121
Azərbaycanın deyil, eyni zamanda bütün Zaqafqaziya və Yaxın Şərq ölkələrinin
tarixində mühüm rol oynamışdır.
Müxtəlif ölkələrin, həmçinin Azərbaycanın şərqşünas və tarixçi alimlərinin
orta əsrlər tariximizin müxtəlif məsələlərinin, o cümlədən Azərbaycan-Türkiyə
münasibətlərinin öyrənilməsi sahəsində dəyərli əsərləri vardır. Lakin bizim
tərəfimizdən tədqiq edilən bu məsələ ilk dəfədir ki, ayrıca götürülmüş bir mövzu
kimi sırf Azərbaycan-Türkiyə qarşılıqlı əlaqələri baxımından işlənilmişdir.
Mövzunun qələmə alınmasının beynəlxalq əhəmiyyəti də böyükdür, çünki hər iki
ölkə tarixinin baş verən hadisələrin zənginliyi və mürəkkəbliyi baxımından
obyektiv şəkildə araşdırılmasının bu gün üçün faktiki əhəmiyyəti az deyildir. Belə
ki, bu sətirlərin müəllifi XV-XVI əsrlər Azərbaycan-Türkiyə münasibətlərinin
məhz hansı zəmin üzərində yaranmış olduğunu göstərməklə, illər boyu böyük
insan tələfatı, iqtisadi çətinlik və məhrumiyyətlərə səbəb olmuş qanlı döyüş və
müharibələrin gərəksizliyini bir daha nəzərə çatdırmış, dinc yanaşı yaşamaq
prinsipinin zəruriliyini bir daha xatırlatmışdır.
Problemin tədqiqində ilkin mənbələrin, o cümlədən Şərq mənbəşünaslığında
sənəd xarakterli tarixi qaynaqların-məktubların, hökmlərin, fəthnamələrin, səfir
məlumatlarının diqqətlə öyrənilməsi qarşıya qoyulan mövzunun aktuallığını
səciyyələndirən amillərdən olmuşdur, çünki tarixi salnamə xarakterli mənbələr
tədqiqatçılar tərəfindən gen-bol istifadə olunduğu halda, əhəmiyyəti böyük olan
sənədli mənbələr tədqiqata nisbətən çox az cəlb edilmişdir.
Oxuculara təqdim edilən bu kitabın Azərbaycan və Osmanlı imperiyası
arasında bütün XV-XVI əsrlər boyu baş vermiş qarşılıqlı münasibətlərin
aydınlaşdırılması baxımından əhəmiyyəti inkar olunmazdır.
Orada göstərilmişdir ki, tədqiq olunan dövr boyu bütün Azərbaycan feodal
dövlətləri ilə qonşu Osmanlı imperiyası arasında münasibətlər birmənalı olmamış,
hər iki əsr boyu dövlətlərarası mənafe baxımından müxtəlif dəyişikliyə məruz
qalmışdır. Oxucuların nəzərinə xüsusi olaraq çatdırılmışdır ki, XV əsrdə
Azərbaycan Qaraqoyunlu və Ağqoyunlu dövlətlərinin yaranması və fəaliyyəti,
Şirvanşahlar dövlətinin öz müstəqilliyini qorumaq məqsədi ilə Osmanlı
imperiyasına qarşı tutduğu düzgün mövqe, XVI əsr Azərbaycan Səfəvilər
dövlətinin təşəkkülü, inkişafı və Osmanlılarla əlaqələri Azərbaycan tarixinin ən
əlamətdar mərhələlərindən biri olmuşdur. Əsərdə Azərbaycan-Türkiyə
müharibələrinin başvermə səbəblərinə xüsusi diqqət yetirilmişdir. Dövlətlərarası
münasibətlərin tənzimlənməsində diplomatik görüşlərin əhəmiyyəti, elçi və elçi
heyətlərinin bir ölkədən başqa ölkəyə göndərilmə tərzi, elçi-səfirlərin dərəcələrinin
müəyyənləşməsi bu kitabda müəllif tərəfindən xüsusi araşdırılmışdır.
Əsərdə Azərbaycanın göstərilən dövrdə yalnız Türkiyə ilə deyil, həmçinin
Orta Asiya, Suriya, Misir, Rusiya, Gürcüstan, Venesiya, Almaniya, Portuqaliya və
başqa ölkələrlə də münasibətləri haqqında müəyyən məlumat vardır.
