Bəhmən Əliyev-Ayvazalı
84
dırır. Kasta (varna-cati) üzvləri yalnız öz aralarında nikaha girə
bilərlər və kastanın əsası ailədir. Ailə ekzoqam sayılan nəsilə
daxildir. Yəni, kasta sistemində qrup içində evlənmələr (endoqam,
qohum-əqraba) əsasdır. Qohumluq kasta bağlantısının kökündə
dayanır, üzvləri arasında həmrəyliyi, qarşılıqlı yardımı artırır.
Kasta sistemində ailə münasibətləri kifayət qədər sərtdir, validey-
nlər qohum dairənin ekzoqamiyasına əməl edərək, öz statusuna
yaxın “bərabərlik-qardaşlıq”la, “ümumi tale”li şəxslərlə qohum
olmalı, övladlarını evləndirməlidirlər. Kasta üzvünün həyatının
bütün sahələrini nəzarət altında saxlayırlar.
“Cati”lər arasında “saf” və “çirkli” anlayışları mühüm yer
tutur və təsnifatda bunlar əsas götürülür. Xüsusilə brahmanlar
“saf soylu” sayılırlar. Qab-qacaq düzəldən sənətkar, zibil topla-
yanlar “çirkli soydan” hesab edilir. “Saf soylular” təbəqəsi özü-
nü “çirkli”lələrdən uzaq tutmağa çalışır, hətta “toxunulmazlar”ın
məbədlərə girmələri qadağandır.
Hələ ingilis işğalı dönəmində kastalar sayılır, qruplaşdırı-
lırdı, Hindistan kastaların kolleksiyası hesab edilirdi. Kastalarla
bağlı müxtəlif təriflər, yanaşmalar ortaya çıxmışdır. 1881-ci ildə
siyahıyaalma həyata keçirən Pəncabın qubernatoru D.İbbetson
kastalara əməyin ictimai bölgüsünün nümunəsi kimi baxırdı. İx-
tisaslaşmada tayfa və qəbilələr mühüm rol oynayır, kastanın so-
sial statusu tayfanın irqi statusu ilə deyil, siyasi təsir imkanları
ilə ölçülürdü. E.Blant (1931) kastanın 3 mühüm xarakteristika-
sını qeyd edir: varislik, endoqamiya, ünsiyyətin məhdudlaş-
dırılması. O, aşağıdakı kastaları qruplaşdırır: “ixtisas ümumili-
yi” ilə bağlı funksional kastalar; “qanla birləşən” tayfa və ya
irqi kastalar; sektant kastaları (məsələn, qosain və bişnoi); dağ
kastaları; toxunulmazlar; müsəlman kastaları: “Bütün kastalar
öz müstəsnalığı ruhu üzərində möhkəmlənir, bu da başqaları ilə
ünsiyyəti, əlaqələri qadağan edir. C.Hatton 1946-cı ildə yazdığı
“Hindistan kastaları: təbiəti, funksiyaları, mənşəyi” adlı kitabda
Hindistan etnoqrafiyası
85
kastaları 14 təbii-tarixi əlamətlərə görə, fərqləndirir. Onun fikrin-
cə, məhz kastalara görə, Hindistan mədəniyyətinin rəngarəngliyi
nəticəsində 3 min ildir ki, sosial sistem mövcud olmuş, yadelli
təsir və hücumlara ciddi müqavimət göstərmişdir.
Hind alimi Q.S. Qhurye (1969) hindlilərin kastalara münasi-
bətini bu şəkildə izah edir: “Kasta bir-birindən fərqlənən, bir cə-
miyyətdə mövcud olan ayrı-ayrı kiçik, mükəmməl, ayrıca sosial
dünyalardır”. Onun sözlərinə görə, kastaların mühüm əlamətlə-
rindən biri seçkili şuralarının olmasıdır: “Brahman və kşatri kimi
yüksək kastalardan fərqli olaraq, əksər kastaların cəzalandırma da
daxil olmaqla bir çox məsələləri həll edən daimi şurası fəaliyyət
göstərir. Kasta üzvləri həyatın hər dönəmində bir-birinə kömək
göstərir”.
İ.Karve (1961) yazır ki, kasta sisteminin bünövrəsini qohum-
luq əlaqələri təşkil edir: “Kasta endoqamiyaya əsaslanan, adətən,
müəyyən linqivistik regionda yerləşən, yayılan, bir və daha çox
ənənəvi məşğuliyyəti olan qrupdur. Bu qrup digər kastalara mü-
nasibətdə davranış modellərinə malikdir, iyerarxik nərdivanda
müəyyən yer tutur”.
