XI mühazirə
406
etmişdir.
60-cı illərdə respublika sənayesində aparıcı sahələrdən
biri neft-maşınqayırma sənayesi idi. Bu sahədə xeyli
irəliləyişlər baş vermişdi. Azərbaycan maşınqayırma sənayesi
öz məhsullarını təkcə respublikaya deyil, həmçinin bütün SSRİ-
yə ixrac edirdi.
Respublikada maşınqayırmanın yeni sahələri meydana
gəlmişdi. 1954-cü ildə «Mingəçevir kəndmaş» kənd təsərrüfatı
maşınqayırma zavodu işə salındı. 50-ci illərdə Bakıda güclü
ekskavator təmir zavodu, elektrotexnika sənayesinin
«Azərkabel» zavodu, «Azərneftkəşfiyyat» təmir-mexaniki
zavodu bazasında «Bakıqazaparat» zavodu, Bakı elektrik təmiri
zavodu, Mingəçevir SES-in birinci növbəsi işə salındı.
50-60-cı illərdə Azərbaycanda enerji istehsalı, əhalinin
enerjiyə olan təminatı xeyli gücləndi. 1954-cü ildə Şüvəlanda
«Şimal» DRES fəaliyyətə başladı. 1959-cu ildə Əli-Bayramlıda
yeni istilik-elektrik stansiyası istismara verildi.
Respublikada ilk dəfə 20 kilovatlıq Mingəçevir-Xırdalan
elektrik xətti çəkildi. 60-cı illərdə respublikada kimya sənayesi
daha sürətlə inkişaf edirdi. 1952-ci ildə katalizator fabriki,
1953-cü ildə Yeni Bakı neftayırma zavodu, Sumqayıt sintetik
kauçuk zavodunun işə salınması ilə neft-kimya sənayesinin
əsası qoyuldu və inkişaf etdirildi. 1958-ci ildə kimya və neft-
kimya sənayesinin ümumi məhsulunun həcmi 1950-ci ilə
nisbətən 8,9 dəfə artmışdı.
XX yüzilliyin 60-cı illəri filiz-mədən sənayesinin inkişafı
ilə əlamətdar olmuşdur. 1954-cü ildə Daşkəsən dəmir
mədəninin tikintisi başa çatdırıldığı vaxtdan respublikanın
iqtisadiyyatında filiz-mədən sənayesi mühüm rol oynamağa
başladı.
Daşkəsən dəmir mədəninin işə salınması, elektrik dəmir
yolunun çəkilməsi, zəylik-alunit yatağının alüminium filizindən
istifadə etməyə imkan yaratdı. Yeni metallurgiya müəssisələri
Şimali Azərbaycan İkinci dünya
müharibəsindən sonrakı dövrdə (1946-1960-cı illərdə)
407
istifadəyə verildi. Sumqayıt boru-prokat zavodu ilk məhsul
istehsal etdi, iki marten sobası istifadəyə verildi.
1958-1959-cu illərdə qazlı-neftli Zirə yatağının kəşfi və
sənaye miqyasında işlənməsi ilə respublikada qaz sənayesi
əhəmiyyətli dərəcədə inkişaf etdi. 60-cı illərin əvvəllərində
Bakı-Tbilisi-Yerevan magistral qaz kəmərinin tikintisi başa
çatdırıldı.
Respublikada energetika bazası iki il ərzində xeyli
genişlənmişdi. Mingəçevir su elektrik stansiyasının altı
aqreqatının hamısı işə salınmış, Şimal dövlət rayon elektrik
stansiyasının birinci növbəsi istifadəyə verilmişdi. Elektrik
stansiyalarının gücü 1920-ci ildəkinə nisbətən 1958-ci ildə 40
dəfə, elektrik enerjisi istehsalı 50 dəfə artmışdı. Elektrik
enerjisi istehsalının artması nəticəsində 1958-ci ildə
respublikada əhalinin hər nəfərinə 1600 kilovat-saat elektrik
enerjisi düşmüşdü.
Sov.İKP MK və SSRİ Nazirlər Sovetinin 1954-cü il iyulun
13-də «1955-1960-cı illərdə Azərbaycan SSR-in kənd
təsərrüfatını daha da inkişaf etdirmək tədbirləri haqqında»,
1957-ci ilin iyulunda «Azərbaycan SSR-in dağlıq, dağətəyi və
sərhəd rayonları kolxozlarına kömək göstərmək haqqında»
qəbul etdiyi qərarları Azərbaycanın kənd təsərrüfatında mövcud
olan bir sıra problemlərin aradan qaldırılmasında mühüm rol
oynamış, ilk növbədə, kənd təsərrüfatına vəsait qoyuluşu xeyli
artırılmışdı.
Həyata keçirilən tədbilər nəticəsində kolxozların maddi-
texniki bazası xeyli möhkəmləndi, onların birləşdirilməsi
hesabına daha iri, genişləndirilmiş təsərrüfatlar yaradıldı. Belə
ki, 1950-ci ildə Azərbaycanda 1615 kolxoz var idisə, onların
birləşdirilməsi hesabına bu rəqəm 992-yə endi.
50-60-cı illərdə Azərbaycanda kolxoz quruculuğu ilə
yanaşı, sovxoz quruculuğu da inkişaf etdirilirdi. Sovxozların
sayı 1950-ci ildə 46-dan 1970-ci ildə 406-ya çatdırılmışdı.
