54
beş yüz eküyə satılır. Tez-tez belə olur ki, bərk hiddətlənmiş canavarları
sakitləşdirmək üçün çox əziyyət çəkirlər. Bu meydan gündüzlər də boş olmur. O,
gündüzlər hər cür ərzaq malları və qiyməti az olan şeylərin bazarına çevrilir.
Təbrizdə başqa bir böyük meydan da vardır. Bu meydan planda Cəfər Paşa qalası
adlanan, dağıdılmış qalanın qarşısında qeyd edilmişdir. Deyilənlərə görə, bu
meydan qalanın əməliyyat meydanı olmuşdur. Hazırda sallaqxanaya çevrilmişdir.
Burda bütün iri heyvanları kəsir, dərisini soyur və şəhərin hər yerində satırlar.
Təbrizin əhalisinin nə qədər olduğunu öyrənmək üçün çox səy göstərmişəm.
Bununla belə, onu dəqiq öyrəndiyimə əmin deyiləm. Lakin belə fikirləşirəm ki,
onun əhalisinin 550 min nəfərə qədər olduğunu qətiyyətlə demək olar. Şəhərin
nəcib adamlarının çoxu məni inandırmaq istədilər ki, onun əhalisi on bir yüz
mindən (bir milyon yüz mindən—V. A.) də çoxdur.
Orda olan xaricilərin sayı həmişə son dərəcə çox olur. Burda Asiyanın hər
yerindən gəlmiş xaricilər vardır, hansı növdən olursa-olsun, tapıla bilməyən malın
olduğunu xəyalıma belə gətirmirəm. Şəhər pambıq, ipək üzrə sənətkarlarla və
zərgərlərlə doludur. Ən yaxşı fars çalmaları orda hazırlanır. Şəhərin əsas
tacirlərindən eşitdim ki, hər il orada altı min top ipək istehsal edilir. Bu şəhərin
ticarət yolları Səfəvi dövlətinin və Türkiyənin
Səh.—321 hər yerinə, Moskvaya, Tatarıstana, Hind ölkələrinə və Qara dəniz
hövzəsinə uzanır.
Təbrizin havası soyuq və qurudur. Onun havasının əhval-ruhiyyəyə pis təsir
etməsindən qətiyyən şikayətlənmək olmaz. Şəhər üzü şimala—ilin doqquz ayı
zirvəsi qarla örtülü olan dağlarla əhatə edildiyindən orda soyuqlar uzun müddət
davam edir. Demək olar ki, orda hər axşam-səhər külək əsir. Yay müstəsna
olmaqla, tez-tez yağışlar yağır. İlin bütün fəsillərində onun üzərində duman
görmək olar. O, 38 kn, 82° uzunluq dairəsində yerləşir. Orda yaşayış üçün vacib
olan hər şey boldur. Kifayət qədər yaxşı və ucuzdur. Xəzər dənizi Təbrizdən qırx
lyö kənardadır. Təbrizə balıq Xəzərdən gətirilir. Dediyim kimi Acı çaydan da balıq
tutulur. Lakin bu, suyun səviyyəsi aşağı düşən vaxtlarda olur. Bir livr çörək (qədim
Fransada təxminən 0,5 kq-a bərabər çəki vahidi—V. A.) adətən iki liard
qiymətində olur. Bir livr ət isə 19 dönye qiymətinədir. Ev quşları, ov quşları,
meyvə, çaxır və azuqə istənilən qədər boldur. Tərəvəz, xüsusilə şüyüd (mərəçüyüd)
pulsuzdur. Yayda xallı maral və su quşları bol olur, farslar ov quşlarını sevmir,
xallı marallar və digər vəhşi heyvanları az-çox ovlayırlar. Dağlarda həm də
qartallar olur. Nəcib adamlar (əsilzadələr— V. A.) bu quşu qırğı ilə təqib edirlər.
Bu təqib çox maraqlı və cazibədardır. Qırğının qartalı tutmaq tərzi belədir ki, qırğı
çox
Səh.—322 yuxarıdan uçaraq, onun üzərinə sürətlə şığıyır, caynaqlarını
qartalın böyrünə keçirir, elə hey uça-uça qanadları ilə onun başına vurur. Hərdən
belə də olur ki, qırğı ilə qartal hər ikisi birlikdə yerə düşürlər. Qırğılar xallı
maralları da bu yolla tutur, onu çox asanlıqla ovçulara təslim edirlər. İndicə
55
deyəcəyim şey heç də bundan az maraqlı deyildir. Belə təsdiq edirlər ki, bu şəhərin
ətraflarında altmışdan çox üzüm sortu yetişdirilir. Səfəvilərdə Təbriz bazarından
daha yaxşı bazar, Təbriz əhalisindən daha firavan və daha gözəl yaşayan əhali
yoxdur.
