20
isə 1944-1946-c ı illərdə V.N.Leviatov (B.И.Левиа тов, 1945, 1946a , 1948, 1948a )
arxeolo ji qazıntılar aparırlar. Y.A.Paxo mov Xızı rayonunun Yu xarı Fındıqan
kəndində 1943-cü ildə torpaq sürüşməsi nəticəsində üzə ç ıxmış orta əsr yaşayış
yerində kəşfiyyat xarakte rli tədqiqat işləri aparmış, son orta əsrlərdə burada
monu mental din i tikiliyə ma lik iri yaşayış məskəninin mövcud olması fikrini irə li
sürmüşdür (E.A.Пахомов 1946, стp. 20-27).
Be ləliklə, orta əsr abidələrin in arxeolo ji tədqiqinin ikinci mərhə ləsi yerli elmi
təşkilat və müəssisələrin təşkil edilməsi, ilk azə rbaycanlı elmi kadrların -
arxeoloqla rın fəaliyyətə başlaması, orta əsr şəhər və qala xarabalıqla rında
məqsədyonlü çöl tədqiqatlarının aparılması, a raşdırmala rın nəticələrinin hesabat və
elmi nəşrlərdə ö z ə ksini tap ması ilə səciyyələnir.
1945-c i ildə Azərbaycan Elmlə r A kademiyasının təşkili digər elm sahələrində
olduğu kimi, arxeoloji tədqiqatlarda da müsbət dönüşə səbəb oldu, orta əsr
abidələrinin arxeoloji tədqiqində yeni mə rhələni açdı. 1946-cı ildə Mingəçevir SES-
in inşaatı ilə əlaqədar su altında qalmaq təhlükəsi olan abidələrin arxeo loji tədqiqi
üçün stasionar ekspedisiya təşkil olundu, erkən tunc dövründən başlamış son orta
əsrlərədək mü xtəlif dövrlərə aid yaşayış yerləri, qəbir abidələri, din i tikililər
aşkarlanıb tədqiq edildi, kü llü miqdarda maddi mədəniyyət nümunələri əldə olundu.
Tədqiq edilən abidələr arasında 2 və 3 saylı yaşayış yerləri orta əsrlərə aid olub, orta
çağ yaşayış məskənlərinin öyrənilməsi baxımından maraqlı faktik materiallar verdi.
1946-c ı ildə İ.M.Cəfərzadənin rəhbərliyi və Ö.Ş.İs mizadənin iştira kı ilə Bayıl
qəsrində aparılan arxeoloji tədqiqatla r diqqətəlayiq fa ktik materiallarla ə la mətdar
oldu. Qazıntılar nəticəsində üzə çıxarılmış daş lövhələr üzərindəki kitabələrdən
birində qəsri tikən sənətkarın - Ziyəddin bin Əbu Rəşid Şirvaninin ad ı
müəyyənləşdirildi (И.М.Джафарзаде, 1947, cтp.l0).
XX əsrin 50-80-c i illə rində Azərbaycanın orta əsr şəhər xaraba lıq larının, qala
və kənd tipli yaşayış yerlərin in arxeo loji öyrənilməsi genişlənir, aparılan tədqiqatlar
bu sahədə kəmiyyət və keyfiyyət etibarilə əsaslı dönüşü əks etdirir. Bu dövr çöl
tədqiqatlarının miqyasının genişlənməsi, ard ıcıl və məqsədyönlü xara kter daşıması,
əldə edilən faktik materialların tarixi mənbəyə çevrilməsi, orta əsr maddi
mədəniyyətinin ayrı-ayrı məsələ lərinə dair çoxsaylı elmi məqalə lərin, bir sıra
ümu miləşdirici sanballı monoqrafik tədqiqat əsərlərin in yazılıb çap olunması ilə
əlamətdar olmuşdur.
50-ci illə rdə aparılmış çöl tədqiqatlarının səciyyəsinə Beyləqan qazıntıları ilə
başlamaq məqsədəuyğundur. 1951-ci ildə İ.M.Cəfərzadənin rəhbərliyi ilə Bey ləqan
şəhər xarabalıqlarında - Örənqalada aparılan arxeoloji qazıntı uğurlu olmuş, qazıntı
21
nəticəsində Kiçik şəhərin Böyük şəhərdən sonra inşa edilməsi faktı təsdiqlənmişdir
(И.М .Джафарзаде, 1954).
