Rusya
TBMM Araştırma Hizmetleri Başkanlığı
224
225
Yeltsin
,
Kiriyenko’nun yerine tekrar
Chernomirdin
’i aday göstermiş; ancak,
Duma’ya birtakım güvenceler vermesine
rağmen
Chernomydin ilk iki oylamada yeterli
desteği alamamıştır. Duma üyeleri, siyaseten
zayıf
Yeltsin’in Duma’yı feshedecek siyasi
iradeden yoksun olduğunu hissetmişler
ve
Yeltsin üçüncü kez
Chernomirdin’i aday
gösterirse suçlandırma girişimini hayata
geçirecekleri tehdidinde bulunmuşlardır.
120
Kamuoyu araştırmalarının Dumanın feshi
üzerine yapılacak seçimlerden sonra da
muhalif bir
Duma kompozisyonunun ortaya
çıkacağını gösterdiği bir ortamda,
Yeltsin ve siyasi parti liderleri, yapılan
pazarlıklar sonunda yeni bir isim üzerinde anlaşmaya varmışlardır.
121
Yeltsin
, üçüncü oylamada
Yevgeni Primakov’u aday göstermek zorunda
kalmıştır.
Primakov, Duma üyelerinin %70’inin onayını alarak başbakan
seçilmiştir. Bu olay, Duma’nın, kendi tercihlerine uygun birisinin başbakan
olarak atanmasını sağlamaya muvaffak olduğunu göstermektedir.
122
Devlet Başkanı
Putin, 2000 ve 2007 yılları
arasında dört başbakanla birlikte çalışmıştır.
Putin
, başbakan ve bakanları atarken
parlamento çoğunluğunun görüşlerine
göre değil, tamamen siyasi stratejilere
göre hareket etmiştir. 2004 ve 2007
yıllarındaki başkanlık seçimleri öncesinde
stratejik hamle olarak başbakanı görevden
alma yetkisini iki kez kullanmıştır. 2004
başkanlık seçimlerinde kısa bir süre önce
görevden alınan
Kasyanov hükümetinin
yerine Birleşik Rusya Partisi mensupları
da dâhil Duma üyelerince bile yeterince
tanınmayan
Mikhail Fradkov’un ve 2008
120
Harvey, “The Doubled-Headed Eagle:Semi Presidentialism…”, s.55.
121
White,
Understanding Russian Politics, s.81.
122
Harvey, “The Doubled-Headed Eagle:Semi Presidentialism…”, s.54.
Yevgeni Primakov
Dimitri
Medvedev,
Başbakan
Rusya
TBMM Araştırma Hizmetleri Başkanlığı
226
227
başkanlık seçimlerinden öncesinde istifa eden
Fradkov’un yerine, geçiş
sürecine uygun biri olduğu düşünülen
Victor Zubkov’un başbakan olarak
atanması, Kremlin yanlısı
Birleşik Rusya’nın hâkimiyetindeki Duma ile
Putin
arasında bir sorun teşkil etmemiştir.
123
2008 yılında Anayasa gereğince üç kez üst üste devlet başkanı
seçilemeyecek olan
Putin istifa ederek, Dimitri
Medvedev’e devlet
başkanlığını önerirken kendisi de başbakan olmayı kabul etmiştir. 2012
yılında ise anayasal bir engeli kalmayan
Putin yeniden devlet başkanı
seçilmiş,
Medvedev de tekrar başbakanlık koltuğuna oturmuştur.
Özetle
, Duma’nın atanan başbakana rıza göstermemesi veya hükümete
güvensizlik oyu vermesi durumunda devlet başkanın Dumayı feshetme
yetkisine sahip olması, Duma’nın varlığını tehdit edecek niteliktedir. Buna
rağmen,
Yeltsin döneminde Duma, atanan başbakana onay vermeyerek
veya mevcut hükümete güvensizlik oyu vererek birtakım tavizler elde
etmeyi başarabilmiştir.
5.2. Devlet Başkanı-Başbakan/Hükümet İlişkisi
Rusya’da devlet başkanı ve hükümet arasındaki ilişki tarif edilirken “güçlü
başkan-zayıf hükümet” nitelemesi yaygın bir şekilde dile getirilmektedir.
Bir tarafta başbakan ve bakanların atanmasında ve görevden alınmasında
nihai söz sahibi devlet başkanı, diğer tarafta ise kendi iradesiyle istifa dahi
edemeyen bir başbakan ve hükümet bulunmaktadır.
Anayasa, devlet başkanını yürütme erkinin bir parçası olarak
değerlendirmese de pratikte yürütme yetkisi, devlet başkanı ve hükümet
arasında paylaşılmıştır.
“Başkan, başkanlık eder; hükümet yönetir”
şeklindeki ayrımı Rusya örneğine uyarlamak oldukça zordur. Devlet
başkanı başkanlıktan öte bir işleve sahiptir. Dış ilişkiler, iç politika,
güvenlik ve idari meselelerde devlet başkanı esas aktör konumundayken
hükümet, ekonomik ve sosyal konularla ilgilenmektedir. Bakanlar ise,
ulusal politikaları belirleme kapasitesine sahip değildirler. Bakanlardan
beklenen hükümet politikalarını hayata geçirmek ve görev alanıyla ilgili
faaliyetleri diğer bakanlıklarla koordineli bir şekilde yürütmektir.
124
Protsyk’e göre
, Rusya’da yürütme içi çatışma seviyesi, post-komünist
ülkeler ile kıyaslandığında oldukça düşük seviyededir ve devlet
123
Harvey, “The Doubled-Headed Eagle:Semi Presidentialism…”, s.109-110.
124
Sakwa,
Russian Politics and Society, s.114.