38
АZƏRBAYCANDA İNŞAAT və MEMARLIQ
№2. 2017
Pummer” bu gün Qız qalasında bərpa işlərini davam etdirir və orada müasir bərpa metodlarını
tətbiq edir.
Qeyd etmək lazımdır ki, bərpa və rekonstruksiya işləri şəhərsalma üzrə mövcud norma və
qaydalarına əsasən elmi əsaslandırılmalıdır. Odur ki, abidələr öncədən öyrənilib -
araşdırılmayıbsa, onların üzərində hər hansı bir bərpa işlərinin aparılması düzgün deyil [4].
Memarlıq irsinin qorunması bu gün ölkəmizdə turizmin inkişafı üçün də vacibdir. Belə ki,
memarıq abidələri özlərində zəngin tarixi informasiya daşıyır. Təcrübələr göstərir ki, bu kimi
abidələrin təhlilinə xüsusi diqqət ayırmaq lazımdır, çünki onlardan bəziləri kompleks şəklində
(yəni, həm məscid kimi, həm də, memarlığın bədii gözəlliyini özündə əks etdirən turizm obyekti
kimi), digərləri isə, yalnız öz funksiyasına münasib olaraq əhalinin ibadət yeri kimi fəaliyyət
göstərir.
Belə ki, bərpa prosesini vahid bir iş kimi yerinə yetirmək üçün öncə, abidənin uçulma-
dağılması, irsi statusu müəyyənləşdirilməli, yalnız ondan sonra onun sosial mədəni statusuna
uyğun olaraq bərpası haqqında qərar verilməlidir. Alimlər belə hesab edirlər ki, onlar hal-hazırda
dəbdə olan “stilizatorlanmış” metoddan istifadə etməlidirlər, çünki bəzən abidə üçün təklif
olunan “konservasiya metodu” bərpa üsulunun bir yolu olsada, öz müsbət nəticəsini çox az
hallarda verir [5].
Abidələrin bərpa-qorunma məsələlərinin həllində hər iki üsulun pozitiv və neqativ
tərəflərini araşdıraq: məsələn, Azərbaycanın görkəmli alimi R.Əmənzadənin fikrincə memarlıq
abidələrinin “rekonstruksiya”sının “bərpa”dan bir sıra prinsipial fərqliliyi var. Beləki, “bərpa”
prosesində abidələrin ilkin materiallarının yenidən istifadəsi vasitəsilə onların strukturu bərkidilir
(yəni, deformasiyaya uğramış elementlər bərpa olunur, və ya sonradan əlavə edilmiş üst qatlar
aradan qaldırılır), lakin bəzən, səriştəsiz müdaxilə, bir qayda olaraq, abidənin deqradasiyasına
gətirib çıxardır. Digər halda, abidələrin “rekonstruksiyasi” zamanı isə, onlarda aparılan tikinti və
tərtibat kimi işlərin nəticəsində həmin binaların funksional keyfiyyətləri bərpa olunur və hətta,
binanın təyinatı da dəyişdirilir. Belə olan halda, abidənin yeri və tikintinin əhatə zonası ətrafda
olan tikililərə də öz təsirini göstərir. Buna görə də, abidələrin qorunması üçün abidələrin
mühafizə sərhədləri müəyyən edilməlidir. Belə qaydalara riayət olunması abidələrin
yaxşılaşdırılmasına və onların ömrünün uzadılmasına kömək edir. Əsaslandırılmamış tədbirlər
aibidələrin bir tarixi yaddaş kimi tənəzzülünə gətirib çıxardır. Məsələn, abidənin səhv aparılan
“təmiri”, qaydasız söküntüsü, yaxınlığında yeni tikililərin aparılması və s. səbəblər abidələrin
əvvəlki görünüşünün və memarlıq obrazının itməsinə gətirib çıxarır [6].
