73
―Antiinhisar fəaliyyəti haqqında‖ Qanunun 1.1- ci maddəsinə əsasən
Azərbaycan Respublikasının antiinhisar qanunvericiliyini təĢkil edən digər bir qanun
15 dekabr 1998-ci il tarixində qəbul olunmuĢ ―Təbii inhisarlar haqqında‖ Azərbaycan
Respublikasının Qanunudur. Bu qanunvericilik aktı: qanunun məqəsədi, qanunun
tənzimlədiyi münasıbətlər, təbii inhisarlar haqqında qanunvericilik, əsas anlayıĢlar,
təbii inhisar subyektlərinin fəaliyyət sahələri, təbi inhisar subyektlərinin fəaliyyətinin
dövlət tənzimlənməsi, tənzimləmə üsüullarının tətbiq olunması üçün əsaslar, təbii
inhisar subyektlərinin fəaliyyətinə dövlətnəzarəti,təbii inhisarları tənzimləyən
orqanların səlahiyyətləri, təbii inhisar subyektlərinin informasiyanı açqlamaq
vəzifəsi, təbii inhisar subyektlərinin və təbii inhisarları tənzimləyən orqanların
vəzifəli Ģəxslərinin məsuliyyəti və zərərin ödənilməsi baĢlıqlı 14 maddədən ibarətdir.
Qanunu 4-cü maddəsi Əsas anlayıĢlara aydınlıq gətirir və bu maddədə təbii inhisara
belə bir tərif verilmiĢdir ki, ―təbii inhisar- istehsalın texnoloji xüsusiyyətlərinə görə
rəqabətin olmadığı Ģəraitdə təlabatın ödənilməsi daha səmərəli olan və inhisar
subyektlərinin istehsal etdiyi (satdığı) əmtəə istehlakda baĢqa əmtəə ilə əvəz edilə
bilməyən əmtəə bazarının vəziyyətidir‖.
Qanun konkret olaraq təbii inhisar sahələri, burada fəaliyyət Ģərtləri, bu sahədə
fəaliyyət göstərərn təsərrüfat subyektlərinin hüquq və vəzifələri, dövlət nəzarəti və
tərəflərin səlahiyyət və məsuliyyətini müəyyən edir. ―Təbii inhisar haqqında‖
Azərbaycan Respubikasının Qanunun 2-ci maddəsinə əsasən, ―Qanun təbii inhisar
subyektlərinin, istehlakçıların, müvafi icra hakimiyyəti və yerli özünün idarəetmə
orqanlarının iĢtirak etdiyi məhsul, iĢ, xidmət ( bundan sonra əmtəə) bazarlarında
yaranan münasibətləri tənzimləyir‖ və ―Bununun müəyyən etdiyi hallar istisna
olmaqla, onun müddəaları təbii inhisar subyektlərinin təbii inhisara aid olmayan
fəaliyyət sahələrinə Ģamil edilmir‖.
Qeyd edilməlidir ki, təbii inhisarların tənzimlənməsi ilə əlaqədar qanunlar
qabaqcıl xarici təcrübədə antiinhisar və ya rəqabət qanunvericiliyinin birbaĢa tərkib
hissəsi kimi göstərilmir. Bu sahə rəqabətin olmadığı və daha çox təchizatın təmin
edilməsi ilə əlaqədar inzibati tənzimləmə metod və vasitələri ilə tənzimlənir. Məhz bu
74
səbəbdəndir ki, qabaqcıl xarici təcrübədə təbii inhisarların tənzimlənməsi antiinhisar
qanunvericiliyinə daxil edilmir və xüsusi tənzimələr haqda qanunvericiliyinin tərkib
hissəsi olur. Belə olduqda Azərbaycan Respublikasının ― Təbii inhisarlar haqqında‖
Qanunun tənzimləmə metodları istiqamətlərinin müxtəlifliyinə görə, həmçinin
ixtisaslaĢmıĢ sahələri olduğuna görə bu Qanun müstəqil sahə kimi ayrıca
qanunvericiliklə tənzimlənməli və Azərbaycan Respublikasının ―Antiinhisar
fəaliyyətin tənzimlənməsi‖ haqqında Qanununundan çıxarılmasına ehtiyac vardır.
Məhz ―Təbii inhisarlar haqqında‖ Azərbaycan Respublikasının Qanunun 1-ci
maddəsində də göstərildiyi kimi, bu Qanunun məqsədi-―Təbii inhisarlarla bağlı
dövlət tənzimlənməsininin təĢkilati və hüquqi əsaslarını müəyyən edir. Təbii inhisar
subyektləri ilə istehlakçıların maraqlarının uzlaĢdırılmasını təmin etməyə
yönəldilmıĢdır‖. Çünki bu sahədə rəqabət və haqsız rəqabətlə bağlı bir hissə yoxdur
və burada söz hər hansı bazara ziyan vuracaq inhisarlaĢmadan belə gedə bilməz bu su
təchizatnın, qaz təchizatının, energetika, nəqliyyat, rabitə və sair sahələri tənzimləyən
qanundur. Bu Qanunun ayrıca qanunvericilik kimi verilməsi ―Antiinhisar fəaliyyəti
haqqında‖ Qanunun öz fəaliyyətində daha da ixtisalaĢmasına və konkret hədəflər
seçməsinə dahada yardımçı olacaqdır.
