Bolani maktabga tayyorlashda mtt, maktab hamkorlik ishining ahamiyati

Tor ma’nodagi tarbiya tushunchasi-bu yoshlarda dunyoqarashni shakllantirish, xulq-atvorni shakllantirish, ularning estetik dinini rivojlantirish va jismoniy kamolotga yetishtirishdir.
Tarbiya – ma’naviy manbalar va xozirgi zamon talablari va ehtiyojlarini nazarda tutgan xolda, o‘qituvchining o‘quvchi bilan aniq bir maqsadga qaratilgan o‘zaro amaliy va nazariy muloqotidir.
Biror bir maksadga karatilgan tarbiya jarayonining moxiyati va vazifalari tarbiyachi tomonidan rejalashtiriladi va tartibga solinadi:

1. 
   Talabaning qaysi hislatini shakllantirish yoki yo‘qotish maqsadida rejalashtiriladi.
   
2. 
   Shu hislatlarni tarbiyalash yoki yo‘qotish uchun xizmat qiluvchi manbalarni izlab topiladi.
   

V) Belgilangan maqsad uchun xizmat qiladigan nazariy va amaliy manbalarni qaysisini va qayerda ishlashni rejalashtiriladi.
Bunday rejaga solinib olib borilgan tarbiya moxiyatini ta’lim-tarbiya tizimi, jamiyat va insonlarning intellektual va jismoniy faoliyati tashkil kiladi.
Tarbiya jarayonining jamiyat taraqqiyotidagi roli nixoyatda beqiyosdir. Insonni tarbiyalash, uni bilim olishga, mexnat qilishga undash va bu xatti-harakatini sekinasta ko‘nikmaga aylantirib borish lozim. Insonning mushoxada qilish qobiliyatini tarbiyalaydi va mushoxada qilish aqlni peshlaydi. Aql ongni saqlaydi. Ong esa moddiy va ma’naviy manbaga aylanadi. Shu tarzda inson asta-sekin takomillashib, komillikka erishib boradi. Ammo buning uchun tarbiyachi va tarbiyalanuvchidan uzoq davom etadigan mas’uliyat, sharafli mexnat va qunt, irodani talab etadi. Buning uchun bolalarning yosh xususiyatlarini hisobga olish zarur. Ma’naviy, insoniy sifatlarning shakllanishida oiladagi, atrofdagi, jamiyatdagi muxit va bolalarga bo‘lgan munosabat muxim rol o‘ynaydi. Ota-onalarimiz va atrofdagilarning bir-birlariga bo‘lgan munosabatlarini ko‘rgan bola shunga karab shakllana boradi. Ular avval kattalarga taklid kiladilar. So‘ng sekin-asta qilayotgan ishlarining moxiyatini anglaydilar. Bolalarni to‘gri tarbiyalashda ota-onaning ongi, ma’naviyati, bilimi, tarbiyalanganligi muhim ahamiyatga ega.
Aniq bir maqsadga qaratilgan tarbiyaning samaradorligi tarbiyachining qanday metoddan foydalanishiga bogliq.
Metod – yunoncha atama bo‘lib – aynan nimagadir yo‘l, usul orqali maqsadga erishish yo‘lini bildiradi. Metod, ya’ni usul axborotni uzatish va qabul qilish harakteriga qarab:

1. 
   So‘z orqali ifodalash usuli.
   
2. 
   Ko‘rgazmalilik usuli.
   
3. 
   Amaliy, namuna usuli.
   
4. 
   Ragbatlantirish va jazo usuli.
   

Yuqoridagi metodlar (usullar) o‘z navbatida quyidagi guruhchalarga bo‘linadi:
Birinchi gurux - so‘z orqali uzatish, maslaxat berish, ma’lumotlarni eshitish orqali qabul qilish, xikoya, ma’ruza, suxbat va boshqa usullarga;
Ikkinchi gurux - kinofilmlar, tasviriy san’at, badiiy san’at va boshqa ko‘rish orqali tarbiyalash usullariga;
Uchinchi gurux - tarbiya ma’lumotlarini amaliy mexnat harakatlari orqali berish. o‘rnak ko‘rsatish, boshqalarni amaliy mexnatini misol qilib ko‘rsatish;
To‘rtinchi gurux - o‘kuvchi-talabalarning yaxshi bajargan ishlarini, o‘rtoklari oldida yoki ota-onalar majlisida ma’qullash, minnatdorchilik bildirish, iqtisodiy yordam, stipendiyalarini oshirish, maqtov yorliqlari topshirish. Suratlarini xurmat taxtachasiga yopishtirish va boshqa ogzaki, ”raxmat”, ”barakalla” kabi ragbatlantirish usullarini kiritish mumkin.