30
qoşunu Gəncə qarnizonuna köməyə tələsirdi. Bu xəbəri eşidən Nadir xan
Gəncədə azsaylı qoşun saxlayaraq osmanlı paşasını qarşılamaq üçün
Osmanlı-Səfəvi sərhəddinə doğru hərəkət edir. 1735-ci ilin iyulunda İrəvan
şəhəri yaxınlığında, erməni kilsəsi olan Eçmiədzinin (Üçkilsə-E.T) şimal-
şərqində osmanlı qoşunu ilə Nadirin qoşunu arasında qanlı döyüş baş verdi
(118,72; 409,144). Bu
döyüşdə Nadir xanın qoşunu 55.000, Abdulla paşanın
qoşunu isə 80.000 nəfərdən ibarət olmuşdu (409,144-145). Tərəflər arasında
baş vermiş döyüş nəticəsində Osmanlı qoşunu güclü müqavimətə məruz
qalaraq, çoxlu itki
verməklə geri çəkilməyə məcbur olmuşdu (187,205;
118,72; 409,145).
Osmanlıları məğlub etdikdən sonra Nadir xan İrəvan qalasını
mühasirəyə alır. Erməni anonim xronikasında yazılır: «Həmin vaxt İrəvanı
idarə edən osmanlılar Təhmasibqulu xanın gəldiyini eşidəndə şəhərdən
qırağa çıxmayaraq qalanın müdafiəsini möhkəmləndirməklə məşğul oldular.
Təhmasibqulu xan isə qoşunu irəli apararaq qalanı mühasirəyə alır» (68,52).
Tezliklə nizami Osmanlı qoşununun məğlub edilməsi qarnizon rəhbərliyini
sülh
danışığına təhrik etdi. Qala döyüşsüz təslim olduqdan sonra orada
yerləşən Osmanlı qoşun hissələrinə Qars şəhərinə geri çəkilməyə icazə
verilir (409,147; 68,52).
Osmanlılarla müharibə İrəvan əyalətinə böyük dağıntı gətirmişdi.
Müharibə fəlakətinə məruz qalmış İrəvan əyaləti Nadirin burada həyata
keçirdiyi
tədbirlərdən sonra daha da acınacaqlı vəziyyətə düşdü. Əvvəla
onun
əmrinə əsasən bu əyalətdən 300 ailə Xorasana köçürülür (413,14;
409,146).
Əhaliyə könüllü olaraq şəhərdə qalması, yaxud şəhərdən çıxıb
getməsi müraciəti edilir. Sonra maddi vəziyyətlərindən asılı olaraq həm
müsəlman, həm də xristian varlılarından 10, 20, 40 və 50 tümən məbləğində
vergi
alınır (68,52). Nadirin göstərişinə əsasən bu dəfə də, Eçmiədzin
kilsəsinə toxunulmamışdı. Katolikos A.Kretatsiyə xanın özü mehribanlıq
göstərmişdi (186,249).
Qoşununun bir hissəsini İrəvan şəhərində saxlayan Nadir xan yenidən
Gəncəyə qayıdaraq mühasirəni davam etdirir. Köməksiz qalmış Gəncə
qarnizonu
təslim edilir (414,127).
Azərbaycan ərazisi osmanlı qoşunundan təmizləndikdən sonra Nadir
qoşunu ilə Muğan düzünə çəkilir. 1736-cı ildə Səfəvilər sülaləsinin son
nümayəndəsi şah III Abbasın qəfil vəfat etməsindən istifadə edən sərkərdə
həmin ilin martında özünü şah elan etdi (409,150-154; 190,118-125;
233,319-320; 187,106-108; 72,63; 65,122-125). Bu
mərasimdə ayrı-ayrı
bölgələrdən gələn nümayəndələrlə yanaşı, İrəvandan gəlmiş xan, şeyx-ül-
31
islam, katolikos,
bəylər, mirzələr, ağalar, kələntərlər, kəndxudalar, məliklər
və s. iştirak edirdilər (186,249).