Şəhərin ətraf yerlərində ağ mərmər hazırlayan böyük karxanalar vardır.
Orada şəffaf ağ mərmər növü vardır. Deyilənlərə görə, şəffaf ağ mərmər yavaş-
yavaş donan mineral bulaqların suyundan əmələ gəlir. Həmçinin Təbrizin lap
yaxınlığında iki böyük mədən-duz və qızıl mədənləri vardır. Çoxdandır ki, qızıl
mədəni işləmir, çünki onun verdiyi gəlir çəkilən xərci zorla ödəyir. Orda işləməyin
heç bir faydası olmadığı barədə xalqa xəbərdarlıq edilmişdi. Burda xeyli mineral
sular var. Bunlardan ən məşhuru və ən gediş-gəliş olanları Təbrizin yarım
lyölüyündə olan Barınc (Narınc?—V.A) və onun altı lyölüyündəki Seyidkənddəki
mineral sulardır. Bunlar kükürdlü sulardır. Onların arasında soyuq və qaynar
olanları vardır.
Mən dünyada elə bir başqa şəhər tanımıram ki, mənşəyi və ilk adı barəsində
müasir müəlliflər arasında bu qədər mübahisələrə səbəb olmuş olsun.
Səh.—123. Biz onlardan ən məşhurlarının fikirlərinə isnad edəcəyik.
Farsların bu şəhəri Təbriz, Avropa xalqlarının isə onu Toris adlandırdıqlarını
əvvəlcədən demək lazım gəlir: bu, ancaq asanlıqla anlayış əldə etmək və ənənəyə
sadiq qalmaq üçündür. Teqzera, Oleari və başqa müəlliflər belə bir fikri müdafiə
edirlər ki, Ptolemeyin Asiyanın beşinci cədvəlində Qabris adlandırdığı Təbriz
şəhəridir. Onların iddia etdiyi kimi, yunan dilində bu, çox sadə bir dəyişmədir ki,
«Q» səsi «T» səsi ilə əvəz edilmişdir. Lenklaviüs, Jov və Eton bu qədim
coğrafiyaşünasın (Ptolemeyin—V. A.) Tevra yerinə Terpa adlandırdığı (sözdə bir
hərfin yerinin digər hərflə dəyişik düşməsi nəticəsində) şəhərin Təbriz olduğunu
iddia edirlər: lakin məlum olduğu kimi, Tevra İrivanda, Təbriz Midiyada yerləşir.
Bu iki ad heç bir vəchlə eyni bir şəhərin adına uyğun gələ bilməz. Şübhəsiz ki, bu
müəllifləri adlardakı oxşarlıq çaşdırmışdır. Təbriz sözü fars sözüdür. Şəhərə bu ad
hicri 165-ci ildə verilmişdir. Bu barədə hələ çox geniş danışacağıq. Ptolemeyin
məlumatı hicri 165-ci il tarixdən bir çox yüzilliklər əvvələ aiddir. İnanmaq lazımdır
ki, Terva və Qabris Təbriz deyil, iki müxtəlif şəhərdir. Niger bu şəhəri Tiqranoma,
başqa müəlliflər Tiqranokerta, bəziləri də yazılı mənbələrdə məşhur olan Midiya
Suzu hesab edirlər. Digər yazıçılar belə bir fikri müdafiə edirlər ki, Esdrasın
kitabında Akmeta və ya Amata adlandırılan şəhər Təbriz şəhəridir. Elələri də var
ki, Ptolemey və onun tərcüməçisi (şərhçi—V. A) kimi onu Assuriyaya aparıb
çıxarırlar. Başqaları da Niger, Sedren, Eton və Kov kimi onu səh.—324 İrivanda
yerləşdirirlər. (Bu barədə deyilmişdir) Venetsiyalı Marko Polo onu Partlar ölkəsinə
aid edir. Kalkondil onu daha uzağa apararaq, əvvəllər paytaxtı Persepol olan
vilayətə çıxarır. Nəhayət, bu deyilənlər fikir yığınlarından ibarət qəribə bir
dolaşıqlıqdır. Mənim fikrimcə, Ananidən də (Anani Şirakatsi—V. A.), Ortelidən
də, Qolintsdən də, Teqzeradan da, Valedən də, Atlasdan da və demək olar ki, bütün