Bəxtiyar tuncay


xısxaesliktən)  da  zəhirlənməxindən



Yüklə 5,01 Kb.
Pdf görüntüsü
səhifə141/149
tarix14.12.2017
ölçüsü5,01 Kb.
#15632
1   ...   137   138   139   140   141   142   143   144   ...   149

 
287 
(xısxaesliktən)  da  zəhirlənməxindən  (zəhirlənməxtən)  təşvişli,  tarlıxından 
yürəkimninq  (kendininq  yürəkimninq)  (Məz.  54/55:  9).  Tanrınn  məni 
kəmağllılqdan,  qorxaqlırdan,  titrəməmə  səbəb  olan  qəzəb  və  qəlbimdəki  kədərdən 
qoruyacağına güman edirdim. 
xısxart ~ fel. – qısaltmaq 
xıslıx ism. – sıxlıq, darlıq 
xısmətsizlıx ism. – qismətsizlik, bəxtsizlik, bədbəxtlik: Xısmətsizlixindən ya 
özgə nemə satamadan. Qismətsizlikdən və ya başqa bir səbəbdən. 
xıstır  ~ (-ıyım, -manqız, -dı, -ırmen, -ırsen, -ır, -ırlar,  -ıyırlar,  -ğan bolğay,  -
ğanda)  //  xısdir  ~  fel.  –  sıxışdırmaq,  qızdırmaq,  qızışdırmaq:  Tamaşa  etiyirmen 
alarğa, kimlər ki birgəsinə olturupturlar ki, xaysısı şapla igi yüzünə xıstırmas. 
Onunla  birgə  oturanlara  tamaşa  edir  və  onlardan  heç  kəsin  onun  üzünü 
şapalaqla qızışdırmamasına təəccüblənirdim. 
xıstıruçı  (-lar, -larğa, -larım, -larımnınq, -ları, -larınınq) // xısturuçı  (-larına) 
fel. – zülmkar, istismarçı (hərfi mənada: sıxışdırıcı, sıxışdıran, əzən): Biy, nek (ne) 
köp  boldular  xıstıruçılarım  menim?..  //  Biy,  ki  köp  boldular  xıstıruçılarım 
menim!..  // Biy, zera  köp boldular xıynavuçılarım  menim,  da  köplər  boldular 
üstümə menim! (Məz. 3: 2). 
Ya Rəbb, düşmənlərim nə qədər çoxalıb!  
Əleyhimə qalxanlar nə qədər artıb!  
xıstovlu  //  xsdovlu  ism. – məzlum, zülmə, basqıya məruz qalan, sıxışdırılan: 
Surp  Epremninq,  can  kötürüçi  vartabedninq,  alğış  da  bernə  xıstovlu  terən 
yürəktən  sız  Tenqrigə.  Zülmə  məruz  qalmış  ilahiyyatçı  aılim  Yefremin  Tanrıya 
ürəyinin dərinliyindən gələn sözü. 
xış (-nınq, -qa, -ta, -tan, -ınınq, -ın) ism. – qış: Küzün, xışqa kirip, bar edir 
biçəni Yolbeyninq tüzdə. Payızın sonu, qışın başlarında Yolbəyin zəmisində hələ 
də biçilməmiş ot qalırdı. 
xışım  (-ğa, -nı, -dan, -ınqnı, -ı, -ın, -lar, -larnı, -lardan) // xşım  ism. (< ər.) – 
qəzəb, qəddarlıq: Keçirgəy bizdən xışımnı da baduhasnı aşınğanımıznınq bizim. 
Etdiyimiz günahlara  görə qəzəbin bizdən uzaq olsun. 
xışla  ~  (-ma,  -ğaymen)  fel.  –  qışlamaq:  Men  də  alayje  kensi  ögüzlərimni  
xışlıy edim ol tüzdə. Mən də öz öküzlərimlə həmin düzdə qışladım. 
xıtılım ism. – çəkinmə. Bu kəlmə ilə Milad və Pasxa ərəfəsində çox ciddi əməl 
edilməsi  lazım  olan  xristian  orucu  adlandırılır:  Xıtılım  künü.  Çəkinmə  günü 
(çəkinmə  orucu).  Nedir  manisi  xıtılım  keçəsi  ki,  saruyağ  yeyirbiz,  bolsun 
Bayramnınq, alay Cnuntnunq? Yaziyir bunun üçün könu Gurel Aleksantraçın 
Teotos  padşahğa  bayram  xıtımu  üçün  da  aytiyir  ki,  ne  üçün  keçədən 
çeziliyirbiz:  anınq  üçün  ki  Krisdos  keçədən  turdu.  İstər Pasxa bayramı, istərsə 
də Milad bayramı ərəfəsində kərə yağı yediyimiz Çəkinmə gecəsinin mənası nədir? 
Bu barədə çar Feodosiyaya yazan İskəndəriyyəli Kiril Pasxa ərəfəsindəki Çəkinmə 
gecəsini izah edərək yazır ki, səbəb Məsihin gecə yarıdan keçmiş ayağa qalxmasıdı. 
Müq. et: oruç 
xıy  I fel. – çəpinə doğramaq, çəpəki kəsmək 


