25
ondan ibarətdir ki, il ərzində istehsal olunan əmtəələr və xidmətlər yalnız bir dəfə
uçota alınsın (daha doğrusu, bu göstəriciləri hesablayarkən bir neçə dəfə alınıb satıla
bilən aralıq məhsullar uçota alınmasın və yalnız son məhsul uçota alınsın). Məsələn,
kənd təsərrüfatında istehsal olunan buğda son məhsula (çörəyə) çevrilənədək dörd
emal mərhələsindən (buğdanın yığılması, döyülməsi, çeşidlənməsi, elevatorda
təmizlənmə, qurudulma və saxlanma, dəyirmanda üyüdülmə və çörəyin bişirilməsi)
keçir. Birinci mərhələdə yaranan dəyər emalın sonrakı mərhələlərində istehsal olunan
məhsulun dəyərinə (istehsal xərclərinə) də daxil edilir. Lakin hər bir emal
mərhələsində yaranan real dəyər əmək haqqını, amortizasiyanı və mənfəəti əhatə edir.
Deməli, ÜDM-u və ÜMM-u hesablayarkən təkrar uçotu aradan qaldırmaq üçün
emalın hər bir mərhələsində yaranan dəyəri cəmləmək lazımdır. Bu isə son məhsulun
dəyərinə bərabərdir. Son məhsul dedikdə alıcı tərəfindən son istehlak üçün (yenidən
satmaq üçün yox) alınan əmtəələr və xidmətlərin dəyəri başa düşülür. Son
istehlakçıya çatanadək bir neçə dəfə alınıb satılan və ya emal edilən əmtəələr və
xidmətlər aralıq məhsulu adlanır. Buraxılmış və istehlak olunmuş məhsulların
dəyərləri arasındakı fərq əlavə edilmiş dəyər adlanır.
İqtisadi ədəbiyyatların çoxunda və tərcübədə «əlavə dəyər» kimi işlədilən əlavə
edilmiş dəyər (ƏED) konkret müəssisənin konkret məhsul istehsalı prosesində
yaratdığı dəyərdir. ƏED konkret müəssisədə xərclənən əmək haqqı, amortizasiya və
mənfəəti əhatə edir. Buna görə də yaradılmasında bu müəssisənin iştirak etmədiyi
satın alınmış xammal və materialların dəyəri bu müəssisədə istehsal olunmuş məhsul
kimi əlavə edilmiş dəyərə daxil edilmir. Başqa sözlə desək, əlavə edilmiş dəyər
amortizasiyanı daxil etməklə müəssisənin ümumi məhsulundan aralıq istehlakı
çıxmaqla tapılır. Keçmiş Sovet statistikasında bu göstərici şərti xalis məhsul
adlanırdı. ƏED-ə aid olan bu kəmiyyətlərin cəmi təkrar uçota yol vermədən
hesablanmış ÜDM – u verir.
MHS – də əlavə edilmiş dəyərin tərkibinə amortizasiya, əmək haqqı,
korporasiyaların və korporasiyalanmış müəssisələrin mənfəəti, onların aldıqları renta,
ssuda kapitalı üçün faizlər, habelə «Xalis vergilər» və ya «Xalis ixracat» adlı ünsürlər
26
daxil edilir. Xalis vergilərə konkret əmtəənin və xidmətin istehsalına və idxalına
dövlət subsidiyalarını çıxmaqla vergilər aid edilir. Xalis ixracat dedikdə isə ixrac
edilmiş əmtəə və xidmətlərin dəyərindən idxalın dəyərini çıxdıqdan sonra alınan fərq
başa düşülür.
MHS-də hesabların yekununu və ÜDM hesablayarkən xalis vergilər və xalis
ixracat ayrıca sətirdə qeydə alınır.
