9
Azərbaycan xanları və eləcə də İrəvan xanlığı haqqında kəşfiyyat xarakterli
məlumat vardır.
1816-1817-ci
illərdə A.P.Yermolovun başçılığı ilə Rusiya dövlətinin
Tehrana
göndərdiyi nümyəndə heyətinin tərkibində məsləhətçi kimi iştirak
etmiş A.Y.Sokolovun verdiyi məlumatlar da çox dəyərlidir (403; 404).
A.Y.Sokolovun
əsərlərində XIX əsrin əvvəllərində Pəmbək hadisələri, sabiq
Axalkələki hakimi Şərif paşanın başladığı üsyan, Qacar İran dövlətinin
Cənubi Qafqazla bağlı planları, əhali haqqında məsələlər, Hüseynqulu xanın
şəxsiyyəti haqqında xeyli məlumat toplanmışdır.
Ermənilərin İrəvan xanlığına köçürülməsinin təşkilatçılarından biri
olan
yazıçı və diplomat A.S.Qriboyedovun «Gündəlik» və məktubları
mövzumuz üçün böyük
əhəmiyyəti vardır. Bu sənədlərin əksəriyyəti 1889-
ci
ildə Sankt-Peterburqda nəşr olunmuşdu (129). Sənədlərdə Hüseynqulu
xanın şəxsiyyət və fəaliyyəti, İrəvan qalası, ermənilərin köçürülməsi
haqqında maraqlı məlumatlara rast gəlmək olar. A.S.Qriboyedov hadisələrin
canlı şahidi olduğundan bu məlumatların İrəvan xanlığının tarixinin
öyrənilməsində əhəmiyyəti misilsizdir.
Mövzunun
tədqiqində erməni mənbəlrindən də istifadə olunmuşdur.
Bu
mənbələrdən S.İrəvanlının 1958-ci ildə Moskvada nəşr olunmuş
«Cambr»
əsərini qeyd etmək olar (153). 1763-1780-ci illərdə erməni
katolikosu
olmuş S.İrəvanlının bu əsəri Eçmiədzinin tarixinə, onun
təsərrüfat həyatına, mülkiyyət məsələlərinə həsr edilsə də, Hüseynəli xanın
fəaliyyəti, onun İrəvan xanlığını II İraklinin asıllığından azad etmək üçün
apardığı müharibələri, kənd təsərrüfatını inkişaf etdirmək üçün gördüyü
tədbirləri, vergi sistemi haqqında da bəhs edilmişdir. Mənbə İrəvan
xanlığının XVIII əsrin 60-80-ci illərini öyrənmək baxımından əhəmiyyətə
malikdir.
Nəşr olunmuş erməni mənbələrindən biri də Yeqor Xubovun
«
Ermənistanda unudulmaz hadisələrin təsviri» əsəridir (410). Əsər 1811-ci
ildə Sankt Peterburqda çap olunmuşdur. Erməni katolikosu Simonun bacısı
oğlu olan Y.Xubov birinci İrəvan döyüşünün canlı şahidi idi. O, Məhəmməd
xanın şah qoşununa qarşı mübarizədə kömək almaq məqsədilə rus
komandanlığı ilə aparılan danışıqlarda nümayəndə heyətinin tərkibində
iştirak etmişdi. Mal-mülk sahibi və geniş bağ sahəsi olan Y.Xubov sonralar
ruslar
tərəfinə keçmişdi. Onun əsəri 1779-cu ilin sentyabrında Hüseynəli
xanla II
İrakli arasında baş vermiş döyüş və onun acı nəticələri, Kartli-
Kaxetiyaya çoxlu
əsirlərin aparılması və onların çoxusunun əsirlikdə
ölməsi, ermənilərin İrəvan xanına xəyanəti kimi hadisələrlə başlamışdı.
