72
keçməyə təşəbbüs etsədə, sahil topçularının müvəffəqiyyətli
müdafiəsi nəticəsində məqsədinə nail olmadı və ağır itkilərə
məruz qaldı. rəliləmək istəyən ingilislərlə tez-tez şiddətli vu-
ruşmalar olurdu, lakin hər bir hücum türk əsgərinin müdafiəsi
qarşısında müvəffəqiyyətsizliyə uğrayırdı. Düşmən Çanaq-
qalada müvəffəqiyyətə nail olmadığına, irəliləyə bilməməsinə
baxmayaraq, yeni bir desant əmliyyatına başlamaq istəyirdi.
ngilislər bu məqsədlə 1915-ci ilin avqustunda möhkəm-
ləndirilmiş qüvvələrlə daha bir hücuma əl atdılar. Düşmən
qüvvələri ilə türklər arasında şiddətli vuruşmalar oldu. Ancaq
Mustafa Kamalın rəhbərlik etdiyi 19-cu diviziyanın əsgərləri
düşmənin bu hücumunun da qarşısını aldı. Beləliklə, düşmənin
irəliləməsinə imkan verilməmiş, əksinə, onlar tutduqları möv-
qelərdən çıxarılmışdılar. Aylarla davam edən desant əməliy-
yatlarına və döyüşlərə baxmayaraq irəliləyə bilməyən in-
gilislər, nəhayət, 1915-ci ilin dekabrında müttəfiqlərlə bərabər
Çanaqqaladan geri çəkildilər. Düşmənlərin Çanaqqala boğazını
keçə bilməməsi stanbulun işğalının qarşısını almış, ingilislərin
Mərmərə və Qara dəniz vasitəsilə müttəfiqləri olan Rusiya ilə
ə
laqə yaratmaq imkanını puç etmişdi.
1914-cü ildə raqa ordu çıxaran ingilislər ruslarla bir-
ləşib Anadolunu mühasirəyə almaq fikrində idilər. Eyni zaman-
da türk qoşunlarının rana girməsinin və Hindistanı hədə-
ləməsinin qarşısını almağı düşünürdülər. ranın şimal hissəsi
rus qoşunları tərəfindən tutulmuşdu, lakin rusların raqda hərbi
ə
məliyyat keçirən ingilislərlə sıx əlaqə yaratmaq cəhdləri
müvəffəqiyyətsiz oldu. 1915-ci ildə hərbi qüvvələrinin çox his-
səsini itirən ingilislər geri çəkilsələr də, 1917-ci ildə Bağdada
daxil olmuşlar. Türklərin Misirdə Osmanlı hakimiyyətini
yenidən qurmaq və Süveyş kanalını ələ keçirərək ngiltərənin
Hindistana yolunu kəsmək məqsədilə apardıqları döyüş
ə
məliyyatları da uğursuzluqla nəticələnmişdir.
Uzun və mürəkkəb danışıqlardan sonra Antanta dövlət-
ləri Türkiyənin bölüşdürülməsi məsələsində müəyyən razılığa
73
gəlmişdilər. 1916-cı ilin aprel və may aylarında ingilis və
fransız diplomatları olan Sayks və Pikonun lahiyəsi əsasında
ngiltərə, Fransa və Rusiya arasında Asiya Türkiyəsini bölüş-
dürmək haqqında ümumi saziş bağlandı. Sazişə əsasən, mü-
haribədən sonra stanbul, boğazlar, Ərzurum, Van, Bitlis, Bə-
yazid, Trabzon və Trabzonun qərbində Qara dəniz sahillərinin
xeyli hissəsi Rusiyaya verilməli idi. Lakin bunun müqabilində
Rusiya Türkiyə torpaqlarının böyük bir hissəsinə ngiltərə və
Fransanın hüququnu təsdiq etməli oldu.
Sazişə görə Fransa Suriya, Livan, Kilikiya və Mosul
bölgələrini, sgəndəriyyə körfəzini almalı idi. ngiltərə fransız
zonasından cənuba ran körfəzinə qədər olan əraziyə sahib
olmalı idi. Ərəbistan yarımadasının böyük hissəsi ingilis təsir
dairəsi hesab olunurdu. Beləliklə, gələcək ərəb dövlətləri ngil-
tərə və Fransanın siyasi, iqtisadi və hərbi asılılığına düşürdülər.