122
Bizim qənaətimizə görə, əgər əsasən müxtəlif Qərb dövlətlərinin təhriki ilə
Osmanlı imperiyası və müxtəlif Azərbaycan dövlətləri arasında XV-XVI əsrlərdə
tez-tez baş vermiş qanlı münaqişə və ixtilaflar olmasaydı, həmçinin bu dövlətlər
arasında qarşılıqlı münasibətlər düzgün istiqamətə yönəldilsəydi, bəlkə də
dünyanın bu günkü xəritəsi başqa görünüş almış olardı.
Sitat gətirilmiş mənbə və ədəbiyyat
Qaraqoyunlu dövləti və Osmanlı imperiyası
1. Faruq Sumer, Qaraqoyunlular, I c, Ankara, 1984, səh. 34-35.
2. Yenə orada, səh. 35.
3. Yenə orada.
4.Джафар Ибрагимов. Феодальные государства, на территории Азербайджана
XV века, Баку, 1962, səh. 26.
5. Mir Bəxtəvər xan. Miratül-aləm. Özbəkistan EA Əlyazmalar İnstitutunun
kitabxanası, inv. №5, vər. 117
b
, Дж. Ибрагимов. Феодальные, səh. 27.
6. Firidun bəy. Münşəati-səlatin, İstanbul, h. 1274, I c. Səh. 112-113.
7. Yenə orada, səh. 125.
8. Heydər Evoğlu. Münşəat (Bax: Teymur və Şah İsmayıla qədər İran tarixinin
sənəd və məktubları. Fars dilində, toplayanı d-r Əbdülhüseyn Nəvai. Tehran h.
1341, səh. 128-131).
9. Firidun bəy. Münşəat, I c. Səh. 125-127.
10. Yenə orada, səh. 127-128.
123
11. Bəkir Sidqi Baykal. Uzun Həsənin Osmanlılara qarşı qəti mücadiləyə
hazırladıqları və Osmanlı – Ağqoyunlu hərbinin başlanması. Türk Tarix
Qurumunun bülleteni, c. XXI, №82, Ankara, 1957, səh. 261ş
12. Firidun bəy. Münşəat, I c. Səh. 128-131.
13. Yenə orada, səh. 131-132.
14. Yenə orada, səh. 132-134.
15. Yenə orada, səh. 135-136.
16. Yenə orada, səh. 140-142.
17. Yenə orada, səh. 135.
18. Хюсейн. Бедаи ул-вегаи (Удивительные события), часть 1-2,
Москва, 1961, vər. 101а.
19.Tarixe-Nişançı Məhəmməd paşa. İstanbul, h. 1290.
20. Hüseyn. Göstərilən əsər, vər. 103a; Tarixe-Nişançı Məhəmməd paşa. Səh. 117-
118.
21. Kamran Kürün. Türklər və türk dövlətləri tarixi, Ankara, 1984, səh. 486-487.
22. Yenə orada.
23. Firidun bəy. Münşəat, I c. səh. 151-152.
24. Yenə orada, səh.152.
25. Yenə orada, səh. 153
26. Yenə orada, səh. 142.
27. Yenə orada, səh. 153.
28. Yenə orada.
29. Ə.Nəvai. Teymur və Şah İsmayıla qədər. səh. 179.
30. Firidun bəy, Münşəat, I c. səh. 154.
31. Yenə orada.
32. Yenə orada, səh. 155.
33. Yenə orada, səh. 157-158, 159.
34. K.Kürün. Göstərilən əsər. səh. 487.
35. Həsən Rumlu. Əhsənüt-təvarix, IX c. Tehran, h. 1349. Səh. 112; Şahin
Fərzəliyev. Azərbaycan XV-XVI əsrlərdə. Bakı, 1983, səh. 92-93.
36. Firidun bəy, Münşəat, I c. səh. 159.
37. Yenə orada.
38. Həsən Rumlu. IX c. səh. 110.
39. Yenə orada.
40. Yenə orada. Ş.Fərzəliyev, Azərbaycan. səh. 93-94.
41. Yenə orada.
42. Əbdi bəy Şirazi. Təkmilətül-əxbar. Azərbaycan EA Tarix İnstitutunun Elmi
arxivi, inv. 5067, vər. 234b; Minorsky V. The Clan of the Qara-Qoyunlu Rulers,
Melenges F. Körpülü, İstanbul, 1953, səh. 62; Şahin Fərzəliyev, Azərbaycan. səh.
94.
Dostları ilə paylaş: |