Biz özgənin yaratdığı dünyada yaşayırıq
Yüklə 360,3 Kb. Pdf görüntüsü
|
71 “Привези, привези мне коралловые бусы, Мне коралловые бусы из-за моря привези.”. 4 Qadın: İsrar etmə. İşim, həqiqətən, çoxdur. Sabaha çatdırmalıyam. Rəssam: Sənin Kəsəmənlinin belə misrası da var: “Getmək istəyirsən, bəhanəsiz get, Oyatma mürgülü xatirələri…” Mən yarım saat istəyirəm… yaxşı, 20 dəqiqə… 15 olsun... Qadın: Boynumdakı mirvarini rəhmətlik nə- nəm Məkkədən gətirib. Daş-qaşla, ümumiyyətlə qadını bəzəyən, gözəl göstərən əşyalarla aram yaxşıdı. Hər libasımın öz bijuteriyası, zinəti var. Gətirərsən, mən də həvəslə taxaram. Rəssam: Sən özün daha maraqlısan. Qadın: Tamam, olsun. Sənə qurbandır. Rəssam: Nəyi qurban elədin mənə? Qadın: Nə istəyirdin onu!!! Rəssam: Mənə əziz olanları diri, dipdiri görmək istərəm. O qədər diri ki, onu sevənlərə də dirilik verə bilsin. De görüm musiqimə qulaq asdınmı? Bəyəndinmi? Monitordan Sənə dikilən 4 Alla Puqaçovanın oxuduğu mahnıdan: “Gətir, mənə mərcan boyunbağı gətir! Mənə mərcan boyunbağı gətir, dənizin o üzündən”. 72 gözlərimə göndərdiyim musiqiylə bax. Məncə, daha aydın duyacaqsan bu axşamkı israrımın səbəbini. Qadın: Puqaçovanı mən də bəyənirəm. Amma indiki gənclik onu o qədər də sevmir. Rəssam: Sevmək üçün gərək tanıya. Üç qadın səsinə aşiqəm – bizdən Flora Kərimova, türklərdən Sezen Aksu, ruslardan Alla Puqaçova. Üçü də nəhəngdi! Qadın: … Rəssam: Eeeyy! Qadın: … Dünən sağollaşmadan çıxdım, bağışla! Bilir- sən, yüz il izzətsiz danışmaqdansa bir gün hörmətli susmağı üstün bilirəm. Sənə olan hisslərimdən danışmayacam, özün bunları analiz edərsən. Bilirəm ki, hər şeyi öz istədiyin kimi qavrayacaqsan. Sən qadınların fikrinə qulaq asıb bildiyini edən kişilərdənsən, amma atdığın hər addımda qadını düşünəcəksən, onu anlamağa çalışacaqsan. Bəlkə bu üzdən sənə marağım böyükdür. Kim bilir? ...Səni mənim üçün başqalarından fərqləndirən məşhur rəssam olmağın deyil, məhz səni öyrənmək, duymaq istəyimdi. Bəzən qədim bir qaladan tapılan mücrüyə bənzədirəm səni. Qapağını qaldırmağa ürək eləmədiyim mücrüyə. İçində zinət də ola 73 bilər, çürümüş yarpaqlar da. Amma fal açmağı sevmədiyim üçün çalışıram səni özüm öyrənim. Lazım olmasa, mücrünü açmayım, bəlkə başqasına qismət olar deyə götürdüyüm yerə qoyum. Bilirsən, mənim də “mücrü” adamlarla təmas- dan xoşum gəlir. “Mücrü” olduğunu bildiyindən ona dəyər verirsən, hətta içindəkini görməsən, bilməsən də. Belə mücrünü yavaş-yavaş açmaq ayaq altındakı minanı ustufca zərərsizləşdirmək kimidi, yaşam ehtirası ölümlə həyat arasındakı o qısa zamanda daha aydın duyulur, həyatın dəyərini anladır. İçində nə olur olsun, təki əlin- dəki Pandora mücrüsü olmasın... Məni yenə hey- ran qoyursan. Sənə yüngülcə toxundum, təmas- dan