104
SAVAġLAR VƏ SĠYASĠ OYUNLAR
GĠRĠġ
Savaş sonlarında Rusiya Azərbaycanın müxtəlif yerlərində rus fatehlərin
əlində oyuncağa çevrilən xanlıqlardan öz mənafeyi üçün yararlanmaq istədi.
Tufarqan müzakirə sürəcində Fətəli Şahdan gec cavab gəldiyində, Paskeviç bu
böyük ərazini də Rusiya torpaqlarına qatmaqla təhdid etdi. Abbas Mirzə böyük bir
fədakarlıq hesabına bir neçə şəhəri də para ilə geri aldı. Paskeviç bir neçə bölgəni
öz əlində saxlamaqda idi. Bu bölgələrdən istədiyi savaş ziyanını aldıqdan sonra
çəkilməyi qərarlaşdırmışdı.
Azərbaycanın qalan hissəsi rus ordusundan boşaldıqdan sonra Abbas Mirzə
təkrar inzibatlı bir ordu oluşdurmağa çalışdı. Abbas Mirzə ömrünü sərf edib təşkil
etdiyi bütün nizam-intizam ruslar tərəfindən təxrib edilmişdi. Bir zamanlar Abbas
Mirzənin ordusu elə bir mövqeyə sahib idi ki, Sankt-Peterburq belə Azərbaycan
ordusunda olub-bitənlərlə maraqlanırdı. Abbas Mirzə kəsinliklə təkrar savaşın
başladılmasından yana deyildi. Lakin Qriboyedovun Tehranda qətlə yetirilməsi
Rusiya-Qacar münasibətlərini təkrar çıxmaza soxmuşdu. Bu üzdən Abbas Mirzə
biricik çıxış yolunu Osmanlıya yaxınlaşmaqda gördü. Molla Şərif adında bir elçi
gizlin bir müqaviləni imzalamaq üçün Şahzadə tərəfindən İstanbula göndərildi.
Lakin savaş ehtimalı azalmışdı. Sankt-Peterburqu rahatsız etməyə başlayan Abbas
Mirzənin təkrar mövcud etdiyi Azərbaycan ordusu, ancaq ölkə içində asayişi
bərqərar etməklə məşğul oldu. Fətəli Şah isə boşalmış xəzinəsini doldurmaq üçün
əyalətləri ən çox para ödəyən oğullarına, nəvələrinə satırdı. Bu zaman Xorasanda
böyük üsyanlar baş qaldırdı. Türkmən xanlarının Qacar dövlətinə qarşı bu
ayaqlanmaları durdurmaq üçün Abbas Mirzə öz ordusu ilə Xorasana
göndəriləcəkdi. Bir az öncə qeyd olundu ki, Həsənəli Mirzə bu ayaqlanmaları
durdura bilməmişdi.
SAVAġLAR VƏ SĠYASĠ OYUNLAR
Şahzadənin ömrünün son iki ilində yazdığı məktublar vasitəsi ilə onun ruh
halları haqqında bilgi əldə etmək mümkündür. Bu məktublarında Şahzadə
Azərbaycanın parçalanmasının onun belini bükdüyünü yazır. Eləcə də bu
məktublar aracı ilə onun 1827-ci il noyabr ayı ilə 1828-ci il fevral ayı arasında
təhəmmül etdiyi çətinliklər haqqında bilgi əldə etmək mümkündür.
Ölü dəfnindən dönərcəsinə gənclik xatirələri ilə iç-içə olan başkəndi
Təbrizə gəlirdi. Lakin başkəndində umutsuz görünmək istəmirdi. Bu üzdən
Türkmənçay kəndindən yola düşüb Həştrud yolu ilə Təbrizə gələrkən, nə edəcəyi
haqda düşünürdü.
105
Təbriz rus ordusunun işğalında olduğu zaman bütün bəzirganlar, din
xadimləri, tayfa və qəbilə başçıları ruslarla iş birliyinə getmişdilər. Bu üzdən də rus
ordusu Təbrizi tərk etməyə başladığında onları ümidsizlik sarmağa başlamışdı.