Lakin bir faktı da yaddan çıxarmaq olmaz ki, abidələrin bədii-memarlıq obrazı çox vaxt
onun yerləşdiyi regionun ənənəvi motivləri əsasında qurulur, bu üzdən onların qorunması və
istifadəsi də yerləşdikləri məkanın mədəni və iqtisadi potensialının maraqları ilə üst-üstə
düşməlidir. Buna görə İçəri Şəhərin dini abidələri də buranın yerli əhalisinin tələblərinə cavab
verir. Onlardan bəziləri, əhalinin maarifləndirilməsinə xidmət edərək məktəb-məscid (mədrəsə)
və dini biliklərin mənimsənilməsi üçün kitabxana kimi istifadə edilir. Lakin dünya praktikasında
belə bir hal müşahidə olunur ki, bəzi xüsusi təyinatlı abidələr irsi memarlıq abidəsi kimi qorunsa
da, həm də, sırf beynəlxalq turizm biznesinə xidmət edərək muzey kimi turistlərin ixtiyarına
verilir (məsələn, Bakıdan 60 km aralı olan «Qobustan qayalıqları»nın təsvirləri) [7].
Beləliklə, deyə bilərik ki, Abşeronun, o cümlədən də, Bakı qalasının memarlığı zəngin və
geniş diapazonlu olub, həm də, özündə regionun tarixi etno-psixoloji xüsusiyətlərini əks etdirir.
№2. 2017
АZƏRBAYCANDA İNŞAAT və MEMARLIQ
39
35 min il bundan qabaq – Qobustan qayaları, 8 min il b.e.ə. - Qız qalası və X əsrdən əvvəl
ucaldılan «Sınıx qala» məscidi onu göstərir ki, bu abidələr fərqli dini istiqamətlərə (zərdüştlük,
xristianlıq, islam) mənsubdur, bu səbəbdən onların qorunması vacibdir. Əfsuslar olsun ki, bəzən
onların konservasiyası (Şirvanşahlarlakı «Şah məscidi» və Bakuvinin məqbərəsi yaxınlığındakı
məscidin özülləri (şək.4)) və barpası (Cümə məscidi, Sınıx qala – Məhəmməd məscidi, Hacı
Banu və s. məscidləri) hissəli tərtibatla aparılmışdır, çünki onların istinad planlarının eskiz
cizgiləri yoxdur və bəziləri fərdi məhəllə daxilində yerləşir. Abidələrin qorunması yollarından
biri də onların ətraflarında mühafizə olunan landşaft zonalarının salınması, yaxınlıqda yeni
tikintinin qadağan olunması və abidələrin elmi təsnifatlarının aparılması sayıla bilər.
Şəkil 4. Bakuvinin məqbərəsi qarşısındakı məscidin özülləri
Məsələn, İçəri Şəhərdə məscid və digər dini tikililərin yaxınlığında (Sınıx qala
yaxınlığında) kommersiya və siyasi maraqlara qulluq edən firma və kompaniyaların, korporasiya
tikintilərinin olması onların tarixi, bədii dəyərini aşağı salır. Qeyd edək ki, bu cür tikintilərin,
eləcə də, müasir üslubda tikilmiş fərdi yaşayış binalarının və onların dəbdəbəli balkon-
şüşəbəndlərinin sayı artdıqca İçəri Şəhərin formalaşmasının dövr mərhələlərinin əlaqəsi itir. Bu
səbəbdən də, müəyyən normalar və qorunma tədbirləri təyin edilməli və onların işləmə
mexanizmləri hazırlanmalıdır [5].
Bu gün irsi abidələrin qorunma zonasının yaradılması və şəhərsalma-memarlıq
prinsiplərinə əməl olunması bu abidələrin qorunması üçün görülən tədbirlərdən biridir və
bunlarla yanaşı abidələrin qorunması və istifadəsi yolunda aşağıdakı tədbirlərin aparılması
məqsədəuyğun olar:
1. Abədələrin morfoloji və funksional xüsusiyyətini nəzərə alaraq onların ümumi formada
bərpasını və ya bütövlükdə regenerasiyasını aparmaq;
2. Abidələrin və ya konstruktiv elementlərinin yeniləşməsi məqsədilə modernizasiya və
renovasiya üsullarından istifadə etmək;
3. Abidələrin əsas yükdaşıyan konstruksiyalarının konstruktiv elementlərinin 70%
deformasiyası şəraitində radikal rekonstruksiya təklif oluna bilər və bu zaman binanın
tarixi üslubu qorunub saxlanılmalıdır [6].