29
Ərəb dilindən türk dilinə keçən bir sıra sözlərdə bəzən ortasında,
bəzən də sonunda olan qoşa samitlərin biri düşür. Nabi divanında
işlədilən bu tipdən “enâiyyet > enaniyet” , “hammam > hamam” , “
niyyet > niyet” , “ sedd > set” , “şekk > şek” kimi sözlər bir samitlə
işlənir.
Azərbaycan dilində isə türk dilindən fərqli olaraq sədd, şəkk, hiss,
zənn kimi sözlərin sonundakı cüt samitlər eyni ilə qalmışdır.
Beş mindən artıq söz üzərində aparılan araşdırmada üç yüzə yaxın
sözün tələffüzündəki fərqliliklər müəyyənləşdirilmiş və həmin sözlər
tələffüzündəki səs dəyişmələrinə görə qruplaşdırılmışdır.
Matbah >Mutfak : (
)
ﺦﺒﻄﻣ Ar. ﺦﺒﻃ “pişirmek”dən “matbah > mutbah >
mutbak yemək bişirmək üçün ayrılan və bu iş üçün lazımlı vasitə ilə
təchiz edilən evin bir hissəsi. “ … ve mutfağa doğru şaşkın adımlarla
yürüdü.” (Peyami Safa) Eyni zamanda
“Türk Mutfağı” yemək
hazırlamaq sənətləri başa düşülür. “Matbah” sözü divanda 15 yerdə
işlənmişdir.
Veliyy-i ni’met-i âlem ki künc-i matbahınun
Kemîn piyâlesidür kâse-i ser-i Fağfûr
28
Tennur > Təndir :
)
رﻮﻨﺗ
(
Ar. “tennûr”dan tendür > təndir kimi istifadə
edilir. Bu söz fars dilində “tenūr ve tendūr”dir. Türkiyə türkcəsində bir
neçə fərqli mənada istifadə olunur. 1. İçinə saman və keçi tükü
qarışdırılaraq torpaqdan düzəldilmiş və yerdə qazılan bir çuxur, içinə
kiçik soba yerləşdirilir; 2. Qışda əl və ayaqları isitmək üçün üstü bağlı
kiçik manqal 3. Soyuq yerlərdə qışda otağın ortasında qazılan çuxurun
içinə köz qoyulur, ətrafında taxtadan düzəldilən skamyada oturularaq
ayaqlar aşağı sallanır; dizlərə örtük atılır və ya bir stolun altına bir
manqal, onun üzərinə bir qəfəs və bunların üzərinə örtülən böyük bir
yorğan və ya qalın keçə ilə qızdırılırdı.
29
Təndirdə bişirilən çörəyə
“təndir çörəyi”, quşbaşı ət və soğanla bişirilən yeməyə də “tandır
kababı” deyilir. Bu söz digər türk dillərində də istifadə edilir.
30
“Tennûr” sözü divanda 7 yerdə işlənmişdir.
28
Bilkan A.F. Nâbî Dîvânı. İstanbul : MEB Yayınları,1997, s. 43
29
Ayverdi İ. Misalli Büyük Türkçe Sözlük. İstanbul:Kubbealtı Neşriyat, 3 cilt, 2006, s.
3022
30
Ercilasun A. B. Karşılaştırmalı Türk Lehçeleri Sözlüğü. Ankara: Kültür Bakanlığı
Yayını,1991, s. 846
30
Kimisi didi kurs-ı nândur bu / Oldı tennûr-ı çerhde peydâ
31
Bunlardan başqa;, müftî > müftü, mümkin > mümkün, müsâfir >
misafir, sandûk > sandık, tekye > tekke, tevbe > tövbe, tılısm > tılsım,
zanbak > zambak vb. kəlimələrdə də səs dəyişməsi olmuşdur.
“Nabi “Divan”ında ərəb mənşəli sözlərdə məna dəyişiklikləri
adlanan yarımfəsildə ərəb mənbələrindəki mənası, Nabi
“Divan”ındakı mənası və dövrümüzdəki mənası müqayisə edilərək
dəyişikliklərin göstərilməsinə çalışılmışdır.
Türklərin islam dinini qəbul etməsi ilə birlikdə türk dilinə ərəb
dilindən minlərlə söz daxil olmuşdur. Bu sözlərdən bir çoxu o
dövrdəki mənalarını qorumuş, bəziləri isə zamanla fərqli mənalar
qazanmışlar. Tələffüzü eyni qalsa da, məna sürüşməsinə məruz
qalan sözlər çoxdur. Məsələn; ərəb dilindəki “katar” sözü əvvələr
sadəcə “deve kafilesi” yerində istifadə edildiyi halda, müasir dövrdə
“tren, ard-arda sıralanmış şeylerin düzümü (deve katarı, katar
katar turnalar ) mənasında istifadə olunur.
