158
nin yüksək fəxri adlarına layiq görülməsi, SSRİ respublikalarında və bir sıra sosialist ölkələrində
Azərbaycan mədəniyyəti və incəsənəti günlərinin keçirilməsi respublikamızın qədim və böyük
mədəniyyət diyarı olduğunu bütün dünyaya bəyan edirdi.
Heydər Əliyevin uzaqgörən siyasətinin mühüm cəhətlərindən biri də həmin illərdə Azərbaycanı
müstəqil xarici siyasət yeritməyə kiçik miqyasda olsa belə hazırlamaq məqsədilə, onun beynəlxalq
birlikdə tanıdılmasına nail olmaq idi. Məlumdur ki, keçmiş SSRİ-nin xarici siyasətində müttəfiq
respublikalar birbaşa iştirak edə bilmirdilər. Lakin bütün maneə və sədlərə baxmayaraq, Azərbaycanın
xarici aləmlə elmi-texniki, iqtisadi və mədəni əlaqələrinin genişləndirilməsinə, xarici ölkələrdə
Azərbaycan mədəniyyəti günlərinin keçirilməsinə maksimum səylər göstərilir, Bakıda beynəlxalq
tədbirlər təşkil olunur, xarici ölkələrdə məskunlaşmış azərbaycanlılarla əlaqələrin qurulması istiqamətində
müəyyən addımlar atılırdı. Azərbaycanın paytaxtı Bakı şəhəri həmin dövrdə dünya miqyasında tanınan
mədəniyyət və elm mərkəzinə çevrilmiş, azərbaycanlılar özünəməxsus tarixi, mədəniyyəti, ənənələri olan
bir millət kimi tanınmış, Cənubi Qafqaz respublikaları içərisində Azərbaycan ön mövqeyə çıxmışdı.
Azərbaycan dili ilk dəfə Heydər Əliyevin respublikada rəhbərliyi dövründə tədricən həqiqi dövlət
dili statusu aldı və bu tarixi akt Azərbaycan SSR-in 1978-ci il Konstitusiyasında təsbit olundu. Yenə də
Heydər Əliyevin hakimiyyəti dövründə biz ilk dəfə Cənubi Azərbaycanın adını ucadan çəkə bildik,
cənubda yaşayan milyonlarla həmvətənimizin dərdləri, qayğıları ilə yaxından tanış ola bildik. Məhz bu
böyük şəxsiyyətin təşəbbüsü ilə Azərbaycan Elmlər Akademiyasının Ədəbiyyat İnstitutunda Cənubi
Azərbaycan ədəbiyyatı, Tarix İnstitutunda Cənubi Azərbaycan tarixi şöbələri yaradıldı, Azərbaycan
Yazıçılar İttifaqında Cənubi Azərbaycan ədəbiyyatı üzrə katiblik təsis olundu.
Yuxarıda deyilənlər, dövlət başçımızın Azərbaycan rəhbəri olduğu 1969-1982-ci illərdə
azərbaycançılıq və soykökə qayıdış ideyalarının dirçəldilməsinə, həyata keçirilməsinə yönəldilmiş
çoxcəhətli fəaliyyətinin yalnız ayrı-ayrı epizodlarıdır. Lakin elə bu epizodların özləri də belə bir nəticəyə
gəlmək üçün kifayətdir ki, Heydər Əliyev imperiya siyasətinin tüğyan etdiyi mürəkkəb şəraitdə yalnız
böyük dövlət xadimlərinə və mahir siyasətçilərə xas olan uzaqgörənliklə Azərbaycan xalqının milli
mənlik şüurunun yüksəldilməsi, azərbaycançılığın və söykökə qayıdışın sürətləndirilməsi üçün əlindən
gələni etmiş, ölkənin gələcək müstəqilliyinin bünövrəsi olacaq qüdrətli iqtisadi zəmin yaratmış, bütün
xalqı güclü və müstəqil Azərbaycan uğrunda gələcək mübarizəyə hazırlamışdı.
