64
beləliklə, «Semiconductor Research Corporation» və «Software Productivity
Consortium» kimi iri araĢdırma konsorsiumları meydana çıxdı.
Dünyanın ən iri kompüter Ģirkəti olan «Ġnternational Business Machines»
1991-ci ildə ilk fərdi kompüter istehsalçısı «Apple Computer» Ģirkətiylə müxtəlif
kompüterlərdə istifadə oluna bilən yeni kompüter proqramı təminatı sistemi yaratmaq
barədə razılığa gələndə qatı rəqiblər arasında faydalı əməkdaĢlıq nümunəsi meydana
çıxdı. ĠBM və «Microsoft» Ģirkətləri arasındakı eyni məqsədli proqram təminatı
sistemi barədə razılaĢma 1980-ci illərin ortalarında pozulmuĢdu və o zaman
«Microsoft» özünün bazarda hökmranlıq edən «Windows» sistemi ilə xeyli önə
sıçramıĢdı. 1999-cü ildə ĠBM də yeni kompüter texnologiyaları inkiĢaf etdirmək
məqsədilə «Dell Computer» Ģirkəti ilə razılığa gəldi və beləliklə, bazara yeni bir
möhkəm biznes vahidi daxil oldu. 1960 və 1970-ci illərdəki birləĢmə dalğası
korporativ yenidən təĢkilatlanmalara və parçalanmalara aparıb çıxardığı kimi, son
dövrlərdəki yeni birləĢmələrin də bir çoxu onların öz əməliyyatlarını yenidən
qurmaları ilə bağlı korporativ səylərlə müĢayiət olundu. Belə ki, qlobal rəqabətin
güclənməsi Amerika Ģirkətlərini daha çevik və daha səmərəli ola bilmək üçün ciddi
səylər göstərməyə məcbur etdi. Əksər Ģirkətlər ümidsiz hesab etdikləri istehsal
xətlərini dayandırdı, öz filiallarını və digər tərkib hissələrini ixtisar etdi, bir sıra
fabrik və zavodlarını, topdan və pərakəndə satıĢ mağazalarını birləĢdirdi və ya
bağladı. Kiçilmə dalğasının ən qızğın çağlarında «Boeing», «AT&T» və «General
Motors» kimi nəhənglər də daxil olmaqla, əksər Ģirkətlər bir çox menecerini və aĢağı
səviyyəli iĢçisini iĢdən azad etdi. Bir çox istehsal Ģirkətlərindəki iĢçi ixtisarlarına
baxmayaraq, 1990-cı illərdəki canlanma dövründə iqtisadiyyat iĢsizlik səviyyəsini
aĢağı hədlərdə saxlaya biləcək qədər çevikləĢmiĢdi. Belə ki, iĢəgötürənlər yüksək
texnoloji qabiliyyətə malik iĢçilər tapmaq uğrunda mübarizə aparır, iĢ yerlərinin
durmadan artdığı xidmət sahəsi istehsal məhsuldarlığının yüksəlməsi nəticəsində
azad olunmuĢ iĢçi qüvvəsini özünə cəlb edirdi. «Forçun» jurnalının statistik
məlumatlarına görə, ABġ-ın ən iri 500 sənaye Ģirkətində iĢçilərin sayı 1986-cı ildə
13,4 milyon nəfərdən 1994-cü ildə 11,6 milyon nəfərə düĢmüĢdü. Ancaq bu jurnal öz
65
təhlillərini sənaye deyil, xidmət sahəsi firmaları da daxil olmaqla, ümumiyyətlə 500
ən iri Ģirkət üzərinə yönəltdikdə məlum oldu ki, 1994-cu ildə bu göstərici 20,2 milyon
nəfər təĢkil etmiĢ, 1999-cu ildə isə 22,3 milyon nəfərə çatmıĢdır. Ġqtisadiyyatın uzun
illər ərzində davamlı olaraq güclənməsi və Amerikanın biznes müəssisələrində baĢ
verən bütün bu təmərküzləĢmələr və möhkəmlənmələr sayəsində orta hesabla bir
Ģirkətin iĢçi qüvvəsinin həcmi 1988-1996-cı illər arasında 17.730 iĢçidən 18.654
iĢçiyə qədər artmıĢdır. BirləĢmələrin və yenidənqurulmaların ardınca baĢ verən iĢdən
azadolunmalara baxmayaraq, bu, həqiqətən belədir və kiçik firmaların öz sayında və
onların iĢçilərinin sayında baĢ verən artımları doğru-düzgün əks etdirir.
