14
üzərinə düşən vəzifən in öhdəsindən layiqincə gələ b ilməmiş, şəhərin tarixi ilə bağlı
bir ço x məsələləri düzgün işıqlandırmamışdır (E.И.K
OЗУБСКИЙ
,
1906).
1915-c i ildə Y.La layan Qəbələ şəhər xarabalıqla rında kəşfiyyat xarakte rli
ilkin tədqiqatlar aparmış, Səlb irin Sirxab ş əhərinin xa rabalıqları olması fikrin i irə li
sürmüşdür.
Be ləliklə, 1918-c i ilə, A zərbaycan Cü mhuriyyətinin qurulmasına qədər
Azərbaycanın arxeoloji abidələ rin in tədqiqi ardıcıl xara kter daşıma mış, arxeo loji
mənbələ r Azə rbaycan tarixin in ümdə proble mlə rin in həlli üçün mühü m mənbəyə
çevrilməmiş, A.A.Bakıxanov istisna olmaqla, bu heç vəzifə kimi qarşıya
qoyulmamışdır. Bəzi müəlliflər hətta Azərbaycanın səciyyəvi orta əsr arxeo loji
abidələrinin
ö zgəninkiləşdirməsinə cəhdlər etmişlər (Y.Lalayan, S.V.Ter-
Avetisyan). Çöl arxeoloji tədqiqatları nəticəsində əldə o lunan maddi mədəniyyət
nümunələri isə Azərbaycandan kənara daşınırdı, bir sözlə, xalq ın mədəni irsi qarət
olunurdu.
Azərbaycan Cü mhuriyyətinin mədəni quruculuğunda vətən tarixinin, onun
mədəni irsinin öyrənilməsi mühüm əhə miyyət kəsb edirdi. 1918-c i ildə
Azərbaycanın mü xtəlif tip li arxeoloji ab idələrin i öyrən mək, xa lqın mədəni
sərvətinin talan edilib xaricə aparılmasının qarşısını a lmaq məqsədi ilə Bakıda
Arxeologiya Cə miyyəti təşkil olundu. 1919-cu ildə Azərbaycanın tarixi irsin i
toplamaq və qorumaq üçün yerli diyarşünaslar və şərqşünaslar Şərqin arxeologiyası
və tarixinin həvəskarları dərnəyini təşkil etdilər. Hə min ilin dekabrında is ə dərnəyin
üzvləri Bakı Universiteti nəzd ində Müsəlman Şərqin i öyrənən Cəmiyyəti yaratdılar
(T.Keримова, 2005, cтp. 46). Müsəlman Şərqin i öyrənən Cəmiyyət Cənubi
Qafqazın arxeolo ji öyrənilməsini, Şabran şəhərinin xarabalıqların ın axtarılmasını,
Niza mi Gəncəvinin qəbirüstü abidəsinin tədqiqini, Bakı ətra fındakı tarixi ab idələrin
öyrənilməsini ön plana çəkmişdi. Cəmiyyət orta əsr şəhərlərin in tədqiqinə xüsusi
əhəmiyyət verirdi (T.Keримова, 2005, стp. 119). A zərbaycan xalqının maddi
mədəniyyət tarixin in öyrənilməsi nöqteyi-nəzə rindən mühüm hadis ələrdən biri
1919-cu il dekabrın 7-də Azə rbaycan Parla mentin in ildönümü günü İstiqlal
mu zeyin in təsis edilməsi idi. A zərbaycan Parla mentinin b inasında açılan bu mu zeyin
eksponatların ın mühüm bir hiss əsini arxeolo ji materia lla r təşkil edirdi.
1920-c i ilin aprelindəki mə lu m siyasi hadis ələr A zərbaycan Cü mhuriyyətinə
qarşıya qoyduğu vəzifələri gerçəkləşdirməyə imkan vermədi.
