CinselliK, sevgi ve aşkin diyalektiĞİ Çetin veysal özet
Yüklə 265,48 Kb. Pdf görüntüsü
|
Cinsellik, Sevgi ve Aşkın Diyalektiği 56 Ancak bedensel olduğu denli düşünsel yetkinliğe ulaşmış kişiler mi aşık olur? Hem evet hem de hayır denebilir bu soruya. Evet, çünkü aşk ancak aşkın derinlikli anlam ve değerini düşünsel yetkinlikte anlamlandırabilmekle bilince çıkar; ve hayır, çünkü her insan ötekine tutkulu ve vazgeçilmez bağlılıklar duyabilir. Sıradan ve günlük aşkların 10 , ideal ve evrensel aşklara bakarak kendini aşk olarak betimlemesi dikkat çekicidir. Bu durumun, sıradanın, ideali hedefleyen bir model benimsemesi olarak adlandırılması olanaklıdır. Aşk bir sonuç olduğu denli bir başlangıçtır ve huzurdan çok huzursuzluk yaratır. Bu gerilim onun doğası gereğidir 11 . Eros-Agape dengesinde, yıkıcı Eros’u yapıcı Agape dengeler ya da yapıcı Agape yıkıcı Erosça dengeden çıkarılır. Aşk karşısındakini zenginleştirir, yeteneklerini açığa çıkarır. Oysa günümüz özgürlük ve aşk ilişkisi, tam bir karşıtlık oluşturur 12 . Günümüz anlamıyla özgürlüğün olduğu yerde aşk, aşkın olduğu yerde özgürlük yoktur. Çünkü aşk, bağlanma, yakalanma, kendini ötekinde kaybetme, ötekiyle birleştirme olarak tanımlanır. Oysa aşk, özgürlüğün kendisidir, öznenin kendini bulduğu yerdir. Özgürlükte kendini bulan aşık, hem kendi hem ötekidir ki, burada hem kendisi hem de öteki özgür bırakılmalıdır. Yine genel yaklaşım bağlamında “Aşk kördür” 13 . Oysa aşk, görmenin kendisidir denebilir. 10 Zeldin, aşkın, kendisini kuşkuya karşı koruyabilen az sayıda başarı biçiminden biri olduğu düşüncesindedir. Cinsel ilişkinin aşkın vazgeçilmez bir parçası olarak görüldüğünü, “devreyi tamamlayan ve aşk akımının serbestçe ruhun içine akmasını sağlayan şey”in bu durum olduğunu aktarmaktadır. Zeldin, Theodore, İnsanlığın Mahrem Tarihi, çev. Elif Özsayar, İstanbul: Ayrıntı Yay., 2000, s. 82-87, s. 88, 89-98-131-273. 11 Bkz. Zeldin, Theodore, İnsanlığın Mahrem Tarihi, 2000, s. 273. 12 May, çalışmasının henüz önsözünde, “aşk ve iradenin bir arada olduğuna ve bir arada düşülmeleri gerektiğine inanıyorum. Her ikisi de varolmanın birleştirici süreçleridir; başkalarını etkileme, ötekinin bilincini bilinçlendirme, yoğurma, yaratma çabasıdır” düşüncesinde olduğunu belirtmektedir. May’ın çalışmasını temellendireceği aşka bu tersten bakış yeniden değerlendirmeyi beklemektedir. Çünkü neredeyse tüm tezlerde aşk ve irade birbirinden ayrı tutulurken May birlik içerisinde, birbirlerini gerektirdikleri düşüncesinden hareket etmektedir. May, Rollo, Aşk ve İrade, çev. Judit Namer, İstanbul: Okuyan Us Yay., 2008, s. 7-341-355. 