7
təlimin nümayəndələri belə hesab edirlər ki, tələb və təklifin nisbətindən asılı olaraq
qiymət sərbəst surətdə bu və ya digər istiqamətdə dəyişə bilər.
İqtisadiyyatın tənzimlənməsinin azad bazar sistemi əsasında həyata keçiril-
məsini təbliğ edən mühüm məktəblərdən biri də monetar konsepsiya tərəfdarlarıdır.
Bu təlimin yaradıcıları M.Fridmen və F.Hayek belə hesab edirlər ki, dövlətin idarə
edilmə sistemi bürokratiyadır, səmərəsizdir, şəxsi təşəbbüskarlıq üçün ziyanlı bir
təşkilat olmaq etibarilə bir çox hallarda iqtisadiyyatın qeyri-sabitliyinə səbəb olur.
Ümumiyyətlə, klassik nəzəriyyə tərəfdarları makroiqtisadi səviyyədə istehsa-
lın həcminə, məşğulluq səviyyəsinə dövlətin təsir göstərməsini məqsədəuyğun say-
mırdılar. Elə buna görədir ki, onlar getdikcə cəmiyyətin daha çox vəsait tələb edən
sosial gərginliyin, həlli, işsizliyin aradan qaldırılması və məşğulluğun təmin edilməsi
yollarını izah edə bilmirdilər. Dünya təcrübəsi əyani surətdə göstərdi ki, əgər dövlət
bu problemlərin həllinə müdaxilə etməzsə, azad bazar sistemi uzun müddət böhran
vəziyyətində qala bilər. Belə ki, «Böyük durğunluq» illəri (1929-1933-cü illər) bazar
iqtisadiyyatının tənzimlənməsinin klassik istiqəmətlərinin bir çoxu müddəalarının
səmərəsizliyni əyani surətdə subuta yetirdi. Dövlət ölkəni böhrandan çıxarmaq və
bütünlükdə iqtisadi sistemin özünün mövcudluğunu qorumaq məqsədilə güclü və sərt
tənzimləmə tədbirləri sistemini tətbiq etmək məcburiyyətində qaldı. Məhz belə bir
şəraitdə 30-cu illərin sosial-iqtisadi reallıqlarına əsaslanaraq meydana çıxan C.Keyns
nəzəriyyəsində ilk dəfə olaraq bazar iqtisadiyyatı şəraitində cəmiyyətin iqtisadi
həyatına dövlətin müdaxiləsinin konseptual nəzəri əsasları işlənib hazırlandı.
C.Keyns 1936-cı ildə çapdan çıxmış «Məşğulluğun, faizin və pulun ümumi nəzəriy-
yəsi» əsərində klassik və neoklassik təlimlərdən əsaslı surətdə fərqli olaraq sübut etdi
ki, dövlət tələb səviyyəsinə təsir göstərməklə bütünlüklə iqtisadiyyatı tənzimləyə
bilər. Başqa sözlə desək, bu nəzəriyyədə «Keyns inqilabı»nın əsasında onun irəli
sürdüyü «səmərəli tələb» ideyası durur. Məlum olduğu kimi tələb iki ünsürün – şəxsi
istehlak və məhsuldar itstehlakın, başqa sözlə, məjmu investisiya qoyuluşunun
cəmindən ibarətdir. İqtisadiyyatın tənzimlənməsinin Keyns modeli hər şeydən əvvəl,
tələbin idarə olunmasında dövlət tənzimlənməsi ilə bazar mexanizminin vəhdətinə
əsaslanır. C.Keyns belə hesab edir ki, cəmiyyətdə iqtisadi inkişafı təmin etmək üçün
8
tələbi formalaşdıran və milli gəliri artıran amillərə təsir göstərmək kifayətdir. Bu
məqsədlə milli gəlirin artımı şəraitində tam məşğulluğu təmin etmək üçün istehlak,
investisiya və məşğulluq arasındakı qarşılıqlı funksional asılılığı aşkara çıxarmaq
lazımdır. Əməli cəhətdən bu iddeyanı reallaşdırmaq üçün gəlirlər, istehlak, yığım,
istehsalın miqyası, investisiya kimi makroiqtisadi göstəricilərin qarşılıqlı əlaqəsini də
nəzərə almaq lazımdır. Keyns nəzəriyyəsində dövlətin iqtisadiyyata müdaxiləsində
məqsəd böhran hallarını aradan qaldırmaq, maksimum məşğulluğu təmin etmək,
nəticə etibarilə iqtisadi artımın sürətini yüksəltməkdən ibarətdir. Bütün bunların
əsasında Keyns belə nəticəyə gəldi ki, səmərəli tələbi və tam məşğulluğu təmin etmək
üçün dövlət fəal büdcə-maliyyə siyasəti yeritməlidir. Ümumiyyətlə, Keyns böhranlı
iqtisadiyyat, ondan çıxış və iqtisadiyyatı sabitləşdirməyin nəzəri asalarını yaratmaqla
ümumi iqtisadi nəzəriyyə fənninnin predmetini xeyli genişləndirmişdir.
İqtisadi ədəbiyyatda dövlət tənzimlənməsinin Keyns modeli aşağıdakı istiqa-
mətdə müəyyənləşdirilmişdir:
1. Dövlət büdcəsi vasitəsilə milli gəlirin xeyli hissəsinin yenidən bölüşdürül-
məsinə nail olunur.
