16
bütün respublika miqyasında genişləndirilməsi, tarixi keçmişin yeni abidələrini aşkarlamaq,
qeydə almaq, öyrənmək üçün ekspedisiyaların təşkili haqqında qərar qəbul etdi.
20-ci illərin ortalarında və ikinci yarısında orta əsr şəhər və qalalarının arxeoloji
öyrənilməsi geniş vüsət aldı. Bakı, Şamaxı, Qəbələ, Bərdə, Beyləqan, Xaraba-Gilan
şəhər xarabalıqlarının, Gülüstan, Buğurt, Bəllabur, Əlincə, Abşeron qalalarının,
Pirsaatçay yaxınlığında və Əlincəçay üzərindəki xanəgah xarabalıqlarının arxeoloji
tədqiqinə səy göstərildi. Diqqətəlayiq haldır ki, Xaraba-Gilanda 1926-1928-ci illərdə
arxeoloji qazıntılar Azərbaycanın Arxeoloji Komitəsinin icazəsi ilə iki mərkəz -
Azərbaycanı Tədqiq və Tətəbbö Cəmiyyəti və Qafqaz Tarix-Arxeologiya İnstitutu
tərəfindən aparılmış və Azərbaycanı Tədqiq və Tətəbbö Cəmiyyətinin Naxçıvan şöbəsi
qazıntılar zamanı aşkarlanmış artefaktların elmi tədqiqindən sonra Naxçıvan muzeyinə
təhvil verilməsi haqqında məsələ qaldırmışdı (A.Quluzadə, R.Quliyev, 2006). 1920-ci
ildə Bakıda Şirvanşahlar saray kompleksində aparılan təmizlənmə və təmir işləri arxeoloji
qazıntılarla müşayiət olunurdu (E.A.Пахомов, 1924, cтp. 105-110; B.H.JIeвиатов, 1944).
Arxeoloji tədqiqat işləri 1924-1925-ci illərdə də davam etdirilmiş, çöl tədqiqatlarının
yekunu haqqında Y.A.Paxo mov məlumat vermişdir (C.Гусейнова, 1992). Qız qalasının da
arxeoloji tədqiqinə keçən əsrin 20-c i illərinin əvvəllərində başlanılmışdır. Professor
Zummerin rəhbərliyi altında bir qrup tələbə Qız qalasında arxeoloji qazıntılar aparmışdır
(C.Гусейнова 1992, cтp. 119). Orta əsr Bakı şəhərinin ilk tədqiqatçıları arasında
S.B.Aşurbəyli də vardı. Onun Bakı üzrə ilk elmi araşdırmaları bu dövrə təsadüf edir. O,
Bakının memarlıq abidələrinin araşdırıldığı ilk məqaləsini yazmışdır (S.B.Aşurbeyli,
1930, səh. 49-52). Qəbələ şəhərin in xa rabalıq larının tədqiqinə dair D.Şərifovun
(Д.Шарифов,
1927), Şamaxı şəhəri və onun ətrafındakı qalaların ilkin tədqiqi
haqqında C.Aleksandroviç-Nasıfinin (Дж.Александрович-Насыфи, 1926), Bərdə
şəhərinin tarixi ilə bağlı V.M .Sısoyevin (B.M.Сысоев, 1926), Xaraba-Gilan şəhər
xarabalıqların ın tədqiqi ü zrə V.M.Sısoyevin (B.M , Сысоев, 1928, 1929), S.V.Ter-
Avetisyanın (C.B.Tep-Aветисян, 1927; 1928), T.Əzimbəyovun (И.А
ЗИМБЕКОВ
,
1929), Əlincə qalasının tədqiqinə dair M ir Heydərzadənin (M ir Heydərzadə, 1930),
Lənkə ran diyarında Bəllabur qalası haqqında İ.Əzimbəyovun (И.А
ЗИМБЕКОВ
,
1926),
qədim Gəncə şəhəri və Niza mi Gəncəvin in qəbrinə dair C.Ale ksandroviç-Nasıfinin
(Дж.Александрович-Насыфи,
1926a),
Pir
Hüseyn
xanəgahı
haqqında
V.M.Sısoyevin
(B.M.Cысоев,
1925)
məqalələ ri
çap olunur. Akademik
İ.İ.Meşşaninov xüsusi bir məqaləsində keçən əsrin 20-ci illərində aparılmış arxeo loji
tədqiqatların yekunlarını təhlil edərə k ü mu miləşdirmiş, orta əsr abidələrin in,
xüsusilə şəhərgahların öyrənilməsindəki nailiyyətləri də qeyd etmişdir
(И.И.Мещанинов, 1929).
