110
Abbas Mirzənin Osmanlı ilə gizlin anlaşması haqda Rusiya bilgi əldə etmişdi.
Rusiya bu gizlin anlaşmanı bir ihanət kimi yozurdu. Bu ihanəti ortadan qaldırmaq
üçün Qacar dövləti tərəfindən önəmli bir heyətin Sankt-Peterburqu ziyarət etməsini
bəkləyirdi. Ancaq bu heyətin başında önəmli bir şəxsiyyət durmalı idi ki,
istənildiyində Qriboyedovun intiqamını onu girov saxlayaraq ala bilsinlər.
Qriboyedov hadisəsi Abbas Mirzənin səfərinin baş tutmasını əngəlləmişdi. Bu
üzdən Abbas Mirzə öz oğlu Xosrov Mirzəni bu səfər üçün nəzərdə tutdu. Xosrov
Mirzə atasının ən yaxın danışmanı olmuş, Tufarqandakı müzakirələrdə də iştirak
etmişdı. Həlta General Paskeviç ona “Yarım Abbas”
*
olaraq xitab etməkdə idi.
“Yarım Abbas” türk dilində, yəni Abbasın yarısı deməkdir. Abbasın yarısı
deməkdə Paskeviç Abbas Mirzənin yarısı kimi bir anlamı nəzərdə tuturdu.
Şübhəsiz ki, rus generalın ona bu şəkildə xitab etməsinin səbəbləri var idi. Xosrov
Mirzə zəka və siyasi davranış olaraq atasına bənzəməkdə idi.
Gənc Xosrov Mirzə öz heyəti ilə bir yerdə Sankt-Peterburqa yola düşdü.
Xosrov Mirzəni Gürcüstanda çox yüksək səviyyədə qarşıladılar. Lakin Xosrov
Mirzə özünü Rusiya-Qacariyyə dövlətləri arasındakı münasibətlərin qurbanlığı
kimi sanırdı. Düşünürdü ki, Qriboyedovun intiqamını ondan alacaqlar, ancaq bu
qurbanlığa hazır idi. Sankt-Peterburqda Xosrov Mirzəni qəbul etmə törəni yaylıq
sarayında gerçəkləşdi. Sankt-Peterburq, Abbas Mirzənin Ucandakı hərbi
paradından və ordusunu təkrar döyüş halına gətirməsindən, İstanbulla gizlin
anlaşmasından xəbərdar idi. Xosrov Mirzə öz davranışlarında özünə tam bir güvən
örnəyini sərgiləyərək İmperatorla görüşə hazırlaşırdı. Rus imperatorunun önündə
diz çökərək, qılıncının ucunu öz sinəsinə tərəf tutaraq ona təqdim etdi. Xosrov
Mirzə atasının problemlərini həll etmək üçün fəda olmağa hazır idi. İmperator,
Xosrov Mirzənin girov olaraq saxlanılmasını da düşünmüşdü. Bu üzdən də iki ay
müddətincə rəhinə kimi saxlanılan Xosrov Mirzə ilə bir diplomat kimi deyil, bir
çocuqmuş kimi davranırdılar. Xosrov Mirzə iki ay müddətincə qaldığı sarayda
oranın memarlıq gözəlliyi ilə bağlı heyrətlərini gizlədə bilmirdi. Olayların axışı
Rusiyanın Avropa və Osmanlı ilə olan münasibəti fərqli düzeyə gəlmişdi. Bu
hadisələr Rusiyanı Qacariyyə ilə barışcıl irtibata girməyə zorlayırdı. Bu üzdən də
Xosrov Mirzənin bu ziyarəti Rusiya tərəfindən Qacar dövlətinin Qriboyedov
hadisəsi ilə bağlı üzr istəməsi kimi yozumlandı. Qacar dövləti ilə münasibətlərin
normallaşdırılması qərarlaşdırıldı.
***
Xosrov Mirzənin bu başarısı onun mövqeyini dəyişdirdi. Ona olan sayqı hər
kəs tərəfindən artmağa başladı. Abbas Mirzə oğlunun bu başarısından çox qürur
duymaqda idi. Lakin Abbas Mirzənin oğulları arasında da rəqabət və həsadət baş
qaldırmışdı. Bu da Abbas Mirzəyə öz qardaşlarını xatırladır və rahatsızlığına səbəb
*
Bu ifadə tərcümə edilməmişdir. Əsərin orijinal şəklində “yarım Abbas” olaraq getməkdədir.
