42
АZƏRBAYCANDA İNŞAAT və MEMARLIQ
№2. 2017
UOT 711.01
AZƏRBAYCAN RESPUBLİKASININ YENİ ŞƏHƏRLƏRİNİN İNKİŞAF MƏSƏLƏLƏRİ
dissertant N.Y.Məmmədov Azərbaycan Memarlıq və İnşaat Universiteti
ВОПРОСЫ РАЗВИТИЯ НОВЫХ ГОРОДОВ АЗЕРБАЙДЖАНСКОЙ РЕСПУБЛИКИ
диссертант Н.Ю.Мамедов Азербайджанский Архитектурно-Строительный Университет
ISSUES OF DEVELOPMENT OF THE NEW CITIES OF AZERBAIJAN REPUBLIC
phd N.Y.Mammadov Azerbaijan University of Architecture and Construction
Xülasə: Azərbaycan respublikası şəhərlərinin XX əsrin 70-80-ci illərində hazırlanmış baş
planlarının analizi göstərir ki, sonradan hazırlanmış baş planların hamısı yaranmış planlaşdırma
sistemlərinin qismən düzəldilməsini hədəfləyir. Ancaq bununla yanaşı, bərpa edilən və yeni şəhərlərin
məkan strukturlarının analizi göstərdi ki, irsən keçən şəhərsalma törəmələri nə qədər əhəmiyyətli rol
oynayır. Yeni strukturların yaradılması sərbəst forma seçiminə görə deyil, şəhər ərazisinin tədricən
genişlənməsinin obyektiv qanunauyğunluqlarının təsiri altında, şəhər karkasının artımı, yeni şəhər
mühitinin mədəni mənimsənilməsi və köhnənin uyğunlaşma proseslərinin təsiri altında baş verir.
Şəhərsalma prosesinin bu xarakteri şəhərin əhalisinin artımını, şəhər həyat tərzinin yayılmasını, yeni
sakinlərin ictimai-mədəni uyğunlaşmasını, bir sözlə, şəhər mədəniyyətinin mürəkkəb inkişaf yollarını
dəstəkləməli və əks etdirməlidir.
Açar sözlər: baş plan, planlaşdırma sistem, bərpa, şəhərsalma, struktur, şəhər karkası, şəhər
mədəniyyəti.
Аннотация: Анализ разработанных в 70-80-е гг. XX в. генеральных планов городов
Азербайджанской Республики показывает, что в целом все вновь разработанные генеральные
планы преследуют цель частичного исправления сложившихся планировочных систем.
Однако, наряду с этим, анализ пространственных структур реконструируемых и новых
городов показал, сколь существенную роль играют унаследованные градостроительные
образования. Создание новых структур должно происходить не по произвольному выбору формы,
а под влиянием объективных закономерностей постепенного расширения городской территории,
роста каркаса города, процессов адаптации старой и культурного освоения новой городской
среды. Характер этого градостроительного процесса должен отражать и поддерживать рост
населения города, распространение городского образа жизни, социально-культурную адаптацию
новых жителей, словом - сложные пути развития культуры города.
Ключевые
слова:
генеральный
план,
планировочная
система,
реконструкция,
градостроительство, структура, городской каркас, городская культура.
Summary: The analysis of the master plans of the cities in the Republic of Azerbaijan developed in
the 70-80
th
of the 20
th
century shows that in general all newly developed master plans pursue the aim of
the partial correction of existing planning systems.
However, the analysis of spatial structures of the reconstructed and new cities has shown, that
inherited urban formation played the essential role. Creation of new structures must take place not on the
arbitrary choice of form, but under the influence of objective regularities of gradual expansion of the
urban area, the growth of the city’s framework, processes of adaptation old and cultural development of
the new urban environment. The character of this town-planning process should reflect and support the
population upsurge of the city, circulation of a municipal way of life, welfare adaptation of new
inhabitants, by a word - complex ways of cultural development of the city.
Key words: master plan, planning system, reconstruction, urban planning, structure, framework of
the city, town culture.