Sovet hakimiyyətinin ilk illərindən arxeo loji abidələrin tədqiqi, qeydə
alın ması və qorunmasını həyata keçirən elmi quru mlar təşkil olunur. 1920-ci ildə
"İstiqlal" muzeyi bazasında Azərbaycan Dövlət Muzey i yaradıldı. 1922-ci ildə isə
Şərqşünaslıq və Sosial Elmlər İnstitutu nəzdində Azərbaycan Arxeoloji Cəmiyyəti
15
təsis edildi. Azərbaycan Dövlət Muzeyində isə qədim abidələrin mühafizəsi
ko missiyası fəaliyyət göstərirdi. 1923-cü ildə bu təşkilat ların birləş məsi əsasında
Xalq Ko missarları nəzd ində Azərbaycan Arxeoloji Ko mitəsi yaradıldı. Ko mitə
abidələri qeydə almalı, mühafizə et mə li və elmi baxımdan öyrənmə li idi. Hə min ildə
yaradılan Azə rbaycanı Tədqiq və Tətəbbö Cəmiyyəti 20-ci illə rdə respublikada
arxeolo ji və etnoqrafik tədqiqatların başlıca mərkə zinə çevrilir (Р.М.Ваидов,
И.Г.Нариманов 1967, стp . 48). Diqqətəlayiq haldır ki, həmin illərdə Azərbaycanı
Tədqiq və Tətəbbö Cəmiyyəti, Azərbaycan Arxeo loji Ko mitəsi və Azərbaycan
Dövlət Muzeyi sıx əməkdaşlıq edir, fəaliyyətlərini əlaqələndirird ilər. Cəmiyyət
başlıca elmi-tədqiqat müəssisəsi olmaqla arxeoloji qazıntılar və axtarışlar aparır,
aşkar edilən maddi mədəniyyət nümunələri Arxeolo ji Ko mitə tərəfindən qeydə
alınaraq Dövlət Muzey inə təhvil verilirdi (T.Kepимова, 2005, стp. 85).
Bu dövrdə arxeo loji abidələrin qeydə alın ması, öyrənilməsi və mühafizəsinin
hüquqi əsasların ın yaradılmasına başlanıldı. Arxeolo ji abidələrin qeydiyyatı, tədqiqi
və qorunmasında Azərbaycan SSR Xalq Ko missarları Şurasın ın 4 ma rt 1924-cü il
tarixli, 20 saylı Dekretinin əhəmiyyəti böyük oldu. Həmin Dekretlə respublika
ərazisindəki arxeolo ji abidələrin qeydiyyatı və tədqiqinə nəzarət Azərbaycan
Arxeoloji Ko mitəsinə tapşırıldı (K
ИСТ ОРИИ
,
1925, стp. 94). 1927-ci ildə həmin
ko mitə Azərbaycan Asari-ətiqə, İncəsənət və Təbiəti Mühafizə Komitəsinə çevrildi və
bu adla 1930-cu ilədək fəaliyyət göstərdi.
Azərbaycan Arxeoloji Komitəsinin çar Rusiyası tərəfindən Azərbaycan xanlıqları
işğal olunarkən talan edilərək Gürcüstan, Moskva və Leninqrad muzeylərinə aparılmış maddi
mədəniyyət nümunələrinin geri qaytarılması sahəsindəki səyləri də təqdirəlayiqdir.
Azərbaycan Mərkəzi İcraiyyə Komitəsi Böyük Rəyasət Heyətinin 7 iyun 1924-cü il tarixli
iclasında Arxeoloji Komitənin sədri Tağı Şahbazinin təşəbbüsü ilə "Keçmişin abidələri
haqqında" məsələ müzakirə olunmuşdu. Bu müzakirədə Azərbaycan Mərkəzi İcraiyyə
Komitəsi SSRİ-nin muzeylərində mühafizə olunan, Bakı, Şamaxı, Gəncə və digər
xanlıqların işğalı zamanı talanaraq aparılmış maddi mədəniyyət nümunələrinin geri
qaytarılması barədə sərəncam verilməsi üçün Zaqafqaziya və SSRİ Mərkəzi İcraiyyə
Komitələri qarşısında məsələ qaldırmağı qərara almışdı. O cümlədən, Arxeoloji
Komitəyə və Azərbaycan Dövlət Tarix Muzeyinə müttəfiq respublikaların muzeylərində
yerləşən və Azərbaycana məxsus qədim abidələrin siyahısının hazırlanması işi tapşırılmışdır
(E.Məhərrəmov, 1999, səh. 77-78).
Azərbaycanın orta əsr arxeoloji abidələrinin tədqiqata cəlb olunması baxımından
1924-cü ildə Bakıda keçirilən Ümu mazərbaycan diyarşünaslıq qurultayının əhəmiyyəti
böyük oldu. Qurultay arxeoloji tədqiqatların əhəmiyyətini diqqətə çəkərək bu sahədə işlərin