111
olurdu. Savaş sıralarında Abbas Mirzə tərəfindən Naib-ül Səltənə (canişin) kimi
nəzərdə tutulan Məhəmməd Mirzə ilə öz üstün zəkası ilə fərqlənən Cahangir Mirzə
arasında yaxın qardaşlıq münasibətləri yaranmışdı. Bu iki qardaş Ərdəbil qalasının
təslim edilməməsi üçün bərabər və bir yerdə çalışmışdılar. Abbas Mirzə düşünürdü
ki, sadəcə, yaşca böyük olmaq canişin olmaq üçün yetərli deyil. Atanın ədalət
haqqında bu hissi isə Məhəmməd Mirzəni rahatsız etməkdə idi. Məhəmməd Mirzə
açıq şəkildə rahatsızlığını dilə gətirməsə də, lakin Abbas Mirzə onun
davranışlarından və arxadakı giley-güzarından xəbərdar idi. Hər bir şahzadənin
ətrafında öz tərəfdarları toplanmışdı. Hər kəsin tərəfdarı olduqları şahzadələrin
üstün məziyyətlərindən danışırdı.
Digər tərəfdən, başqa şahzadələr də öz davranışlarında sərbəst kimi
görünürdülər. Yenicə Kirmanşahın elbayı olmuş Məhəmmədəli Mirzə
Dövlətşahinin oğlu Məhəmmədhüseyn Mirzə öz çevrəsinin təsirinə qapılaraq
Xuzistan və Loristanı da öz yönətiminə tabe etmiş, bu iki əyalətdə elbay olan
şahzadələri öz yanına almışdı. Son savaşda başarısızlıq göstərdiyindən təhqir olan
Şeyx-ül Məluk da şahzadələr cərgəsində idi. Şahzadələr arasında savaşlar olur və
şəhərlər mühasirə edilirdı. Məsələn, Məhərrəm ayının yas mərasimi sıralarında
Bürucerd hücuma məruz qaldı. Fətəli Şah, Məhəmməd Hüseyn Mirzənin
hərəkətlərini Xuzistanda və Loristanda durdura bilərdi. Lakin nə onun hərəkətini
tənqid etdi, nə də onu pisləyəcək bir hərəkətdə bulundu. Əslində Şah öz övladları
və nəvələri arasında bu şəkildə qarşıdurmalardan xoşlanırdı. Şah, şahzədələrin bir-
birlərini öldürməyəcək səviyyədə olan savaşlarına xoşgörü ilə baxırdı.
Şahzadələrin əyalətlər uğrunda savaşmaları səbəb olurdu ki, onlar Fətəli Şahın
təkəlində olan şahlığa və iqtidara göz dikməsinlər. Şah öz sarayına şahzadələrdən
oluşan bir qvardiya təşkil etmək istəyirdi. Bu vəsilə ilə Şaha daha yaxın olub və
gələcəkdə böyük paylar almaq üçün şahzadələr arasında çox ciddi rəqabətlər
başlamışdı.
Rusiyanın işğalına məruz qalmayan əyalətlər də artıq şahzadələrin savaşları
üzündən çox zor duruma düşmüşdü. Şaha ard-arda şikayətlər gəlirdi. Digər
tərəfdən, şahzadələr arasında gedən bu savaşlar Şahın xarici ölkələrdəki imajını
zədələməkdə idi. Ölkə genəlinə egəmən ola bilməyən bir şah kimi anlaşılmaqda
idi. Xarici ölkələr, bu şəkildə davam edərsə Qacar imperatorluğunun
parçalanacağını və müxtəlif dövlətlərə dönüşəcəyini ön görürdülər. Bu üzdən də
Şah önləm almaq zorunda qaldı. Ən yaxşı sərdarlarından biri olan Qulamhüseyn
Xan Sipəhdarı öz ordusu ilə bərabər düzən sağlamaq və şahzadələrə qulaqburması
vermək üçün savaş bölgəsinə göndərdi. Abbas Mirzədən istənildi ki, qardaşları
arasında hakimlik etsin. Böyüklük göstərib, onların ixtilaflarını həll etsin. Xəstə
durumda olan və Azərbaycandan ayrılmaq istəməyən Abbas Mirzə qardaşı oğlu
Şeyx-ül Məluku öz vəkili kimi şahzadələr arasında arabuluculuq etmək amacı ilə
görəvləndirdi.
Dostları ilə paylaş: |