Azərbaycan Respublikasının sosial və iqtisadi inkişafının hər yeni mərhələsi məhsuldar
güclərin yerləşdirilməsi, xammal və əmək resurslarının daha rasional istifadəsi, artıq salınmış və
yeni şəhərlərin tikintisinin sonrakı inkişaf zərurəti ilə sıx bağlı olan çox əhəmiyyətli şəhərsalma
məsələlərinin eyni zamanda elmi və praktik həllini tələb edirdi. Respublikada bu məsələlər 1920-
ci ildən sonra əsasən uyğun planlaşdırma, şəhərsalma və müəyyən sahə üzrə orqanlar tərəfindən
həll edilirdi.
№2. 2017
АZƏRBAYCANDA İNŞAAT və MEMARLIQ
43
Nəticədə, XX əsrdə respublikada sənayenin və kənd təsərrüfatının inkişafı artdı və
Sumqayıt kimyaçılar və metallurqlar şəhəri, Mingəçevir energetiklər şəhəri, Şirvan, Daşkəsən,
Neftçala şəhərləri və s. kimi yeni sənaye mərkəzlərinin tikintisi intensiv həyata keçirilirdi.
Mühəndis təminatlı energetika kompleksləri, yol-nəqliyyat sisteminin böyük obyektləri
tikilirdi. Ancaq həmin dövrdə maksimal iqtisadi, sənaye cəhətdən qənaətli effektə nail olmağa
həmişə müvəffəq olmurdu. Sadalanan iqtisadi və şəhərsalma məsələlərinin həllində əsasən ərazi
üzrə planlaşdırmaya əsaslandırılmayan, müəyyən sahə üzrə planlaşdırmaya istinad edirdilər.
Dövlət şəhərsalma sənədi kimi rayon planlaşdırmasının böyük sosial və iqtisadi effektivliyinə
baxmayaraq, Azərbaycanda yalnız XX əsrin 60-cı illərində müasir elmi-texniki səviyyədə
şəhərsalma məsələlərinin kompleks həllində mühüm rol oynayan rayon planlaşdırmasının elmi
cəhətdən əsaslandırılmış layihələrinin hazırlanmasına və tamdəyərli reallaşdırılmasına lazımi
diqqət ayırmağa başladılar. Buna görə təəccüblü deyil ki, məskunlaşma və yeni şəhərlərin
tikintisinin planlaşdırılmasında hesablamalarda səhvlərə yol verilirdi. Yeni şəhərlərin
məskunlaşdırılmasında və onların inkişaf perspektivlərinin müəyyənləşdirilməsində məlum
yanaşma mənfi təsir göstərirdi. Bununla əlaqədar olaraq şəhərlərin və məskunlaşma yerlərinin
tikintisinin memarlıq-planlaşdırma keyfiyyətləri və kapital qoyuluşunun iqtisadi effektivliyi
kəskin aşağı düşürdü. Yaşayış kvartallarının və mikrorayonların kompleks tikintisinin həyata
keçirilməsi çox vaxt təmin olunmurdu və bu da əhalinin mədəni-məişət xidmətinin qüsurlu
olmasına gətirib çıxarırdı. Yeni şəhərlərdə lazımi obyektlərin tikintisinin maliyyələşdirilməsi
həmin dövrdə şəhərsalma sənədlərinə uyğun deyil, bununla əlaqədar olaraq tez-tez yaşayış
evlərinin, mədəni-məişət xidməti obyektlərinin və mühəndislik şəbəkələrinin tikintisində,
istehsalat obyektlərinin tikintisindən geriqalma halları baş verirdi. Vətəndaşların həyat və əmək
şəraiti üçün daha az zaman kəsiyində optimal şəraitin təmin olunması məqsədilə yeni şəhərlərin,
onların ictimai mərkəzlərinin, yaşayış rayonlarının və sənaye zonalarının planlaşdırılması və
tikiliməsinə, onlar arasında tam dəyərli funksional qarşılıqlı əlaqənin təşkilinə qoyulan müasir
sosial tələblər yetərincə təmin olunmurdu.
Şəhərsalmanın iqtisadiyyat problemlərinə, xüsusilə şəhərin bütün zonalarında tikintinin
optimal sıxlığının müəyyənləşdirilməsi, şəhər ərazilərindən istifadə effektivliyinin bilavasitə asılı
olduğu tikilinin mərtəbələrinin sayı kimi mərkəzi məsələlərə; şəhərin planlaşdırma strukturu,
həmçinin onun həcmini və nəqliyyat əlaqələrinin və mühəndis şəbəkələrinin ölçüsündən asılı
olaraq xərclərin xüsusi çəkisini müəyyən edən məsələlərinə; ətraf mühitin qorunması və
yaxşılaşması məsələlərinə; əhalinin perspektiv sayının əsaslandırılması və xüsusilə inkişaf edən
kiçik şəhərlərdə məskunlaşmanın optimal variantının seçimi məsələlərinə az diqqət yetirilirdi.
