262
ərzaq mallarına, eləcə də, müxtəlif xidmətlərə olan tələbatlarının
yüksək səviyyədə təmin edilməsi məsələsini özündə əks etdirir.
Respublikamızın iqtisadçı-alimləri isə göstərirlər ki, cəmiyyət
üzvlərinin gəlirləri insanların istehlak standartlarını təmin etmək üçün
müəyyən edilmiş orta göstəricilərdən 10-20% yüksək olmalıdır. Hesab
edirik ki, konstitusiyasında xalqın və vətəndaşın layiqli həyat
səviyyəsinin qayğısına qalmağı öhdəsinə götürmüş hər bir dövlət öz
iqtisadiyyatını və sosial siyasətini məhz bu istiqamətdə qurmalıdır.
Lakin hesab edirik ki, insan ləyaqəti ilə insana layiq olan həyat
səviyyəsi anlayışlarını eyniləşdirmək olmaz, çünki insan öz ləyaqətini
dərk etsə də, ona uyğun olmayan sosial və iqtisadi səviyyədə yaşaya
bilər və yaxud əksinə, yüksək və ya orta həyat səviyyəsi göstəriciləri
ilə yaşayaraq, öz ləyaqətini dərk etməyə bilər və ya insan ləyaqətinə
yaramayan həyat tərzi keçirə bilər. İnsan ləyaqəti hər bir şəxsə anadan
olduğu vaxtdan məxsus olan şəxsi və ayrılmaz hüquq və azadlıqlarına
aiddir. İnsana layiq olan həyat səviyyəsi isə hər bir halda, sosial
kateqoriya kimi çıxış edir. Qeyd etmək lazımdır ki, hər bir dövlətin
milli qanunvericiliyi minimum yaşayış səviyyəsini, minimum əmək
haqqını, sosial ödəmələrin (təqaüdlərin, müavinətlərin və s.) minimum
həddini müəyyən etməklə, insanın həyat səviyyəsini tənzimləməyə
çalışır. Biz isə hüquqi vasitələrlə həyat səviyyəsinin layiqliliyi meyarını
müəyyən etməyə çalışmalıyıq. İlk növbədə, qeyd etmək lazımdır ki,
layiqli həyat səviyyəsi anlayışını və onun məzmununu hər bir kəs öz
bildiyi kimi başa düşür və izah edir. Bazar iqtisadiyyatı
münasibətlərinin, iqtisadi azadlığın, habelə xüsusi mülkiyyətin inkişafı
insanın layiqli həyat səviyyəsi haqqında baxışlarının fərdiləşməsinə
263
imkan yaradır. Lakin sosial münasibətlərin universal tənzimləyicisi
kimi çıxış edən hüquq bazar iqtisadiyyatı münasibətlərinin yaratdığı
şəraitdən istifadə edə bilməyən və minimum standartlara uyğun
səviyyədə özlərini təmin edə bilməyən cəmiyyət üzvlərinin layiqli
həyat səviyyəsini təmin etməlidir.
Onu da qeyd etmək lazımdır ki, minimum istehlak büdcəsinin
dəyəri minimum norma üzrə, ən pis halda, 2600 kilokaloriyə bərabər
olmalıdır. Əgər insan gün ərzində göstərilən normanın 20%-dən az
enerji qəbul edərsə, ölüm həddi başlanır. Göstərmək lazımdır ki,
dünya ölkələrinin əksəriyyəti yoxsulluq probleminin həlli zərurəti ilə
üzləşmişdir. Dünya Bankının hazırladığı dünyanın inkişafı haqqında
məruzəyə əsasən, XXI əsrin başlanğıcında dünya əhalisinin demək olar
ki, yarısının (2,8 milyard nəfər) gündəlik gəliri 2 ABŞ dollarından, 1,2
milyard nəfərinin gündəlik gəliri isə 1 ABŞ dollarından aşağıdır .
Göstərilən statistik məlumatlar ölkə ərazisində yoxsulluq səviyyəsinin
miqyası barədə real təsəvvürlər yaradır.
Hesab edirik ki, cəmiyyətdə insanların layiqli həyat səviyyəsinin
təminatlılığı dövlət tərəfindən müəyyən edilmiş ümumi təminatlar
mexanizminin ayrılmaz hissəsinə çevrilməlidir. Nəticə olaraq qeyd
etmək lazımdır ki, insanın layiqli həyat səviyyəsinin təmin edilməsinə
dövlətin iqtisadi imkanları və ictimai gəlirin bölüşdürülməsi üsulu ilə
zəmanət verilir. Bu zaman yaddan çıxarmaq olmaz ki, dövlətin iqtisadi
fəaliyyəti nəticəsində əhali qruplarının gəlirlərinin mənbələrinə və
səviyyəsinə görə cəmiyyətdə təbəqələşmə baş verir. Fikrimizcə, əmək
qabiliyyətini itirmiş şəxslər üçün əsas gəlir mənbəyi sosial ödəmələr,
əmək qabiliyyətli şəxslər üçün isə əmək haqqı çıxış etdiyinə görə
264
onların məbləği elə bir həddə müəyyən olunmalıdır ki, həmin şəxslər
ən azı orta təbəqə səviyyəsində qalsınlar. İqtisadçılar qeyd edirlər ki,
normal cəmiyyətdə həmişə 10% kasıb və 10% varlı, 80% isə orta təbəqə
olmalıdır. Beləliklə, insanın layiqli həyat səviyyəsi hüququ beynəlxalq
hüquqi aktlarda təsbit olunmuş layiqli həyat səviyyəsində yaşamaq
hüququnda ifadə olunur. Ona görə ki, layiqli həyat səviyyəsi müxtəlif
ehtiyacların ödənilməsi imkanını özündə əks etdirir. Bu isə, öz
növbəsində, hər bir dövlətin iqtisadi inkişaf səviyyəsindən və şəxsin
vəziyyətindən birbaşa asılıdır. Dövlət hər bir halda özünün
konstitusiyasına uyğun olaraq, sahə üzrə sosial qanunvericilik aktları
əsasında minimum sosial standartları müəyyən etməklə, hər bir
vətəndaşın və ailənin layiqli həyat səviyyəsində yaşamaq hüququnu
təmin etməlidir. İnsanın öz şəxsiyyətini və ləyaqətini qoruyub
saxlamalı səviyyədə ehtiyacları ödənilməsi isə həyata keçirilən bütün
sosial islahatların son nəticəsi olmalıdır. Bu isə ancaq güclü
iqtisadiyyatı olan dövlətdə mümkündür. Lakin hər bir halda, dövlət
ümumi daxili məhsulun (ÜDM) mühüm hissəsini əhalinin sosial
cəhətdən zəif təbəqələrinin layiqli həyat səviyyəsini təmin etməyə
yönəltməlidir.
9.2. Həyat səviyyəsi sosial-iqtisadi kateqoriya kimi.
Həyat səviyyəsinin öyrənilməsi metodları
Həyat səviyyəsi cəmiyyət miqyasında əhalinin maddi, sosial və
mədəni tələbatlarının ödənilmə dərəsəsi ilə xarakterizə olunur. Həyat
səviyyəsi əhalinin nemətlərə olan tələbatının dərəcəsindən, həmçinin
Dostları ilə paylaş: |