72
biçimli olub, sahələri o qədər böyük deyil - 4x4 m, 7,5x5,8 m və 7x7 m ölçüdədir
(,А.А.Кудрявцев 1982, стp. 139-140).
X əsrin sonu - XI əsrin əvvəllərində narınqalanın şimal-qərbində yeni saray
ko mpleksi inşa olunur. Dü zbucaqlı plan quruluşuna malik bu bina daha dayanaqlı v ə
möhtəşəm idi. O, yaxşı yonulmuş daşdan, yüks ək keyfiyyətli əhəngli məh lulla inşa
edilmişdir. Ko mpleksə daxil olan otaqlar əvvəlki tək əsasən dördbucaq biçimdə
olub, sahələri 32-40 k v.m-dir. Divarların qalın lığ ı 1,4-1,5 m-dir. Qa zıntı za man ı
saray kompleksindən daş sütun altlıqların ın tapılması burada sütunlu salonun
mövcudluğuna dəlalət edir. Saray ko mp leksin in yaşayış otaqlarını və salonunu
vaxt ilə gəc oyma lar bəzəyirmiş (А.А.Кудрявцев, 1982a ). Diqqəti cəlb edən cəhət
sarayın bədii tərtibatında Şirvan-Abşeron memarlıq məktəbi üçün səciyyəvi olmayan
gəc oyma na xışların tətbiqidir.
X əsrin sonu - XI əsrin əvvəllərində Dərbənd əmirin in sarayı narınqalanın
şərqindən şimal-qərb tərəfə keçirilir (А.А.Ку дрявцев, 1982a).
Dəbilin narınqalasının arxeoloji qa zıntılarında da saray komple ksinin
qalıqları üzə çıxarılmışdır (K.Kafadaryan, 1952; 1982).
Narınqala ətrafındakı ərazilərdə adətən varlı adamlara məxsus daha çox
yaşayış binaları və ictimai-inzibati binalar yerləşirdi. Şəhərin bu hissəsi, narınqala da
daxil olmaqla şəhristan adlanırd ı. Əhalinin qala divarları ilə qorunan hissədə
yaşamaq istəyi şəhristanda binaların sıx yerləşməsini şərtləndirmişdi. Şəhərin
ictima i
və
təsərrüfat
həyatında şəhristan üstün mövqe tuturdu. Ərəb
coğrafiyaçılarının verdikləri məlu mata görə Bərdədə hökmdarın sarayı, xəzinəsi və
Ca me məscidi şəhristanda qala divarından içə ridə yerləşird i.
Şəhərlərin şəhristan hissəsində inzibati, ictimai b inalar, hamam, karvansara
və sair yaşayış binaları və digər tikililər mövcud idi. Beyləqan, Şa ma xı, Ba kı,
Qəbələ, Dərbənd, Gəncə, Xaraba-Gilan və başqa şəhərlərdə aparılan qazıntıla r
şəhristanda xüsusilə XII-XIII əsrin əvvəllərində tikintilərin ço xluğundan, onların sıx
yerləşməsindən xəbər verir. Arxeolo ji qazıntılarla Də rbənddə, Şama xıda , Bakıda,
Şabranda üzə çıxarılmış ictimai-dini binaların, yaşayış evlərinin, istehkam tikililərinin
qalıqları Şirvan memarlığı üçün səciyyəvi olan xüsusiyyətləri özündə əks etdirir. Şamaxı
şəhərinin VI qazıntı sahəsində ictimai binanın üç otaq və bir salonunun qalıqları tədqiq
olunub. O s əliqəli yonulmuş daşlardan əhəngli məhlulla inşa edilmişdir. Əhəngin
keyfiyyətini artırmaq üçün onun tərkibinə bir qədər kül əlavə olunmuşdu. Divarların
dayanaqlığını artırmaq məqsədi ilə ağac kətillərdən istifadə edilmişdi. Daha yaxşı
mühafizə olunmuş qərb divarında 75x50x30 sm ölçüdə taxça düzəlmişdi. Qalıqların
şimala, həm də cənuba doğru izlənilməsi binanın çoxotaqlı kompleks olduğuna dəlalət
edir (Г.А.Джидди, 1981).
