108
Bilmirəm kimin sözüdü, deyir: “Kişilər qoyun
kimidi, elə bilirlər, gördükləri ot yediklərindən
dadlıdı”. Bu deyimi dəyişib başqa anlamlar üçün
də istifadə etmək olar, məsələn: “İnsan onu se-
vənləri öz sevdiklərinə qurban etməyə hazırdır”.
Bu, əvvəl-əvvəl şirin olsa da, sonda faciədi, morfi
məstliyi və morfi faciəsi kimi.
Rəssam: Dünən axşam telefonun bağlı idi.
Zəng eləmişdim. Bu axşam ”İbrus”da maraqlı
tamaşa var. Deyəcəkdim gəl birlikdə baxaq.
Amma Sən bu məktubu oxuyanda artıq tamaşa
bitmiş olacaq yəqin. Güman edirəm, ilk görüş və
ilk söhbət üçün bu, bir aralıq mövzusu olar. Sən
axı nədən danışacağımızı bilmirsən...
Qadın: Salam! Qubadan qayıdırıq. Tədbir
uzandı bir az. Amma tamaşaya çatacam.
“İbrus” teatrında Rüstəm İbrahimbəyovun “O
və onlar” tamaşasının premyerası oldu. Tək
getdim. Fəxrəddin Manafov, Mehriban Zəki
rollarını usta oynadılar. Belə tamaşadan sonra
teatrı sevməmək olmur! Görsəydin Səni necə
həyəcanla gözlədim ötən axşam – ürəyin
ağrıyardı, qıymazdın mənə, ayaqyalın qaçardın!
109
Elə inanmışdım ki gələcəyinə. Bütün tamaşa boyu
gözüm qapıda qaldı.
Çatmışdım, əzizim. Maşını Nərimanovun
heykəli yanında saxlatdım. Burdan teatra kəsə
yolla, pilləkənlə də düşmək olur. Amma düş-
mədim, eləcə oturdum heykəlin yanındakı skam-
yada. Bəlkə də tamaşa bitənəcən oturdum, düz iki
saat. Eləcə, tək-tənha oturdum orda. Gəlmədim,
gələ bilmədim. Sən Allah bağışla, gərək gələcə-
yimi yazmayaydım... Bilirsən, sənlə danışanda
rahat oluram. Mənə elə gəlir ki, məni təəccüblən-
dirmək istəyirsən, heç kəsə deyə bilmədiyini, heç
bir yerdə yazmadığını mənlə paylaşmaq istəyir-
sən. Bunları sevə-sevə dinləməyə hazıram. Sən-
dən zövq alıram. Sən başqasan. Ürəyin gəncdir.
Göründüyündən də sadəsən. Gözlərin çox görüb,
amma gördüklərini dilin az deyir. Məncə, sən
demək istədiklərini tablolara danışırsan. Sənin
tablolarını görmək istəyirəm. ...Məni sözlərinlə
deyil, davranışınla da göylərə qaldırmısan.
Hərdən o qədər müəmmalısan, bəzən isə elə
bilirəm, uzun illərdir tanıyıram səni. Bəlkə məni
özün o qədər yüksəyə qaldırırsan ki, səni yuxa-
rıdan daha aydın görüm... Mənim üçün çox
dəyərlisən. Səni itirmək faciə olar.
110
Səndən ötrü çox darıxıram!!! Mənim bu
sözlərim səni ucalda bilər, amma məni alçaltmaz
Sənin yanında... Səmimiyyətinə heyranam. Dəfə-
lərlə sənə hirslənmişəm, bəzən lap ağ eləmişəm.
Bütün hirsim Sənin səmimiyyətinin qarşısında
mum kimi əriyir. Sən həqiqətən də tapıntısan...
Mənlik bir iş yoxdu, özün ucalmısan mənim
dünyamın ucalıqlarına. ...Sən axı nə vaxt
tablolara baxmaq istədin, mən qoymadım?
Sərt davranış əslində kövrək ürəyin təza-
hürüdür. Ərk edib demisənsə, demək, məni əzizin
sanmısan. Ondan böyük dəyər olarmı? Bizi ucal-
dan bizim əməllərimizdi. Ağlına gəlməyən uca-
lıqdasan. Oradan yerə enmək ehtimalın yoxdur.
Ən azı ona görə ki, mən səni olduğun ucalıqda
seyr etməkdən hədsiz zövq alıram.
Görüşümüzə hələ çoxmu var, Səncə? Bəlkə
heç tələsməyək, necə ki, Sən tələsmirsən. Lap ilin
sonunda, yeni il qabağı görüşərik. O vaxta qədər
də bir-birimizi daha yuxarılara qaldırarıq. Yerə
kosmosdan baxarıq. Nə fikirləşirsən? Bilirsən Yer
kosmosdan necə doğma görünür? Çünki sən
qalxdıqca o kiçilir. Hər şeyin balacası doğma olur
axı! Məncə, kosmosdan Yerə baxmaq qədər
maraqlı, həyəcanlı seyr ola bilməz. Sənin indi
111
qoyduğun şəklinə tamaşa eləmək buna aid deyil,
bu, başqa zövqdü!!! Yerə ucsuz-bucaqsız kəhkə-
şandan, milyonlarla ulduzun arasından baxanda
burdakı pisliklər – tanrılıq iddiaları, satqınlıqlar,
yaltaqlıqlar – necə də cılız görünür!
Кosmosu istəmirəm, bəlkə də özüm Aydan
gəlmişəm deyə... Yer kürəsini bəyənirəm. Mən də
o fikirdəyəm ki, Allahın əlamətləri göydəki yox,
yerdəki dünyadadır. O gün bəhs etdiyimiz Koelo
öz “Kimyagər”ində dediyi kimi: “Dünya sadəcə
Tanrının görünən tərəfidir”. Ona görə burada
qalmaq fikrim var. Burdan sənə baxmaq daha
maraqlıdır… Hansı şəklimi daha çox bəyəndin
yenilərin içərisində? Həyatda heç də şəkildəki
kimi deyiləm. Deyirlər daha sirliyəm. “Bakalım”
sən necə tapacaqsan məni.
Açığı, çətinlik çəkirəm seçməyə. Sən bunların
hamısı ilə bütövsən, tamsan. Birində barmaqlar, o
birində qamət, digərində baxışlar, bir başqasında
dodaqlar. Deyəsən, dodaqlarının gözəlliyindən
yazmamışdım heç. İndiki şəklini hələ dəyişmə.
Qoy barmaqlarınla “oynayım” bir az da. ...Sabah
Qırğızıstana gedirəm. İssık-Kul sahilində bir
konfransa qatılacam. Türk xalqları rəssamlarının
sərgisini də planladıq bəlkə. Üç günə qayıdıram.
112
Sonra görüşə bilərik – əlbəttə, istəsən. Hansı günü
istəsən, görüşərik.
Bu vaxt oralar soyuq olar. Özündən muğayat
ol! Zamanı tələsdirməyə, onun əvəzinə nələrsə
etməyə qalxma! Vaxt öz vaxtında gəlir həmişə...
Görüşərik, sağlıq olsa. Salamat qayıt!
Sən də salamat qal! Ordan – “Tanrının
görünən tərəfindən” sənə zəng vuracam.
Dostları ilə paylaş: |