98
özbəklərin zəbt və işğalı altına keçdi. Əhali arasında "Şahi bəy"
kimi tanınan Məhəmməd xan Şeybani Türküstan qəzalarından
başlayaraq İraqa qədər olan yerləri fəth etdi, onun əzəmət və iqtidar
bayrağı zirvəyə (oyuq) ucaldı, qürur buxarı beyin qəsrini elə bürüdü
ki, o, heç bir şövkətli ixtiyar sahibini saya salmadı və fələyə ucalan
şah sarayının xidmətkarları ilə xilaf məqamına gəldi. Ölkolər alan
ordunun ikinci dəfə Şirvana tərəf yürüşü vaxtı özünün bir dəstə
əsgərini biyaban yolu ilə Kirman üzərinə yolladı və həmin vilayətdə
onlar cürbəcür dağıntılar, qətl-qarət işləri törətdilər. Süleyman şanlı
xaqan buna görə də, dövranın bacarıqlı (mostəed) məşhurlarından
Şeyxzadə Lahıcının başçılığı ilə özünün dilli-dilavər elçilərini iki-üç
dəfə onun yanına göndərdi, onu fitnəkarlığı və savaşı tərk etməyə
çağırdı. O, isə bəxtinin dönüklüyündən [şaha] cavab məktubunda
xoşa gəlməz mənasız (gəzaf) laf sözlər yazıb fikrini belə izah etdi:
"İslamın Həccini ürəyə salmaq fikri o qədər də nüfuzlu (rosux)
deyildir. De görək harada qarşılaşacağıq?". Süleyman şanlı xaqan
onun məktubunun cavabında belə yazdı: "İmam əl-cin və -l-ünsün
("cinlər və adamlar imamının", yəni İmam Rzanın - Ş.F.) nurlu
qəbrini ziyarət etmək fikri bizim qəlbimizdə özünə möhkəm yer
tutmuşdur. Allah qoysa, görüş yerimiz müqəddəs Məşhəddə
olacaqdır". Doqquz yüz on altıncı ildə (miladi 1510) şah Xərrəqan
yaylağında qalibiyyət nişanlı əsgərlərin toplanması barədə əmr
verdi, güclü niyyət və geniş (fəsih) istəklə Xorasana yürüş etdi,
Semnandan keçərək, Xorasan vilayətinə igidliklə qədəm basdı.
Xorasan vilayətindəki özbək hakimləri duruş gətirməyib hər biri öz
dövlətinin mərkəzini boş qoyaraq Heratda yığışdı. Həzarə*
yürüşündən qayıdıb, Heratda olan Şahi bəy xan Süleyman şanlı
xaqanın cürət və qorxmazlığından və onun qorxu bilmədən
Xorasana gəlməyindən bərk qorxuya düşüb, fikir-xəyal dəryasına
qərq oldu. Süleyman şanlı xaqanın qorxusu onun qəlbində günbəgün
çoxalmaqda idi. Zəfər ayəli ordunun müqəddəs Məşhəd hüduduna
gəlib-çatma xəbərini eşidən [Məhəmməd xan Şeybani] özündə o
həzrətlə heç bir qarşılaşma qərarı tapa bilmədi, qohumu olan
Canvəfa Mirzəni Herat qalasında qoyub, özü Şahican Mərvinə tərəf
hərəkət etdi. Canvəfa Mirzə də müqavimətə tab gətirə bilməyərək,
onun ardınca Mərvə yollandı. Süleyman şanlı xaqan şadimanlıqla,
asudə ürəklə və xatircəmliklə müqəddəs Məşhədə gəlib, yeri
mələk aşiyanlı Xorasan sultanının (İmam Rzanın - Ş.F.) ziyarətinə
getdi, dua etmə mərasimini keçirdi, Kəbə mərtəbəsi misalında olan
99
həmin məzar yerinin (ətəbə) seyid və mücavirlərini nəvazişlərə layiq
gördü, o vəlilik və imamət sarayının sultanının müqəddəs ruhundan
kömək istəyib Şahi bəy xanın təqibincə Mərvə yollandı. Müzəffər
ləşkərinin münqəlayındakı (ordunun ön hissəsi - Ş.F.) əzəmətli
qazilər elə ki, Mərvin cəng meydanına çatdılar, Canvəfa Mirzə
çoxlu ad-sanlı Özbək bahadırları ilə birlikdə onların qarşısına çıxdı,
Mərvin Tahirabad adlı yerində aralarında çətin müharibə başlandı.
Qızılbaş ləşkərinin sərdarı Danə Məhəmmədin o hərb zamanı
öldürülməyinə baxmayaraq, Canvəfa Mirzə böyük məğlubiyyətə
uğradı, fərar etdi. Qızılbaş ləşkəri qala ayağınadək özbəkləri qovub,
onların böyük hissəsini həlak etdi. Bu hadisə baş verən vaxt xaqan
özünün hümayun fallı çadırım Mərvin kənarında tərk edərək gəldi
və öz bargahını qalanın qarşısında qurdu. Şahi bəy xan bu
məsələdən bərk qorxuya düşüb, Mərv qalasına sığındı, şəhər və
qalanın
mühafizəsini
gücləndirdi,
Mavərənnəhrə
adamlar
göndərərək, özbək tayfa sultanlarının çağırılması haqqında fərman
verdi. Tərəflər arasında hər gün döyüşlər gedir, hər iki tərəfdən
adamlar qırılırdı. Bu minvalla bir neçə gün ötsə də, fəth
görsənmədi. Dost-düşmənlə üzbəüz döyüşməyi qala ayağında
dayanıb döyüşməkdən üstün bilən Süleyman şanlı xaqan istədi ki,
Şahi bəy xanı şirdən qaçıb deşiyə girən tülkü kimi oradan eşiyə
çıxarsın. Buna görə də köçmə təbilini çalaraq qala ayağından
çəkildi, Məhəmməd xana bir məktub göndərdi: "Sən mənimlə İraq
və Azərbaycanda döyüşməyi vəd etsən də, sözünə əməl etmədin.
Biz isə öz vədimizə sadiq qalıb, Xorasana gəldik. Sən orada da
bizim qarşımıza çıxmadın. Hazırda Azərbaycanda baş verən bəzi
hadisələr səbəbindən geri qayıtmağımız vacib olmuşdur ki, biz buna
görə buradan gedirik. Siz haçan döyüşə hazır olsanız və Allah
istərsə, bizim görüşümüz baş tuta bilər". Şahi bəy xan Süleyman
şanlı xaqanın geriyə qayıdışını acizlik əlaməti kimi düşündü, istədi
ki, fərar edib qalaya sığınmaqla özünü bir müddət qızılbaş
qoşununun hücumundan xilas edə bilmək arından təmizləsin. Buna
görə də o vaxt yanında olan otuz min nəfər özbək döyüşçüləri,
məşhur əmirləri və sərdarları ilə şəhərdən çıxdı. Verilən fərmana
görə üç yüz nəfərlə ləşkərin arxasında olan Əmir xan Mosullu özbək
döyüşçülərinin qaladan çıxdıqlarını müşahidə edib, hümayun
xaqanın işarəsi ilə fərar etdi və gəlib müzəffər orduya qoşuldu.
Məhəmməd xan [Şeybani] fərarı qızılbaş ləşkərinin zəifliyi kimi
anlayıb onları izləməyə ürəkləndi. Xanın hücumundan xəbər tutan