124
Gəncədə baş vermiş üsyan nəticəsində Qarabağ qoşunları buradan
çıxarılır, hakimiyyətə qısa müddətə Rəhim xan, sonra isə onun qardaşı Cavad xan
gəlir.
Cavad xanın hakimiyyəti illərində Gəncə inkişaf edir, burada bir çox yeni
binalar tikilir. Onun sarayında bir çox alim, şair, din xadimləri fəaliyyət göstərir.
Onların arasında məşhur Azərbaycan şairi Mirzə Şəfinin atası Kərbəlayi Sadıq da
vardı. Həmçinin tanınmış Azərbaycan yazıçısı Möhsün Nəsiri xanın əmri ilə qədim
hind və ərəb nağılları motivləri əsasında "Tutinamə" əsərini yazmışdır.
Hakimiyyəti illərində Cavad xanın xarici siyasətində əsas məsələ gürcü
çarları və onları dəstəkləyən Rusiyanın işğalçı planlarına qarşı mübarizə olub,
Nadir şah Əfşarın Gürcüstana bağışladığı Borçalı və Şəmşəddili qaytarmaq üçün
Cavad xan II İrakli ilə müharibə aparır və Şəmşəddili azad edir. Buranı onun oğlu
Uğurlu xan idarə etməyə başlayır. Tarixən Azərbaycanın olan, lakin tez-tez
basqınlara məruz galan Qazax, Borçalı, Şəmşəddil, Şəmkir Azərbaycan torpaqları
kimi təsdiqlənir.
1795-ci ildə Cavad xan Cənubi Azərbaycan və İranda hakimiyyətdə olan
Ağa Məhəmməd xan Qacarın qoşunlarıyla birlikdə Tiflisə yürüşdə iştirak edir. Bu
onun Qacarlar sülaləsinin nümayəndəsi kimi xana qohum olması, həm də siyasi
məqsəd güdməsi (Gürcüstanı zəiflətmək) ilə bağlıydı. Ağa Məhəmməd xan ərazini
tərk etdikdən sonra gürcü çarı II İrakli, Qarabağ xanı İbrahimxəlil xan və onun
müttəfiqi Ümmə xan Avarlı Gəncə üzərinə hücum edir, lakin onların yürüşü
uğursuz alınır. Bununla belə, xanlığın da müdafiə qüdrəti zəifləmiş, iqtisadiyyatı
tənəzzülə uğramışdı. Sülh əldə etmək üçün Cavad xan Tiflisdə tutduğu 400 əsiri
qaytarır, İbrahimxəlil xana 10 min manat məbləğində pul müavinəti ödəyir.
1796-cı ildə general V.Zubovun qoşunları Azərbaycana şimaldan hücum
edəndə Gəncə istiqamətinə Rimski-Korsakovun qoşunları yönəlmiş və Cavad xan
onları yaxşı qarşılamışdı. Ruslara olan müsbət munasibət ilk növbədə onların
verdikləri vədlər, yerli xalqların müstəqil həyatlarına toxunmamaq kimi sözləri ilə
bağlı idi. Lakin elə ilk addımlardan bunların yalan olduğu bəlli oldu. Belə ki,
Rusiya Azərbaycanın bir hissəsini Gürcüstana bağışlamaq, digər ərazilərini, ilk
növbədə isə İrəvan və Qarabağı ermənilərə vermək, burada İran və Türkiyədən
köçürüləcək erməniləri yerləşdirmək, Qafqazın mərkəzində Rusiya himayəsi
altında xristan dövləti yaratmaq fikirlərini gizlətmirdi. Rus qoşunu ilə birgə
Azərbaycana gəlmiş erməni dini lideri İosif Arqutinskinin erməni əhalisinə
müraciətindən və bu müraciəti rusların dəstəkləməsindən sonra Azərbaycanlıların
ruslara olan münasibəti dəyişir. Böyük üsyan hazırlanırdı, lakin bu arada imperiya
Zubovu qoşunla birgə geriyə çağırır.
