Nizami Tağısoy
276
zunun müxtəlif janr formalarında təcəssümünü (hekayə, povest,
memuar, sənədli roman və s.) kabardin (A.Keşokovun «Sınmış
nal» (1973) romanında, A.Naloyevin «Alov kölgəsi» (1973) (he-
kayələr və povestində, B. Kardanovun «Zabitin qeydləri» (1974)
povestində, malkar X.Zankişiyevanın «Dağlar oğlu – Baltik şahi-
ni» (1971) sənədli povestində; noğay F.Abdulcəlilovun «Güclülər
ailəsi» (1950) povestində; abaza X.Jirovun «Oğul atası» (1970)
romanında, K.Bratovun «Hay ver, qardaşım» (1967) povestində;
lak (E.Kapiyevin «Qeyd kitabçası»); çeçen (L.Mütəllibovun «Tu-
fana qarşı» (1972) povestlər və hekayələrində görmək mümkün-
dür.
Müharibəyə həsr olunmuş Qaraçay nəsrinə gəldikdə isə biz
onun əsas nümunə lərini nəzərdən keçirərkən qeyd etdik ki, bu
mövzuya müraciət Qaraçay yazıçılarının əvvəlki dövr yaradı-
cılığının inkişafı əsasında ortaya çıxmışdır. Tarixi və müharibə
mövzusuna həsr olunmuş nəsr əsərlərinin poetikasının bəzi tərəf-
ləri Qaraçay ədəbiyyatşünasları A.Qarayeva, S.Akaçiyeva, N.
Kaqiyeva və başqaları tərəfindən öyrənilmiş, hətta S.Akaçiyeva
1980-ci ildə nəşr etdirdiyi «Qaraçay romanı. Janrın təşəkkülü və
inkişafı» monoqrafiyasında ayrıca fəsildə «Qaraçay romanının
poetikası»nı nəzərdən keçirmişdir. Belə mövzu Qaraçay roman-
larının ilkin mərhələdəki süjet xətti olaraq götürməklə özündə
folklor təsvirini bədii-şüurun mənbəyi olan süjet və kompozisiya
müstəvisində axtarışlar aparmaqla müəlliflər getdikcə əsərlərini
yeni keyfiyyətlərlə zənginləşirdirirdilər.
İnqilabi-tarixi mövzulara həsr olunan romanlarda («Dağlar-
da səs», «Böyük Qaraçayda», «Dan ulduzu» və s.) süjetdə qara-
çaylılar arasından çıxan inqilabçı obrazlarının əsas xüsusiyyət-
ləri açılırdısa, «İllər və dağlar» tarixi-bioqrafik romanında sinfi
mübarizənin gizli düşmənlərlə aparıldığı əks olunur və bu xüsu-
siyyət əsərin arxitektonikasına ustalıqla daxil edilirdi. Roman
müəllifinin ustalığı özünü həm də onda əks etdirirdi ki, məsələn
Qaraçay ədəbiyyatı
277
H.Bayramukova təhkiyəni burada hadisələr arasındakı əlaqələrin
pozulması əsasında yox, bir süjet xəttindən digərinə keçid şəra-
itində yox, məntiqi ardıcıllıqla qura bilmişdir. «Əmanət», «Qi-
sas», «İki zaman» kimi hərb mövzusuna həsr olunmuş romanlara
gəldikdə isə bu ilk növbədə əsərlərin bədii problematikası və və-
zifələri ilə, – yəni hadisələri və insanların tarixi taleyini müharibə
və sülh şəraitində əks etdirməklə bağlı idi. Yanaşma və təsvirlər
müxtəlifdir. Məsələn, M.Bayçorovun «Böyük Qaraçayda» roma-
nı uğurlu kompozisiya quruluşuna malik olduğu halda Qaraçay
roman larının bəzilərində biz («Dağlarda səs») süjetin böyük
sürətlə hərəkətini müşahidə edir, digər bir qismində («Qisas qı-
lıncı») onun aramlı inkişafının şahidi oluruq.
