71
hər şeyi öz dostunuza izah edə bilərsiniz. Mən skripka çalmaq
üçün öz yataq otağıma keçirəm və beş dəqiqədən sonra öz
cavabım üçün yenə də qayıdacağam. Əminəm ki, sualları
unutmamısınız. İkiniz birlikdə qərara gəlin: ya siz, ya da
brilyant!
Holms öz yataq otağına getdi və küncdə qoyulmuş skripkanı
götürdü. Bir dəqiqə keçdi, Silviyus və Merton bağlanmış qapıdan
skripkanın nazik səsini eşitdilər.
- O, brilyant haqqında danışırdı, - Merton Knyaza dedi, - o, bunu
haradan bilir?
- O, bunun haqqında çox şey bilir! Mikey Sanders hamısını
danışıbdır!
- Mən ona danışmağı öyrədəcəyəm. Bunun üçün onun başını
əzəcəyəm!
- Bu bizə kömək etməyəcək. Biz nə etməli olduğumuzu qərara
almalıyıq.
- Bir dəqiqə! – Sam Merton dedi. O yataq otağının qapısına tərəf
getdi və qulağını qapıya qoydu. - Məncə o bizə qulaq asmır. O öz
skripkasını çalır. Bu zaman o bizə necə qulaq asa bilər?
Doğrudur, lakin ola bilsin pərdənin arxasında kimsə var.
O pərdəyə tərəf getdi və müqəvvanı orada görərək, cəld geri
sıçradı.
- Bu haqda narahat olma,- Knyaz dedi. - Bu sadəcə olaraq
müqəvvadır. Bizim çox az vaxtımız var. Biz bir qərara
gəlməliyik. Əgər biz brilyantı ona verməsək, o bizi həbs etdirə
bilər.
- Nə! Yüz min funt sterlinqi ona verək?
- Brilyant, yaxud biz. O gedərkən bunu deyirdi. - Merton əlini
saçlarına apararaq düşünməyə başladı. - Bu otaqda o təkdir. Nə
üçün onu öldürməyək, onunla qurtarmayaq?
Knyaz başını tutdu.
- Biz bu evdən çıxa bilməyəcəyik. Bundan başqa mən əminəm
ki, o, artıq hər şeyi polisə bildirib... Bu nədir?
72
Onlara elə gəlir ki, pəncərədən nəsə səs gəlir. Onların hər ikisi
pəncərəyə tərəf qaçdılar, ancaq orada heç kim yox idi. Otaqda
onların özlərindən, birdəki kresloda qoyulmuş müqəvvadan
başqa heç kəs yox idi.
- Küçədə nəsə var, - Merton dedi. Indi, Knyaz, siz bu
vəziyyətdən bir çıxış yolu tapmalısınız. Sən öz ağlınla, mən də
ki, öz əlimlə.
- Brilyant buradadır, mənim gizli cibimdə. Sedal bunu bu axşam
İngiltərədən xaricə apara bilər və Amsterdamda dörd hissəyə
parçalar.
- Ancaq xüsusi sumka hələ hazır deyildir!
- O, bunsuz gedəcək. O, brilyantı sadəcə olaraq cibində aparacaq,
bizim daha vaxtımız yoxdur. Mən Holmsa deyəcəyəm ki,
brilyant Liverpuldadır və bunu onun üçün gətirməyə söz
verəcəyəm. O, Liverpulda yolda olarkən, brilyant artıq
Hollandiyada olacaq. O zaman biz mavi suların qoynunda
olacağıq. Bu musiqi! Mən skripkanın səsinə nifrət edirəm!
Pəncərəyə tərəf gəl, heç kəs bizi görə bilməz.
- Mən, bu böyük brilyantı özün ilə gəzdirməyinə çox təəccüb
edirəm. Ona təəccüb edirəm ki, siz qorxmursunuz.
- Harada yaxşı bir yer tapım? Biz onu muzeydən götürəndə
düşünmürdüm, artıq onu kimsə, həmçinin bizim evdən də götürə
bilər?
- Bura bax, bu qəşəng deyildir?!
