126
İnsan üçün ən dəhşətli şe - gözləri açıq ikən yatmış adama
çevrilməkdir.Əgər biz hamı üçün xoşbəxt həyat arzulayırıqsa,
adamlar
arasında
mütləq
xeyirxahlıq,
qardaşlıq
münasibətlərinin bərqərar olmasına, kin, paxıllıq və eqoizm
kimi mənfi halların qarşısının alınmasına nail olmalıyıq.
Bunun zəruri olduğunu yalnız sosial baxımdan izah etmək
düzgün olmazdı. Bunun hələ fizioloji tərəfi də var.
Kin insanda bir çox gözəl keyfiyyətləri öldürür, qəlbini
qaraldır, ağlını kütləşdirir, istedadını isə zəiflədir.
A.Mitskeviç yazırdı :“Qəzəb, kin - gücsüzlüyün silahıdır”.
Təbiət zəhəri sürünənlərə vermişdir.Güclülərin ona ehtiyacı
yoxdur.”
İdarəetmədə yalvarış və ya söyüşlə iş getməz, işi bacarıqla
təşkil etmək lazımdır.İ.P. Pavlovun dediyi kimi, hər bir işdə
ardıcıllıq, təvazökarlıq və ehtiras olmalıdır. Əməyə yaradıcılıq,
poeziya elementləri daxil etmək lazımdır ki, adama yorğunluq
deyil, sevinc gətirsin.
Mənfi emosiyalar insanların daxilində təlatümə gəlməkdən
əlavə, onların zahiri simasında da əks olunur. Məsələn, qəzəb
emosiyasında dişlər qıcıyır, gözlər parlayır, ağrı və dərd
təsirindən qaşlar ortadan çatılır, heyrət hissi gözləri və ağzı
açmaqla ifadə olunur, etinasızlıq zamanı isə baş bir yana dönür
və aşağı dodaq sallanır.
Qəddarlığı ilə dünyada məşhur olan tarixi şəxsiyyətlərdən
biri Napoleon haqqında bir misalı gətirmək istərdim. Deyirlər
Napoleonun “polad kimi soyuq” gözləri parıldayanda, hətta ən
qorxmaz adam olan Lann da titrəyərmiş. Nə üçün?
Gözün parıldaması - emosiyanın toplanmasını göstərir,
toplanmış emosiya isə, bildiyimiz kimi, mütləq özünə çıxış
yolu tapmalıdır.
Mehtər oğlu olan və Bonapartın həyatını iki dəfə xilas etmiş
Lannın qorxmasına səbəb korsikalı sərkərdənin acığını bir
adama tökəndə çox amansız olmasını bilməsi idi. Afrikanın
şimalında Abukir yaxınlığındakı vuruşmaları xatırlayaq, burada
127
on beş min türk əsgəri sahilə çıxmışdı. Napoleon onların on beş
minini də qırdırmışdı. Halbuki bunların çoxunu əsir almaq da
olardı.
Materialist filosofların affektlər haqqında baxışlarında
mütərəqqi fikirləri özündə inkişaf etdirərək qeyd etmişdilər ki,
affektlər, hisslər, emosiyalar və ehtiraslar idarə oluna bilər və
hökmən idarə olunmalıdır. Əxlaq tərbiyəsinin qarşısında duran
vəzifə heç də bütün hiss və ehtirasları boğmaq, cilovlamaq,
ölgünləşdirmək deyil, onları tərbiyə etdirməkdir, inkişaf
etdirməkdir, yalnız o affektləri, emosiya və ehtirasları
həqiqətən boğmaq, cilovlamaq lazımdır ki, bunlar son nəticədə
insanı alçaltmasın, onu fiziki və mənəvi cəhətcə şikəst edib
eybəcər hala salmasın.İnsanın əzəməti, qüdrəti və böyüklüyü
məhz onun öz affektlərini, hiss və ehtiraslarını idarə edə bilmək
qabiliyyətinə malik olmasındadır. Bu qabiliyyət yalnız insana
məxsus qabiliyyətdir. Məhz bu baxımdan özünüələalma
qabiliyyəti insanın əldə etdiyi ən yüksək mənəvi nemətdir.