Belə ki, yeni Mingəçevir şəhərinin ərazi məskunlaşması zamanı bəzi əhəmiyyətli
şəhərsalma amilləri tamamilə nəzərə alınmamışdır. Burada güclü enerji mənbəyinin mövcudluğu
qabaqcadan perspektivli sənaye inkişafının və əhalinin əhəmiyyətli artımının xüsusilə mühüm
ilkin şərtlərini yaradırdı. Lakin məlum oldu ki, şəhər gələcək ərazi inkişafı üçün məhdud
imkanları olan meydançada uğursuz şəkildə yerləşdirilmişdir. Uzun illərdir bu şəhər, şəhər
ərazisinin və onun əhatəsinin ağır geoloji və hidroloji şərtləri səbəbindən yeni istehsal
obyektlərinin və yaşayış evləri tikintisinin yerləşdirilməsi zamanı fövqəladə böyük çətinliklər
yaşayır. Şəhərin sahil zonasının böyük hissəsində ümumiyyətlə hər cür tikinti qadağan edildi.
Bozdağın yamacında qalın çöküntü təbəqəsi üzərində tikilmiş yeni xəstəxana və onun mühəndis
şəbəkələri artıq istismara verilmə anında hər bina və qurğunun altındakı qruntda baş verən sudan
44
АZƏRBAYCANDA İNŞAAT və MEMARLIQ
№2. 2017
yuyulmanın qarşısının alınması üzrə böyük təmir-bərpa işləri, əlavə tədbir və xərclər tələb etdi.
1972-ci ildə Sumqayıt yeni şəhərinin tikintisinin birinci növbəsi başa çatmışdı. Şəhərin
növbəti inkişafı və tikintisi üçün yeni baş planın hazırlamasına başlanmış, ümumittifaq
müsabiqəsi keçirilmiş və şəhərin mərkəzi hissəsinin ətraflı planlaşdırılması layihəsi təsdiq
edilmişdir, tikinti eskizi ilə mərkəzi hissənin küçələrinin layihələri, sənaye rayonunun
planlaşdırma layihələri, şəhərin mühəndislik avadanlığı layihələri, həmçinin istilik təchizatı və
qrunt sularının səviyyəsinin endirilməsi üçün drenaj layihələri və s. hazırlanmışdır. Belə
görünürdü ki, hər şey tikintinin layiqli davam etdirilməsi üçün edilmişdir, ancaq Respublika
Sənaye Tikintisi Nazirliyi həmin dövrdə tikintinin lazımi istehsalat bazasının vaxtında
hazırlanması ilə bağlı məsələni həll etmədi. Nəticədə, on il boyunca şəhərin mərkəzi hissəsində
yeni böyük mikrorayonlarının ərazisində nümunə üçün beşmərtəbəli evlərin inşası təcrübəsi
həyata keçirilirdi, ancaq 9-12 mərtəbəli binaların tikintisi üçün nəzərdə tutulan ərazilər
tikilməmiş qaldı. Mühəndis kommunikasiyaları, küçələr və keçidlər çəkilirdi. İnşaatçılar yalnız
1980-1981-ci illərdə DSK-3 Sumqayıt zavodunun gecikmiş bərpasını sona çatdırdılar və inşaatın
əsas həcmini əhatə edən doqquzmərtəbəli, iri panelli yaşayış evlərinin tikintisinə başladılar.
Əhalinin mədəni-məişət xidmət obyektlərinin, həmçinin mağaza, uşaq bağçası, məktəblərin
tikintisi tez-tez geri qalırdı. Bütün bunlar tikinti sıxlığının az olduğuna, həmçinin artıq hazır olan
bahalı mühəndis şəbəkələrinin gücünə görə defisitli şəhər ərazilərinin son dərəcə irrasional
istifadəsinə gətirirdi. Çox illər şəhərin mərkəzi hissəsində mikrorayonların tikintisi qurtarmaq
bilmirdi və əhali faktiki olaraq, tikinti gedən inşaat meydançasında yaşamağa məcbur edilmişdi.