qığılcım qopdu sanki. Bu təması qorumaq üçün zamanı dayandırardım. Mikelancelo ilahi təması “Adəmin yaranması” əsərində dondurduğu kimi. Göndərirəm o rəsmin linkini, bax! Zamanın anları narın qum dənələri kimidir. Bir qum dənəsi bir andır. Birinə qum saatındakı zaman yetmir, başqasına bir qum dənəsi – bir an belə bəsdir. O, bu qum dənəsindən özünə saray tikəcək, bir ana bütöv bir ömrü sığdıracaq. İstəsə bir ana sığan ömrü həmişəlik donduracaq, zamanı durduracaq. Özümü bunların heç birinə aid 74 etmirəm. Sadəcə, hər anın dəyərini bilməyə çalışıram. Yetər ki, zaman məndən yana qaçmasa belə içində olum. Təklik Allaha xasdır. Mən istəsəm belə, tək qala bilmirəm. Bir də təkliyi xoşlamıram, sənin o gün bəhs etdiyin Rilke demiş: “Tənhalıq yağışla doludur”... Həyat pay- laşdıqca gözəldir. Paylaşmaq üçün biri vardı. Onu qəlbimin ən qaranlıq köşəsində saxlamışam. O, özü bu otağı seçib. Mən də onun seçimiylə razılaşmışam. Tənhalıqdan yazırsan. O da cürbəcür olur. Biri var tənhalığı özün seçirsən, çıxıb gedirsən, hamını tərk edirsən. Biri də var hamı səni tərk edir, tək qalırsan – bu, daha dəhşətlidi. ...Bilmi- rəm niyə, amma deyəsən, səni “qəlbinin qaranlıq köşəsində” gizlətdiyinə qısqanmağa başlayıram axı! Sənin yerini tutacaq birisi yoxdu, məni əhatə edənlərdən çox fərqlisən. Demək istədiklərimin kəsərini azaldıram güclə. Amma daha artığına layiqsən. İmkan vermə qısqanım. Zəhləm gedir bu duyğudan. Bəzən ona zəiflik də deyirlər, mən bu fikri paylaşmıram. Heç vaxt qısqanmamışam, yəqin indi də olmaz. Adam bəzən tək qalmaq istəyir. Hərdən fikirləşirəm, elə bir imkan ola, özünü də qoyub gedəsən, palto kimi çıxarıb asılqanın qarmağına 75 keçirib gedəsən. Özünü tərk edəsən. Təəssüf, olmur belə şeylər. ...Qısqanclıq! O, tonqal tək əvvəl səni istisinə çəkər, sonra ağuşuna alıb yandırar. Üstünə su töksələr belə sönməzsən. Buna imkan vermə! ...Bir vaxt taleyimə üsyan edib, ona qarşı çıxdım. Məni ağır, çox ağır cəzalandırdı. Ancaq peşman deyiləm. Üsyan cəzadan şirindirsə, peşmanlığa yer yoxdur. Qısqandığın isə buna layiq deyil. Tanısan qısqanmayacaqsan. Gecən xeyrə qalsın! Qucaqlayıb bağrıma basmaq, alnından öpmək istədim… Rəssam: Səni təbrik edirəm! Bayram hədiyyən var, sürpriz eləmək istəyirdim. Qadın: Salam! Çox sağ ol, amma mən bu bayramı qəbul etmirəm. “8 mart” solçu bir hərəkata bağlıdır. Paris fahişələrinin öz hüquqları üçün küçələrə çıxdığı gündür, Roza Lüksem- burqun təklifi bəhanədir. Ondan mənə nə? Qadınların bir gün yox, həmişə sevilməsini istəyirəm. Qadını bir gün yox, hər gün sevən kişilərə ehtiramım var. Rəssam: Ta bu sözdən sonra nə sürpriz?!. Qadın: Amma hədiyyəni görmək maraqlı olardı. Rəssam: O daha sürpriz deyil. Yüklə 360,3 Kb. Dostları ilə paylaş:
|