Onlar bu qədər möhtəşəm bir ordunun Təbrizdən çıxmayacağı qənaətindəydilər.
Bu üzdən də ruslarla iş birliyi edən bir çox Təbriz sakini Rusiyaya fərar etmək
qərarına gəldilər. Abbas Mirzə xəstə olduğu üçün təxt-i rəvanla daşınırdı. Onların
fərar etməmələri üçün bir neçə məktub yazıb və çaparlara verdi. Bu məktubu
carçılar Təbrizin meydanlarında yüksək səslə əhaliyə duyurdu. Bu məktublarda
Abbas Mirzə ruslarla iş birliyi edənlərin davranışlarından təəssüfləndiyini
söyləyərək onların əfv edildiyini də yazırdı. Abbas Mirzə onların Təbrizdə qalıb və
Azərbaycanın qalxınması üçün bir yerdə, bərabərcə çalışmalarını istəyirdi.
Baxmayaraq ki, Abbas Mirzə bu xainlərə qarşı intiqam hərəkətlərinin qarşısını
bütünü ilə ala bilmədi, lakin bilgisi dairəsində verdiyi sözü tutdu. Ancaq
Şahzadədən xəbərsiz bəzi intiqamalma hərəkətləri də olur və ruslarla iş birliyi
edənlər məhkəməsiz-filansız öldürülürdülər.
Şahzadə Təbrizə girdiyində şəhərdə önəmli bir dəyişikliyin olmadığını
sezdi. Çünkü şəhərin könüllü və dirənişsiz təslim olması üzündən ruslar heç bir
təxribat törətməmişdilər. Yalnız Şahzadənin sarayında qiymətli əşya nə varsa,
hamısı aparılmışdı. Digər tərəfdən, Abbas Mirzə Xoyu və Urmunu da para ilə geri
almaq zorunda idi. Bu üzdən Azərbaycanın müxtəlif yerlərində olan mal varlığında
qənaət edilmə əmri verdi. Abbas Mirzə bu borcları ödəyə bilmək üçün hər kəsi
çalışmağa çağırdı. Bəzi din xadimləri və onların yandaşları tacirlər Laçın Xandan
şikayətlənirdilər ki, evində bir çox altun və gümüş saxlamaqdadır. Laçın Xan
dədələrinin yadigarı olan bir neçə çox qiymətli əşyaları Gürcüstandan gələrkən özü
ilə gətirmişdi. Abbas Mirzə məktublarında onun özü qədər bu məğlubiyyətdən
dolayı üzgün olan bu dar gününün dostunu riyakar insanlar qarşısında
savunduğunu yazır.
Laçın Xan, Şah tərəfindən də sevilmirdi, çünkü savaşa hazırlıq zamanı hərbi
şurada bu savaşın doğru olmadığı, ruslara qarşı savaşın zamanı olmadığı haqda
görüş bildirmişdi. Müxtəlif xanların savaşla ilgili verdikləri bilgilərin yanlış olduğu
görüşündə idi. Ona görə, Rusiya xanların kiçik və gücsüz göstərdiklərindən daha
çox güclü idi. Bu üzdən də sadəcə, Şahın antipatisini qazanmamış, xanların
düşməni halına gəlmiş, savaşa cihad gözü ilə baxan din xadimlərinin də qəzəbinə
tuş olmuşdu. Onun can güvənliyinin rəhni, ancaq Abbas Mirzə idi. Abbas Mirzənin
müşaviri Qaimməqam savaş öncəsi Abbas Mirzədən fərqli düşünməsinə rəğmən
yenə də öz vəzifəsindən alınmadı. Abbas Mirzənin başvəziri qalmağa davam etdi.
Ancaq yenə də Qaimməqam Fətəli Şahın Laçın Xana olan qəzəbini təhrik edirdi.
Çünkü Qaimməqam onu öz rəqibi kimi görürdü. Abbas Mirzə kimsəyə Laçın Xana
güvəndiyi qədər güvənmirdi.
Dostları ilə paylaş: |