9
Araz çayı üzərindəki Xudafərin körpüləri (XII əsr), Qazax
rayonundakı Sınıq körpü (XII əsr), Şəki xan sarayı (XVIII əsr),
Şuşa şəhərinin abidələri (XVIII əsr) və daha yüzlərcə adını
çəkmədiyimiz tarix və mədəniyyət abidələri Azərbaycan xalqının
şöhrətidir.
Mürəkkəb relyefli yer quruluşu, ərazisində çayların sıx
şəbəkəsi Azərbaycanda çoxlu körpülər tikilməsinin ilk amilləridir.
Ölkəmizin ərazisindən keçən ticarət yollarında da gediş-gəlişi
təmin etmək üçün körpülərin salınması zəruri idi. Azərbaycanın
istər Güney, istərsə də Qüzey bölgələrində qalan bir sıra körpülər
nadir tarix və mədəniyyət abidələrindəndir.
XI-XII
yüzilliklərin abidəsi olan Gəncə körpüləri, XII
əsrin yadigarı Qırmızı körpü, XIII əsrə aid Mərənd-Culfa yolu
üstündə Cuğa körpüsü, XI-XIII əsrlərin dəyərli abidəsi Ərdəbil
körpüləri, XII əsrin ən məşhur tikilisi Qatlanlı qız körpüsü bu
qəbildəndirlər.
Qazax rayonunun Xram çayı üzərindəki məşhur “Sınıq
körpü” də XII əsrdə tikilmişdir. Aşırımlarından birinin eninin 20
metrə çatması, o zaman üçün belə bir körpünün yaradılması
cəsarətli bir usta təşəbbüsü hesab edilməlidir.
Azərbaycanın bütün hökmdarları, istər Səlcuq sultanları,
istərsə də Atabəylər hər şeydən əvvəl sərkərdə və hərbçi
olduqlarından onlar başa düşürdülər ki, ölkədə dincliyi, əmin-
amanlığı saxlamaq, karvan yollarının təhlükəsizliyini təmin etmək
üçün qalaların olması vacibdir.
Tarixi qaynaqlarda tez-tez yada salınan Şamaxının
Gülüstan qalasıdır. El arasında onu Qız qalası da adlandırırlar.
Gülüstan qalası XII əsrdə köklü şəkildə yenidən qurulmuş və
möhkəmləndirilmişdir.
Dağ qalaları içərisində Gədəbəyin Qız qalası memarlıq
nöqteyi-nəzərdən monumentallığı ilə diqqəti cəlb edir.
Araşdırıcılar onu XII yüzilliyin – Eldəgizlər dövrünün əsəri
sayırlar.
10
Yazılı qaynaqlarda X əsrdən başlayaraq rast gəldiyimiz
Əlincə qalası müxtəlif hakim sülalələrinə qulluq göstərsə də,
tarixdə daha çox Eldəgizlərin iqamətgahı və xəzinə yeri kimi
tanınmışdır.
Qala
tikililəri arasında Abşeron qalaları xüsusi yer tutur.
XII yüzillikdə Abşeronun iri tarixi kəndlərinin çoxunda bu qala
tikililərinin ya özləri, ya da uçuq izləri qalmışdır. Mərdəkan,
Nardaran, Ramana, Şağan kimi qədim kəndlərdə indi də uca
qəsrlərin izləri vardır. Bu qalalar içərisində bu günümüzə kimi
gəlib çatmış Mərdəkandakı dairəvi qalanı göstərmək olar. XIII
əsrdə tikilmiş bu qala təkcə müdafiə tikintisi deyil, eyni zamanda
qiymətli bir sənət abidəsidir.
Bakının, eləcə də Abşeronun ən möhtəşəm, həm də sirli
abidəsi Bakı Qız qalasıdır. Gözəlliyi, əzəməti, memarlıq
baxımından ona tay abidə yoxdur. Tarixinin, yəni yaşının
Şumerlər dövründən başlandığını iddia edənlər də var, XII əsrdə
tikildiyini sübut etməyə çalışanlar da.
