283
6.
Kitabda erkən orta əsrlərə aid adı çəkilən və barəsində məlumat verilən
yaĢayıĢ yerləri, nekropollar və müdafiə tikililəri Azərbaycan tarixĢünaslığında ilk
dəfədir ki, Girdiman abidələri kimi təqdim olunur. Onların xeyli qismi barəsində
arxeoloji ədəbiyyatda ilk dəfədir ki, kifayət qədər əhatəli məlumat verilir. Bir qismi
barəsində isə ümumiyyətlə, ilk dəfədir ki, məlumat verilir. Bu isə bütövlükdə
Albaniyanın ilk orta əsrlərə aid arxeoloji xəritəsinin yenidən iĢlənməsi baxımından
mühüm əhəmiyyət kəsb edir.
7.
Albanlarla yanaĢı, udinlərin və hapıtların da ərazinin avtoxton sakinləri
kimi təqdim olunması, irandilli əhalinin (tatların) isə Girdiman ərazilərinə
köçürülmə tarixi və məskunlaĢma arealı, müəyyən tarixi dövrdən sonra onların da
tədricən albanlaĢması ilə bağlı əsərdə irəli sürülən mülahizələr də fikrimizcə, erkən
orta əsrlərdə Albaniyanın etnik mənzərəsini daha dərindən öyrənmək
baxımından əhəmiyyətli ola bilər.
8.
Girdiman vilayətinin lokalizəsi və sərhədlərinin dəqiqləĢdirilməsi
məqsədilə mənbə məlumatları və arxeoloji materiallarla yanaĢı, ərazinin qədim
toponimlərinin də ciddi elmi dəlil olaraq ilk dəfə geniĢ miqyasda tədqiqata cəlb
olunması, kitabda irəli sürülən fikir və mülahizələrin kompleks əsaslara
söykəndiyindən xəbər verir.
9.
Ġnzibati-siyasi vahid olmaq etibarı ilə Girdiman vilayətinin hərbi-iqtisadi
qüdrətinin artması Albaniyada Sasani mərzbanlarının mövqeyinin zəifləməsi,
Mehranilərin artan nüfuzundan çəkinərək mərzbanlığın paytaxtının Qəbələdən
Bərdəyə köçürülməsi ilə nəticələnib. Mehranilərin siyasi hakimiyyəti ələ keçirməsi
nəticə etibarı ilə Albaniyanın hərbi cəhətdən daha da qüdrətlənməsinə, onun
beynəlxalq nüfuzunun artmasına və nəhayət, Girdiman feodallarının mülklərinin
yeni ərazilər hesabına xeyli geniĢlənməsinə gətirib çıxardı. Beləliklə, qərbdə
DaĢağıl çayınadək olan ərazilər, cənub-qərbdə isə ƏrəĢ vilayətinə məxsus
torpaqların xeyli hissəsi Girdiman feodallarının əlinə keçib.
10.
Girdiman əraziləri əkinçiliyin, maldarlığın və ovçuluğun inkiĢafı
baxımından olduqca əlveriĢli təbii-coğrafi imkanlara malik idi. Tarixi mənbələr,
arxeoloji materiallar və etnoqrafik nümunələr də erkən orta əsrlərdə bu ərazilərdə
müxtəlif təsərrüfat sahələrinin geniĢ inkiĢaf etdiyindən xəbər verir. Ayrı-ayrı
abidələrdən məlum olan çoxsaylı taxıl nümunələri, üzüm və digər meyvələrə aid
tum və çəyirdəklər, taxıl və Ģərab məhsullarının saxlanıldığı iri təsərrüfat küpləri və
anbarlar, müxtəlif formalı dən daĢları və s. burada əhalinin geniĢ miqyasda
əkinçilik və bağçılıqla məĢğul olduğuna dəlalət edir. Arxeoloji qazıntılar zamanı
müxtəlif heyvanlara və quĢlara aid əldə olunmuĢ çoxsaylı osteoloji qalıqlar, ev
heyvanlarının bəslənildiyi yerlər, süd məhsullarının emalı və saxlanılması
məqsədilə geniĢ istifadə olunan sərnic, nehrə, dopu, küpə və tabaq tipli qablar,
üzərində heyvan, quĢ və balıq təsvirləri iĢlənmiĢ maddi mədəniyyət nümunələri
ovçuluğun və maldarlığın əhalinin gündəlik təsərrüfat həyatında önəmli yer
tutduğunu təsdiqləyən çox ciddi dəlil - sübut kimi dəyərləndirilə bilər.
284
11.
