183
kara sakalıdır. Bu resmi görüyorsunuz burada. Ve Aziz Nesin diyor ki, “Sabir sağ
olsun, - diyor, - bize çok büyük kömek ediyor, yardım ediyor” - ve bundan sonra her
sayımızda onun bir şiirini koyacağız”.
Bizde irticaya karşı yapılan kavga - imperializme karşı yapılan kavgadır. Bizde
irticaya karşı yapılan kavga – milli bakımsızlık, milli istiklal için yapılan kavgadır. Size
bir misal vermek istiyorum. İzin verirsiniz okuyum. Aziz Nesin bir yazı yazıyor, bir acı
politika yazısı. Bir Türk ağası köyden, bir Türk ağası, bir meşedi, hacı, Kennediye
mektup yolluyor. Ağanın Kennediye yazdığı mektup var. Kennedinin bizdeki uşağı olan
ağanın Kennediye yazdığı mektub var. Tabii, mektup uydurma, anlıyorsunuz. Mizah
mektubu. Size bir kaç satır okuyum, bu mektuptan ve o zaman anlıyacaksınız ki, nasıl
bu mektup Sabirin ve Molla Nasreddinin geleneğini, enenesini davam ettiriyor politik
hicviyede.
“Kennedi emi, evvela mahsusen selam eder, ellerinden öperiz. Jaklin bacıma da
(Jaklin-Kennedinin karısı), selam eder, her iki gözünden, nazik ellerinden incitmeden
öperiz. Nasılsınız, iyimisiniz? İyi olmanızı seni ve bizi yaratan Ulu Tanrıdan dileriz. Siz
de, kardeşiniz Bay Mehmet efendiden sual edecek olursanuz, şu yazmış olduğum
kıymetli mektubun ilk satırından son satırına kadar vücudum sıhhat ve afiyettedir.
Göndermiş olduğun ianeleri aldık. (Amerikanın sözde Türkiyede yapdığı yardım
var, biliyorsunuz, o yardıma “iane” diyorlar. “İane” kelmesini, sözünü, tabii,
biliyorsunuz). Allah Size daha çok versin. Büyük mitingler ve merasimlerle buğdaları
limanlara boşalttık. (Amerika sözde Türkiyeye buğda gönderiyor). Sonra İstanbuldan
şehirlere dağıttılar. Yalnız bizim hükümet şimdilik başka işle iştigal ettiğinden bazı
limanlardakı gemileri unutmuşlar. Sizin oğlanlar, yani Amerikalı gemiciler canı
sıkıldığından çekip gitmişler. Buğdaların bir kısmını yaptıkları büyük işlerden dolayı
patronlara, zavodçulara verdiler. Bizim hükümet zaten onları her zaman destekler.
Kayseriye gelen buğdayı Con efendi taşıdı. Çok kamyonu var Con efendinin. Yarıya
taşıdı. Muhtarlar hane-hane dağıttılar, bir az taşlı çıktı, amma temizledik. Süt tozundan
da aldık. Güzel-güzel kaynatıp içiyorduk, bizim kara Ahmed Hoca “domuz sütünden
yapılmış mahsuldur, istifade kabul değildir” dedi, biz de dökdük. İlimine güvenir,
öğretmen, yani köy hocası, okulda çocuklarımıza zorla içiriyormuş, öğretmene haber
184
gönderdik, bağırdık, içirmiyor şimdi. Siz bize buğdayı gönderin, o toz olmasa da olur.
Hruşov amcanın da malı çok ya, ondan istemeyiz, biz sizden taraf”.
Görüyorsunuz ki, bu yazı doğrudan doğruya Ahundzade politik satirinin, Molla
Nasreddinde ve Sabirde gelişmiş yolundan gidiyor. En güzel örneklerden biri. Bizim de
tariximizde Ahundzadenin yaşadığı sıralarda bazı islahatçılar geldi. Namık Kemaller
gibi, Ziya Paşalar gibi. Fakat bunlarla Ahundzadenin arasındakı büyük fark şurda: Ne
Namık Kemal, ne Ziya Paşa, ne Suavi Efendi hiç bir zaman en büyük, o zamankı en
büyük düşmana karşı çıkmadı. Namık Kemal bütün eserlerinde şerıyatı tuttu, şeriyata
taraf oldu. Bu bir. İkincisi, Namik Kemalın ve bizim islahatçıların istedikleri daha
ziyade meşruti bir imperatorluktur. Yani Sultan Hamide akıl vermek, Sultan Hamidin
kalbini, yüreğini yumşatarak Türkiyeye iyilik yapmaktır.
