Bu dünya göRÜŞ yeriDİ
Yüklə 1,03 Mb.
|
- Bu səhifədəki naviqasiya:
- Bu dünya görüş yeridi
Aqil İman
174 Adam var ki, yüz il yaşasa da, gedəndən sonra bircə ar- şın izi də qalmır… Adam da var ki, hələ gəncliyindən elin mənəviyyat xəzinəsinə bəxş elədiyi yadigar zərrələriynən anılır, xatır- lanır.
Elə Aqil İmanın özü kimi, sözü, söhbəti kimi…
Özünü odlara salmağın hədər. Mən sənə nə Məcnun, nə də Fərhadam, Mənasız хəyala dalmağın hədər. Gəl, belə ağlama boynunu büküb, Könlümdə yurd-yuva özgəsi tikib. Bu qədər işgəncə, iztirab çəkib, Hicranda, möhnətdə qalmağın hədər. Aqil İman deyər, qopsa qiyamət, Yenə də uyuşmaz bizim məhəbbət, Bəlkə də sevirsən, ancaq, ey afət, Oduma, közümə yanmağın hədər. Aqil İman haqqındakı yazımın bu yerində bir məsələni oxucuların nəzərinə çatdırmaq istərdim. El sənətimizin qədim köklərindən üzü bəri böyük bir zaman ölçüsünün üç cilddə ilk dəfə işlənən “Mənim sazlı- sözlü dünyam” kitablarına təsadüflə düşən sənətkara rast gəlinə bilməz. Müəllif bu kitablarda klassiklərimizdən tut- muş müasirlərimizə qədər kimin barəsində axtarış aparıb, söhbət açıbsa, onların həyatı, yaradıcılığı ilə bağlı bu və ya başqa bir dəyərin ölçüsünü nəzərə alıb… Bu dünya görüş yeridi
175 Ulu Göyçənin ustad sənətkarı Həsən Xəyallının kökün- dən boy atan, Sərraf Şiruyədən dərs alan Aqil İman buda- ğından söz açmağımız da bu qəbildəndir… Taleyin alnına yazdığı yarımçıq ömrü mənalı keçib onun. 1958-ci ildə Göyçə mahalının Daşkənd kəndində, şair Həsən Xəyallının ailəsində dünyaya gəlib. Gözü görüb, ağlı kəsdiyi gündən ata müdrikliyi, ata öyüdü gərəyi olub. Soydan gələn istedadıynan bu eyliyin vəhdəti bəhrəsini verib. Orta məktəbi bitirəndən sonra ali təhsili alıb. Mühən- dislik ixtisasına yiyələnib. Qəlbi daim xeyirxah diləklərə bağlı olan Aqil İmanın həyat yollarında atdığı addımlar da əqidəsinə, amalına mü- nasib olub. Qurub-yaratdığı hər xanənin özülünü qoyduqca ömrün sabahına ümidi artıb, gümanı çoxalıb. İnsanlara özünün yaxşılıq etməyə çalışdığı kimi özgə- lərinə də bu xoş keyfiyyətə qulluq etmələrini rəva bilib. Mühəndis əllərinin yaratdıqları adamların estetik zövqünə yaradıqca, şair qəlbinin kağızlara ələdiyi şeir qafiyələri eşi- dənlərin ruhunu oxşayıb. Gənclik çağlarından belə qarışıb müdriklərin cərgəsinə, belə sayılıb əhli-ürfan məclisində!
Aqil İman
176 Qov qəlbindən dumanlığı, İşıqlandır qaranlığı, Acılığı, yamanlığı, Axıradək yeyən olmaz. Dünyada doğruluğu, düzlüyü öz varlığı qədər uca tutan Aqil İmanın hələ cavanlığında nəsihətamizliyə meyil et- məsi də onun soykökündən gələn irsi əlamət imiş. Həsən Xəyallının müdrik kəlamlarını əzbərinə döndərə-döndərə, Sərraf Şiruyənin şair kamalına söykənə-söykənə şairlik dünyasının yollarında kövrək addımlarını atdığı gündən bu meyarı özünə ilkin örnək bilib. Amma bir fərd kimi onun özünəməxsus dünyası varmış… Mətləb içində mətləb anlatmaq, xanədən-xanəyə yeni mənalarla qafiyələrini bəzəmək, hörmətinin də, şöhrətinin də tərənnümünü şeirlərində mərdi-mərdanə söyləmək Aqil İmanın həmişəlik vərdişlərinə dönübmüş. Hamını, görüb tanıdıqlarını, eşidib bildiklərini, bir söz- lə bütün yan-yörəsini sözündə, söhbətində, əhdində, ilqa- rında, tutduğu bütün işlərdə düz görmək istərmiş o… Elə ki düşündüklərinin əksini gördü, bax onda qələmi- nə sarılıb bütün şübhələrini qafiyələrinin oynaq, axarlı di- liynən sinəsindən kağızlara köçürər, onu gözlərə, könüllərə yaymağa çalışarmış. Və bir daha belə hallarda üzünü ulu babalarımıza tutar, giley-güzarını, nifrət və qəzəbini onların ayıq ruhuna söy- lərmiş…
Dövrandan, zamandan şübhələnmişəm. Hardasan, Nəsimi, yetiş köməyə, Məzhəbdən, imandan şübhələnmişəm. Bu dünya görüş yeridi
177 Ötmür kamanımın ədalət simi, Adət-ənənəmin sökülür himi. Günahsız kimsəyə günahkar kimi, Verilən fərmandan şübhələnmişəm.
Bir çox məziyyətləriylə bərabər onun vətənpərvərlik ideyaları da yerindən imiş, sonradan keçmə deyilmiş. Hələ vaxtilə ulu Göyçəsindən sarı nigaranlığı da məhz gənc- liyindən beləcə dönübmüş onun gündəlik qayğılarına:
Dağda çiskin, duman ağlar. Qürbət eldə sızıldayar, Qəlbim olar kaman ağlar. Yad adətə olar naşı, Daşdan daşa dəyər başı, Qurumaz gözünün yaşı, Hər gün çəkər aman ağlar. Həsrətindi bu qəm, qubar, Ürəkdə dərd, saçında qar. Göyçə deyin neçə ki var, İman ağlar, yaman ağlar. Məgər Vətən anlamı bir içim sudan, bir ovuc torpaq- dan, bir parça daşdan və nəhayət, bir neçə addımlıq qapı yerindən başlamırmı? Aqil İmanın da Vətən sevgisi, Vətən məhəbbəti doğma Göyçəsinin obalarından başlayıb böyük Azərbaycan elində Yüklə 1,03 Mb. Dostları ilə paylaş:
|