104
bu koloniyada 440 nəfər yaşayırdı. Vilayətin Taman şöbəsində iki alman
koloniyası — Çiginsk (əvvəlki adı Mixaelsfeld olmuşdur —
İ.A.) və Pilenkovo
koloniyaları yaranmışdı. Çige və Kuban çaylarının sahilində yerləşən bu iki
koloniyada 639 nəfər əhali yaşayırdı və 144 təsərrüfat fəaliyyət göstərirdi
36
;
6) Yuxarıda adı çəkilən koloniyalardan savayı, Kuban vilayətində xırda
xutorlar da mövcud idi. Bundan başqa,
XX əsrin əvvəllərindən başlayaraq alman
kolonistləri yeni torpaqlar icarəyə götürür və bir neçə ailə birləşərək bu torpaqlarda
müvəqqəti məskunlaşırdılar. Əsasən belə xırda koloniyalara daha çox Urup çayının
sağ sahilində rast gəlinirdi. Bəzən icarədarların sayı artır və müvəqqəti yaşayış
məntəqəsi icarədarlar koloniyasına çevrilirdi. Buna misal olaraq Besskorbnaya
stansiyası yaxınlığında yaranan, tədricən böyüyərək 162 təsərrüfatı birləşdirən
Livental koloniyasını
göstərə bilərik;
7)
Sonda qeyd edək ki, Kubanda ən tanınmış alman torpaq mülkiyyətçisi
baron R.V.Steyngel idi. Onun torpaq sahəsi 9000 desyatindən artıq idi və şəxsi
torpaqlarında «Xutorok» adlı təsərrüfat yaratmışdı ki, o da Şimali Qafqazda ən
inkişaf etmiş, nümunəvi təsərrüfat sayılırdı
36
. Hələ XX əsrin əvvəllərində Kubanda
mövcud
olan
alman
koloniyalarının tarixini tədqiq etmiş professor
V.M.Qorodetskinin araşdırmalarına görə 1912-ci ildə Kuban vilayətinin 5
şöbəsində 13 alman koloniyası mövcud olmuşdur. Bu koloniyalarda 879 təsərrüfat
fəaliyyət göstərir, əhalinin sayı isə 5972 nəfər təşkil edirdi. B.M.Qorodetskinin
məlumatına görə alman kolonistlərinin ixtiyarında 22254 des. torpaq sahəsi vardı
ki, orta hesabla hər kolonist ailəsinə 25,3 des. torpaq düşürdü
37
;
8)
Kuban vilayətində mövcud olmuş alman koloniyalarının tarixini tədqiq
etdikdən sonra belə qənaətə gələ bilərik ki, XIX əsrin II yarısından I Dünya
müharibəsi illərinədək Kuban ərazisində təqribən 20-yə yaxın alman koloniyası
mövcud olmuşdur. Bu koloniyalarda yaşayan əhalinin və təsərrüfatların sayı
V.M.Qorodetskinin göstərdiyi rəqəmlərdən bir qədər artıq olmuşdur.
XIX əsrin II yarısında almanların fəal məskunlaşdığı
regionlardan biri Terek
vilayəti idi. Bu vilayət 1860-cı ildə çarizmin Şimali Qafqazda apardığı inzibati
islahatlar nəticəsində yaranmışdı. Belə ki, 1860-cı ildə Qafqaz hərbi xətti (liniya)
ləğv edildi və əvəzində 3 vilayət — Terek, Kuban və Dağıstan vilayətləri yaradıldı.
Terek vilayəti Şimali Qafqazda mərkəzi mövqe tuturdu və onun tərkibinə 4
hissə (Pyatiqorsk, Mozdok, Kizlyar, Sunja) və 6 dairə (Kabarda, Vladiqafqaz,
Çeçen, Arqun, İçkeriya, Kumık) daxil idi. 1865-1870-ci illərdə Şimali Qafqazda
tətbiq edilən hərbi-xalq idarəetmə sistemi ilə əlaqədar, Terek vilayətinin ərazisi
artıq Kabarda, Osetin, İnquş, Çeçen, İçkeriya, Arqun, Kumık və Dağlı kimi 8
dairəyə bölünürdü.
38
1871-ci il inzibati bölgüsündən sonra Terek vilayətində 9 dairə yaradıldı:
Georgiyevsk, Nalçik, Vladiqafqaz, Sunja, Qroznı, Arqun, Vedensk, Kizlyar və
Xasavyurt. Vilayətin tərkibində son inzibati dəyişikliklər 1874-cü ildə edildi.
Həmin il Pyatiqorsk ətrafı kəndlərin və əcnəbi koloniyaların vilayətə birləşməsi ilə