Ang Kahulugan ng Huling Ikasampung Bahagi ng Marangal na Quran



Yüklə 5,39 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə53/98
tarix16.11.2017
ölçüsü5,39 Kb.
#10379
1   ...   49   50   51   52   53   54   55   56   ...   98

 
114 
Ang saláh ay ikalawa sa mga sandigan ng Islam at hindi ito magiging tumpak kundi 
sa  pamamagitan  ng  tahárah.  Ang  tahárah  ay  hindi  maisasakatuparan  kundi  sa 
pamamagitan ng tubig at alabok. 
Ang  mga  uri  ng  tubig:  1.  Táhir  (dalisay).
  Ang  dalisay  sa  sarili  mismo,  ang 
nakapagdadalisay sa iba. Ito ay nakapag-aalis ng hadath at nakapag-aalis ng najis.
1
 
2. Najis (marumi).
 Ito ang nasaling ng najásah
2
 kahit kaunti, o nagbago ang lasa 
nito o ang kulay nito o ang amoy nito dahil sa najásah kahit marami. 
Paalaala:
 Ang maraming tubig ay hindi nagiging najis maliban kung nabago ng 
najásah ang isa sa mga katangian nito: ang kulay nito, o ang lasa nito, o ang amoy 
nito. Ang kaunting tubig ay nagiging najis kapag nasalang ng najásah. Itinuring na 
ang tubig ay marami kapag humigit ito sa dalawang qullah o mga 210 litro.  
Ang  sisidlan.
3
  Ang  lahat  ng  sisidlan  na  táhir  ay  ipinahihintulot  na  taglayin  at 
gamitin maliban sa mga sisidlang ginto at pilak. Magiging tanggap ang tahárah sa 
pamamagitan ng ginto at pilak kaya nga lamang ay may kasalanan. Ipinahihintulot 
gamitin ang mga sisidlan at mga kasuutan ng mga Káfir maliban kapag nalaman 
natin ang pagiging najis ng mga ito. 
Ang balat ng maytah.
4
 Ito ay ganap na najis. Ang maytah ay alin sa dalawang uri:  
1.
 ang hayop na bawal kainan; 
2.
 ang hayop na hindi bawal kainin ngunit hindi nakatay. 
Ang hayop na hindi bawal kainin ngunit hindi nakatay, kapag kinulti ang balat nito, 
ay ipinahihintulot gamitin sa mga bagay na tuyo, hindi sa mga bagay na likido.
5
 
Ang istinjá’.
6
 Ang pag-aalis ng maruming lumabas sa ari at puwit. Kapag ito ay sa 
pamamagitan  ng  paghuhugas  ng  tubig,  tinatawag  ito  na  istinjá’.  Kapag  sa 
pamamagitan  ng  bato  o  papel  at  mga  tulad  nito,  tinatawag  ito  na  istijmár.  Isang 
kundisyon sa paggsasagawa ng istijmár lamang ay ang paggamit ng bagay na táhir, 
ipinahihintulot, nakapaglilinis, at hindi kinakain. Ito ay isasagawa sa pamamagitan 
ng tatlong bato, halimbawa, o higit pa. Ang pagsasagawa ng istinjá’ o istijmár ay 
isinasatungkulin  sa  bawat  pag-ihi  o  pagdumi.  Ipinagbabawal  sa  sinumang  iihi  o 
dudumi  ang  manatili  sa  palikuran  nang  higit  pa  sa  pangangailangan  niya;  ang 
pagdumi at ang pag-ihi sa pinanggagalingan ng tubig o sa daang dinadaanan o sa 
sinisilungan o sa ilalim ng lilim ng punong-kahoy na may bunga; at ang pagharap 
sa Qiblah sa sandali ng pag-ihi at pagdumi. Kinasusuklaman para sa sinumang iihi 
o dudumi ang pagpasok sa palikuran nang may dalang anumang may nakasulat na 
pangalan ni Allah, ang pagsasalita habang nasa loob nito, ang pag-ihi sa butas
7
 at 
tulad nito, ang paghipo ng ari sa pamamagitan ng kanang kamay, ang pagharap sa 
Qiblah  sa  loob  ng  palikuran.  Ipinahihintulot  ang  mga  unang  nabanggit  kung 
                             
 
1
 
Ang najis ay ang anumang itinuturing na marumi sa Islam. 
2
 Ang najásah ay ang anumang may taglay na najis. 
3
 Ang lalagyang ng likido na gaya ng tubig. Ito ay maaaring baso, tabo, kaldero, batya at iba pa. 
4
  Ang  hayop  na  namatay  nang  hindi  sadyaang  kinatay  gaya  ng  nasagasaan,  o  namatay  sa  sakit  o 
suwag o ano pa man. Hindi rin ito maaaring kainin 
5
 Ang halimbawa ng bagay na tuyo ay sapatos at ang halimbawa naman ng bagay na basa ay ang 
waterskin
6
 