Xarici ticarəti də uçota almaqla ÜDM təkrar istehsal tsiklinin hər bir
mərhələsinə uyğun olaraq istehsal (məsrəflər), bölgü (gəlirlər) və son istifadə
(istehlak) üsulları ilə hesablanıla bilər. ÜDM istehsal üsulu ilə hesablanarkən
məsələyə müxtəlif baxımdan yanaşmaq olar:
a) Bazar qiymətlərində ÜDM daxili iqtisadiyyatın əsas qiymətləri ilə
hesablanmış ümumi buraxılışdan (ÜB) aralıq istehlakı (Aİ) çıxıb, əlavə
dəyər vergisini (ƏDV) və idxala xalis vergilərin (İXV) məbləğini
cəmləməklə hesablanır:
ÜDM =∑ ÜB - ∑ Aİ +∑ƏDB + ∑ İXV
b) Bazar qiymətlərində ÜDM bütün iqtisadiyyat sahələrinin əlavə edilmiş
dəyərlərinin cəminə bərabərdir (yəni ƏDV-siz məhsula və idxala xalis
vergilər daxil edilməklə)
ÜDM = ∑ÜƏD
Belə halda sahənin ÜƏD – si ümumi buraxılışla aralıq istehlakının
fərqinə bərabərdir:
ÜƏD = ÜB – Aİ
27
c) Bazar qiymətlərində ÜDM iqtisadiyyat sektorları üzrə bazar
qiymətlərində ÜƏD – in cəminə bərabərdir:
ÜDM =∑ÜƏD
Bu metodla ÜDM-un hesablanması hər bir sahənin (sektorun) payını,
iqtisadiyyatın inkişafının xarakterini və sahəvi qurluşunu əks etdirməyə imkan verir.
Beləliklə, istehsal mərhələsində ÜDM istehsalın mənbəyini əks etdirən göstəricidir.
Məhsul qiymətləndirilərkən istehlakçıların qiymətindən istifadə olunduğu halda,
ÜDM-u müəyyən etmək üçün bütün istehsalçı vahidlərin-rezidentlərin ümumi əlavə
edilmiş dəyərlərinin cəminin üzərinə idxal vergisini cəmləyib, məhsula subsidiyaları
çıxmaq lazımdır.
ÜDM-u gəlirlərə (yəni, bölgü üsulu ilə) görə də hesablamaq olar. Bu üsulla
hesablanan ÜDM iqtisadi vahidlər-rezidentlər arasında bölüşdürülən gəlirlərin
məbləğini əks etdirir. ÜDM bölgü üsulu ilə hesablamaq üçün muzdlu işçilərin
əməyinin ödənilməsini (ƏÖ), istehsala və idxala xalis vergiləri (İXV), ümumi
mənfəəti (ÜM) və ümumi qarışıq gəlirlərin (mülkiyyətdən və sahibkarlıqdan)
məbləğini (ÜQG) cəmləmək lazımdır:
ÜDM = ƏÖ+İXV+ÜM+ÜQG
Bu yolla hesablanmış ÜDM gəlirinin tərkibi və quruluşunu, istehsal amilləri
(əsas kapital, işçi qüvvəsi) məsrəflərini, ümumi qarışıq gəlirlərin onun istehsalçıları
arasında neçə bölüşdürülməsini öyrənməyə imkan verir [1].
Gəlirlər üzrə hesablanmış ÜDM ilkin, yəni ev təsərrüfatlarının, müəssisə və
dövlət idarələrinin hələ bölüşdürülməmiş gəlirlərini əks etdirir. Bu gəlirləri əməyin
ödənişinə (muzdlu işçilərin əmək haqqı, sərbəst işlərin gəlirləri, fərdi ailəvi
kooperativ və yoldaşlıq müəssisələrinin gəlirləri), ümumi mənfəətə (renta, ssuda və
bank faizləri, sahibkarlıq mənfəəti, amortizasiya ayırmaları, müxtəlif cür qarışıq
gəlirlər) və xalis vergilərə ayırmaq olar.