13 Osho, aşıkların kör olduklarını, kör olmalarını zaman bilincini kaybetmelerinde gösterdiklerini ifade eder. Aşıklar kördür, çünkü yaptıklarını hesap etmez, başka şeyi görmezler. Ona göre, aşk anında geçmiş ve gelecek yoktur. Bu yüzden Şiva “Ebediyet”e dalın diyor, “şimdi”yi kullanmıyor. Ona göre, cinsellik aşka, aşk da cinselliğe dönüşebilir ve bu doğal olarak Çetin VEYSAL 57 Bilinç ve aşk ilişkisi de, özgürlük ve aşk ilişkisinin içerdiği benzer bir karşıtlık içerisinde birlik sergiler denebilir. Bu anlamda bilinçli, kurallı ve denetlenen akılsallığı olumsuzlar aşk. Kendini ve başkasını doğallıklarına uygun olarak özgürlüğün birliği doğrultusunda doğalaştırır. Aşk halinde özgürlük, hakiki bilinç ve görme, doğallığına uzanan kendinden geçiş içerisinde doğa olma sürecidir 14 . Günümüz aşkları araya girecek bir üçüncüyü taşıyamaz 15 . Bu nedenle, kıskançlık ve aşk ilişkisi de birbirinden ayrılmaz görünür. Çünkü “aşık maşuk ile bütün oluşturur” denir ama burada olan biten, sahiplenme ve ele geçirme ilişkisinin mistifiye edilmesidir. Aşık maşuku bırakmaz. Bırakmalıdır. Maşuk’un her aşık’ı maşuk ile birlikte olmak istediğinde, aşıklar paylaşamaz maşuk’u. Paylaşmalıdır. Paylaşılamayan maşuk maşuk olamaz. Çünkü maşuk iyi, doğru, güzel ve hakikidir. Her insan da iyi, doğru, güzel ve hakiki olanı seçmeye yönelir ve kendini de ona layık görür. Aşkta aşıkın yalnızca kendi vardır, ama başkalarıyla. Çünkü o yalnız değildir. Maşuku, aşıkın vazgeçilmez yalnızlığı ve kurduğu birliğidir başkalarıyla. Aşk ve benci çıkar bir araya gelemez. Çünkü benci çıkar türü dünyevilik barınamaz onda. Bir ilişkide çıkar varsa orada aşk yaşayamaz. Ama bir anlamda aşıkın gereksinmesi olarak onun kendinde sakladığı, kendi için olan aşkı yaşanır. Aşkın, gizemi bitene kadar sürmesi, gizeme bağlıdır. Çünkü gizem, günümüzdeki gibi sonlu da olabilir, sonsuz da. Aşıkın aşkını, aşkının derinliğinin derecesi belirler. Aşk özenlidir, saygılıdır, dikkatlidir. Aşık, aşkına kıyamaz, çünkü onda kendi ve herkes vardır. Kendine kaba olan
adlandırılmaktadır. Osho, (Bhagwan Shree Rajneesh), Tantra, Spiritüellik ve Cinsellik, çev. Niran Elçi, İstanbul: Omega Yay., 2002, s. 29-32-34. 14 Aşka yaklaşımın bu türden anlamasını kolaylaştıracak bakış açısı için bkz. Adorno, T.W., Minima Moralia, çev. Orhan Koçak, Ahmet Doğukan, İstanbul: Metis Yayınları, 2000, 176-177 15 Arendt, aşkı özel yaşam alanında görür ve özel yaşam alanı da başkalarına açık değildir. Çünkü özel yaşam sürdürmek, başkaları tarafından görülmenin ve işitilmenin sağladığı nesnel ilişkiden yoksun olmak anlamına gelir. Arendt’e göre aşk, dostluktan farklıdır ve kamusal alanda sergilenebilecek bir duygu değildir. Kamusal alanda sergilendiğinde söndürülmüş olur. Aşk söze dökülemez bir özelliğe sahiptir. Aşk, politik amaçlar için kullanıldığında soysuzlaşır. Kılıç, Yavuz, Hannah Arendt, 1990’den Günümüze Büyük Düşünürler, Cilt 1 içinde (Dizi Editörü: Çetin Veysal), İstanbul:Etik Yay., 2009, s. 572, 573. Yüklə 265,48 Kb. Dostları ilə paylaş:
|