Təxminən 1400 illik dövrü əhatə edən və o dövrdə istifadə edilən
mənalarla yanaşı başqa mənalar da qazanan sözlər xeyli çoxdur. Bütün
bunlar mümkün olduğu qədər dissertasiya işində öz əksini tapmışdır.
Âfet (ﺖﻓآ) (isim): “Bela, fəlakət, müsibət” mənasındadır. Hal-hazırda da
bu mənada istifadə edilir. Məcazi mənada isə; “gözəlliyi ile insanı dəli
edən, ağlını başından alan qadın, dilbər” deməkdir.
32
“Gül yüzlü bir âfet ki her bûsesi lâle.” (Y. K. Beyatlı)
“âfet” sözünə əlavə olunan fars mənşəli –zede (tutulmuş, vurulmuş,
ilişmiş) şəkilçisi ilə yaradılan “afetzede” sözü “müsibət görmüş, bəlaya
uğramış, məhv olmuş” mənasındadır.
33
“Türk Kızılay’ı Pakistan’daki
afetzedeler için yiyecek, çadır ve battaniye gönderdi.”
31
Bilkan A.F. Nâbî Dîvânı. İstanbul : MEB Yayınları,1997, s. 274
32
İşler E. Türkçede Anlam Kaymasına Uğrayan Arapça Kelime ve Kelime Grupları.
İstanbul: Türk Dünyası Araştırmaları Vakfı, 1997, s.16
33
Develioğlu F. Osmanlıca-Türkçe Ansiklopedik Lûgat. Ankara: Aydın Kitabevi
Yayını, 2005, s. 11
31
Nabi “Divan”ında “insanı uğrunda öləcək qədər eşq bəlalarına
salacaq gözəl” mənasında istifadə edilmişdir.
34
Dissertasiyanın
üçüncü
fəslinin
ikinci
hissəsində
“Nabi
“Divan”ında fars mənşəli sözlər” tədqiq edilmişdir. Bu mövzu
özlüyündə fars mənşəli sözlərdə fonetik dəyişikliklər və fars mənşəli
sözlərdə məna dəyişiklikləri olaraq iki ayrı başlıq altında tədqiq
edilmişdir. Qeyd etdiyimiz kimi “Divan”da keçən alınma sözlərin
böyük bir hissəsini ərəb və fars mənşəli sözlər təşkil etdiyindən əsas
ağırlıq da həmin sözlərin struktur, məna, tələffüz və fonetik cəhətdən
dəyişməsinə verilmişdir.
Böyüklüyü, yaxud kiçikliyindən asılı olmayaraq müxtəlif
münasibətlər nəticəsində bir dildən başqa dilə söz keçməsi, yaxud söz
mübadiləsi daima olmuş və hətta bu dillərin inkişafında da müəyyən rol
oynamışdır. Dünya dilləri arasında başqa dillərdən təsirlənməyən, saf
olan dil təsəvvür etmək mümkün deyil. Əsrlər boyunca xalqlar bir-biri
ilə siyasi, iqtisadi, mədəni və s. əlaqələrdə olmuşlar. Bu əlaqələr
nəticəsində dillərə yeni sözlərin daxil olması üçün şərait yaranmışdır.
Türklər ilə farslar tarixin qədim dövrlərindən etibarən bir-birinə daima
qarşılıqlı təsir göstərmişlər. Ümumimiyyətlə. Nəzərə almaq lazımdır ki,
başqa dillərdən alınan sözlər xalqların qədimdən bəri mövcud olan
möhkəm əlaqələrinin göstəricisidir
Türk dili, yad dillərdən aldığı sözlərdə öz səs quruluşuna uyğun
olaraq dəyişikliklər etmişdir.
35
Ərəb əlifbasında olduğu kimi fars
əlifbasında da türk dilindəki bütün səsləriqarşılığı olan saitlər yoxdur.