Bununla yanaşı yeni ərazilərin, qismən tikilməkdə olan beşmərtəbəli evlərin hazırlıq işlərinə və
mühəndis qurğularına böyük vəsaitlər xərclənmişdi. Yalnız 90-cı illərdə yaranmış ağır vəziyyəti
dəyişmək mümkün oldu.
Qeyri-uzaqgörən yanaşma vaxtilə Şirvan yeni şəhərinin təbii sərhədləri daxilində:
Hacıqabul gölü, neft istehsalı əraziləri, şose, dəmir yolu və əsas Şirvan kollektoru arasında,
inkişafının proqnozlaşdırılmasında da göstərilmişdir. Şəhərin inkişafı üçün lazımi ərazi
ehtiyatlarının yoxluğu, ilkin baş planın hesablanma müddəti başa çatmqdan əvvəl özünü biruzə
verdi və yeni sənaye, mənzil və mədəni-məişət binalarının yerləşdirilməsində böyük çətinliklər
doğurdu. Nəticədə dəmir yolu lazımi sanitar-mühafizə əlaqəsi və təchiz edilmiş keçidlərdən
məhrum olaraq yaşayış tikintisinin arasında qaldı. Bu mikrorayonun sakinləri və onların uşaqları
dəfələrlə dəmir yolunu keçmək məcburiyyətində qalırdılar ki, bu da bədbəxt hadisələrə gətirir.
Ancaq 80-ci illərdə dəmiryol xəttinin şəhərin hüdudlarından kənara çıxarmaq əvəzinə onun
elektrikləşdirilməsinə böyük vəsaitlər xərclənmişdir.
Beləliklə, Şirvan şəhərində yaranmış əlverişsiz şəhərsalma vəziyyəti onun sonrakı
inkişafına mənfi təsir edir. Hazırlanan sonrakı yeni baş planın həlləri, xüsusilə planlaşdırma
strukturunun funksional təşkili və şəhərin inkişafının iqtisadiyyatı ilə bağlı məsələlərdə şübhəsiz
optimallıqdan uzaq idi. Tikinti ərazisi hər tərəfdən köhnə və yeni sənaye zonaları və neftqaz
sənaye əraziləri ilə praktik olaraq kip qapanır. Artıq bu gün, insan fəaliyyəti sayəsində şirin sulu
Hacıqabul gölünun yarısı quruyub və belə ətraf mühit çətin ki, yaxşı hava mühitinin
yaradılmasına və şəhərin mikroiqliminin yaxşılaşmasına imkan yaradacaq.
Analoji hesablama səhvləri Gəncə şəhərinin perspektivli inkişafının uzunmüddətli texniki-
iqtisadi hesablamalarında da buraxılmışdır. Belə ki, 1934-1935-ci illərin baş planında qəbul
edilmiş və 1939-cu ildə korreksiya edilmiş hesablamalara əsasən 200 min nəfər göstərilən şəhər
№2. 2017
АZƏRBAYCANDA İNŞAAT və MEMARLIQ
45
əhalisinin sayının açıq-aydın azaldıldığı 1990-cı ildə məlum oldu, çünki sakinlərin sayı artıq
1977-ci ildə 216 minə çatdı.
Kobud pozuntulara şəhərin baş planının reallaşdırma gedişatında da yol verilmişdi. Şəhər
hakimiyyəti, xüsusilə, iqamətgah tipli fərdi tikililərin inşasına geniş səlahiyyətlər verdi ki, buna
görə də şəhərdə çoxmərtəbəli yaşayış binaları, məktəblərin, uşaq baxçalarının, körpələr evlərinin
(bağçaların), mağazaların və əhalinin başqa mədəni-məişət xidməti obyektlərinin tikintisi üçün
torpaq ehtiyatları qalmadı. İndi isə bu obyektlərin yerləşdirilməsi məqsədilə yaşayış üçün yararlı
çox sayda fərdi evləri və yaşıllıqları dağıtmaq lazım gəlir. Bu qayda pozuntuları şəhər ərazisinin
həddən artıq artmasına, tikinti sıxlığının azalmasına və olduqca defisitli şəhər ərazilərinin
qənaətsiz, effektsiz istifadəsinə gətirib çıxardı.
