kompleksin bərpasma çalışılmış, bu zəmində bir sıra obrazlarda bir-biriylə
əkslik təşkil edirmiş kimi görünən ftınksiyalar mifoloji kompleksin
təkamtil prosesiııdə uğradığı transformasiyalarm təbii noticosi ib izah
olunmuşdur.
Araşdırmada ənənəvi milli mədəniyyətin təbiətinə zidd golərək və
tiirk dini-mifoloji düşüncəsini semantik planda diizgiin əks etdirməyən və
obrazlarm simvolikasma dolaşıqlıq gətirən bir sıra anlayışlarla bağlı
yanlışlıqlara da münasibət bildirilmişdir. Övliya, hami ruh olan mifoloji
varlıqlara «tanrdar», «allahlar» adı veribrək yunanların vo ya romahlarm
dinində olduğu şəkliylə bir panteon yaradılması cəhdlərinin əsassızlığı
empiıik məlumatlara söykənilməkb geniş şərh olunmıış, tanrıçı tiirklərin
dini-mifoloji dünyagörüşündə эп böyük somavi ruh kimi Tanrmm heç bir
antropomorfik özəllik daşımaması etnik-modəni sistemin faktları ilə
qaynaqlar, mifoloji və etnoqrafik materiallar əsasmda təsdiqbnmiş, tüık
mifoloji təfəkküriində sakral məzmun daşıyaraq özlüyündə Tanrmı
vəsfləndirən ilahi doyərbrə xüsusi diqqət yetirilmişdir. Eyni zamanda ölüb-
dirilmə ideyasma bağlanan bir sıra obrazlarm simvolikası türk dini-mifoloji
di'ışüncosiııin osası olan tannçılıq görüşləri işığında həmin obrazlann
funksiyalaımm əbədi Tanrmın varhğmdan qaynaqlanması ib əlaqəli
araşdınlmışdır.
Tədqiqatda arxaik etnik-mədəni informasiyanm эп dayamqlı
elementləriııi öziində qoruyub saxlayan demonoloji tosəvviirbrin milli
mifoloji sistemin öyrənilməsi və dünya modelinin borpası baxımmdan
əhəmiyyəti açıqlamr, eyni zamanda qeyd olunur ki, mifoloji obrazlarm
aktual demonoloji təsəvvürlərlə bağlılığmı itirərək inamşlar sferasmdan
çıxıb bədii təxəyyü! sahəsinə keçməsi və söybyicilik hadisəsi faktma
çevrilməsi özliiyündən folklor ənənəsiniıı tarixən təşəkkiilünə xidımt
etmişdir. Mifoloji rəvayətbr iizərində miişahidəbr isə bu qənaət9 gətirir
ki, tüık xalqları folklorunda geniş yaydan demonik varlıqlarla yanaşı hor
biri canlı ənənədə özünəməxsıısluğu ib seçibn dönəlgə təbiətli çox sayda
mifoloji obraz var və mifoloji informasiya yüklü ııeço-ncçə mətn do horn in
varlıqlarla bağlı toşokkiil tapmışdır.
Arxaik strukturlu mifoloji obrazlarm funksionallığmm düzgün
qavrandması üçün onların təbii tarixi-mədoni koııtekstə çıxanlması və
tiirk elnık-modoni sistemi çorçivosində araşdırılması zəruridir. Buııa göro
do müqayisolor apanlarkon iimumon tiirk etnik-mədəni sistemini toşkil
edəıı ənənələrdən hər birində əski dünyaduyıımu, inam və etiqadlarm
daşıyıcısı olan obrazlarla ilişgili mifoloji, etnoqrafik və folklor
qaynaqlarma, lüğətbrə eyni dərocədə üz tutulmuşdur. Böyük bir arealda
türk mifoloji varlıqlarmm hədsiz çoxluğu ib yanaşı, onlann miiəyyən
qismi haqda ətraflı məlumatm olmaması, üstəlik zəngiıı moııa
potensialından məhrum bu obrazlarla bağlı bilgibrin də ayn-ayrı tiirk
xalqları arasmda davamlı dəyişməsi nəzərə almaraq, həmçinin tüık
mifşünaslığma
dair
araşdırmalarm möveud
təcrübəsinin
verdiyi
imkanlardan çıxış edibrək tədqiqatda türk mifoloji obrazlarınm ümumi
təsnifatı prinsipbri ib əlaqəli mosəbbro isə həblik geııiş yer
ayrdmamışdır.
Türk mifoloji obrazlarının struktur-semantik xüsusiyyətbrini
sistemli üzə çıxarmaq imkanı verən mifoloji mətnbr araşdırmanm əsas
obyektini təşkil etmişdir. Obrazlarm semantik strukturunun araşdınlması
zamam özündə mifoloji informasiya saxlayan etnoqrafik materialIardan da
geniş istifado olunmuşdur.
ш я в п ш
I BÖLMƏ
TÜRK ETNİK-MƏDƏNİ SİSTEMİ KONTEKSTİNDƏ
MİFOLOJİ OBRAZLARIN
FUNKSİONAL SEMANTİKASI
Etnik-mədəni ənənənin sistemliliyi.
Mifologiya etnik-mədəni ənənənin özülü kimi.