Buna görə də türk dili almış olduğu sözləri öz səs quruluşuna
uygunlaşdırmışdır. “Xarici dillərdən alınan sözlər əgər dil uyğunlaşması
prinsipinə zidd olsalar “bənzətmə“ yolu ilə türk dilinin səs sisteminə
uyğunlaşdırılmışdır”
36
Məsələn; fars dilindən türk dilinə keçmiş
olan(ﮫﺷﻮﮔ ) gûşe>bucaq, (نﺎﺑدﺮﻧ ) nerdübân>nərdivan, (ﮫﺒﻨﺷرﺎﮭﭼ) çehâr-
şenbe>çərşənbə, (ﺐﺷرﺎﭼ) çâr-şeb>çarşaf, (ﻦﯿﺑرود) dûr-bîn>dürbün, ərəb
dilindən gelen (ﺦﺒﻄﻤﻟا )matbah>mutfak, (ﻢﺴﻠﻃ ) tılesm>tılsım (yunan
34
Osmanlıca – Türkçe Ansiklopedik Büyük Lûgat. Komisyon, İstanbul: TÜRDAV
yayınları, 1993, s. 21
35
Ergin M. Üniversiteler için Türk Dili. İstanbul: Bayrak Yayınları, 1999, s. 163
36
Develi H. Evliya Çelebi Seyahatnamesine Göre 17. Yüzyıl Osmanlı Türkçesinde Ses
Benzeşmesi ve Uyumlar. Ankara: TDK Yayınları, 1995, s. 27
32
dilində “telesmas”), və b. görüldüyü kimi müəyyən səs dəyişikliyinə
uğramışdır. Bəzən də daxil olduqları dillərdə səs xüsusiyyətlərini
qoruyaraq və dəyişmədən eyni şəkildə istifadə edilmişlər. Fransız
dilindən gələn metro > metro, ərəb dilindən gələn ( ﻢﻟﺎﻋ) aləm> aləm,
fars dilindən gələn (ﮫﻤﺸﭼ ) çeşme>çeşmə, ivrit dilindən gələn
havra>havra və s. bu qəbildəndir. Belə sözlərdə deyiliş və yazılış
forması dəyişikliyə heç bir əsas verməmişdir. Yalnız söz etimoloji
baxımdan araşdırıldığında onun yad dildən gəldiyi, alınma olduğu
meydana çıxır.
“Nabi “Divan”ında fars mənşəli sözlərdə fonetik dəyişikliklər”
adlanan yarımfəsildə Türkiyə türkcəsinə keçən fars sözlərinin ilk
hecasında olan “e” səsi, bəzi sözlərdə başqa bir açıq və ya qapalı saitə
çevrilmişdir. çenâr> çinar, encîr> əncir, zəncir> zincir, pehlevan>
pəhlivan və s. Biz bunu Türkiyə türkcəsində bəzi fellərdə də görürük.
Məsələn yemək və demək felləri hallanarkən fel kökündə e> i
dəyişməsi meydana gəlir: diyen, diyor, diyecek, diyelim, yiyecek, yiyor,
yiyelim, yiyen vb. Nabi “Divan”ında isə bu dəyişiklik diyemem,
diyemez, diyecek kimi fellərdə müşahidə edilir.
Diyemem nazmumı ki rengîndür / Lâyık-ı âferîn ü tahsîndür
37
“çenâr” [ رﺎﻨﭼ ] Türkiyə türkcəsində (TT.) “çınar> çinar” çinar
ağacı mənasındadır. Azərbaycan türkcəsində “çinar” şəklində istifadə
edilən bu söz Türkiyə türkcəsində zaman keçdikcə ahəng qanununa
uyğunlaşaraq “çinar” şəklində tələffüz edilmişdir.
Yine birlikte bu mevsimde gezip sezmedeyiz.
Bu çınarlarla siyah servilerin gölgesini. (Y. Kemal)
38
Çinar ağacının Osmanlı imperyasında ayrı bir əhəmiyyəti vardır.
Osmanlı dövlətinin qurucusu Osman Qazi qayınatası Şeyx Ədəbalının
evində gördüyü yuxuda qoynundan bir çinar ağacı çıxmış və böyüyərək
bütün dünyanı əhatə etmişdir. Bu da Osmanlı imperyasının gələcək
vəziyyətinə bir işarə olaraq qəbul edilmişdir. “Çenâr” sözü Nabi
“Divan”ında 25 yerdə işlədilmişdir və bəzi yerlərdə yalnız “çenâr”, bəzi
yerlərdə də dıraht-ı çenâr, şâh-ı çenâr, dest-i çenâr, sâye-i çenâr, pây-ı
37
Bilkan A.F. Nâbî Dîvânı. İstanbul : MEB Yayınları,1997, s. 416
38
Ayverdi İ. Misalli Büyük Türkçe Sözlük. İstanbul:Kubbealtı Neşriyat, 3 cilt, 2006, s.
575