Nadir
şah seçildikdən sonra Səfəvi imperiyasının inzibati-ərazi
bölgüsünü
ləğv edir. Səfəvilərin Azərbaycanda mövcud olan ayrı-ayrı
bəylərbəylikləri Azərbaycan bəylərbəyliyi adı altında birləşdirilir. Onun
başçısı Nadirin qardaşı İbrahim xan təyin olunur. «Nadir şah Tiflis, Gəncə,
İrəvan, Naxçıvan, Qarabağ vilayətlərini Rum əhli və qoşununun əlindən alıb
öz
ixtiyarına keçirdikdən sonra… Azərbaycan sərdarının (İbrahim xan-E.Q.)
səlahiyyətinə verilmişdi. Hər elin və mahalın xanları və məlikləri var idi.
Bunlar
Azərbaycan sərdarının əmri üzrə padşahın tapşırıqlarını yerinə
yetirirdilər» (37,109-110). Nadirin Muğan düzündə şah seçilməsində şəxsən
iştirak edən erməni katalikosu Abram Kretatsi yazırdı: «İlk növbədə Nadir
şah öz qardaşını (İbrahim xanı-E.Q.) farsca Azərbaycan adlanan Atropatena
ölkəsinə rəis, sərdar, yəni sərkərdə təyin edib, Naxçıvanın, İrəvanın və
bütün Ararat (
İrəvan-E.Q.) əyalətinin, Gürcüstanın idarəsini ona tapşırdı və
onu
başqa xanlar üzərində bəylərbəyi, hakimi-mütləq təyin etdi» (186,244;
190,127).
Şahın gördüyü ilk tədbirlərindən biri də Azərbaycanın müxtəlif
bölgələrinə və şəhərlərinə hakimlərin təyin etməsi oldu. Nadir şah Heratdan
Muğana gəlmiş Pir Mahmud xanı İrəvan əyalətinin xanı təyin edir. Abram
Kretatsi
yazırdı: «ilk əvvəl İrəvan xanı və bəylərbəyi təyin olunmuş Pir
Mahmud xan Heratdan
gəlib çıxdı, lakin (şah) onu hal-hazırda yanında
saxlayır. Onun əvəzinə Muğandan (İrəvana) göndərilən naib Məhəmməd
Rza
bəy bu günə qədər Pir Mahmud xanın əvəzinə İrəvan əyalətini idarə
edir» (186,227).
Fəaliyyətinin birinci dövründə ölkəni xarici müdaxiləçilərdən
təmizləyən Nadirin, şah seçildikdən sonra apardığı saysız-hesabsız
müharibələri və ağır vergi siyasəti xalqın vəziyyətini daha da ağırlaşdırırdı.
Taxılın çatışmazlığı və əkin sahələrinin boş qalması nəticəsində ölkəni aclıq
bürümüşdü. Ölkədə baş verən acınacaqlı vəziyyəti A.Kretatsi belə təsvir
edirdi: «
Təkcə Muğanda deyil, hər yerdə, Təbrizdə, Tuzaxda (Tovuz),
Gəncədə, Qazaxda, Loridə, Gürcüstanda, Sevan (Göyçə-E.Q.) gölünün
sahillərində, Saxnuzorda, Qafanda, Naxçıvanda, İrəvanda çörək tapılmırdı.
Bu
vilayətlərdə buğdanın satış qiyməti bir şahıya satılırdı və bəzən bu
qiymətə də tapmaq olmurdu» (186,253).
Şah isə yeni-yeni vergilər tələb edirdi. Vergiləri verə bilməyən xalq
narazılıq edərək silahlı üsyana qalxmışdı. XVIII əsrin 40-cı illərin
əvvəllərində bir sıra şəhərlərlə yanaşı İrəvan şəhərinin əhalisi də üsyan
edərək dağlara qaçmışdı. Lakin ilk əvvəl İrəvan xanı Pir Mahmud xan bu
Dostları ilə paylaş: |