108
Tehran “Təbriz qiyamı”nın qəbul etdiyi qərarları, onun nəzəriyyələrini təsdiq
etmirsə, biz etirazımızı davam etdirəcəyik Mühafizəkarların əlindən İrana nicat
vermək üçün öz qüvvələrimizi mütəşəkkil edəcəyik. Qiyamın qalın buludlarından
şimşək çaxacaqdır.
Görkəmli maarifçi, böyük inqilabçı, demokrat olan Şeyx Məhəmməd
Xiyabani milləti düz yoldan azdırmağa çalışan, yadların özünü dərk etməyə
başlayanların, xüsusilə ziyalıların başına yeritmək istədiyi yalançı maarifçilik
anlayışlarını böyük və elmi bir cəsarətlə və qorxmazlıqla rədd edərək, yadların
təbib donuna girərək, xəstə millətə içirmək istədiyi zəhər bardağını vurub sındırdı.
Xiyabani göstərirdi ki, indiki şəraitdə millətin başını zahiri reformaçılıq, sünii
tənqidçilik, zahiri islahat və xalis maarifçiliklə qatmaq istər-istəməz onu aldatmaq
və yadların dəyirmanlarına su tökmək deməkdir. Həqiqi maarifçilik mübarizəsi,
əvvəlcə milli hökumət uğrunda mübarizədən başlamalıdır. Hakimiyyəti bir ovuc
müftəxorların, əşrəf və zadəganların əlindən çıxartmalı, dövləti idarə etməni
yoxsulların – aşağı təbəqənin əlinə verməli, həmin hakimiyyətdən istifadə edərək
islahata başlamalıdır. Maarifçilik və ona aid məsələləri ardıcıl inqilabçı-demokrat
nöqteyi nəzərindən həll edən Xiyabani Azərbaycan və bütün İran maarifçiliyini
düzgün yoluna qoymaq işində öz fəaliyyətiylə misilsiz xidmətlər göstərdi.
Yadların, ziyalıların fikrində əmələ gətirmək istədikləri dolaşıqlığı ortadan
qaldırdı. Səttərxan hərəkatının təcrübələri bu mühüm həqiqəti kəşf etməkdə
Xiyabaniyə böyük bir örnək idi. Xiyabani müasirləşdirmə, mədəniləşmə və
milliləşmə və milli qüvvələrin birliyinə aid nöqteyi-nəzərini xalq mənafeindən
çıxış edərək hazırlamış və irəli sürmüşdür. Xiyabani göstərirdi ki, müasirləşməni
özünü inkar etmək yoluyla yuxarıdan avropalaşmaq kimi başa düşmək böyük səhv
olardı. Yeni qayda və qanunlara mütərəqqi mədəni ənənələr əsasında yiyələnmək
lazımdır. Müasirləşmə xalq həyatının böyük varlığına əsaslanaraq tətbiq olunaraq
olumalıdır. Xiyabani sözün əsl mənasında mədəni islahat aparmağı hakimiyyət
məsələsinə tabe şəkildə həll etdiyi halda aşağı təbəqənin hakimiyyəti ələ almaq
üçün əvvəlcədən özünü başa düşməsinin lazım olduğunu bu işə başlamaq üçün
kütlənin siyasi maarifləşməsinin əhəmiyyətini qeyd edirdi: O, yazırdı:
109
“Biz gərək aşağı siniflərin öz ictimai hüquqlarıyla tanış edək, onları elm və
bilik silahlarıyla silahlandıraq ki, öz azadlıqlarını müdafiə etmək üçün möhkəm
dayansınlar. Hər bir işin və elmin əsas şərti istəmək, bacarmaq və etməkdir”.
Xiyabani kütlələrin və xalqın mübarizəsinin əleyhinə gedən sağ və solçuların səhv
mövqelərini qəti rədd edirdi. O, mübarizəni bir tərəfdən mütləqiyyət quyruğunda
sürünən paniranizm tiryəkiylə çort vuranlara qarşı yönəldirdi, o biri tərəfdən
hərəkatı xalqın mənafeyindən uzaqlaşdırmağa çalışan hərəkat başçıları ilə kütlələr
arasında uçurum yaradaraq nəticə etibarilə azadlıq hərəkatının verəcəyi məhsulu
heçə verən sol şuarlarla çıxış edənləri rədd edirdi. O Azərbaycan xalqının ruhunu
dərk etmişdi. Təcrübəli bir el həkimi kimi xəstəlik və onun dərmanını təşxis
vermiş,nurani babalarımız tək öz şəfalı əliylə ruhən xəstə olan çoxlarını
sağaltmışdır. O, siyasi ehtiyatkarlıqda hər işi vaxtında görməkdə, hər sözü yerində
deməkdə o qədər təmkin və məharətli idi ki, ona qarşı fəaliyyət edən siyasət və
dünya darlıqda özlərinə güvənən ingilisli diplomatlar Xiyabaninin bu cəhətdən
onlardan üstün olmasından qəzəblə danışmışlar.