Antik dövrdə olduğu kimi, erkən orta əsrlərdə də sənətkarlıq mühüm
təsərrüfat sahəsi kimi Girdiman əhalisinin baĢlıca məĢğuliyyət növlərindən biri
olub. Bunu Ģərtləndirən ən mühüm amil isə ərazidə sənətkarlığın müxtəlif
sahələrinin inkiĢafı üçün geniĢ xammal bazasının olması idi. Zəngin və rəngarəng
çeĢidli daĢ, gil, metal, yun, pambıq, ipək, boyaq ehtiyatlarının mövcudluğu burada
daĢiĢləmə, metaliĢləmə, ağaciĢləmə, dulusçuluq, toxuculuq, ĢüĢəiĢləmə,
sümükiĢləmə və digər sənət sahələrinin geniĢ miqyasda yayılması və inkiĢaf etməsi
üçün zəmin olmuĢdur. Yazılı mənbələrlə yanaĢı, zəngin arxeoloji material və
etnoqrafik məlumatlar da Girdiman ərazisində ayrı-ayrı sənət sahələrinin yayılma
arealı və inkiĢaf səviyyəsi barədə kifayət qədər dolğun təsəvvür yaratmağa imkan
verir. Qəbələdə, Qırlartəpədə, Qalagahda və Bəyimli qalasında (Mehrəvan)
öyrənilmiĢ tikinti qalıqları, digər ilk orta əsr abidələrindən məlum olan daĢ, ağac,
kərpic və kirəmit qalıqları Girdiman ustalarının inĢaat mədəniyyətinin sirlərinə
kifayət qədər dərindən bələd olduğunu söyləməyə əsas verir. Çətin və mürəkkəb
relyef Ģəraitində böyük ustalıqla ucaldılmıĢ çoxsaylı əzəmətli müdafiə qalaları da
yerli ustaların mühəndis-texniki səviyyəsinin göstəricisi kimi izah olunmalıdır.
12.
Girdimanın ilk orta əsr abidələrindən aĢkar edilmiĢ zəngin və
rəngarəng çeĢidli keramika məmulatının Albaniyanın digər ərazilərinin materialları
ilə müqayisəli Ģəkildə öyrənilməsi nəticəsində aĢağıdakılar müəyyən olunub:
a) Müxtəlif dövrlərə aid edilən ayrı-ayrı abidələrdən məlum olan keramika
məmulatı nümunələrinin kimyəvi tərkib etibarı ilə eyni və ya oxĢar olması onu
deməyə əsas verir ki, yerli ustalar əsrlər, minilliklər boyu onlara yaxın olan
ərazilərdəki eyni gil yataqlarından istifadə ediblər. Bu isə müxtəlif dövrlərdə və
müxtəlif keramika istehsalı mərkəzlərində istehsal olunan müxtəlif çeĢidli
məmulatın gilinin tərkibinə yerli ustalar tərəfindən guya müxtəlif növ qatıĢıqlar
əlavə edildiyinə dair mülahizələrin əsaslı olmadığına dəlalət edir. Buradan belə
qənaətə gəlmək olar ki, ayrı-ayrı abidələrdən məlum olan, həm də xronoloji
cəhətdən müxtəlif dövrlərə aid edilən keramika nümunələrinin saxsısının rənginin
müxtəlif olması həmin məmulatın gilinin kimyəvi tərkibi ilə deyil, sadəcə olaraq
məmulatın biĢmə dərəcəsi ilə əlaqədar olduğu daha inandırıcıdır. Eyni abidədən
tapılan və eyni dövrə aid edilən, hətta eyni usta tərəfindən istehsal edilərək, eyni
kürədə biĢirilən məmulat içərisində də müxtəlif rəngli keramika nümunələrinə
təsadüf olunması bunu bir daha təsdiq edir. Müqayisə və təhlillər göstərir ki,
Azərbaycan ərazisindən məlum olan ən qədim keramika nümunələri saxsısının boz
və ya bozumtul-çəhrayı rəngdə, Tunc dövrü materialları qara rəngdə, Dəmir dövrü
materialları qırmızımtıl-çəhrayı, antik və orta əsr materialları isə daha çox məhz
qırmızı rəngdə olması ilə diqqəti cəlb edir.
b) Mütəxəssislər insanların dulus çarxından ilk dəfə e.ə. IV minilliyin II
yarısında Mesopotamiya və ya Ġran ərazisində istifadə olunduğunu ehtimal edirlər.
Lakin Azərbaycan ərazilərinin qədim insanlar tərəfindən daha erkən
məskunlaĢdığını nəzərə alaraq düĢünmək olar ki, dulus dəzgahı da ilk dəfə məhz