Mənbədə qısa da olsa 1796-cı ildə qraf V.Zubovun başçılığı ilə rus
10
qoşunlarının Azərbaycana hücumu, Ağa Məhəmməd şah Qacarın İrəvan və
Naxçıvan xanlarını cəzalandırması, İrəvan xanı Məhəmməd xanın xanlığın
müstəqilliyini qorumaq naminə Rusiya və Qacar İran dövlətləri arasında
siyasi
manevr
etməsindən, onun əvvəlcə şah qoşununa qarşı
S.D.Sisianovdan
kömək istəməsi, bunun üçün Tiflisə nümayəndə heyəti
göndərməsi, irəvanlıların əvvəlcə şah qoşununa, sonra isə rus qoşununa
qarşı mübarizəsi ətraflı təsvir edilmişdir. Daha sonra əsərdə İrəvan
xanlığının əhalisi və inzibati ərazi quruluşu haqqında məsələlər öz əksini
tapmışdır. Lakin erməni ənənəsinə sadiq qalan Y.Xubov heç bir əsası
olmadan
İrəvan xanlığı ətrafında cərəyan edən hadisələri Ermənistanda baş
verən hadisə adlandırmışdı. Əsərin adı ilə məzmununun uyğun gəlməməsi
erməni saxtakarlığını ifşa etmək üçün əla faktdır.
Erməni mənbələrindən biri də, «A.Araratlının həyatı» əsəridir (67).
Memuar xarakterli bu
əsərdə, XVIII əsrin 70-90-cı illərində İrəvan
xanlığının tarixi ilə bağlı maraqlı faktlar öz əksini tapmışdır. Əsərdə 1779-
cu
ildə Kartli-Kaxetiya çarı II İraklinin İrəvana üçüncü yürüşü, bu yürüşün
acı nəticələri, minlərlə irəvanlının əsir aparılması, onların çoxusunun
aclıqdan, dözülməz hava şəraitindən yollarda tələf olması ətraflı təsvir
edilmişdir. Daha sonra mənbədə 1785-ci ildə dağıstanlıların Kartli-
Kaxetiyaya
yürüş edərkən İrəvana hücumları, Ağa Məhəmməd şah Qacarın
Cənubi Qafqaza yürüşü, bu yürüşə qarşı İrəvan xanının tədbirləri haqqında
xeyli
məlumatlar vardır.
Mövzunun
tədqiqində Türkiyə dövlət arxivlərində saxlanılan osmanlı
mənbələrindən də istifadə olunmuşdur. Bu mənbələr «Osmanlı dövləti ilə
Azərbaycan türk xanları arasında münasibətlərə dair arxiv bilgiləri» adı ilə
iki
cilddə nəşr edilmişdir (56; 57). Bu arxiv sənədlərinin əhəmiyyəti ondadır
ki, bu
sənədlərdə İrəvan xanlığı Azərbaycan xanlıqlarından biri kimi
dəyərləndirilmişdi. Sənədlərdə İrəvan xanlarının Osmanlı sarayı ilə
yazışmaları, sultanın fərmanları, Rusiya, Kartli-Kaxetiya və İran təcavüzü
ilə bağlı Osmanlı paşalarının rəsmi məktubları öz əksini tapmışdı. Osmanlı
sənədləri İrəvan tarixi ilə bağlı bəzi siyasi hadisələrə Osmanlı dövlətinin
münasibətinin öyrənilməsi baxımından əhəmiyyətlidir.
Yerli
mənbələrdən səyyah və coğrafiyaşünas Z.Şirvaninin «Bustanüs-
səyahə» adlı səyahətnaməsinin monoqrafiyanın yazılmasında böyük
əhəmiyyəti vardır. Əslən şamaxılı olan Z.Şirvani ömrünün 40 ilini
səyahətdə keçirmişdir. O, Azərbaycan, Orta Asiya, İran, İraq, Əfqanıstan,
Fələstin, Osmanlı dövlətində və s. ölkələrdə olmuş və gördükləri haqqında
qeydlər aparmışdır. Bu qeydlər əsasında səyyah bir neçə əsər yazmışdır.
Onlardan biri
də «Bustanüs-səyahə» adlı səyahətnamədir (420). Z.Şirvani
Dostları ilə paylaş: |