Yalnız şəhər ərazilərinin deyil, həm də qiymətli kənd təsərrüfatı torpaqlarının qənaətsiz
istifadəsi bir çox başqa perspektivli kiçik şəhərlərdə - regional mərkəzlərdə, hansılarda ki,
həyətyanı ərazilərin öncədən müəyyən edilmiş ölçüləri artırılır, gündəlik təcrübə oldu. Xüsusilə
bu kiçik şəhərlərdə və şəhər tipli qəsəbələrdə gözə çarpır, harada ki, tikintinin faktiki sıxlıqları
göstərilən səbəblərdən normativlərdən bir yarım-iki dəfəyə qədər aşağıdır.
Buna baxmayaraq, respublikanın sənaye potensialının inkişafına və əhali sayının artmasına
görə, Azərbaycanın çox şəhərləri, xüsusən respublikanın paytaxtı - Bakı, yeni şəhərlər və
perspektivli kiçik və orta şəhərlər - regional mərkəzlər – istər ərazi cəhətdən, istərsə də əhalinin
sayına görə intensiv inkişaf edir. Belə şəraitdə, sabit artımı təmin etmək üçün şəhərin
uzunmüddətli ərazi inkişafının istiqamətinin düzgün seçimi əhəmiyyətli məna kəsb edir. Yeni
şəhərlərin baş planlarının planlaşdırma strukturunun analizi göstərir ki, inkişaf istiqamətinin
yanlış seçimi zamanı müxtəlif təyinatlı böyük sənaye müəssisələrinin yerləşdirilməsi baş verir ki,
bu da şəhərlərin sonrakı normal artımı üçün baryerlər yaradır. Sənaye müəssisələri şəhər
mühitində, yaşayış tikililəri zonasında meydana çıxır, uyğun sanitar qovşaqları olmur, bu da
şəhər həyatının normal fəaliyyəti üçün narahatlıqlara səbəb olur, şəhərsalma sənədləşməsinin
vaxtından əvvəl yenidən işlənməsinə gətirib çıxarır. Demək olar ki, hər 10-15 ildən bir, bütün
yeni şəhərlərin planlaşdırma sənədləşməsinin yenidən hazırlanması həyata keçirilirdi. Məsələn,
təyinatı və yerləşməsi 1932-ci ilin baş planında müəyyən edilmiş Bakının yoldaş şəhəri olan
Sumqayıt, əllinci illərdə, müharibədən sonra intensiv abadlaşmağa başladı. O istilik elektrik
stansiyası yanında yaşayış məntəqəsi kimi tikilməyə başladı. Qısa müddət ərzində şəhər
abadlaşdırılmış və yaşıllaşdırılmış yaşayış kvartalları və inkişaf etmiş mədəni-məişət xidməti
şəbəkəsiylə böyük sənaye mərkəzinə çevrildi. Bakıya yaxınlığı (təxminən 40 kilometr), sıx əmək
və mədəni-məişət əlaqələri onun sürətləndirilmiş inkişafını müəyyənləşdirdi, bununla əlaqədar
olaraq, 1932-ci ildə baş planın korreksiyasına ehtiyac yarandı. 1948-ci ildə QİPROMEZ
(Moskva) İnstitutu tərəfindən hazırlanmış yeni baş plana görə, şəhər 85 min sakin üçün
hesablanmışdı. O tikinti üçün ayrılmış və sənaye zonalarının köndələn (eninə) yerləşmiş xətti
planlaşdırma strukturuna malik idi və dəniz sahili boyunca uzadılmışdır. Yaşayış rayonları
sənayeyə nisbətən küləkdöyən tərəfdə nəzərdə tutulmuşdu.
Şəhərin planlaşdırma strukturu magistralların düzbucaqlı sxeminə əsaslandırılmışdı, harada
ki, geniş küçələr dənizin sahilinə paralel, meridionallar isə - ona perpendikulyar çəkilmişdir.