17
Diqqəti çə kən cəhətlərdən biri abidələ rin qeydə alın ması, tədqiqi və
mühafizəsi işində yerli diyarşünasların yaxından iştirak etməsidir. Bu baxımdan
Azərbaycanı Tədqiq və Tətəbbö Cəmiyyətinin Na xç ıvan şöbəsi daha fəal görünür.
Şöbə arxeoloji abidələrin qeydə alınması, tədqiqində fəallıq göstərməklə bərabər,
abidələrin bərpası və qorunmasını da diqqət mərkə zində saxlayırdı. Na xçıvan
şöbəsinin 20-ci illərdə ard ıcıl olaraq Mö münə xatın türbəsinin təmirinə dair məsələ
qaldırması qeyd olunanları təsdiqləyir (A.Qulu zadə, R.Quliyev, 2006).
1929-cu ilin oktyabrında Azə rbaycan SSR MİK qərarı ilə Azərbaycanı
Tədqiq və Tətəbbö Cə miyyəti yenidən qurularaq Azə rbaycan Dövlət Elmi-Tədqiqat
İnstitutuna çevrildi. Cəmiyyətin bütün vəsaiti, kitab xanası, nəşriyyat və elmi kadrları
İnstituta verildi (T.Kepимовa, 2005, cтp. 136).
1930-cu ildə Azərbaycan Dövlət Elmi-Tədqiqat İnstitutunun nəzdindəki
Azərbaycanı Öyrənən Cə miyyətin məsul təlimatçısı A.Klimov Salyan-Muğan
dairəsinə elmi səfəri za manı bir neçə orta əsr abidəsini qeydə alır. Onun
İlanlıdağdakı o rta əsr yaşayış yeri, Qırxçıraq, Bəndovan şəhər yerləri, Salyan
rayonunun Xələc kəndindəki Qızıl məscid adlanan yaşayış yeri haqqında məlu mat ı
diqqətəlayiqdir. A.Klimov Qırxç ıraq şəhərgahında 2 saat ərzində istehsal tullantıları
arasından 50-dən artıq sikkə toplamışdı. O, burada həm də Govurarxın qalıqların ı
qeydə alır, Qa ra Ça la deyilən sahədə zərb xananın yerləşdiyini bildirir (A.K
ЛИМОВ
,
1930).
XX əsrin 30-cu illərində orta əsr şəhərlərinin arxeolo ji tədqiqinə diqqət daha
da artırılır. 1932-1934-cü illərdə Azərbaycanın qədim abidələrin in mühafizəsi
mə rkə zi Ba kıda Şirvanşahlar sarayının tə mir və bərpa işləri ilə ə laqədar saray
ko mple ksinin həyətində arxeo loji qazıntı işləri aparır. Qa zıntılar nəticəsində bəlli
olur ki, sarayın mərkəzi və ona cənubi-şərqdən birləşən otaqları daha erkən dövrə
aid tikili qalıqları ü zərində ucaldılmışdır. Aparılan tədqiqatlar əsasında Şirvanşahlar
sarayının plan və kompozisiya quruluşuna dair maraqlı muşahidələr edilir
(B.H.Левиатов, 1944). Təmir və bərpa işlərindən sonra Şirvanşahlar saray komp-leksi
SSRİ EA Azərbaycan filialının Azərbaycan Tarixi Muzeyinə verilir.
1933-cü ildə akademik İ.İ.Meşşaninovun rəhbərliyi altında Mil düzündə orta əsr
Beyləqan şəhərinin xarabalıqları olan Örənqala şəhərgahında arxeoloji qazıntılar
aparılır. Qazıntı işləri üç sahədə - kiçik şəhərin mərkəzində, onun şimal-şərq divarında
və kiçik şəhərdən böyük şəhərə keçiddə görülür. Qazıntıların nəticələrini təhlil edən, əldə
olunmuş faktiki materialları şərh edən İ.İ.Meşşaninov bəzi səhvlərə yol versə də,
abidənin xronoloji çərçivəsi, şəhərin meydana gəlib inkişaf etməsində Govurarxın mühüm
rol oynaması haqqında diqqətəlayiq fikirlər söyləmişdir (И.И.Мещанинов, 1936). 1936-cı
ildə isə Örənqalada Ə.K.Ələkbərovun başçılığı ilə kəşfiyyat xarakterli qazıntı işləri aparılır