Apardığımız araĢdırmalar göstərir ki, təbii inhisarlar üzərində dövlət
nəzarətinin yalnız zahiri ―görüntülü‖ tətbiqi ölkənin iri iqtisadi subyektlərinin
səmərəli fəaliyyət göstərə bilməməyində əsas rol oynayan amillərdən biri olmuĢdur.
Məsələn, ―Azərkimya‖ Dövlət ġirkətinin dövlət büdcəsinin mədaxil hissəsində
(məcmu gəlirdə) xüsusi çəkisi cəmisi 1% (1997-ci il) olmuĢdur. Baxmayaraq ki,
kimya sənayesinin məhsulları (həmin ildə) ölkə üzrə ümumsənaye istehsalının 15-
20%-ni təĢkil edirdi. Təbii inhisarların antiinhisar yönümlü tənzimlənməsi son dərəcə
mürəkkəb xarakterə malik münasibətlər sisteminin bütövlükdə sağlamlaĢdırılmasını
tələb edir. Belə ki, əvvəla, təbii inhisarlar dövlətin istehsal infrastrukturu kompleksini
formalaĢdıran əsas bazadır. Ġkincisi, milli sənayenin, eləcə də bütövlükdə real
sektorun inkiĢafı təbii inhisar subyektlərinin fəaliyyət xüsusiyyətlərindən birbaĢa
asılılıqdır. Üçüncüsü, iqtisadiyyatın inhisarsızlaĢdırılması prosesi real bazar
75
münasibətlərinin inkiĢafını əngəlləməməlidir. Bu o deməkdir ki, problemin sistemli
Ģəkildə qoyuluĢu birtərəfli xarakter daĢıya bilməz. Yəni, iqtisadi subyektlərin
maraqlarının mühafizəsi təbii inhisar subyektlərinin ―əzilməsi‖ hesabına həyata
keçirilə bilməz. Məsələn, elə həmin 1997-ci ildə ―Azəriqaz‖ SC–i təbii qazın 1000
3
m
-ni ARDNġ-dən 57 min manata satın alır və digər məsrəflərə birlikdə həmin həcmdə
qazın maya dəyəri səhmdar cəmiyyətə 100 min manat baĢa gəlirdi. Amma ―Azəriqaz‖
1000
3
m
təbii qazı son istehlakçılara 25 min manata satırdı. Fərq isə müəssisənin
hesabına tutulurdu.
Yuxarıda haqqında bəhs olunan qanunlarla yanĢı, ―Antiinhisar fəaliyyəti
haqqında‖ Azərbaycan Respublikasının Qanununun 1.1- maddəsində qeyd olunduğu
kimi, Azərbayca Respublikasınının antiinhisar qanunvericiliyi həmçinin ―digər
normativ-hüquqi aktlardan ibarətdir‖. Azərbaycan Respublikasının mövcüd
antiinhisar qanunvericiliyindən danıĢarkən ―Antiinhisar siyasəti və istehlakçıların
hüquqlarının müdafiəsi sahəsində fəaliyyətin təkmilləĢdirilməsi haqqında‖
Azərbaycan Respublikası Prezidentinin № 113, 24 iyun 2009-cu il tarixli Fərmanı 25
dekabr 2009-cu il tarıxli, 203 nömrəli Fərmanı ilə təsdiq edilmiĢ ―Azərbaycan
Respublikasının Ġqtisadi ĠnkiĢaf Nazirlyi yanında Antiinhisar Siyasəti və
Ġstehlakçıların Hüquqlarının Müdafiəsi Dövlət Xidməti haqqında Əsasnamə‖,
Azərbaycan Respublikasının Nazirlər Kabinetinin Qərarı ilə, 29 may 1998-ci il
tarıxındə təsdiq edilmiĢ ―Aantiinhisar qanunvericiliyinin pozulması haqqında iĢlərə
baxılması Qaydaları‖ və həmçinin anyiinhisar orqanının qəbul etdiyi ―Azərbaycan
Respublikasında antiinhisarçı müəssisələrindövlət reyestri haqqında Əsasnamə (15
yanvar 1993-cü il), ―Təsərrüfat subyektlərinin, assosiasiyaların, sahələrarası
regionlararası və digər birliklərin yaradılması və yenidən təĢkili ilə bağlı antiinhisar
orqanının razılığının alınması haqqında ərizələrə baxılması Qaydaları‖ (21 dekabr
1994-cü il), ―ġərikli müəssisələrdə payçıların və təsisçilərin nizamnəmə kapitalındakı
paylarının səhmdar cəmiyyətlərin sadə adlı səhmlərinin alınması üzərində nəzarətin
və bir-birinin əmlakına nəzarət edən hüquqi Ģəxslərin müəyyənləĢdirilməsi qaydaları
haqqında Təlimat‖ (21 dekabr 1994-cü il ) və sairə qeyd etmək lazımdır.
Dostları ilə paylaş: |