O, brilyantı əlində göyə atdı. Bu zaman müqəvva qoyulmuş
kresloda oturmuş Holms cəld ayağa qalxdı və brilyantı göydə
tutdu. O, brilyantı sol əlinə ötürdü və sağ əlində isə tapança
göründü. İki cinayətkar elə təəccübləndilər ki, danışmağa belə
imkan olmadı.Onlar bunu özləri etdilər, Holms zəngi basdı.
- Ehtiyatlı olun, cənablar, ehtiyatlı olun! Hər şey başa çatmışdır,
burada siz edəsi bir şey yoxdur. Polis küçə qapısındadır.
Knyaz təəccübündən həddindən artıq qəzəblənmişdi.
- Nə?! Şeytan, siz necə..?
73
- Sizin təəccüblənməyiniz tamamilə təbiidir. Knyaz, siz onu
bilmirdiniz ki, yataq otağından ikinci qapı bu pərdənin arxasına
açılır. Mən müqəvvanı kreslodan götürəndə bir az səs elədim. Siz
də bunu eşitdiniz. Ancaq mənim bəxtim gətirdi: siz elə
fikirləşdiniz ki, səs küçədən gəlir. Bu zaman mən burada sakitcə
oturub sizin söhbətinizə qulaq asırdım.
- Siz şeytansınız, Holms. - Knyaz acıqlı halda dedi.
- Çalışıram ki, bəzən insanlar iblisi də xoşlasınlar, cənab,- deyə
Holms gülərək cavab verdi.
Sam Merton yalnız indi hər şeyi yavaş- yavaş anlamağa
başlayırdı.
- Bəs skripkada çalan kim idi? - O soruşdu. - Mən indi də onun
səsini eşidirəm, - Knyaz dedi.
- Siz tamamilə haqlısınız. - Holms cavab verdi. – Bu qramafonlar
çox gözəl alətdir.
Bu vaxt qapı açıldı. Polis nəfərləri içəri girdilər və dərhal iki
caninin əllərini qandalladılar. Hamı gedəndən sonra Uotson və
Billi (əlbəttə, indi o burada idi) dostunun bu böyük qələbəsindən
heyranlıqla danışmağa başladı, amma Şerlok Holms onlara mane
oldu.
- Mən xanım Handsona demişdim ki, axşam yeməyini bu gün
səkkizin yarısında yeyəcəyəm. Düz vaxtıdır. Əminəm ki,
Handson bizim üçün bir şey hazırlayıb. Billi, ona de ki, yemək
hazır olanda bizi çağırsın, gəlib yerimizdə əyləşək.
1983 - cü il.
74
Göy yaqut
Milad bayramından iki gün sonra dostum, Şerlok Holms məni
yanına çağırmışdı. Mən otağa girəndə Holms divanda oturub
qəlyanını fısqırdırdı. Səhər qəzetləri də yanında idi. Divanın
yanında ağacdan qayrılmış bir stul, onun arxasında isə köhnə bir
keçə şlyapa asılmışdı. Stolun üstündə qoyulmuş lupa və
maqqaşdan aydın etmək olurdu ki, Holms həmin şlyapanı
diqqətlə yoxlayırmış.
- Siz məşğulsunuz, bəlkə bir azdan gəlim, - deyə mən onun işinə
mane olmaq istəmədim.
- Eybi yoxdur. Mən çox şadam ki, işlərimin nəticələrinin
müzakirəsində dostum da iştirak edir. İş o qədər də çətin deyildir,
amma bu işin içərisində maraqlı şeylər çoxdur.
Mən dostumun sobaya yaxın qoyulmuş kreslosuna əyləşdim
və əllərimi sobada qızdırmağa başladım. Hava çox soyuq idi.
Bayırda şaxta pəncərəyə buz kristallarından zərif naxış çəkmişdi.
- Məncə, bu köhnə şlyapa sizə bir neçə sirri, bəlkə də bir cinayəti
aydınlaşdırmaq üçün açar olacaqdır.
- Yox, yox. Burada cinayət yoxdur. – Holms güldü. –Siz bizim
binada işləyən Petersonu tanıyırsınızmı?
- Bəli.
- Bu köhnə şlyapa onundur.
- Bu onun şlyapasıdır?
Dostları ilə paylaş: |