Mərkəzi sahə şimal küləklərindən müdafiə məqsədilə tikintinin dərinliklərinə, ən içəri hissələrə
çəkilmişdir. Əsas inzibati sahənin hər tərəfində dördmərtəbəli yaşayış evləri tikilmişdir; inzibati
bina şimal-qərbdə yerləşdirilmişdir. Sumqayıt lap əvvəldən yaşayış və ictimai binaların
46
АZƏRBAYCANDA İNŞAAT və MEMARLIQ
№2. 2017
tikintisinin kompleksliyi ilə fərqlənirdi. 60-cı illərdən başlayaraq Sumqayıtda ilk
doqquzmərtəbəli binalar meydana çıxır. Bu illərdə Sumqayıt - respublikanın ən intensiv tikilən
şəhərlərindən biri olur. Yaşayış evləri ilə yanaşı uşaq məktəbəqədər müəssisələri, məktəblər,
mədəni-məişət xidməti binaları yüksəldilirdi. Eyni zamanda ümumşəhər təyinatlı müəssisələr də
tikilirdi: xəstəxanalar, gecə profilaktoriləri, inzibati binalar, təhsil müəssisələri, ticarət mərkəzi.
Sumqayıtın artdığı və inkişaf etdiyi cənub-şərq hissəsində cəmlənmiş kütləvi yaşayış
tikintisi - 1960-cı ildə baş planın yenidən korreksiyasını və 1969-1970-ci illərdə isə şəhərin
tikinti zonasının ətraflı planlaşdırma layihəsinin işlənib hazırlanmasını tələb etdi. Lakin bu
şəhərsalma sənədləri də şəhərin artım sürətini nəzərə almadı. Bunun nəticəsində 1990 və 2010-cu
illərdə Sumqayıt şəhərinin baş inkişaf planlarının yeni redaksiyaları meydana çıxdı. Bu gün
Bakı-Abşeron aqlomerasiyasının ümumi yaşayış məntəqələri sistemində Sumqayıtın inkişaf
konsepsiyasının hazırlanması məsələsi qarşıda duran vəzifələrdəndir.
Analoji vəziyyət Mingəçevir, Şirvan, eləcə də digər yeni və inkişaf etmiş perspektivli
şəhərlərin inkişafı üzrə şəhərsalma sənədləşməsinin hazırlanmasında da yarandı.
Nəticə
Azərbaycan respublikası şəhərlərinin XX əsrin 70-80-ci illərində hazırlanmış baş
planlarının analizi göstərir ki, sonradan hazırlanmış baş planların hamısı yaranmış planlaşdırma
sistemlərinin qismən düzəldilməsini hədəfləyir. Bizim fikrimizcə, memarlıq-planlaşdırma
effektivliyi şəhər strukturunun yaxşılaşması, landşaft xüsusiyyətlərinin saxlanılması, tikintinin
memarlıq-məkan keyfiyyətlərinin artırılması, müasir inşaatın tarixi mirasın orqanik əlaqəsi ilə
nəticələnir.
Ancaq bununla yanaşı, bərpa edilən və yeni şəhərlərin məkan strukturlarının analizi
göstərdi ki, irsən keçən şəhərsalma törəmələri nə qədər əhəmiyyətli rol oynayır. Yeni
strukturların yaradılması sərbəst forma seçiminə görə deyil, şəhər ərazisinin tədricən
genişlənməsinin obyektiv qanunauyğunluqlarının təsiri altında, şəhər karkasının artımı, yeni
şəhər mühitinin mədəni mənimsənilməsi və köhnənin uyğunlaşma proseslərinin təsiri altında baş
verir. Şəhərsalma prosesinin bu xarakteri şəhərin əhalisinin artımını, şəhər həyat tərzinin
yayılmasını, yeni sakinlərin ictimai-mədəni uyğunlaşmasını, bir sözlə, şəhər mədəniyyətinin
mürəkkəb inkişaf yollarını dəstəkləməli və əks etdirməlidir.
Şəhərin planlaşdırma strukturu eyni zamanda, uzun müddətli fasiləsiz inkişafı nəzərə
alaraq açıq olmalıdır.
İstifadə olunmuş ədəbiyyat
1.
Фатуллаев Ш.С. Градостроительство и архитектура Азербайджана XIX – начала XX
века/Академия наук Азерб. ССР. Институт архитектуры и искусства. Л.: Стройиздат.
Ленинградское отделение, 1986 , 455 с.
2.
Эфендизаде Р.И. Архитектура советского Азербайджана. М.: Стройиздат, 1986, 319 с.
3.
Гасанова А.А. Проблемы экологии городов Азербайджана. Баку: Элм, 2003, 360 с.
4.
Нагиев Н.Г. «Современное градостроительство Азербайджанской Республики». Təhsil
işçisi mətbəəsi MMC, Bakı, 2011, səh.303
Dostları ilə paylaş: |