XI mühazirə
408
Kənd təsərrüfatının bir sıra sahələrində müvəffəqiyyətlər
əldə edilsə də, pambıqçılıq sahəsində görülən tədbirlər istənilən
nəticəni verməmişdi. Pambıq istehsalı azalmış, dənli bitkilər
sahəsində müvəffəqiyyətlər 1955-1956-cı illərdə xeyli aşağı
düşmüşdü, məhsul yığımı 1954-cü ildəkindən az olmuş, hər
hektardan götürülən məhsul 2,5 sentner azaldılmışdı.
Respublikanın Qazax, Şəmkir, Ağstafa, Tovuz kimi çox
məhsul götürən rayonlarında da pambığın məhsuldarlığı xeyli
aşağı düşmüşdü.
Respublikada dənli bitkilər əkinində qarğıdalı əsas yer
tuturdu. 1953-cü ildə 105 min hektar qarğıdalı əkildiyi halda,
1958-ci ildə 109 min hektar qarğıdalı əkilmişdi. Bu sahədə
Zaqatala, Balakən, Qax, Lənkəran, Nuxa rayonları müsbət
nailiyyətlər əldə etmişdilər.
1957-ci ildə respublikada 11231 min hektar əkin
sahəsinin 781 min hektarı, yəni 64 faizi dənli bitkilərdən ibarət
idi. Taxıl təsərrüfatı əkin sahəsinə görə respublikanın kənd
təsərrüfatı istehsalında əsas yer tuturdu. Bütün əkin sahələrinin
66 faizində taxıl əkilirdi.
Kənd təsərrüfatının başqa sahələri olan tütün, çay, tərəvəz
məhsulları istehsalı da artmışdı. Respublikada tərəvəz-bostan
bitkilərinin yetişdirilməsinə də xüsusi fikir verilirdi. 1958-ci
ildə tərəvəz-bostan bitkilərinin əkin sahəsi 1953-cü ilə nisbətən
42 faiz artmışdı. 1955-ci ildə ümumi tərəvəz məhsulu 1950-ci
ildəki 67 min tona qarşı 123,1 min ton olmuş, təqribən 2 dəfə
artmışdı.
Respublikada heyvandarlığı inkişaf etdirmək və mal-
qaranın məhsuldarılığını yüksəltmək üçün bir sıra tədbirlər
görülmüşdü. Heyvandarlıqda süd və ət məhsuldarlığı artmışdı.
1957-ci ildə kolxozlarda 778 min ton, yəni hər inəkdən 787
kiloqram süd sağılmışdı.
Respublikanın kolxoz və sovxozları qoyunçuluğu hər
vasitə ilə inkişaf etdirmək və yun istehsalını artırmaq haqqında
Şimali Azərbaycan İkinci dünya
müharibəsindən sonrakı dövrdə (1946-1960-cı illərdə)
409
Nazirlər Sovetinin qərarını yerinə yetirərək qoyunçuluğu
inkişaf etdirmək və onun məhsuldarlığını artırmaq sahəsində bir
sıra tədbirlər görmüşdü. Respublikada təqribən 4 mln. baş, o
cümlədən kolxozlarda 30345 min baş qoyun var idi.
Mal-qaraya baxılması, onun yemlənməsi və saxlanması
işinə, heyvandarlıq üçün yem bazası yaradılmasına, çox
qiymətli yem bitkisi olan qarğıdalının yayılmasına çox diqqətlə
yanaşılmış, onun inkişafı üçün bir sıra tədbirlər görülmüşdü.
Respublikanın sənaye və tikinti təşkilatları da müsbət
nəticələr əldə etmişdi. Respublika sənayesi elə bir səviyyəyə
çatmışdı ki, bir çox məhsullar xaricə ixrac edilirdi.
1962-ci ildən başlayaraq sənaye sahələrində, o cümlədən
neft sənayesində gerilik özünü göstərməyə başlamışdı. Düzgün
olmayan iqtisadi siyasət ona gətirib çıxarmışdı ki, respublikanın
sosial-iqtisadi inkişafında nöqsanlar və çətinliklər yaranmış,
həllini gözləyən problemlərin yığımı əmələ gəlmişdi.
1964-cü ildən başlayaraq, neftçıxarmada, ilk növbədə
geoloji kəşfiyyat və qazma sahələrində işlərin yarıtmaz təşkili
üzə çıxmışdı. Bu problemlərin həlli ilə bağlı görülən tədbirlər
də heç bir nəticə verməmişdi.
1965-ci ilin sentyabrında respublika sənayesinin idarə
olunmasının yaxşılaşdırılmasına, planlaşmanın
təkmilləşdirilməsinə
və iqtisadi amillərin rolunun
gücləndirilməsinə yönəldilmiş tədbirlər; sahə nazirliklərinin
təşkili; planlaşdırmanın elmi əsaslarının yüksəldilməsi və digər
iqtisadi amillər də uğursuzluqla nəticələndi.
XX əsrin 60-cı illərində iqtisadiyyatın ən aparıcı
sahələrindən biri kimi, kənd təsərrüfatı sahəsində əsas vəzifə
kolxozları
təşkilat-təsərrüfatca möhkəmləndirməkdən,
elektrikləşdirməkdən, kolxoz və sovxozlarda aqrotexniki və
suvarma sistemini və onun xidmətini yaxşılaşdırmaqdan ibarət
idi. 50-ci illərin sonunda respublikada hakimiyyətə gələn yeni
qüvvələrin qeyri-mütəsəkkil, düşünülməmiş, reallıqdan uzaq
Dostları ilə paylaş: |