov
LİNQVO-PSİXOLOJİ VƏHDƏT NƏZƏRİYYƏSİ
Bakı, 2015, s
.
94
səs və söz, nitqi söyləm və danışma prosesi, dili isə
formanın və ya nitqin yaranmasını tənzimləyən qaydalar
toplusu hesab etmək, əslində, əvvəlcə formanın, sonra
nitqin, daha sonra dilin yaranmış olduğunu ya birbaşa, ya
da dolayı yolla ifadə etmək deməkdir.
Biz bu fikirdəyik ki, insan toplumu və ya cəmiyyətinin
yarandığı ilk gündən etibarən toplumun və cəmiyyətin
üzvlərinə hər hansı məlumatı vermək məqsədi ilə insan
oğlunun çıxartdığı ən ilkin, ən bəsit və ən sadə səslər belə
həmin insanlar üçün, eyni zamanda, həm “dil”, həm
“nitq”, həm də “forma” funksiyasını yerinə yetirmişdir.
Toplumun, qəbilə və tayfanın dilində cəmi bir söz,
məsələn, “o” sözü olduqda belə, bu yeganə söz həmin
toplumun həm dili, həm nitqi, həm də dilindəki və
nitqindəki yeganə forma olmuşdur. Başqa sözlə desək,
yaranan ilk forma ilə eyni zamanda insanın nitqi və dili də
yaranmışdır.
Əlbəttə ki, ibtidai nitq və ya dil müasir səviyyədə tə-
masda olduğumuz nitq və dildən zənginlik, informasiya
ötürmə imkanları baxımından müqayisəyəgəlməz dərəcə-
də fərqlənir. İstənilən halda, bu dil və nitq çox primitiv
şəkildə də olsa, müasir dillər kimi ünsiyyətə, bu və ya
digər məlumatın ötürülməsinə xidmət etmişdir.
Bu deyilənlərə əsaslanaraq insan toplumunun sonrakı
təkamül və inkişafı nəticəsində “o” formasından başqa,
məsələn, “sən” və “mən” formalarının da yaranması, dil
və nitqin yenidən yaranması kimi başa düşülməməlidir.
Çünki artıq qeyd etdiyimiz kimi, “dil” və “nitq” birinci
formanın yaranması ilə eyni vaxtda təşəkkül tapmışdır.
Sonrakı hər bir formanın yaranması isə, artıq mövcud olan
dilin və nitqin zənginləşməsi prosesidir.
Dostları ilə paylaş: |