Türk mifopoetik dünya modelinin
başlıca xüsusiyyətləri
Öz adət-ənənəbri, inam və etiqadlan ilə ayrılıqda hər bir etnos bəlli
üsluba vo yalnız bu etnosda rast gəlinə bibn əlamətlərə görə seçilir ki,
bunlar da həıııin etnosun mədəni ənənəsinin - etnik-modəni sistemin
özülüııdə dayanır. Əslindo işarəbr sistemiııin məcmusu olaraq hər
ıracbniyyət özünə xas tərzini və onu tanıdan üslubunu da özü yaradır. Bu
günədək bilinən mədəniyyətbıdən həb elə biriııə rast galiııməyibdir ki,
bütövliikdə özündə sadəcə şəkilsiz, nizamsız və biri-biriylə olaqosi/ mətnlər
yığınmı təcəssüm etdirsin.
Dinamik və miirokkəb sistem kimi mədəniyyət arxaik olduqca
yaıatdığı həmin mətnlər arasındakı bağlılıqda da formal deyil, məhz
fıınksional əlamətbr daha çox rol oynayır. Onlar isə hamısı bəlli şəkildə
biri-biriyb əlaqəli olub, yaxın bağlıhq içərisindədir. Beb ki, hər hansı
mədəni onənənin tərkib hissəbri bir-biriyb bağhdır, bir-birini doğurur və
biri digərini «yaşadır». Bu mənada mədəniyyət hər addımında sistemlilik
niimayiş etdirir və hər bir эпэпэ də özlüyündə biitöv mətndir ki, sənət
tarixçibri məhz həmin mədəni ənənələrin iislub tərzləri arxasında gizlin
qalan ruhu təhlil etməyə çalışırlar. Bebcə, hor etnik-mədəni əııənə
özlüyiində sistem təşkil edir.
Sistem parçalardan yaranmış yox, parçalarda yaşayan, parçaları
yaşadaıı və yalnız bu mənada parçalarm yaratdığı bir bütündür. Həm də e b
bir bütiindiir ki, öz aralannda bu parçalardan hər biri digərinə ilkin dərin
köklərdən gəbıı bir qiivvətb üzvi bağlılıqdadır. Bir-biriyb əlaqəsiz
parçalardan «fıkirsiz toplanmış olanlann quruluşu da olmur və beb toplu
sistem ola bilməz» [76, s.10]. Struktur bağlı olduğu sistemin başlıca
özəllikbrini saxlayan əlaqələr məcmusudur. Hər пэ qədər vahid bir sistem
anlayışı işlənib hazırlanmasa belə [394, s.170], yenə də aydmdır ki,
sisteralilik dünyanm mahiyyəti kimi hər an özünü göstərir.
Məhz etnik-mədəni ənənənin elementbıi arasmda simmetriyalı
münasibətbrdir ki, bütöv bir orqanizm kinıi doğulan vo yaşayan etnik-
mədəni sistemin də struktur əsasım təşkil edir. Bu baxımdan etnik
modəniyyətin «energetik qaynaqlan» qıraqda deyil, elə mədəııiyyətin öz
içərisində olmalıdır [276]. «Energetik qaynağı» bebcə, öz içərisində olan
bir sistemin özülündə dayanaraq onun özünəcə oxşarlığım təmin edən
struktur elementbri arasmdakı bağhlıq güclü olduqca ondakı bütövlük və
кэпаг təsirbrə göstərilən reaksiya da bir о dərəcədə güclü olur. Нэг bir
milli mədəni ənənənin öz daxili qanunauyğunluqları isə həmin etnik-
mədəni sistemin elementbri arasmda эп ümumi və invariant bağlıhğm
ifadəsidir.
Sistem nəzəriyyəçibri bir bütöv kimi sistemin təbiətini araşdırmaq
üçün onun ayrı-ayrı elementbrinin öyrənilməsi yoluyla deyil, bu elementbr
arasındakı bağhlıqların üzə çıxarılması yolu ib gedilməsinin doğru
olduğunu qeyd edirlər [181, s.28]. Yəni bütün olanm ayrı-ayrı elementbıi
yalnız daxibn və məna cəhətdən bir-biriyb bağhhqda olmalıdır. Əks halda
beb bir tamın hissələri bir-biriyb münasibətdə olsa da, bu, onlaıa bütövlük
verməyəcək ki, nəticə etibarib həmin hissəbr уепэ vəhdət təşkil
etməyəcəkdir [178]. Elementbri tamlığı olan sistemə çevirən qarşılıqlı
bağlılıqlann da xarakteri son nəticədə уепэ sistemin öz təbiətindən gəlir ki,
ona tamhq verən də daxili quruluşuyla bağlı bu hadisədir. Çiinki quruluş
elementbrdəki imkanlann gerçəkbşməsinin özüdür.
Mədəniyyətin sistem olaraq canlı orqanizmə bənzəri var, onuıı dəıki
bu üzdən prosesbrin dərkinə əsaslanmalıdır, çünki orqanizmi də ayaqda
saxlayan ayrı-ayrı parçalan deyil, özünii quran sistem kimi təşkil olunduğu
elementlər arasmda bağlılığı təmin edən kompleks şəbəkədir. Sistem
parçalanarsa, xüsusiyyətləri də ortadan qalxar. İstənilən sistemdə ayn-ayrı
hissəbrin fərqbndirilməsi mümkündür, bununla beb bütöv olan öz təbiəti
etibarib hənıişə onu təşkil edən parçaların ümumuııdan fərqbnəcəkdir.
Mədəniyyotin diqqət yetirilməsi gərək olan bir miihüm aspekti də
dinamik xarakteridir. Bu isə sistembrin ümumi nəzəriyyəsinə yaxın
butstrep modelin də xüsusi dəyər verdiyi bağhlıqlann dinamik təbiətinin
özünüqurma prinsipinə uyğun nəzərdan keçirilməsini mümkün edir [231].
Dostları ilə paylaş: |