Rusya
TBMM Araştırma Hizmetleri Başkanlığı
232
233
kapasitesini güçlendirdiği söylenemez. Ancak gerek soru gerekse araştırma
komisyonları kurmanın en belirgin sonucu, yürütme organlarından
Parlamentoya ciddi bir bilgi akışının sağlanmasıdır. Yürütmenin yıllar
itibariyle daha fazla bilgiyi Federal Meclisle paylaşmasına neden olan
diğer bir faktör, bütçe sürecidir. Bütçe kanunlarında eskiye göre daha
detaylı bilgilerin yer aldığını belirten
Remington, Parlamentonun 1998’de
çıkardığı bir Kanunla, devlet organlarının devlet kaynaklarını keyfi şekilde
kullanma yetkilerini sınırladığını, harcama limitlerinin dışına çıkmayı
yasaklayarak bütçe disiplinine riayet etmeye zorladığını;
146
kanunla
veya idari işlemle kurulan devlet organlarının bütçe denetimi dışında
tutulan bütçe dışı-ekstra hesaplarını tedricen kontrol altına aldığını
belirtmektedir. Yazar, 2002’den itibaren, Duma içerisinde istikrarlı
çoğunluk desteğini alan hükümetlerin daha dengeli bütçe hazırlama
kapasitelerinin,
Yeltsin döneminin aksine, daha az taviz vermek zorunda
kalmaları nedeniyle arttığını belirtmektedir.
147
Parlamentonun denetim kapasitesi hakkındaki çalışmasında
Whitemore, 2003 ve 2007 seçimlerinden sonra, Kremlin yanlısı
çoğunluğun hâkimiyetine giren Duma’nın denetim faaliyetlerinin
azaldığını belirtmektedir. Yazar, 2002 yılından itibaren, bakan veya
kamu görevlisini dinlemek için yapılan toplantı (
hearing) ve verilen
soru (
interpellation) sayısının azaldığı belirtmektedir. 1999-2002 yılları
arasında sabit seyreden
hearing sayısı, 2002’den itibaren azalmaya
başlamış ve 2008 yılında 29’a düşmüştür ki, bu rakam 2001 yılına kıyasla
1/3 oranında azalmayı göstermektedir. Soru sayısı ise, 2003’ten itibaren
yarıdan fazla oranda azalmıştır. Parlamentonun Hesap Kurulundan talep
ettiği denetim sayısının da 2000 yılından sonra azaldığını tespit eden
Whitemore, buna karşın
“hükümet saati” adı verilen uygulama için ayrılan
sürenin arttığını belirtmektedir.
148
146
Remington, “Separation of Powers and Legislative Oversight in Russia”, s.10-12.
147
Remington, “Separation of Powers and Legislative
Oversight in Russia,” s.15.
148
Sarah Whitemore, “Parliamentary Oversight in Putin’s Neo-Patrimonial State. Watchdogs or Show-
dogs”, 2010, http://isites.harvard.edu/fs/docs/icb.topic978083.files/Parliamentary%20oversight.
pdf, Erişim:06.05.2013, s.1012.
Rusya
TBMM Araştırma Hizmetleri Başkanlığı
232
233
6. SİYASAL SİSTEM HAKKINDAKİ TARTIŞMALAR
Rusya Federasyonu, anayasal özellikleri itibariyle “yarı-başkanlık”
modeline sahip bir ülkedir. Devlet başkanının, sahip olduğu anayasal
güç ve yetkilerle siyasi sistemin merkezine yerleştiği yaygın bir
değerlendirmedir. Devlet başkanının siyasal sistem içerisindeki merkezi
konumu nedeniyle Rusya siyasal sistemi değerlendirilirken
“başkanlık”,
“
süper başkanlık”, “
başkanlaşmış yarı-başkanlık” şeklindeki tasnifler
de yapılagelmiştir.
149
Hatta Gorbaçov, devlet başkanının sahip olduğu
yetkilerin İmparatorluk çarlarından daha fazla olduğunu ifade etmiştir.
150
Rusya’daki siyasal sistemi için kullanılan başkanlık veya süper/hiper
başkanlık tarifinin; Anayasa’daki siyasal dizayna değil, ülkedeki siyasi
pratiklere ve başkanın merkezi konumuna atfen yapılan bir betimleme
olduğu görülmektedir.
Yarı-başkanlığı, “
Anayasanın doğrudan halk tarafından sabit bir dönem
için seçilen devlet başkanı ve yasama organına karşı sorumlu bir başbakan
ve kabineyi birlikte öngördüğü sistem”
olarak tanımlayan
Elgie
’ye göre,
Rusya yarı-başkanlıktır.
151
Yarı başkanlığı, “
hükümetin varlığının yasama meclisine veya seçilmiş
bir devlet başkanına bağlı olduğu”
sistem
152
olarak tarif eden Cheibub da
Rusya’yı yarı-başkanlık olarak nitelendirmektedir.
153
Troxel, başkanla
parlamentonun sadece kâğıt üzerindeki değil, uygulamadaki yetkilerini
dikkate alarak Rusya’yı yarı-başkanlık olarak tarif etmektedir.
154
Troxel’e
göre, Rusya Linz’in tasnifine göre de yarı başkanlık kategorisinde
yer almaktadır. Zira Linz’e göre, başkanın halk tarafından seçildiği
ve başbakanın parlamentonun güvenine muhtaç olduğu sistem yarı-
başkanlık sistemidir.
155
Yarı başkanlık modelini iki alt sınıfa ayırarak
inceleyen Shugart ve Carey’e göre Rusya, başkanlı-parlamenter sisteme
sahiptir. Bu sistemde, başbakan ve hükümet, hem parlamentoya hem
de devlet başkanına karşı sorumlu olup her ikisi tarafından görevden
149
Rusya’daki siyasi sisteme ilişkin ortaya konan görüşler çalışmanın son bölümünde ele alınmıştır.
150
White,
Understanding Russian Politics, s.76.
151
Robert Elgie,
Semi-Presidentialism, Sub-types and Democratic Performance (New York:Oxford Uni-
versity Press, 2011), s.22.
152
Jose Antonio Cheibub,
Presidentialism, Parliamentarism, and Democracy (Cambridge:Cambridge
University Press, 2007), s.134,135.
153
Cheibub,
Presidentialism, Parliamentarism, and Democracy, s.145.
154
Troxel,
Parliamentary Power in Russia, 1994-2001, s.42, 174.
155
Troxel,
Parliamentary Power in Russia, 1994-2001, s.12.