 
288 
xıy  II fel. – qıymaq, heyfi gəlmək, əsirgəmək: Ol xadar canıma xıyıpmen 
ki  bir  boğunumnu  sağ  da  yazıxsız  Tenqrigə  saxlamıyırmen.  Canıma  o  qədər 
qıydım ki, Tanrı qarşısında bir dənə də əzam sağ-salamat qalmadı. 
xıyar // xiyar // xiar ism. (< azərb. < ər.) – xiyar: Xarbuz, xiyar, badınçan. 
Qarpız, xiyar, badımcan. 
xıyarşəmbə // xıyarşəmbər ism. – kassiya (cassia). 
xıyas (-tan, -ımdan, -ı, -ın) ism.  – pislik, natəmizlik, əyrilik: Arıtqay xıyasın 
esimninq. Beynim qoy pisliklərdən (pis fikirləedən) təmizlənsin.  Arıtıp canımıznı 
bizim  xiyastan  da  yaman  xılınmaxtan,  kötüriyiə  xolumuznu  bizim  arilikkə. 
Qəlblərimizi  pis  fikir  və  pis  əməllərdən  təmizləyərək,  əllərimizi  müqəddəsliklərə 
tərəf açaq.Temizlə meni xıyasımdan  esimninq. Şüurumu pisliərdən təmizlə. 
xıyıxla  ~  fel.  –  parçalamaq,  didmək,  incitmək,  əzab  vermək,  zülm  ermək: 
Yasır (yəsir) etüçilərimiz bizim xıyıxlarlar edi (sürgün etüçilər) sürüp bizni da 
aytırlar edi... (Məz. 136: 3). Bizi əsir edənlər qəlbimizi parçalayır və deyirdilər... 
Yöpsün  xulunqnu  seninq  yaxşığa  (yaxşılıxqa)  ki,  bolmağay  öktəmlər 
açıtmağaylar (xıyıxlağaylar) meni (Məz. 118 /119: 122) 
Qulunun xeyri üçün zamin dur,  
Qoyma lovğa insanlar mənə zülm etsin.  
xıyın (-nınq, -ğa, -nı, -da, -dadırlar, -dan, -ım, -ıma, -ımnı, -ımda, -ımdan, -ı, -
ınqnınq,  -ınqa,  -ınqdan,  -ı,  -ınınq,  -ına,  -ın,  -ından,  -lar,  -larnınq,  -larğa,  -larnı,  -
larda,  -lardan,  -larımnınq,  -larımnı,  -larınq,  -larınqa,  -larınqdan,  -ları,  -larınınq,  -
larına,  -ların.  -larında,  -larпndan)  ism.  -  əzab,  əziyyət,  iztirab:  Manqa  bulay 
körüniyir  ki,  dügüldür  arzani  xıyını  zamananınq  menqilik  haybatqa  utru  ki, 
belgirməlidir  bizgə  (Rom.  8:  18).  Mənə  elə  gəlir  ki,  hazırki  iztirablarımız  bizi 
gözləyən şöhrətlə müqayisədə əhəmiyyətsiz bir şeydir. Sen sonqğuda  xurban  bu 
tendə  soyuldunq  xaç  üsnə  açığlı  xıyınınq  bilə  bizgə  xutxarılmax  üçün.  Sən 
sonda  bizləri  qurtarmaq  (xilas  etmək)  naminə  öz  bədənini  qurban  verərək, 
dözülməz acılarla (əzablarla) xaç üstündə soyuldun.  Ol  ağır  xıyın  tibinə  klədinq 
azğına tinməgə.  Bu ağır işkəncələr zamanı o azacıq dincəlmək istədi.  Alardır  ki, 
axçasın  aslamğa  berirlər  da  axçasın  yerlər,  alarnı  da  otlu  yuxusuz  xurtlar 
yeyirlər  ki,  alar  yedilər  yarlınınq  xanın  da  toxmağan  kümüşnü  toğurdular, 
toğdu alarğa yuxusuz xurtlar da ulu xıyın yürəklərininq üstünə. Bu onlardır ki, 
axçalarını sələmə verirlər və onların (borcluların) pullarını yeyirlər, onları da odlu, 
yuxusuz  qurdlar  yeyirlər.  Onlar  kasıbların  qanlarını  içdikləri  üçün  və  onu 
doğmayan  (artım  gətirməyən)  gümüşə  çevirdikləri  üçün  axçaları  (onları  didib  – 
didişdirən) odlu, yuxusuz qurdlara çevriliblər. 
xıyınçı  ism.  -  əzabkeş:  Dügül  xıyın,  evet  səbəp  xıyını  (səbəpi  Xıyınınınq) 
etiyir xıyınçılarnı. Əzabkeşləri yaradan əzabın özü deyil,onun səbəbidir. 
xıyındaş ism.- zülmə əzaba birlikdə məruz qalanlardan biri 
xıyınğanı Bax:xıyınlan ~ (-ğanı)  
xıyınlan  ~  zülmə,  iztiraba  məruz  qalmaq:  Bayram,  ya  keçit,  aşma,  ya 
Ulukünü xıyınınınq Eyəmizninq // Bayram, ya xıyınlanğanı Eyəmizninq. Pasxa 
və ya Rəbbimizin iztirablarından keçmək. 
xıyınlı Bax:xıyınçı 
xıyınlıx Bax:xıyın 


Yüklə 5,01 Kb.

Dostları ilə paylaş:
1   ...   137   138   139   140   141   142   143   144   ...   149




Verilənlər bazası müəlliflik hüququ ilə müdafiə olunur ©genderi.org 2024
rəhbərliyinə müraciət

    Ana səhifə