Biliyorsunuz, Ahundzade materialist olarak ve Ahundzade zalime karşı nasıl kavga
edileceğini göstererek hatta büyük bir Doğu ( Şark ) dünyası için örnektir.
Bundan dolayı, izn verin yoldaşlar, şu büyük kürsüden, şu mübarek, güzel, güneşli,
canımın içi, bir tanem Bakü şeherinden Ahundzadenin bugün, bütün Doğu halkları için
kulaklarında küpe olmasına gereken sözü ile bitireyim sözümü. Ahundzade diyor ki,
“zülmü aradan kaldırmak için mevzialar, nasihatlar zalimin tabiatına katiyen tesir
göstermemiştir. Zülmü aradan kaldırmak için asla zalime müracaat etmek lazım
değildir. Ve belki aksine mazluma demek lazımdır ki, ey nadan, sen ki, kudret, say ve
bacarık sahibisin, zalimden kat-kat artıksan, bes ne için zülme katlanırsan? Kaflet
uykusundan oyan ve zülmün atasına od vur.”
Bu çağrış Türkiye halkı için de vardır. Bu çağrış bütün Doğu halkları için de vardır
ve çok temenni ediyorum, çok istiyorum ki, bütün Şark dünyasının mazlumları
Ahundzadenin bu beyannamesini can kulağı ile dinlesinler.”
Mirzə Fətəli Axundovun 150 illik yubileyi Moskvada da təntənə ilə qeyd
olunmuşdu. Həmin təntənələrdə Nazim Hikmət Beynəlxalq Sülh Şurası adından çıxış
etmişdi. Bakıdakı nitqindən xeyli fərqlənən bu çıxış qısa idi. Mən həmin lent yazısını
əldə etmişəm. Çıxış rus dilində olduğundan onun orijinalını yox, tərcüməsini
diqqətinizə təqdim etmək istəyirəm.
185
“Yoldaşlar”! Mən Bakıda idim. Orada da Mirzə Fətəli Axundzadənin yubileyində,
bayramında iştirak etdim.
... Bakıda bir həftə oldum. Mirzə Fətəli Axundzadənin əsərlərinə bir daha nəzər
saldım. Və bu zəkalı, gözəl insanla çiyin-çiyinə daha bir həftə yaşadım. Onunla
dostluğum mənə çox kömək edir. Və mən fəxr eirəm ki, bəşər övladı Mirzə Fətəli
Axundzadə kimi nəhəng simalar yaratmışdır. O, hər şeydən əvvəl humanistdir,
beynəlmiləlçidir, insanları sevəndir, sülh və səadətin vurğunudur. Mən ona həmişə
minnətdaram.
İndi isə icazə verin, mən Beynəlxalq Sülh Şurası adından hamınızı bu yubiley
münasibətilə ilə səmimi qəlbdən təbrik edim. Inanıram ki, siz də Mirzə Fətəli
Axundzadəni bizim kimi sevirsiniz.”
Məndə Nazimin səsi yazılmış kasetlər, disklər var. Nazimi xatırlayanda onları
səsləndirirəm. Nazim Hikmət Azərbaycanın sənət nümunələrini respublikamızdan çox-
çox uzaqlarda da böyük iftixar hissi ilə seyr edir, müxtəlif qəzet və məcmuələrdə öz
sevincini bir oğul məhəbbəti ilə ifadə edirdi. Şair yazırdı:
“Leninqrada gəlmişəm ki, Azərbaycan bəstəkarlarının misilsiz müvəffəqiyyətinin
şahidi olum. Bu, hədsiz sevinc gətirən bir hadisədir... Leninqrad Azərbaycan
incəsənətinin istedadlı nümayəndəsi, olduqca gözəl “İldırımlı yollarla” baletini yaradan
bəstəkar Qara Qarayevi hərarətlə salamlayır...
Rus teatrının ilk nəhəng ulduzları bu səhnədə parlamışdır. Budur, indi burada
müəllifi Azərbaycan bəstəkarı Qara Qarayev olan, tamamilə yeni və müasir bir əsər
meydana gəlmişdir. Bu, çox fərəhlidir. Bu da xoşdur ki, Azərbaycan musiqisi cəsarətlə
ümumittifaq və ümumdünya meydanına çıxır. Azərbaycan bəstəkarlarının yaratdıqları
simfonik poemalar və muğamlar, baletlər, süitalar və mahnılar dünyanın bir sıra
ölkəsində səslənir.
Bugün artıq müasir dövrün ən mühüm problemlərindən biri olan irqi ayrı-seçkilik
mövzusuna – beynəlxalq mövzuya həsr edilən əsər meydana çıxmışdır. Azərbaycan
bəstəkarları hər cür tərifə və şərəfə layiqdirlər!
Dostları ilə paylaş: |