Özünüələalma emosiyaları ram etmək bacarığıdır. Yalnız
özünü hər şəraitdə ələ almağa qadir olan adamlar dağ kimi
sarsılmaz olurlar. Affektlərini idarə edə bilməyib, bunların
quluna çevrilmiş adamlar, stress vəziyyətinə düçar olmuş
adamlar dünyada ən bədbəxt adamlardır.
Böyük alman filosofu Hegel yazmışdır : “Dünyada heç bir
böyük nailiyyət ehtirassız əldə edilməmişdir.”
Alman yazıçısı Jan Polun nəzərincə, “insan həm
ehtiraslara, həm də bunları idarə etmək qabiliyyətinə malik
olmalıdır.” Məşhur amerika yazıçısı Cek London isə
yazmışdır: “Əbədi, lakin yuxulu planet olmaqdansa, qoy
parlaq meteor olum!”
Məşhur ingilis ədəbiyyatşünası Con Kollinz yazırdı:
“Yalnız iki ehtiras bizə həzz vermir- bunlardan biri paxıllıq,
digəri qorxudur.” Jan-Jak Russoya görə, “ehtiraslar qızğın
olduqca onları idarə etmək zərurəti də bir qədər artıq olur.”
128
Ən hirsli vaxtda belə özünü ələ ala bilmək, öz
hərəkətlərinin, dediyin sözlərin mənasını və labüd nəticələrini
dərk edə bilmək, insanın “ruhu sağlamlığının” mühüm şərtidir.
Əxlaqi təcrübə göstərir ki, hirsli, qəzəbli bir vaxtda
düşünülməmiş edilən bir hərəkət və deyilən bir sözü güllə ilə
müqayisə etmişlər. Atılan gülləni geri qaytarmaq mümkün
olmadığı kimi, deyilən sözü də geri qaytarmaq mümkün
deyildir.
Özünüələalma eyni zamanda əxlaqi azadlığın təzahürüdür,
mənəvi sərbəstliyin mühüm göstəricisidir. Insanın ən çətin, ən
mürəkkəb şəraitdə özünü ələ ala bilməsi, öz coşğun
ehtiraslarını boğa bilmək dərəcəsi eyni zamanda onun əxlaqi
azadlığının, mənəvi muxtariyyatının dərəcəsidir.
Bir sözlə, insan idarə edəndən idarəolunana, özünə
ağalıqdan
öz
ehtiraslarının
köləsinə
çevrilir.
Əbəs
deyilməmişdir ki, ən böyük qələbə insanın öz üzərində
qazandığı qələbədir. Biz heç vaxt unutmamalıyıq ki, ən çətin
vəziyyətdə özünü ələ almaq əxlaqi igidlikdir və bu cür igidlik
hamıya müyəssər ola bilər. Bunun yeganə açarı özünü dərindən
dərk etməkdən, sözün əsil mənasında özünə ağa olmaq
qabiliyyətini qazanmaqdan ibarətdir.
Öz emosiyalarını idarəetmənin yolu insanın iradəsindən,
özünü dərketməsi üzərindən keçir. Əsəb proseslərinin insanın
özü tərəfindən idarə edilməsi, tənzim edilməsi qabiliyyətini
ağıl və iradə vasitəsilə yüksəltmək lazımdır. Hər bir kəs bu
sahədə öz üzərində məşq etməli, çalışmalıdır. Məhz özünü, öz
əsəblərini tənzim etmək yolu ilə artıq həyəcanları, emosiyaları
vatında sakitləşdirməyi vərdiş halına keçirmək lazımdır.
Bu
işlə
əsasən
psixoprofilaktika
məşğul
olur.
Psixoprofilaktika- insanın özünü dərindən dərk etməsi, bunun
əsasında öz emosiyalarını idarə edə bilməsini təbliğ edir;
ailədə, kollektivdə özünü son dərəcə mədəni apara bilmək
qabiliyyətini, düşünərək yüz ölçüb bir biçdikdən sonra
danışmağı təbliğ edir; evdə və işdə tam mehribanlıq,
Dostları ilə paylaş: |