Ang paghuhugas sa ari o sa puwit matapos umihi o dumumi. 
7
 Para sa hindi umiihi sa palikuran. 
Ang Tahárah


115 
kailangan.  Kaibig-ibig  sa  sinumang  iihi  o  dudumi  ang  gansal  na  bilang  ng 
paghuhugas o pagpupunas at ang pagsasama ng istinjá’ at istijmár.  
Ang siwák.
 Sunnah na gumamit ng siwák sa pamamagitan ng isang malambot na 
patpat gay ng arák at nagiging tiyak ang pagiging Sunnah nito sa sandali ng saláh, 
pagbigkas  ng  Qur’an  pagsasagawa  ng  wudú’  bago  magmumog,  pagkagising, 
pagpasok sa masjid at bahay, at pagbabago ng amoy ng bibig, at tulad ng mga ito.  
Ang wudú’.
 Ang mga sandigan nito ay:  
1.
 ang paghuhugas ng mukha kabilang na 
ang pagmumog at pagsinghot ng tubig,  
2.
 ang paghuhugas ng mga kamay mula sa 
mga  dulo  ng  mga  daliri  hanggang  sa  pati  ang  mga  siko,   
3.
  ang  pagpupunas  sa 
buong ulo kasama ang mga tainga,  
4.
 ang paghuhugas sa mga paa hanggang sa pati 
ang mga bukung-bukong,  
5.
 ang pagkakasunud-sunod, 6. ang pagkatuluy-tuloy. 
Ang mga Sunnah ng wudú’.
  Ang paggamit ng siwák, ang paghuhugas ng mga 
palad sa simula nito, ang pagpapauna sa pagmumumog at pagsinghot ng tubig bago 
maghugas  ng  mukha,  ang  paglulubus-lubos  sa  pagmumumog  at  pagsinghot  ng 
tubig para sa hindi nag-aayuno, ang pagsingit ng mga daliri sa makapal na balbas, 
ang  paghaplos  sa  pagitan  ng  mga  daliri,  ang  pagsisimula  sa  kanang  bahagi  ng 
katawan, ang paghuhugas sa bahagi ng katawan nang makalawa o makatatlo, ang 
pagsinghot  ng  tubig  sa  pamamagitan  ng  kanang  kamay  at  ang  pagsinga  nito  sa 
pamaamgitan ng kaliwang kamay, ang pagkuskos sa mga bahaging hinuhugasan, 
ang paglubus-lubos sa pagsasagawa ng wudú’, ang pagdalangin sa pamamagitan ng 
du‘á’ na nasaad mula sa Propeta 
(SAS)
 pagkatapos ng wudú’. 
Ang mga isinatungkulin sa wudú’.
 Ang pagsambit ng basmalah bago nito, ang 
paghuhugas ng mga kamay para sa kagigising sa pagtulog sa gabi nang makatatlo 
bago isasaw ang mga kamay sa tubig. 
Ang  mga  kinasusuklaman  sa  wudú’.
  Ang  pagsasagawa  ng  wudú’  sa 
pamamagitan ng tubig na mainit o malamig, ang kalabisan sa tatlong paghuhugas 
para sa iisang wudú’, ang pagpagpag sa tubig na naiwan sa hinugasang bahagi, at 
ang  paghuhugas  ng  loob  ng  mata.  Tungkol  naman  sa  pagpupunas  sa  bahaging 
hinugasan matapos ang wudú’, ito ay pinahihintulutan. 
Paalaala:
 Ang pagmumumog ay kailangang may pagpapagalaw ng tubig sa loob 
ng bibig. Ang pagsinghot ay kailangang may pagpapasok ng tubig sa loob ng ilong 
sa pamamagitan ng paghatak ng hininga hindi ng kamay lamang at ganoon din ang 
pagsinga; hindi magiging tama ang dalawang ito kundi sa pamamagitan ng gayong 
paglalarawan. 
Ang mga katangian ng wudú’.
 Ito ay sa pamamagitan ng paglalayon nito sa puso. 
Pagkatapos  ay  babanggitin  ang  basmalah  at  huhugasan  ang  mga  kamay. 
Pagkatapos  ay  magmumumog  at  sisinghot  ng  tubig  at  isisinga.  Pagkatapos  ay 
huhugasan  ang  mukha  (ang  saklaw  nito  ay  mula  sa  karaniwang  tinutubuan  ng 
buhok hanggang sa baba, pababa; at mula sa isang tainga papunta sa isang tainga, 
pahalang).  Pagkatapos ay huhugasan ang mga kamay kasamga ang mga braso at 
ang  mga  siko.  Pagkatapos  ay  pupunasan  ang  buong  ibabaw  ng  ulo  mula  sa 
hangganan  ng  mukha  hanggang  sa  batok  at  sa  balat  sa  ibabaw  ng  mga  tainga. 
Ipapasok  ang  mga  hintuturo  sa  mga  butas  ng  mga  tainga  at  papahiran  ang  mga 


Yüklə 5,39 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   49   50   51   52   53   54   55   56   ...   98




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə