Qondarma erməni soyqırımı faktların dili ilə
58
qazandılar. Bütün ifrat, ekstremist qüvvələr bu partiyada
birləşdi. Daşnaqlar mülayim platformalarda dayanan
partiyalar üzərində inamlı qələbə qazandılar və onların
siyasəti mahiyyət etibarı ilə hakim teokratik yuxarı
təbəqənin–Eçmiədzin katalikosunun siyasətinə çevrildi
(4, I cild, 59).
Partiyanın I qurultayı 1892-ci ildə Cenevrədə
keçirildi. Burada 32 nəfərdən ibarət partiya fəalı iştirak
edirdi. Qurultayda partiyanın birinci proqramı qəbul
olundu. Proqramın maddələrində aşağıdakı məsələlər öz
əksini tapmışdı: hərbi dəstələrin yaradılması, əhalinin
silahlandırılması, xalqın inqilabı şüurunun möhkəm-
ləndirilməsi, inqilabi komitənin yaradılması və onların
təhlükəsizliyinin təmin edilməsi, silahlı üsyan, hökumət
nümayəndələrinin qətlə yetirilməsi, hökumət binalarının
yandırılması və terror (18, 234).
Ümumilikdə, qeyd etmək lazımdır ki, XIX əsrin 80-
90-cı illəri Osmanlı imperatorluğu üçün son dərəcə
sıxıntılı bir dövr olaraq qalırdı və hadisələrin sonrakı
gedişatı Şərqi və Cənub - Şərqi Anadolu ərazilərini
bürümüş erməni quldur dəstələrinin dinc əhaliyə qarşı
fitnəkar təxribatları və toqquşmaları ilə xarakterizə
olunurdu.
Qondarma erməni soyqırımı faktların dili ilə
59
1.2. Avropa dövlətləri və Çar Rusiyası tərəfindən
Şərqi və Cənub-Şərqi Anadolu bölgələrində erməni
qiyamlarının törədilməsi və acı nəticələri
(1880-1890)
XIX əsrin 80-ci illərində Osmanlı imperiyasının Şərq
və Cənub-Şərq bölgələrində müstəqil erməni dövləti
yaradılması planının puça çıxmasından o qədər də
narahatlıq hissi keçirməyən qərb dövlətləri, birmənalı
olaraq öz milli maraqlarını müəllifi olduqları “erməni
məsələsi”nə belə qurban vermək istəmirdilər. Əslində
ermənilərin özlərinə də bəlli idi ki, yuxarıda qeyd
etdiyimiz nəhəng dövlətlər öz strateji maraqlarını təmin
etmək məqsədi ilə “erməni məsələsi”ni gündəmə gətir-
mişdilər. Buna görə də ermənilər öz strateji maraqlarına
çatmaq naminə həmin dövlətlərin əlində “alət olma
statusu”nu qoruyaraq təşkilatlanma mərhələsinə qədəm
qoydular. Çünki yalnız həmin dövlətlərin bölgədə
maraqlarının olduğu təqdirdə ermənilər öz dövlətlərini
qurmaq üçün beynəlxalq müdafiəyə nail ola bilərdilər
XIX əsrin 80-90-cı illərindən etibarən İngiltərə,
Fransa və Rusiya arasında Osmanlı imperatorluğunu par-
çalamaq, həmçinin Yaxın Şərqdə hegemonluq uğrunda
mübarizə daha da dərinləşməkdə idi. Qərbin iri dövlət-
lərinin qarşısında duran əsas məqsəd erməniləri maarif-
ləndirmək, silah-sursat paylamaqla silahlandırmaq, silah-
lı erməni dəstələri yaratmaqla Şərqi Anadoluda Osmanlı
idarəçiliyinə qarşı qiyamlar təşkil etmək, bir sözlə
Vilayəti-Sittə deyilən Şərqi Anadoluda qərbpərəst erməni
Qondarma erməni soyqırımı faktların dili ilə
60
dövləti yaratmaq idi. Qiyamların törədilməsində həm
ermənilər, həm də iri dövlətlər maraqlı idilər. Ermənilər
ona görə maraqlı idilər ki, bu işi həyata keçirməklə
Avropanın diqqətini “Erməni məsələsi”nə yönəltmək,
islahatla bağlı sultan tərəfindən “konstruktiv” addımların
atılmasını sürətləndirmək, bölgədə erməni əhalisini
məskunlaşdırmaqla yetərsay üstünlüyə nail olmaq və
nəticədə milli müqəddəratı təyin etmək. İri dövlətlərin
isə əsas istədikləri tək şey sadəcə olaraq erməniləri
“qabağa” verməklə qiyamlar təşkil etmək, bununla da
bölgədə söz sahibinə çevrilmək idi. İngiltərə bu işə daha
çox maraq göstərməklə yanaşı, eyni zamanda bu işin bir
başa Londondan idarə edilməsi üçün paytaxtda İngilis-
Erməni Komitəsini yaratdı (83, 92).
Tarixi faktlar sübut edir ki, XIX əsrin II yarısından
etibarən Şərqi Anadoluda erməni qiyamlarının törədil-
məsi üçün heç bir səbəb yox idi. Bunu görkəmli türk
tarixçisi Yusuf Halaçoğlu da bir daha tutarlı faktlarla
təsdiq edir. O yazır: “Osmanlı torpaqlarında sosial, iqti-
sadi, dini, siyasi və mədəni müstəqilliyinə nail olan və
məmləkətin heç bir vilayətində kifayət qədər üstünlüyə
sahib olmayan erməniləri ölkədə üsyanlara, qiyamlara
sövq edəcək hökumətdən gələn hər hansı bir təzyiq möv-
cud deyildi (107, 55)”. Avropa dövlətlərinin bir başa
səyləri nəticəsində törədilmiş erməni qiyamlarının əsas
məqsədinin nələrdən ibarət olduğunu türk tarixçisi
Kamal Öke belə qiymətləndirir: “Komitəçilər fikirləşir-
dilər ki, ermənilərin Şərqi Anadoluda terror hərəkətləri
müsəlman əhalisinin cavab zərbələrinə səbəb olacaq və
Qondarma erməni soyqırımı faktların dili ilə
61
milli münaqişələr baş verəcəkdir. Türkiyə hökumət or-
qanlarının sabitlik yaratmaq tədbirlərini komitəçilər
Avropada “soyqırımı” kimi təbliğ edəcək və iri dövlətləri
qan tökülməyə son qoymağa çağıracaqlar. Böyük güclər
bir daha belə hallar baş verməsin deyə, Osmanlı dövlətini
ermənilərin xeyrinə bəzi islahatlar keçirməyə məcbur
edəcəklər. İslahat yolunda atılmış hər bir addım ermə-
niləri muxtariyyətə yaxınlaşdıracaqdır (40, 36).
Nəticədə, düşünülmüş şəkildə 1880-ci ildən başla-
yaraq, Türkiyənin ermənilər yaşayan vilayətlərində qi-
yamlar, qanlı ixtişaşlar baş verir. Qiyamlar təsadüfi ol-
mayan ardıcıllıqla baş verirdi. Sistemli sürətdə iğtişaşlar
yaranır və asayişi bərpa etmək üçün onları yatırmaq
cəhdləri dərin nifrət yaradırdı.
Məlum olduğu kimi, 1880-1890-cı illər ərzində
erməni qiyamları elə də kütləvi hal almasa da 1890-cı il
iyun ayının 20-də baş vermiş Ərzurum olayından sonra
ixtişaşlar kütləvi hal almağa başladı (19, 48). Nəzərə
almaq lazımdır ki, Ərzurum ərazisi Şərqi Anadoluda ya-
şayan ermənilərin ən çox təşkilatlandığı yerlərdən biri
idi. Bu ərazidə qiyamların təşkil edilməsi qərarı
İstanbulun Yedikulədə yerləşən erməni xəstəxanasında
müəyyənləşdirilmiş və tərtib edilmiş plan dərhal Ər-
zuruma göndərilmişdir. Qiyama erməni Gerekçiyan və
Poqos rəhbərlik edirdilər.
Osmanlı hökumətinə, eyni zamanda Ərzurum valisi
Semih Paşaya Rusiyadan gətirilən silah-sursatın Ər-
zurumda yerləşən Sanasaryan Ruhban məktəbində və
kilsədə gizlədildiyi xəbəri verildikdən sonra hökumət
Dostları ilə paylaş: |