2. Dövlət və qarışıq müəssisələrin yaradılması hesabına sahibkarlığın geniş
bölməsi yaradılır.
3. İqtisadi mühiti sabitləşdirmək, tsiklik enib-qalxmaları yumşaltmaq, milli
məhsulun yüksək artım sürətinə nail olmaq və məşğulluğun səmərəli səviyyəsini
təmin etmək üçün büdcə-maliyyə, kredit-maliyyə tənzimlənməsindən geniş istifadə
olunur.
XX əsrin 60-cı illərində iki dünya sistemi arasındakı sinfi mübarizənin güclə-
nməsi Qərb ölkələrinin bazar iqtisadiyyatının sosial təyinatını gücləndirməyə məcbur
etdi. Məhşur Amerika iqtisadçısı C.Helbreytin fikrincə, həmin dövrdə tənəzzülə uğ-
rayan kapiitalizm sistemini xilas etmək üçün dövlət, bazar sisteminə sosializmin iki
başlıca prinsipini sosial ədalət və sosial təminatı geniş tətbiq etməyə başladı. Elə
onun nəticəsidir ki, həmin mübarizədə bazar iqtisadiyyatı sistemi qalib çıxaraq bu
gün yeganə hökmran bir sistemə çevrilmişdir. Bütün bu proseslərin təsiri altında ayrı-
ayrı öləkələrdə Keyns nəzəriyyəsi miodofikasiyaya uğramış və tədricən onun əsası-
9
nda dövlət tənzimlənməsinin yeni bir istiqaməti yeni Keynsçilik meydana gəlmişdir.
Yeni Keynsçi məktəbinin başlıca nümayəndələri Nobel mükafatı laureatı P.Samuel-
son, R.Solou, L.Kleyn, F. Modelyani və digərləri iqtisadi proseslərə dövlətin daha
fəal müdaxiləsini tətbiq etməklə sosial təyinatlı bazara üstünlüklər verirlər. Həm də
sosial təyinatlı bazar iqtisadiyatının tənzimləmə mexanizmi əhalinin və digər sosial
problemlərin kəskinləşməsinə qarşı xüsusi məhdudiyyətlər sistemi yaradılmasını
nəzərdə tutur. Bununla belə Qərb iqtisadiyyatında 1979-1981-ci illərdə baş vermiş
sosial-iqtisadi böhran iqttsadi əbədiyyatda və təcrübədə 50 ilə yaxın bir müddətdə
bazarın tənzimlənməsi modelləri içərisində hökmran mövqeyə malik olan Keyns
təliminin zəif tərəflərini aşkara çıxartdı. Heç də təsadüfi deyil ki. iqtisadi ədəbiyyatda
həmin böhran Keyns modelinin böhranı kimi qiymətləndirilir. Bu vaxtdan etibarən
təklifi stimullaşdırmaqla (məlum olduğu kimi Keyns tələbi stimullaşdırmağı əsas
götürdü), bazarın təmizləyici funksiyalarının təmin olunması prinsipinə əsaslanan
yeni neokonservativ dövlət tənzimləmə modeli formalaşmağa başladı. Bu modelin
modifikasiyalarda təzahür edən «monetar nəzəriyyə» «sərfəli gözələmələr» və «təklif
iqtisadiyyatı» nəzəriyyəsi təşkil edir. Belə ki, yeni modelin tərkib hissəsələrindən biri
olan «təklif iqtisadiyyatı» nəzəriyyəsinə görə yığımın klassik mexanizmi bərpa
olunmalı, azad xüsusi sahibkarlığın bazar mexanizmi yenidən dirçəldilməlidir. Həmin
nəzəriyyənin digər tərkib hissəsi olan «sərfəli gözələmələr konsepsiyası»nın tərəfdar-
ları iqtisadi həyatda istehlakçı və istehlakçıların fəaliyyətini düzgün qiymətləndirək
sabit dövlət qanunlarının yaradılmasını əsas götürürlər. Noekonservativ modelin
prinsiplərinin əyani reallaşması öz əksini ABŞ-da 80-ci illərdə tətbiq olunan «reyqa-
nomika» və İngilətərədə tətbiq olunan «tetçerizm» iqtisadi siyasəti prinsiplərində
tapmışdır. Bütün bunlarla yanaşı, son illərdə Qərb ədəbiyyatında dövlətlə iqtisadi
proseslərin qarşılıqlı əlaqəsini öyrənməyə cəhd göstərən «ictimai seçmə» nəzəriyyəsi
geniş yayılmağa başladı. Bu nəzəriyyənin tərəfdarları iqtisadi tənzimləmənin elə
prinsiplərini əsas götürürlər ki, onlar konkret dövrdə cəmiyyətin sosial-iqsadi tələb-
lərini daha geniş nəzərə almağa imkan versin. Dövlətlə iqtisadiyyatın qarşılıqlı əlaqə-
si və dövlətin iqtisadiyyata təsiri 3 istiqamətdə həyata keçirilir. Bunlar səmərəliliyin
artırılması, bərabərliyin təmin edilməsi və makroiqtisadi sabitliyin stimullaşdırıl-
Dostları ilə paylaş: |