1953-cü ildə SSRİ EA Arxeologiya İnstitutunun Leninqrad bölməsi ilə
Azərbaycan SSR EA Tarix İnstitutunun birgə təşkil etdikləri Azərbaycan (Örənqala)
ekspedisiyası görkəmli qafqazşünas arxeoloq A.A.İessenin rəhbərliyi altında Beyləqan
şəhərinin xarabalıqlarında çöl tədqiqatlarına başlanmış, 1953-1958-ci illərdə
Örənqalada dörd sahədə - Kiçik şəhərin ərazisində (I sahə), Böyük şəhərin şimal-şərq
qala divarında (II sahə), şəhərin sənətkarlar məhəlləsində (III və IV sahələr)
genişmiqyaslı qazıntılar aparılmışdır. 1953-1956-cı illərdə aparılmış çöl tədqiqatları öz
əksini nəşr olunmuş heыabatlarda (MИA, 1959) və A.A.İessenin məlu matında
(A.A.Иecceн, 1957) tapmışdır. 1956-1958-ci illərdə aparılmış arxeoloji qazıntıların
nəticələri haqqında A.A.İessenin məlumatları (A.A.Иecceн, 1959; 1960) və hesabatları
çap olunmuşdur (MИA, 1965).
Birgə Azərbaycan (Örənqala) ekspedisiyasının işlərini 1959-1968-c i illərdə
Azərbaycan SSR EA Tarix İnstitutunun Örənqala ekspedisiyası Q.M.Əhmədovun
rəhbərliyi ilə davam etdirmişdir. Ekspedisiya I və IV sahələrdə qazıntını
genişləndirməklə yanaşı, həm də Böyük şəhərin daxilində (V sahə) və onun şimal-
qərb qala darvaza yerində (VI sahə) yeni sahələrdə qazıntılar aparmışdır. Qazıntılar
haqqında Q.M.Əhmədov, F.Ə.İbrahimov və N.V.Minkeviç-Mustafayeva, V.P.Fomenko
geniş hesabatlar yazmışlar, lakin həmin hesabatlar çap olunmamışdır (Q.M.Əhmədov, 1979,
səh. 13).
Bütövlükdə, Örənqala ekspedisiyasının qazıntıları Azərbaycan arxeologiyasında
orta əsrlər arxeologiyasının ayrıca bir sahə kimi formalaşmasına imkan verdi. Həmin sahə
üzrə ixtisaslaşmış aparıcı mütəxəssislər Q.M.Əhmədov, N.V.M inkeviç-Mustafayeva,
Ö.Ş.İs mizadə və F.Ə.İbrahimov formalaşdı. Arxeoloji qazıntılar zamanı üzə çıxarılmış
maddi mədəniyyət qalıqları, çoxsaylı faktik materiallar Azərbaycanın orta əsr şəhəri
haqqında təsəvvürləri genişləndirdi və feodal şəhərinin öyrənilməsində arxeologiyanın
perspektivliyini əyani nümayiş etdirdi.
60-80-ci illərdə orta əsr şəhərlərinin arxeoloji tədqiqinə diqqət daha da artırıldı,
şəhər yerlərində arxeoloji qazıntılar intensivləşdi, qazıntılar sistemli və ardıcıl xarakter aldı.
Bakıda Ö.Ş.İsmizadə və F.Ə.İbrahimovun, Şamaxıda H.Ə.Ciddinin, Dərbənddə
A.A.Kudryavtsevin, Şabranda R.B.Göyüşovun, Qəbələdə S.M.Qazıyev, Q.M.Əhmədov,
F.V.Qədirov və Q.C.Cəbiyevin, Xaraba-Gilanda Q.M.Aslanov və B.İ.İbrahimovun,
Gəncədə C.Ə.Xəlilov və R.C.Əhmədovun, Bərdədə A.B.Nuriyevin rəhbərliyi altında
arxeoloji qazıntılar aparıldı. 1969-cu ildən V.A.Kvaçidzenin rəhbərliyi ilə fəaliyyətə
başlayan Sualtı arxeoloji ekspedisiya Xəzərsahili ərazidə I Bəndovan, II Bəndovan
kimi şəhər yerlərini aşkarlayıb bu abidələri tədqiq etdi. Stasionar arxeoloji qazıntılar