elmdə apancı ^eyalann və prinsiplərin işıqlandıniması ilə sıx
bağlıdır. Məİctəb təliminin inkişaf tarixindən məlumdur ki, elmi
prinsiplər tədrisi sisteminə təsir göstərir. Məsələn, məktəbdə
tədris edilən təbiətşünaslıq XIX əsrin ortalanna qədər müxtəlif
qrupdan olan heyvanlar və bitkilər fəsiləsinin, dəstəsinin,
ailəsinin və öz aralannda yalnız zahiri cəhətdən əlaqəsi olan
növlərin xarakteristikasını öyrənirdi. O vaxt dərslik 500
səhifə
həcmindən çox idi. Burada ayn-ayn heyvanlar təsvir edilmişdi,
onlann adlan yalnız bir nümunə kimi çəkilirdi. Bəzi hallarda isə
bu heyvanlann yaşadıqlan yer, hətta şəkilləri göstərilməklə bu və
ya digər növlərin təsviri verilirdi.
Dərslikdə verilmiş materiallar son dərəcə quru idi.
lüzumsuz hesablamalar və təsvirlər baş alıb gedirdi. Bu
materiallar «sırf süni» sistemdə yerləşdirilmişdi. Orqanizmin
genetik münasibətləri üzərində deyil, təsnifatlaşdırma sistemi
üçün əlverişli olan əlamətlərə tabe edilirdi. Bütün bunlar elmin
inkişaf səviyyəsi ilə izah edilirdi.
Məktəbin əvvəlki inkişaf mərhələlərində
ən böyük elmi
kəşflər və elmi nailiyyətlər tədriclə, həm də son dərəcə kiçik
formalarda məktəb proqramına daxil edilmişdir.
İndi isə tədris fənninin məzmununa yeni elmi kəşflər,
mütərəqqi metodlar daxil edilir.
Ehnin ən mühüm qanunlarmm, apancı ideyalann və elmi
nəzəri}^ələrin mənimsənilməsi nəticəsində
şagirdlər faktlan
dərindən dərk edir, onlar arasmda məntiqi əlaqələr qurmaq
vərdişləri qazanırlar.
Təlimin sistemliliyi tədris fənninin ardıcıl təsviri ilə əldə
edilir. Müəllim şagirdlərin bilik və inkişaf səviyyəsindən asılı
olaraq təsviri elə aparmalıdır ki, şagirdlər yeni materialı ardıcil və
şüurlu şəkildə mənimsəsinlər, öz təsəvvürlərini getdikcə
genişləndirsinlər.
Təlimdə
sistemlilik ona doğru apanr ki, şagirdlər əsasən
müvafiq bilikləri mənimsəməklə predmetin hissələri arasında
məntiqi əlaqələri başa düşməyə çalışırlar.
196
Anlayışlar arasında əlaqələri dərk etmək və anlayışlar
sistemini mənimsəmək üçün tədris işlərinin xüsusi növlərini
tətbiq etmək lazımdır. Tədris işlərinin başlıca məqsədi
sistemləşdirmə yə ümumiləşdirmədir. Bu prposeslər bilikləri
mənimsəmənin hər bir mərhələsində baş verir,
mövzunu
öyrənmək prosesində isə onlar daha mühüm əhəmiyyət kəsb
edirlər.
Müəllimin hər bir düşünülmüş sualı şagirdləri ardıcıllığa
sövq etməli, düşündürməlidir.
Orta məktəbi bitirən şagirdlər öz üzərində sistemli şəkildə
işləməyi bacarmalıdırlar. Elə buna görə də ciddi sistemliliyə və
ardıcıllığa təkcə məzmunda deyil, həm də tədris əməyi prosesində
riayət olunmalıdır. Hər bir tədris əməyinin növü daha mürəkkəb iş
növlərini tədricən tətbiq etməklə məktəbliləri praktik şəkildə
öyrətməlidir. Şagirdlərin müstəqil iş növlərinin mürəkkəbliyində,
onlann müstəqillik dərəcələrinin yüksəlməsində də sistemlilik və
ardıcıllıq gözlənilməlidir.
Dostları ilə paylaş: