in conformity with human rights. This point has been repeatedly made by the
Court and the Council of Europe.
Through the present study, Zaur Aliyev has made a learned response to that
call and I commend him for it.
Jean-Paul Costa
President of the European Court of Human Rights
(19.01.2007-03.11.2011),
Professor
Strasbourg, December 2010
Zaur
Əliyev
18
ÖN SÖZ
Mən, Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsinə həsr olunmuş bu tədqiqat işinə
kiçik də olsa töhfə verdiyimə görə çox məmnunam. Bu işdə müəllif Avropa
Məhkəməsinin təşkili və yurisdiksiyasının əsas aspektlərini tədqiq etməyi
qarşısına məqsəd qoymuşdur. Bu məsələlər olduqca aktualdır, ona görə də dərin
və müfəssəl araşdırma tələb edir. Beynəlxalq məhkəmə orqanı kimi Avropa
Məhkəməsi beynəlxalq müqavilə əsasında – 1950-ci il Avropa İnsan Hüquqları
Konvensiyasına uyğun olaraq təsis edilmiş və ən sonuncusu 14 nömrəli Protokol
olmaqla, Konvensiyaya əlavə edilmiş bir neçə protokol vasitəsilə islahatlara məruz
qalmışdır. Bu formal dəyişikliklərlə yanaşı, Məhkəmə habelə – belə demək olarsa
– «üzvi» surətdə inkişaf etmişdir. Konvensiyanın mətnini təfsir etməklə Məhkə-
mə vacib səlahiyyətlər əldə etmişdir. Bu səlahiyyətlərə dövlətlər üçün hüquqi cə-
hətdən məcburi xarakterli müvəqqəti tədbirlər müəyyən etmək və pilot qərarlar
proseduru çərçivəsində Konvensiyada təsbit olunmuş hüquqların sistematik
pozulması hallarının aşkarlanmasına cavab olaraq dövlətlərin həyata keçirməli
olduqları tədbirləri müəyyən etmək daxildir. Məhkəmə dəfələrlə qeyd etmişdir ki,
Konvensiya canlı
sənəddir; eyni şeyi Məhkəmənin özü haqqında da demək olar.
Məhkəməni təsis edərkən Konvensiyanın müəllifləri ona real, lakin məh-
dudlaşdırılmış səlahiyyətlər vermişlər. Müəllif Məhkəmənin yurisdiksiyasının
əsas hədlərini, yəni ratione materiae, personae, temporis və loci yurisdiksiyalarını
təhlil edir. Bunlar heç də sadəcə texniki məsələlər deyildir. Əksinə, bunlar
Məhkəmənin hüdudlarında kənara çıxa bilmədiyi sərhədlərdir və bu səbəbdən
Məhkəmədə baxılan bir sıra işlərdə tərəflər arasında gərgin hüquqi mübahisələrin
ortaya çıxmasına əsas yaradır. Dövlətlərin bu məsələyə olduqca həssas münasibəti
bu yaxınlarda qəbul olunmuş «Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsinin gələcəyinə
dair İnterlaken Bəyannaməsi»ndə (9-cu bənd) öz əksini tapmışdır.
Məhkəmənin iş qaydasını və fəaliyyətini, habelə onun qərarlarının milli
hüquqa təsirini təhlil etməklə müəllif Avropa insan hüquqları hüququnun
məzmunu və tələblərinə dair Azərbaycan hüquqşünaslarına dəyərli vəsait təqdim
etmişdir. 2002-ci il aprelin 15-də Azərbaycan Konvensiyanı ratifikasiya etdiyi
vaxtdan bəri Azərbaycana qarşı Məhkəmənin baxdığı işlərin sayı hələ xeyli az
Avropa İnsan Hüquqları
Məhkəməsi
19
olsa da, hansı dövlətə qarşı çıxarılmasından asılı olmayaraq Məhkəmənin aparıcı
qərarları ilə tanışlıq insan hüquqlarına uyğun fəaliyyət göstərmək üçün prinsipial
əhəmiyyətə malikdir. Bu məqam Avropa Məhkəməsi və Avropa Şurası tərəfindən
dəfələrlə qeyd edilmişdir. Zaur Əliyevin bir tədqiqatçı kimi bu əsəri vasitəsilə
həmin çağırışa cavabını mən tərifə layiq hesab edirəm.
Jan-Pol Kosta
Avropa İnsan Hüquqları Məhkəməsinin sədri
(19.01.2007-03.11.2011),
Professor
Strasburq, dekabr 2010
Zaur Əliyev
20