Bəşəriyyətin xoşbəxtliyi haqqında böyük fikri irəli sürən Xiyabaninin ürək
arzuları həyat və dünya qədər geniş idi. Xiyabani imperializmə və hər cür
müstəmləkəçiliyə qarşı idi. Xiyabani əli-əl üstə qoyub gözləməyin, düşmən
qüvvələrini həddindən artıq qiymətləndirməyin düşməni idi.O, deyirdi: “Çalışan
qol məhrum olmaz. Böyük və ağır bir çərxin dişləri arasında təzyiqə dözüb qalmaq
əql və məntiqə uyğun deyildir”. O, milli məhdudluğa, öz qınında qalmağa qarşı
olduğu kimi millətin müqəddəratına aid məsələlərdə sadəlöhvliyə yol vermək,
imperealistlərin və müstəmləkəçilərin yalançı azadlıq və istiqlal vədələrinə uymaq
hallarını da rədd edərək yazırdı: “Sayıq bir millət həmişə özü üçün ağıllı və düzgün
bir üsul idarə seçir və onu həyata keçirir. Lakin ağılsız, elmsiz millətlər daima
zülm və əsarət zənciri altında əzilərək istiqlaliyyətini itirir və böyük dövlətlərin
müstəmləkələrinə çevrilirlər. Bununla bərəbər həmin millətlərlə qonşu millətlər
arasında heç bir münasibətin olmaması qeyri mümkün olaraq, istər-istəməz onlarla
əlaqə yaranır. Millət ağıllı, huşlu olarsa, özünü əlaqə saxladığı millətlərin siyasi
təcavüzündən qoruya bilər. Əksinə isə bədbəxtlik və əsarət uçurumuna uğrayar”.
110
Xiyabani öz geniş inqilabi-siyasi fəaliyyətilə birlikdə qiymətli yaradıcılıq
irsinə də malikdir. Böyük alimin odlu qələmindən çıxmış məqalələr,mitinqlərdə
söylədiyi nitqləri kütlələri inqilabi mübarizəyə ruhlandırmış, Azərbaycan və bütün
İranda siyasi-bədii publisistikanın inkişaf tarixində yeni bir dövr açmışdır. O, bir
çox elmi-siyasi risalələrin müəllifidir.
Xiyabaninin əsərləri Azərbaycanda və xaricdə nəşr olunan bir çox ruznamə
və məcmuələrdə dərc olunmuşdu. Ədib əsərlərini əsas etibarilə Azərbaycan və fars
dillərində yazmış, “Təcəddod” ruznaməsinin təhririyyə heyətinin yerləşdiyi binada
və Alaqapıda söylədiyi tarixi nitqlərini doğma Azərbaycan dilində söyləmişdir.
Təəssüflə həmin nitqlərin əsil mətni hələlik əldə deyildir. Həmin nitqlərdən
müəyyən parçalar görkəmli yazıçı Mirzətəğixan Rəfət tərəfindən farsca tərcümə
olunaraq Xiyabaninin redaktəsilə ruznaməsində dərc olunmuşdur. Böyük ədibimiz
Ş.M.Xiyabani əsərlərinin küllüyatını,ədibin məktub, məqalə, risalə, çıxış, bəyanat
və müsahibələrini toplayıb çap etmək vəzifəsi qarşıda durmaqdadır.
Avropada Yanqasun gördüyü işi yaxın Şərqdə xüsusi və çətin şəraitdə həyata
keçirən, ləyaqətli və fədakar babası–Nəsimi kimi haqq yolunda canından keçən,
iradəsi Qatn dağı qədər möhkəm və mətin olan Süqtəül İslam vətənn hicri 13-cü
(20m) əsrində nisgilli taleyini irəlicədən sezərək 13-cü (19m) əsrin sonlarında
demişdir: “Üzümüzə gələn əsrdə Azərbaycan ayıq olmalıdır, yoxsa o tiplər altında
parça-parça olar”. Xiyabani “təpiklər altında qalma “dövrünün təxminən 10 ilini
böyük arxadaşını itirdikdən sonra dərk etmişdir. Xiyabaninin “Azərbaycan və
Azərbayca-nın demokratik qüvvələri” məqaləsinin sərlöhvəsilə adlandırılan, bu
kitabçada hicri 13 və 14-cü əsrin ağırlıqlarını çiyinlərində çəkən döyüb-döyülən
parça-parça olsa da qəhrəmancasına dayanan başı bəlalı Azərbaycanın və onun igid
və müdrik xalqının illərdəki həyat, düşüncə və mübarizəsinin bir çox cəhətləri öz
inkişafını tapa bilmişdir.
Kitabçaya daxil edilmiş hər üç məqalənin mətni ilk olaraq demokrat
firqəsinin orqanı “Təcəddöd” ruznaməsində çap olunmuşdur.
Hörmətli oxuçular Xiyabani fəlsəfəsinin əsasları və siyasi publisisqasının
ictimai motivləri haqqında kitabçadan müəyyən təsəvvür ala bilərlər.
Dostları ilə paylaş: |