Zubovun qoşunu Azərbaycanı tərk edən kimi cənubdan Ağa Məhəmməd
şah Qacarın yürüşü başlayır. Çox qəddar olan şah nəinki ona müxalif xanları,
125
həmçinin müttəfiqi Cavad xanı da həbs edir. Onun məqsədi bütün yerli hakimləri
öz hakimiyyətinə tabe etmək, xanlıqları ləğv etmək idi. Həbsin səhərisi günü şahın
öz mühafizəçiləri tərəfindən öldürülməsi digər xanlar kimi, Cavad xanın da azad
edilməsi ilə nəticələnir.
1799-cu ildə rus qoşunları yenidən Gürcüstana qayıdır və bundan istifadə
edən gürcü çarı XII Georgi Şəmşəddilin Gürcüstana verilməsini ruslara təklif edir.
1801-ci il Georgiyevsk traktatı ilə ruslar Gürcüstanda möhkəmləndikdə və
Şəmşəddilin 29 kəndini zəbt etdikdə xanın göndərdiyi qoşun onları vurub çıxarır,
bütün kəndləri azad edir. General Lazarev danışıqlara göndərilir. Xan danışıqlarda
bildirir ki, o, Rusiya və Gürcüstanın işlərinə qarışmaq fikrindən uzaqdır və eyni
zamanda tələb edir ki, onun da hüquqlarına hörmətlə yanaşılsın. Gürcüstanda rus
qoşunlarının komandanı, Azərbaycan xalqının qəddar düşməni, elə Gürcüstanın
özündə də qanlı əməlləri ilə fərqlənmiş general P.Sisianov Cavad xana məktub
yazır, tabe olmasını, həmçinin oğlu Uğurlu xanın onun hüzuruna göndərilməsini və
girov kimi saxlanılmasını tələb edir. Təbii ki, Cavad xan rədd cavabı yazır. Qeyd
etmək lazımdır ki, Cavad xanın məktubları nə qədər səviyyəli, hörmətlə
yazılmışdısa, Sisianovun məktubları bir o qədər çirkin və nalayiq sözlərlə dolu
olmuşdur.
1803-cü il noyabrın 22-də rus qoşunları Gəncə üzərinə yürüşə başlayır.
Xanlığın sərhədlərini keçdikdə Sisianov yeni məktub yazır və yenə də təhqiramiz
formada tabe olmağı tələb edir. Məşhur şair Nizami Gəncəvinin məqbərəsindən bir
az aralı, "Quru qobu" adlı yerdə döyüş baş verir. Qüvvələrin qeyri-bərabərliyi
nəticəsində döyüş Gəncə qoşunlarının məğlubiyyəti ilə nəticələnir. Gəncəlilər
şəhər qalasına çəkilirlər. Rus qoşunları şəhəri mühasirəyə alırlar. Bir ay ərzində
mühasirə və atəşin davam etməsinə baxmayaraq, Cavad xan müdafiə olunur.
Təslim olmaq barəsində bütün tələblərə Cavad xan rədd cavabı verir.
1804-cü il yanvarın 2-dən 3-nə keçən gecə rus qoşunları yeni hücuma
başlayırlar. Bir istiqamətdən olan hücum dəf olunur, lakin digər tərəfdən ruslar
qala bürclərindən birini tuta bilirlər. Sisianov şəhərin adını dəyişdirmək barədə əmr
verir. Şəhərin alınmasına verilən önəmi Rusiyada buraxılan medallar təsdiqləyir.
Belə ki, "Gəncənin alınmasına gorə" və "Gəncənin alınmasında göstərdiyi igidliyə
görə" medalları təsis edilmişdi.
Cavad xan vo onun oğlu Hüseynqulu xan döyüşərək qala divarlarında
həlak olurlar. Xanın digər oğlu Uğurlu xan Arazı keçməyə, Cənubi Azərbaycanda
məskunlaşmağa müvəffəq olur. Sonralar o, iki dəfə güclü həmlə ilə Gəncəni azad
etməyə çalışmışdır. 1826-cı ildə o, şahzadə Abbas Mirzə Qacarla əlbir olaraq
Şimali Azərbaycana qayıtmış və atasının yurdunu qısa müddətə azad etmişdir.
Cavad xan Gəncədə Cümə məscidinin önündə dəfn edilmişdir. 1962-ci
ildə abadlıq işləri adı ilə onun məzarı dağıdılmış, lakin qəbir saxlanılmışdır. Yalnız
Dostları ilə paylaş: |