Qaraçay yazıçılarının janr-üslub axtarışları həm də dil ilə bağlı
gedirdi. Belə ki, 1950-1980-ci illərdə Qaraçay romanı inkişaf etdik-
cə xalq poetik dili xəzinəsindəki təzə-tərlikdən istifadə edilməklə
janrın dil imkanları daha da zənginləşirdi. Bu dövrdə Qaraçay roma-
nının dili fərdiləşməklə, qəhrəmanların xarakterinin mahiyyə tinin,
onların əsas xüsusiyyətlərinin, davranış və hərəkət lərinin açılmasın-
da mühüm mahiyyət kəsb edir. Qəhrəmanların nitqində canlı dia-
loq, daxili monoloq və s., dağlıların nitqindəki spesifik and formala-
rından istifadə xüsusi yer tutur («Dağlarda səs»).
Qaraçay romanında portret mühüm rol oynayır. Bu, «Bö-
yük Qaraçayda», «İllər və dağlar» və «Qisas qılıncı»nda xüsu-
silə görümlüdür. Bundan başqa «Qisas qılıncı»nda Culduz, «Dan
ulduz»unda Fatimə, «Dağlarda səs»də Nəzifət, «Qara sandıq»da
Badimat, «Böyük Qaraçayda» Mukuyat, Zəhrət və Ölməz, «İki
zaman»da Bela obrazlarının portret xarakteristikası diqqəti daha
çox cəlb edir.
Qaraçay romanında («Dağlarda səs» və «İki zaman») insa-
nın təbiətlə əlaqələrinə də xüsusi əhəmiyyət verilmişdir. «Qisas
qılıncı» romanında insan təbiətlə paralel bir sıra təşkil edir. O.Xu-
biyevin «Əmanət» romanının üçüncü kitabında isə biz simvolik
Nizami Tağısoy
278
paralelizmlərlə daha çox rastlaşırıq.
Qaraçay romanında («Əmanət», «İki zaman», «Qisas qılın-
cı», «Dan uldu zu», «İllər və dağlar» və s.) lirik ricətlərə, epik
ənənə ilə lirik vüsətin birləşməsinə daha tez-tez rast gəlirik. Belə
məqamlarda müəlliflər öz qəhrəmanlarının taleyi haqqında daha
çox düşünür, fikirlərə dalırlar. Eyni zamanda bu romanlardan
bəzilərində bədii dil vasitələrindən uğurlu istifadə də diqqət çək-
məkdədir. Dil materiallarından istifadənin bu əsərlərdə məzmuna
hopdurulması məhz belə vasitələrdən yararlanma prinsiplərinə
söykənir və bədii ədəbiyyatın spesifik vəzifələri ilə xarakte-
rizə və izah olunur. 1950-1980-ci illər romanlarından bəzilərin-
də (məsələn, «İki zaman») hadisələr bir-birini sürətlə əvəzləyir.
Burada lakoniklik, əsərin obrazlı dili, hərbi hadisələrin dərindən
ümumiləşdirilməsi kimi məqamlar janrın təqdimatını daha ma-
raqlı məcraya yönəldir. Bu romanda atalar sözü, zərbi məsəllər,
metaforalar, müqayisələr, paralelizmlər, müharibə dövrünün
məhsulu olan söz və söz birləşmələrini daha çox yaddaşlarda daş-
laşdırmışdır.
«Dağlarda səs», «Qisas qılıncı» və başqalarında çoxsaylı üs-
lubi fiqurlar, milli məişət, xarakter, psixologiya, geyim və mətbəx
mədəniyyətini bildirən epitetlər dən genbol istifadə olunmuşdur.
Nəzərdən keçirdyiimiz dövr Qaraçay romanında («Dan uldu-
zu», «Qara sandıq», «İllər və dağlar», «Dağlarda səs», «Böyük
Qaraçayda», «Qisas qılıncı», «İki zaman» və s.) folklor nəğmələ-
rindən nümunələrin təqdimatı bu əsərləri xalqa daha yaxın və
oxunaqlı etmişdir. Belə nəğmələrdə əməkçi insanların ağır taleyi,
onlara qarşı edilən haqsızlıqlar, ədalətsizliklər əksini tapmışdır.
Bəzən romanların infrastrukturuna daxil edilən xalq inancları nü-
munələri, nağıllar roman süjetində qaraçaylıların psixologiya və
xarakterlərini əks etdirmək baxımından istifadə edilmişdir. Məhz
bu tipli elementlər Qaraçay romanının özünəməxsus bədii aləmi-
ni yaratmışdır. Bundan başqa Qaraçay romanlarında Nəsr Xoca
lətifələri, Nart eposunun elementlərindən və s. də geniş istifadə
Dostları ilə paylaş: |