Bu
saydıqlarımız Azərbaycanın ərazisində olan qalaların
cüzi hissəsidir. XI-XIII əsrlərdə Azərbaycanda ucaldılan qalalar
həm sayına, həm də möhtəşəm görünüşlərinə görə çox
diqqətəlayiqdirlər.
Azərbaycanın tarixi-mədəniyyət abidələri arasında məscid
və türbələrin rolu çox böyükdür. Tikilmə tarixi müxtəlif dövrləri
əhatə edən bu abidələrin günümüzə qədər gəlib çatmış nümunələri
indi də göz oxşayır.
İslam ölkələrində məscidlər təkcə ibadət üçün deyil, həm
də insanların ünsiyyət məqsədilə yığışdıqları yer idi. Adı X
yüzillikdən çəkilən Ərdəbil Came məscidi, Sınıq qala Məhəmməd
məscidi (1723), Urmiya Came məscidi (Atabəylər dövrünə
təsadüf edir), Kirnə məscidi (XII əsr), İçərişəhərdə Qız qalası ilə
Sınıq qala abidələri arasında yerləşən Aşur məscidi (1169), Pirsaat
xanəgahı (1074) tarix və mədəniyyət abidələrinin ən gözəl
nümunələrindəndir.
11
Azərbaycan ərazisində indiyəcən qalan türbələrin tarixcə
ən qədimi XI yüzilliyin II yarısına aiddir. Bu monumental
tikililərin ən gözəl nümunəsi isə XII əsrin II və XIV əsrin I
yarısında ucaldılmışdır. Xərrəqan türbələri (1063-1072), Qırmızı
Günbəd türbəsi (1148), Gilan türbəsi (XII əsr), İmamzadə Vəli
türbəsi (XII əsr), Yusif Küseyir oğlu türbəsi (1162), Dairəvi
Günbəd türbəsi (1167), Üç Bənd türbəsi (1330), Şıxbabalı türbəsi
(1272), Bərdə türbəsi (1322), Naxçıvanın Qarabağlar kəndində bu
günə kimi qalan Qarabağlar türbəsi (XII-XIII əsr), bürc tipli
Mirəli türbəsi (XIV əsr), Xocalı türbəsi (XIV əsr) Azərbaycan
xalqının bu sahədə əldə etdiyi uğurların, yaratdığı əsərlərin ən
yaddaqalan örnəklərindəndir.
Türbələrdən söhbət açdıqda Naxçıvanda yerləşən və bu
günümüzə qədər qalan Möminə Xatun türbəsindən danışmamaq
olmaz. 1186-cı ildə usta Əcəmi Əbubəkr tərəfindən tikilən bu
türbə sənət inciləri arasında şah əsərdir. XIX əsrin əvvəllərində
Naxçıvana gələn Fransa səyyahı Dübnagə Monner bu abidəni
görəndə öz heyrətini gizlədə bilməmişdir. Professor M.V.Alpatov
Möminə Xatun türbəsini “İnsanpərvərlik nəfəsi” adlandırmışdır.
Bu, abidəyə verilən ən dolğun, düzgün qiymətdir. Əcəminin
daşlara, kərpiclərə hopmuş hisslərini yalnız “insanpərvərlik
nəfəsi” adlandırmaq olar.
Abidələrdən danışdıqda, Bakının qala divarları ilə əhatə
olunan qədim hissəsi – İçərişəhəri xüsusi qeyd etmək lazımdır.
Şəhərimizə gəzməyə gələn minlərlə insanı heyran qoyan
İçərişəhər sözün əsl mənasında bir nağıldır. Hər daşı, kərpici tarix
olan İçərişəhər qədim binaları, hamamları, məscidləri,
karvansaraları və saymaqla bitməyən tikililəri ilə keçmişin bizə
qoruyub saxladığı bir yadigardır.
1977-ci
ildə Azərbaycan tarixi memarlıq qoruğu elan
edilən İçərişəhər hal-hazırda YUNESKO-nun himayəsi altındadır.
İçərişəhərin möcüzəsi isə
Şirvanşahlar Sarayı
kompleksidir. Şirvanşahlar sarayı XV əsrin və ümumiyyətlə, Orta
əsr Azərbaycan memarlığının ən görkəmli abidəsidir. Şirvanşahlar
Dostları ilə paylaş: |