19-cu əsrin sonlarında amerikalılar korporasiyaların nəhəng həcmdə kapital
toplayaraq daha kiçik müəssisələri uda və yaxud digər firmalarla birləĢərək və ya
sövdələĢərək rəqabəti öldürə biləcəklərindən ehtiyat edirdilər. Hər halda tənqidçilər
deyirdilər ki, biznes monopoliyaları alıcıları daha baha qiymətlər ödəməyə məcbur
edəcək və onların seçim haqlarını əllərindən alacaq. Bu narahatlıq monopoliyaları
parçalamaq və ya onlardan qorunmaq məqsədini güdən iki mühüm qanunun - 1890-cı
ildə Ġnhisarçılıq Əleyhinə ġerman Aktının və 1914-cü ildə Ġnhisarçılıq Əleyhinə
Kleyton Aktının meydana çıxmasına səbəb oldu. Hökumət monopoliyaları
məhdudlaĢdırmaq üçün 20-ci əsr boyu bu qanunlardan istifadə etmiĢdir. 1984-cü ildə
inhisarçılıq əleyhinə mübarizə aparan hökumət məmurları Amerika Telefon və
Teleqraf ġirkətinin telefon xidməti sahəsində yaratdığı inhisarı aradan qaldırmaq
üçün onu parçaladı. 1990-cı illərin sonunda isə Ədliyyə Nazirliyi bir neçə il ərzində
böyüyərək 22.357 milyonluq əmlaka sahib olan «Microsoft» korporasiyasının
kompüter proqramları bazarında hökmranlığını məhdudlaĢdırmağa çalıĢdı.
Ġnhisarçılıq əleyhinə qanunlar rəqabəti gücləndirsə də, ABġ Ģirkətlərinin
getdikcə böyüməsinə maneçilik törətmir. 1999-cu ildə ölkədə hər birinin 300 milyard
dollar həcmində aktivi olan və əvvəlki dövrlərin iri Ģirkətlərini kölgədə qoyan yeddi
nəhəng korporativ Ģirkət vardı. Bəzi tənqidçilər bir neçə iri firma tərəfindən əsas
sənaye sahələrinə nəzarətin artmasından narahat olduqlarını bildirir, avtomobil və
polad istehsalı kimi sənaye sahələrinin bir neçə iri Ģirkətin hökmranlıq etdiyi
66
oliqopolisi xatırlatdığını iddia edirlər. Digərləri isə qeyd edirlər ki, bu iri Ģirkətlərin
çoxu dəhĢətli qlobal rəqabətlə üz-üzə qaldıqları üçün geniĢ həcmlərinə rəğmən öz
güclərini azalda bilməzlər. Əgər alıcılar yerli avtomobil sənayeçilərindən
narazıdırlarsa, xarici Ģirkətlərin maĢınlarını ala bilərlər. Bundan əlavə, alıcılar və
istehsalçılar bəzi hallarda əvəzləyici məhsullara, məsələn, alüminium, ĢüĢə, plastik və
yaxud konkret olaraq poladı əvəz edən digər məhsullara üz tutaraq yaranmaqda olan
inhisarların qarĢısını ala bilərlər. Biznes liderləri arasında korporativ böyümə ilə bağlı
narahatlığa münasibət çox müxtəlifdir. 1960-cı illərin sonlarında və 1970-ci illərin
əvvəllərində ambisiyalı Ģirkətlərin çoxu ən möhkəm federal antiinhisar qanunlarının
Ģirkət birləĢmələrinin eyni sənaye sahəsində məhdudlaĢdırılmasını tələb etməsi
səbəbindən kənar biznes sahələrinə yiyələnərək öz fəaliyyətini rəngarəngləĢdirməyə
çalıĢırdı. Biznes liderlərinin təsəvvür etdikləri kimi, bir qayda olaraq holdinq Ģirkəti,
neft hasilatı və kino istehsalı kimi bir-birindən fərqli fəaliyyətlərlə məĢğul olan filial
firmalar qrupundan ibarət biznes təĢkilatlanması tipi olan konqlomeratlara stabillik
daha çox xasdır. Əgər bir məhsula tələbat zəifləyərsə, bu nəzəriyyə iĢə düĢür, digər
biznes sahəsi tarazlığı təmin edir. Ancaq bu üstünlük bəzi hallarda bir məhsul
istehsalı üzrə ixtisaslaĢmaya nisbətən müxtəlif fəaliyyət sahələrinin idarəolunmasında
daha böyük çətinliklərin üzə çıxması səbəbindən öz əhəmiyyətini itirir.
Dünya təcrübəsində antiinhisar qanun vericiliyinin iki sistemi vardır:
Qadağanedici
Tənzimləyici
Qadağan edici sistem inhisara qaĢı daha radikal davranan bir sistemdirki,
burada inhisara qəti qadağa qoyulur. Bazarda rəqabətlə davranmayan inhisarı aradan
çıxarır. Bu sistemə missal olaraq biz ABġ və Yaponiyanın antiinhisar
qanunvericiliyini göstərə bilərik.Tənzimləyici sistem daha çox Avropa Ġttifaqı
ölkələri üçün xasdır və daha mülayim bir yanaĢma göstərir, inhisara qarĢı çıxmır
lakin inhisar özünü birüzə verdikdə ona qarĢı tənzimləyici tədbirlər görür.
Hazırda rəqabət münasıbətlərinin ĢaxələnmıĢ qanunvericilik və institusional
tənzimləmə bazası formalaĢmiĢdır. Bu sahədə beynəlxalq və regional təĢkilatlar və
Dostları ilə paylaş: |