73
Şirvanın mülki memarlığının maraqlı nümunələrindən biri arxeoloji qazıntılar
zamanı Dərbənd şəhərində, cənub qala divarının yaxınlığında aşkarlanmışdır. VIII əsrin
sonunda inşa olunmuş və XIII əsrin ortalarınadək istifadə edilmiş həmin bina hələlik bu
şəhərdə bişmiş kərpicdən tikilmiş yeganə bina qalığıdır. Binanın qalıqlarının hündürlüyü
2,5-3 m təşkil edir. Onun bünövrəsi üçün 50-70 sm dərinlikdə xəndək qazılaraq
yonulmamış
daşlarla
doldurularaq
yüks ək
keyfiyyətli
əhəngli
məhlulla
möhkəmləndirilmişdir. Bünövrənin qalınlığı 1,35-1,7 m-dir. Daha dəqiq desək, şərq
divarının bünövrəsi 1,35-1,4 metr, şimal divarında isə 1,6-1,7 metrdir. Binanın divarları
26x26x5 sm, 27x27x5 sm, 28x28x5 sm, 30x30x5 sm ölçüdə yaxşı bişirilmiş kərpiclərdən
hörülmüş, qalınlığı 1,2-1,3 metrdir. Dərbəndin digər yaşayış evləri kimi bu bina da şimal-
cənub xətti üzrə yerləşməklə uzunluğu 19,4-19,5 m, eni 8,2-8,3 m-dir. Binaya giriş
şərqdən idi. Evin döşəməsi əhəngdən olub dörd səviyyəsi qeydə alınmışdır və bu
səviyyələrin hər biri buradakı yaşayışın dörd mərhələsi ilə əlaqəlidir (А.А.Кудрявцев,
1977, cтp. 74-76). Ya lnız bir mərhələdə şimal divarından 8,82 m məsafədə arakəsmə
divar hörülmüşdü. XII-XIII əsrin əvvəllərində binada geniş təmir işləri aparılmışdır.
Arakəsmə divar hörülmüş, döş əmənin səviyyəsindən divarlarda taxça və camaxatan
açılmışdır. Qərb divarında düzəldilmiş taxçanın hündürlüyü 35 sm, dərinliyi 40 sm-dir.
Ondan 184 sm aralıda hündürlüyü 68 sm, eni 40 sm olan cama xatan yerləşirdi. Şərq
divarında bir camaxatan və bir taxça düzəldilmişdir. Bu dövrdə şimal divarına bayır
tərəfdən kiçik bir tikili ə lavə olun muşdur (А.А.Кудрявцев, 1977, c тp. 79).
Şamaxı, Dərbənd və Bakıdan fərqli olaraq Şabran şəhərinin memarlığı üçün
bişmiş kərpicdən və kaşı bəzəklərdən geniş istifadə səciyyəvidir. IX-XIII əsrlərin
tikililərindən yalnız X əsrə aid qalanın hörgüsündə əhəngdaşı tətbiq olunmuşdur və bu
inşaat materialı bir tərəfdən üzlük rolunu oynayır, digər tərəfdən isə divarın
möhkəmliyini və monumentallığını artırırdı. Ümumiyyətlə, IX-XII əsrlərin ictimai-dini
binaları və yaşayış evlərinin bünövrəsi əsasən çaydaşından olub qalınlığı 60-70 sm-dir.
Divarlar bişmiş kərpicdən hörülərək qalınlığı 48-54 sm-dir. XII əsrə aid edilən evin bir
otağı yaxşı mühafizə olun muşdur. Dördbucaq biçimdə olan həmin otağın sahəsi 22
k v.m-dir. 23,5x23,5x5 sm ö lçülü biş miş kərpic lərdən əhəngli məhlulla hörülmüş bu
evin qapısı şərq divarında yerləşirdi və qapı yerinin eni 75 sm-dir. Məhəllə divarı evin
şimal d ivarın ı təşkil ed irdi və bu divarda eni 80 sm olan camaxatan düzəldilmişdi. İçəri
tərəfdən evin divarlarına suvaq çəkilmişdi (T.M.Dostiyev, 2001, s əh. 91).
Qəbələ şəhərinin ictimai-dini binalarının və yaşayış evlərinin inşasında əsasən
daşdan və bişmiş kərpicdən istifadə olunurdu. Bişmiş kərpic memarlığı üstün mövqeyə
malik idi. Arxeoloji qazıntılarla şəhər yerinin qala sahəsinin mərkəzində üzə çıxarılmış
IX-X əsrlərə aid bir binanın divarlarının aşağı cərgələri səliqə ilə yonulmuş böyük ölçülü
daşlardan, yuxarı cərgələri isə kvadrat formalı bişmiş kərpicdən hörülmüşdür (İ.Babayev,