7
iclaslarında, respublika və beynəlxalq elmi konfranslarda məruzələr
edilmiş, mövzu ilə bağlı müxtəlif jurnallarda 11 məqalə çap edilmişdir.
Dissertasiyanın quruluşu və məzmunu. Dissertasiya işi giriş, üç fəsil,
nəticə və istifadə edilmiş ədəbiyyat siyahısından ibarətdir.
İŞİN ƏSAS MƏZMUNU
Dissertasiyanın giriş hissəsində mövzunun aktuallığı əsaslandırı-
lır, məqsəd və vəzifələri müəyyənləşdirilir, nəzəri-təcrübi əhəmiyyəti
barədə məlumat verilir, tədqiqatın obyekti, predmeti, metodları, elmi
yeniliyi və müdafiəyə təqdim olunan əsas müddəaları şərh olunur.
Dissertasiyanın birinci fəsli "Dilin leksik sisteminin öyrənilməsinin
nəzəri aspektləri" adlanır ki, bu da iki yarımfəsildən ibarətdir. Bu fəslin
birinci bölməsində sahə nəzəriyyəsinin dilçilikdə tədqiqi şərh olunur.
Dilçilik tarixində sahə nəzəriyyəsiniun əsaslandırılması və başlıca
prinsiplərinin işlənib hazırlanması semantik sahələrin araşdırılmasından
başlayır. Sahə nəzəriyyəsi ilk dəfə J.Trir
1
tərəfindən irəli sürülmüş və yeni
humboldtçuluğun ən böyük nümayəndəsi L.Vaysgerber
2
tərəfindən daha
da inkişaf etdirilmiş, genişləndirilmiş və təkmilləşdirilmişdir.
Həmin nəzəriyyənin banisi J.Trir və aparıcı nümayəndəsi J.Vaysger-
ber semantik sahəni məfhumi dildə öz ifadəsini tapan ekstralinqvistik ha-
disə kimi şərh etmiş, digər cəbhənin nümayəndələri
G.İpsen
3
, V.Portsig
4
,
G.Müller
5
kimi dilçilər isə semantik sahəni konseptual deyil, yalnız dil
hadisəsi kimi şərh etməyə üstünlük vermişlər.
İstər semantik, istərsə də sintaktik və funksional-semantik sahələrin
müqayisəli - tipoloji planda öyrənilməsi sahəsində də xeyli işlər
görülmüşdür ki, bu sahədə Azərbaycan dilçilərinin də nailiyyətlərini qeyd
1
Trier J. Die Idee der Klugheit in ihrer sprachlichen Entfaltung. Zeitschrift für
Deutschkunde 46, 1932, S. 625-635
2
Weisgerber L. Die volkhaften Kräfte der Muttersprache, Dieserweg,
Frankfurt/M, 1939, 84 s.
3
Ipsen G. Der neue Sprachgbegriff.- Zeitschrift für Deutschkunde, Lepzig-Berlin,
1932, Jg. 46, Hft.1, S. 1-18
4
Porzig W. Wesenhafte Bedeutungsbeziehungen. Beiträge zur Geschichte der
deutschen Sprache und Literatur 58, Halle, 1934, S. 70-97
5
Müller G. Wortfeld und Sprachfeld. Beiträge zur Einheit von Bildung und
Sprache im geistigen Sein, Berlin, 1957, S.155-163
8
etmək lazımdır. Alman, ingilis, rus dilçilərinin müxtəlif sahələrinin
Azərbaycan dili ilə müqayisəli şəkildə araşdırılması həm nəzəri, həm də
emprik baxımdan əhəmiyyət daşıyır (S.Abdullayev, E.Nəcəfov,
U.Aslanova, X.İsazadə, İ.Tahirov və başqaları).
S.Abdullayev rus dilçisi Q.S.Şurun sözlərinə istinad edərək yazır ki,
modallıq sahəsi, zaman sahəsi, aspektuallıq sahəsi, kəmiyyət sahəsi və s.
bu kimi terminlərin işlədilməsində "sahə" anlayışı "kateqoriya" mənasında
anlaşıldığı kimi, bir sıra hallarda da geniş mənada "sistem", "paradiqm",
"qrup", "funksional-semantik plan" terminlərinə sinonim kimi anlaşılır,
bəzən hətta dil strukturu sadəcə olaraq, "sahə" kimi də izah olunur
1
.
Qeyd etdiyimiz kimi, sahə nəzəriyyəsi ilk dəfə sistemli şəkildə J.Trir
tərəfindən işlənmiş və bir nəzəriyyə kimi əsaslandırılmışdır. Onun əsas
fəlsəfi ideyasını belə izah etmək olar ki, hər bir dil və hər bir dil səviyyəsi
maddi aləmi başqa cür hissələrə ayırır, onu başqa cür əks etdirir və dil
ünsiyyəti sayəsində insanlar, dünyanı dilin təsvir etdiyi kimi görür.
Birinci fəslin ikinci yarımbölməsində dilin lüğət tərkibində leksik
vahidlərin müxtəlif əlaqə növləri tədqiq olunur. Müasir dilçilikdə əlaqə-
lərin əsasən iki tipi göstərilir: paradiqmatik və sintaqmatik. Sintaqmatik
əlaqə dil vahidləri arasındakı xətti əlaqədir. Bu əlaqə dil vahidlərinin bir
növ sıralanmasına aiddir. Paradiqmatik əlaqə isə müxtəlif oppozisiyalar
əsasında mövcud olur. Paradiqmatik və sintaqmatik əlaqələr belə izah
edilir ki, nitq dil vahidlərinin seçilməsi və birləşdirilməsi nəticəsində
yaranır. Bu proses zamanı sözlərin mənasında dəyişikliklər baş verir. Dil
vahidlərinin seçilməsinə paradiqmatik əlaqə, birləşməsinə isə sintaktik
əlaqə deyilir
2
. Paradiqmatik sahələrə leksik vahidlərin bu və ya digər
əlaqələrinə görə oxşar olan ən müxtəlif sistemlər daxildir: leksik-semantik
qruplar, sinonim və antonimlər, semantemlər (polisemantik sözün bir-
birilə əlaqəli mənalarının cəmi), morfosemantik paradiqmlər, nitq hissələri
və onların qrammatik kateqoriyaları.
J.Vaysgerber, K.Royning, O.Duxaçek, F.P.Filin, A.A.Ufimtseva və
başqaları leksik-qrammatik qrupları tədqiq etmişlər. L.Vaysgerber
semantik təhlilin yeni metodunu tətbiq edərək leksikada sistemlilik
1
Abdullayev S. Müasir alman və Azərbaycan dillərində inkarlıq kateqoriyası,
Bakı, 1998, s. 14-16
2
Verdiyeva Z., Ağayeva F., Adilov M. Azərbaycan dilinin semasiolo-
giyası. Bakı, Maarif, 1979, 306 s.