1917-ci ilin aprelin 19-da ngiltərə və Fransa taliyanın Kiçik
Asiyanın fransız mülklərindən şərqə doğru zmirə qədərki
ə
raziləri tutmaq hüququnu tanıdılar.
1917-ci ilin 7 noyabrında baş verən bolşevik çevrilişi
hadisələrə yeni axar verdi, rus siyasətində əsaslı dönüş oldu.
Bolşevik rəhbərlərinin müraciəti ilə Almaniya sülh təklifini
qəbul etdi və 1917-ci ilin 15 dekabrında Brest-Litovsk şəhə-
rində bir tərəfdən Almaniya, Avstriya-Macarıstan, Bolqarıstan
və Türkiyə, digər tərəfdən də Rusiya arasında sülh danışıqları
başlandı. 1918-ci ilin martın 3-də bağlanmış Brest-Litovsk mü-
qaviləsinə görə Qars, Ərdahan və Batum Osmanlı dövlətinə
qaytarılırdı. Brest-Litovsk müqaviləsinin Osmanlıya aid şərt-
lərinin həyata keçirilməsi üçün üçüncü ordu komandanı Vəhib
paşa Zaqafqaziya Seyminə 10 mart 1918-ci ildə nota gön-
dərərək Qars, Ərdahan və Batumdan erməni və gürcü qoşun-
larının geri çəkilməsini tələb etdi. Ancaq gürcülər Batumun,
ermənilər də digər vilayətlərin osmanlılara verilməsinin əley-
hinə oldular. Zaqafqaziya Seymi Brest-Litovsk müqaviləsini
tanımadıqlarını elan edərək Osmanlı dövlətinə ayrıca danışıq
74
aparmağı təklif etdi. Osmanlı dövləti bu təklifi qəbul etdi və 14
mart-14 aprel 1918-ci ildə tərəflərin Trabzon konfransı oldu.
Bu danışıqlardan bir nəticə alınmayacağı aydın olduqdan sonra
türk ordusu hücuma keçdi. Qars, Ərdahan və Batum azad
edildi.
1918-ci il sentyabrın 30-da Almaniyada yeni hökumət
təşkil edildi və bu hökumət oktyabrın 4-də Amerika prezidenti
Vudro Vilsona müraciət edərək sülh bağlamağa razı olduğunu
bildirdi. Barışıq haqqında danışıqlar davam edərkən Almani-
yanın müttəfiqləri bir-bir hərbi əməliyyatları dayandırırdılar.
1918-ci ilin oktyabrında türk ordusu Fələstində və Suriyada
məğlubiyyətə uğradı. 1918-ci il oktyabrın 30-da türklərlə
ingilislər arasında Mudros barışığı imzalandı. Mudros barışığı
ə
rəb ölkələrinin ərazisinin Antanta qüvvələri tərəfindən tutul-
ması ilə kifayətlənməyərək, Türkiyənin qarşısında aşağıdakı
ağır tələbləri qoymuşdu:
Dardanel və Bosfor boğazları müttəfiqlərin ixtiyarına
verilsin; ölkədəki bütün malları almaq üçün müttəfiqlərə üs-
tünlük verilir və Türkiyə xaricə mal apara bilməz; Türkiyənin
bütün dəmiryolları müttəfiqlərin nəzarəti altına keçir; ərəb
ölkələrində olan bütün ordular müttəfiqlərin ixtiyarına
verilməlidir; Trablis və Kirenaykada olan bütün türk zabitləri
taliya qarnizonuna verilməlidir; Türkiyə ərazisində olan alman
və Avstriya təbəələri ölkədən sürgün edilməlidirlər; Türkiyə
hərbi əsirləri isə müttəfiqlərin ixtiyarında qalmalıdır; müttə-
fiqlərin hərbi əsirləri stanbula gətirilərək müvafiq ölkəyə
təslim edilməli idi; Osmanlı hökuməti daxili nizam-intizamı və
sərhədləri qorumaq üçün lazım olacaq hərbi qüvvələrdən başqa
qüvvə saxlamaq hüququndan məhrum edilirdi; Osmanlı su-
larında üzən hərbi gəmilər müttəfiqlərə təslim edilməli idi;
müttəfiq dövlətlər öz mövqelərinə qarşı təhlükə hiss edər-
dilərsə, onda imperiyanın istənilən strateji yerini işğal etmək
hüququna malik idilər. Barışığın şərtlərinə görə türk ordusu
tezliklə Azərbaycan tərk etməli, türklər Cənubi Qafqaz
Dostları ilə paylaş: |