Son illərdə hind alimləri kasta sisteminin bir dini institut kimi
sosial bərabərsizliyin obyektiv əsasını gizlətmək üçün brahman-
lar tərəfindən yaradıldığını qeyd edirlər.
Müasir dövrdə Hindistan Respublikasında “kasta” sözü isti-
fadə olunmur, bu sözə siyasi baxımdan korrekt sayılan “icma”
sözü işlədilir. Dövlət orqanları insanın kasta mənsubiyyəti ilə ma-
raqlanmır, eyni zamanda kasta ənənələri sosial həyatdan çıxmır.
Çünki hər bir hinduist bu və ya digər “cati”yə mənsub olaraq do-
ğulur, bu mənsubluq atadan, bəzən də anadan gəlir. Bu “cati”də
o qədimlərdən gələn nəslini izləyə bilər. Lakin hinduizmi “qəbul
etməklə” bu yolla kasta qrupuna daxil olmaq qeyri- mümkündür,
çünki yalnız hinduist olaraq doğulmaq olar, hinduist olmaq ol-
maz. Hinduist hind sosial qrupunda, yəni kastada anadan olur, bu
Bəhmən Əliyev-Ayvazalı
86
qrupa ritual təmizlik və nikah qaydaları ilə sıx bağlı olur. Burada
Şiva və ya Vişnu kimi çoxsaylı hindust tanrılarından birinə uy-
ğun olaraq rituallar yerinə yetirilir. Hindistan müsəlmanları, siqh,
cayna, xristian, yəhudilər, pars icmaları az da olsa kasta forması
əldə edir, münasibətlərdə kasta rejimini qoruyub saxlayırlar. İqti-
sadi, sosial münasibətlər müstəvisində hind icmaları ilə əlaqələr
inkişaf edir.
“Catilər” özlərinin etno-mədəni xüsusiyyətlərini, təsərrüfat
fəaliyyəti və məişətlərində, dini inanc və rituallarda öz daxili
dünyalarının toxunulmazlıqlarını, ailə-qohumluq münasibət-
lərinin qapalılığını təmin edirlər. “Cati”lər sosial və ritual sta-
tusuna görə, paritet ekzoqam tayfaların (kvazitayfa) nikaha gir-
məsi, təkrar istehsalı əsasında yaranır, endoqamiya da bu dairədə
formalaşır. Bu müstəvidə “biradari” prinsipi mühüm əhəmiyyət
daşıyır. “Biradari” bərabər statuslu kastaların ünsiyyət prinsipi-
dir. Bu prinsip “tale bərabərliyi” ideyası əsasında paritet status
qrupunu formalaşdırır, bu özünü gündəlik münasibətlərdə, nikah
əlaqələrində və s. göstərir. “Biradari” prinsipinə əsasən, bir neçə
“qardaş” ekzoqam qrupları öz statuslarını itirmədən bir-biri ilə
nikaha girirlər. Bu prinsip əsasında (“bərabərlik”-“qardaşlıq” və
“ümumi tale”) “cati”lər formalaşır, eləcə də “cati”lərlə yanaşı,
sosial ünsiyyətə girən “cati”lərin “paritet dairələri” yaranır. Bu
“ünsiyyət dairələri”ndə məqsəd nikahların yaranması deyil, la-
kin kasta cəmiyyətində ritualların yerinə yetirilməsi baxımından
“təhlükəsiz” zona yaranır. Bir sıra hallarda bunlar sosial-iqtisadi
maraqların ümumiliyinin dərk edilməsi ilə bağlıdır. Hər bir hin-
duistin çoxsəviyyəli, fərqli identifikasiyası onun öz “cati”si ilə
yanaşı, bir neçə “cati” kompleksinə eyni zamanda daxil olur.
Beləliklə, “cati” sosial strukturun modulu sayılır, özünün uyğun-
laşma, adaptasiya olunma bacarığı ilə seçilir. Dövlətin cati komp-
lekslərini tanıması “kastaüstü birləşmələrin” formalaşmasına gə-
tirib çıxarır. Cəmiyyətdə, xüsusi ilə dövlət orqanlarında belə “catı
Dostları ilə paylaş: |