Dövlət başçımızın 1982-1987-ci illərdə SSRİ siyasi rəhbərliyində ali vəzifələrdən birini tutması da
onun fəaliyyətinin milli məzmununa heç bir xələl gətirməmiş, əksinə, doğma xalqın müqəddəratı onu
daim düşündürmüş, Vətənini azad etmək, müstəqil dövlətə çevirmək arzusu bu qüdrətli dövlət xadimini
heç vaxt tərk etməmişdi.
Xalqın sədaqətli oğlu Azərbaycan müstəqillik mücadiləsinə qalxdığı günlərdə də səsini onun haqq
səsinə qatmış, 1990-cı il yanvarın 20-də Bakıda sovet qoşunlarının törətdiyi qanlı cinayətə etiraz edərək
ertəsi günü Moskvada yürüşə çıxan on minlərlə həmvətənlərimizin ön sırasında getmiş, bəyanatla çıxış
edərək, xalqımızın haqq səsini dünyaya çatdırmışdı.
Xalq hərəkatının təzyiqi altında 1991-ci il oktyabrın 18-də "Azərbaycanın dövlət müstəqilliyi
haqqında" Konstitusiya Aktı qəbul edilməsilə XX əsr tariximizin dördüncü mərhələsi başlasa da, o
zamankı Azərbaycan rəhbərliyi onu əsl müstəqilliyə çevirmək uğrunda heç bir əməli iş görə bilmədi.
Heydər Əliyevin Moskvadan Vətənə qayıtdıqdan sonra Naxçıvan Muxtar Respublikası Ali Məclisinin
sədri seçilməsi Azərbaycanın istiqlalı yolunda xüsusi mərhələ oldu, başqa sözlə, azərbaycançılıq və
soykökə qayıdış istiqamətində görülən işləri dövlət səviyyəsində həyata keçirməyə imkan yaratdı.
Nəticədə Naxçıvan Azərbaycanın dövlət müstəqilliyinə doğru irəliləməsində bayraqdar rolunu öz üzərinə
götürdü. SSRI-ni saxlamaq üçün qurulmuş qondarma referendum burada boykot edildi, Azərbaycan Xalq
Cümhuriyyətinin üçrəngli bayrağı dövlət bayrağı kimi ilk dəfə qəbul olundu, rus-sovet qoşun hissələri
muxtar respublikadan çıxarıldı, 20 Yanvar faciəsinə siyasi qiymət verildi. Bir sözlə, o zaman Heydər
Əliyevin başçılığı altında Naxçıvan bütün Azərbaycan üçün milli azadlıq və milli dövlət quruculuğu
nümunəsi göstərdi, xaos və təhlükələr, ictimai narazılıqlar və qarşıdurmalar, dövlət çevrilişləri dövrünü
yaşayan ölkəmiz üçün ümid yerinə çevrildi.
1993-cü ilin may-iyununda Azərbaycanda dövlət böhranının, hakimiyyətsizliyin, xaosun,.
başıpozuqluğun kulminasiya nöqtəsinə çatması ilə vətəndaş müharibəsi və müstəqilliyin itirilməsi
təhlükəsi yarandıqda xalq təkidlə Heydər Əliyevin hakimiyyətə gətirilməsi tələbi ilə ayağa qalxdı və bu,
ümummilli hərəkata çevrildi. Müdrik siyasətçi, təcrübəli və iradəli dövlət xadiminin Azərbaycanda
yenidən hakimiyyətə qayıdışı günü - 15 iyun 1993-cü il tariximizə Milli Qurtuluş Günü kimi daxil oldu.
Bu gün, həmçinin azərbaycançılıq və soykökə qayıdışın qələbəsi günü oldu.
Hər şeydən əvvəl, əmin-amanlıq, qanunçuluğun bərpa olunması, müstəqilliyin qorunub saxlanması
istiqamətində uğurlu addımlar atıldı. Azərbaycan dövlətçiliyinin mövcudluğuna böyük təhlükə olan 1994-
Dostları ilə paylaş: |